Penny Dreadful


Varèse Sarabande 29/01/2016 Download
Varèse Sarabande 19/08/2014 CD (030206729887)
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Demimonde (Main Title)1:36
2.First Blood3:22
3.Right Behind You2:15
4.Modern Age2:10
5.Street. Horse. Smell. Candle.2:25
6.There Is A Place2:03
7.Welcome To The Grand Guignol2:20
8.Everyone Likes Oranges1:44
9.Abomination1:13
10.Pull The Trigger2:02
11.Mina2:33
12.Allegiance3:39
13.Dorian Gray1:35
14.Never Say No2:39
15.Where Do They Go?2:21
16.Transgression3:45
17.Asylum3:39
18.Closer Than Sisters3:14
19.Too Many Monsters3:24
20.Mother Of Evil2:43
21.Secret Room1:42
22.I’m Not Myself1:59
23.Let Me Die2:30
24.To Be Beautiful Is To Be Almost Dead2:47
25.The Last Rites2:48
26.Back Hand Of God2:21
27.In Peace1:31
28.I Was Never Going To Go To Africa3:03
29.Reborn3:09
 72:31
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

Penny Dreadful - 09/10 - Recensie van Sander Neyt, ingevoerd op (Nederlands)
There is some thing within us all.

This is Halloween, this is Halloween. Het is Halloween, dus tijd voor het recenseren van een horrorscore! Mijn keuze dit jaar is Penny Dreadful, de nieuwe horrorsensatie op het kleine scherm. Sommige mensen durven wel eens zeggen dat de wereld in The Golden Age van televisie zit. Zo ver, zou uw nederige recensent niet durven gaan. Maar wat wel een feit is dat juist is, is dat de series een geweldige boost hebben ondergaan. Series als Game Of Thrones, Breaking Bad, Hannibal en Downton Abbey worden lovend onthaald. Penny Dreadful kunnen we nu aan dat lijstje toevoegen. Een dramatische horrorserie waar vele personages uit literaire meesterwerken centraal staan. Personages als Mina Harker, Victor Frankenstein en Abraham Van Helsing worden allemaal opgevoerd in de serie. Een jammerlijke zaak is, dat uw nederige recensent de serie nog niet heeft gezien, dus kan hij ook zijn persoonlijke bescheiden mening over de kwaliteit van de serie niet kwijt.
Qua muziek zijn de soundtracks van menig televisieseries ook van een uitmuntend hoog niveau. Elke soundtrack van Game Of Thrones werd juichend binnengerijfd. En ook Downton Abbey van John Lunn is een klein meesterwerkje. Bij deze lijst kunnen we nu ook Penny Dreadful van Abel Korzeniowski voegen. Korzeniowski is zo’n componist die de laatste jaren heel veel erkenning heeft gekregen. Je zou voor minder! Elke score die hij schrijft is een klein meesterwerkje. Deze soundtrack is de eerste uitstap van Korzeniowsi naar het horrorgenre. Desalniettemin is het alweer een klein meesterwerkje! Laten we zijn Penny Dreadful eens van naderbij bekijken. De reis zal iets anders verlopen dan gewoonlijk. Ik ga niet de thema’s bespreken. Daar toe zijn twee redenen. Ten eerste is de cd maar een greep uit een uren durende serie, dus niet elke muziek is opgenomen. Ten tweede werkt Korzeniowski niet echt met thema’s, maar brengt meer de sfeer naar boven, net zoals in zijn andere scores.

Demimonde is het hoofdthema ofwel the Main Title van de serie. Dat is altijd een moeilijk geval, zo’n Main Title. Het moet de kijker prikkelen en moet een eerste kennismaking zijn met de sfeer van de serie. Abel Korzeniowski slaagt hier met verve in. Het is een dramatische gotische horrorserie en dat hoor je in de muziek. Pulserende strijkers, percussie en een vioolsolo openen het thema. Het is heftiger dan dat we gewend zijn van de componist. Het begin straalt het gotische uit. In het tweede deel van de track komt dan het dramatische naar boven als de strijkers in crescendo gaan en een variatie brengen van het thema om u tegen te zeggen. Het thema is herkenbaar, catchy en ondersteunt de vreemde beelden van de Main Title, maar al te goed. Dit is één van de weinige thema's dat af en toe eens terug opduikt in de soundtrack. Bijvoorbeeld in Allegiance krijg je het thema in een mooie pianosolo te horen. Ook in Never Say No krijg je het tweede deel van Demimonde te horen. Het dramatische stuk wel te verstaan. Korzeniowski grijpt het horrorgenre en doet er zijn eigen ding mee. Want begrijp mij niet verkeerd. Al vanaf de eerste seconde hoor je aan de muziek dat het van zijn hand is. Al moet uw nederige recensent wel opmerken dat je wel zijn invloed en zijn inspiratie hoort in de muziek. Namelijk zijn landgenoot Wojciech Kilar. De invloed is hoorbaar, maar helemaal niet storend.

Maar een Horrorscore zou geen Horrorscore zijn zonder de horrortracks. Grofweg zijn First Blood, Transgression, Too Many Monsters en Mother Of Evil de meest uit het oor springende horrortracks.
First Blood is een drie minuten durend meesterwerk. Al is uw nederige recensent normaliter geen fan van Horror, hier geniet ik wel van. Diepe cello’s beginnen het nummer waarna ze overgaan in een pulserend ritme om u tegen te zeggen. Korzeniowski bouwt op en dan komen de Herrmann strijkers op de proppen en grijpen u naar de strot. Na een klein intermezzo gaat Korzeniowski op het einde volledig los om dan te eindigen in een climax om u tegen te zeggen.
Transgression begint heel beklijvend. De cello’s leggen de basis van de track en spelen een zeer onheilspellende melodie. De cello’s doen mij vooral denken aan de muziek van Bram Stoker’s Dracula. Die lang uitlopende melodie met de cello’s. Zeker als in de achtergrond het koor erbij komt, geaccompagneerd met de piano. Qua Horrortracks is dit mijn favoriet, zeker tegen het einde waar terug de snerpende violen op de achtergrond komen onder de prachtige cello’s die nog steeds hun melodie spelen.
Too Many Monsters begint vrij saai en repetitief. Maar op het einde krijgen we echte actie te horen. Actie zoals we die niet gewend zijn van de componist. De strijkers zijn centaal en ik bespeur zelfs een kleine synthesizer op de achtergrond. Hoe meer we het einde naderen, hoe actierijker de cue wordt en dat maakt het saaie begin meer dan goed.
Mother Of Evil is eigenlijk een reprise van het Trangression thema. Het is zelfs beter! Want hier komt het koor wel degelijk tot zijn recht. Wat ze zingen, weet uw nederige recensent niet, maar het is potverdikke zeer efficiënt.

De horrorsectie zijn we niet echt gewend van Abel Korzeniowski, maar hij komt er heel goed met weg. De rest van de score zit vol met hetgeen Korzeniowski het best in is. Namelijk met geweldige dramatiek. Bijvoorbeeld Street. Horse. Smell. Candle. Is een klein meesterwerk. Hier komt de stijl van W.E. terug naar boven. De piano speelt een geweldig deuntje en de onderliggende strijkers maken het af. Korzeniowski doet waar hij goed in is!
Dorian Gray is dan terug pure gotiek. De traag spelende strijkers brengen een motiefje dat staat voor het personage van Reeve Carney. Het is onheilspellend, mysterieus en gotisch. Geweldig!
Er zijn ook vele tracks die tragisch prachtig zijn elk op hun eigen manier. Modern Age begint met een laag spelende cello geaccompagneerd met een mooie vioolsolo. Een duet dat prachtig uitpakt, zeker als ze later worden vergezeld door de volledige strijkers sectie. Later komt de piano erbij en dat maakt het gewoon af! Een prachtig emotioneel moment tussen alle gotiek. In Everyone Likes Oranges krijg je een mooie reprise van het thema.
Let Me Die is misschien wel de meest emotionele track van de gehele soundtrack. Alweer vertrouwd Korzeniowski op zijn strijkers, en brengen een geweldig emotioneel thema dat bijna het niveau van Stillness Of The Mind bereikt. Al zeker als hij begint op te bouwen en eindigt in een emotioneel hoogtepunt om U tegen te zeggen.
To Be Beautiful Is To Be Almost Dead herbergt dezelfde sfeer als Let Me Die, enkel klinkt het hier bijna als een begrafenis. Vooral als de piano erbij komt.
Hoe lyrisch uw nederige recensent al is geweest bij de voorgaande tracks, de beste track bevind zich in het staartje van de cd. Namelijk Back Hand Of God. De piano speelt een geweldige melodie waarvan je gewoonweg stil wordt. Met een hevige laatste noot van de piano veranderd de sfeer. De strijkers beginnen te spelen. Het triestige wordt vervangen door gotiek. Het geweldige koor begint te zingen en daar is het dan! Pure verbazing. Verbazing van de orkestrale schoonheid. Er zit in elke score van Korzeniowski zo’n moment en Back Hand Of God is zijn moment hier in Penny Dreadful. Er is maar één groot nadeel! Het duurt allemaal veels te kort.

Uw nederige recensent vermoed dat hij al de hoogtepunten van de soundtrack heeft besproken en dat zijn er heel wat. Dus mijn felicitaties voor diegene die het tot hier hebben uitgelezen.
Nu rest mij alleen de vraag nog: voor wie is deze soundtrack weggelegd. Allereerst voor al diegene die vinden dan Abel Korzeniowski een fantastisch componist is. Er zijn maar weinig componisten waarvan ik een cd koop zonder na te denken. Korzeniowski is er één van en alweer stelt hij niet teleur. Hij doet waar hij goed in is. Liefhebbers der filmmuziek ontroeren met geweldige muziek. Het is zijn eerste uitstapje naar het horrorgenre en brengt daarmee een soundtrack dat zijn volledige duur te genieten valt. Een mengeling van gotiek, dramatiek en horror pur sang.
Ook diegene die hebben genoten van Bram Stoker’s Dracula van Wojciech Kilar gaan hier aan hun trekken komen want Penny Dreadful is op dezelfde manier opgebouwd alsnog komt de kenmerkende stijl van Korzeniowski nooit in het gedrang. Dus eigenlijk zijn er niet veel redenen om deze score niet te kopen.
Eén laatste lofbetuiging vooraleer ik afrond is voor het feit dat Korzeniowski niet alleen zijn score gecomponeerd heeft, maar ook zelf georkestreerd en gedirigeerd heeft. Menig liefhebbers der filmmuziek kunnen mij tegenspreken, maar is dat niet de puurste filmmuziek? Muziek waar geen enkele persoon bij betrokken wordt, maar heel het proces door de componist wordt uitgevoerd. Uw nederige recensent vindt van wel. Jammerlijk genoeg zijn er niet veel componisten die zo werken. Enkel Howard Shore schiet mij nu te binnen….

Conclusie

Penny Dreadful is een gotische, emotionele horrorscore geworden van één van de beste componisten van dit moment. Ik hou de componist al langer dan vandaag in de gaten want elke keer brengt hij een vernieuwde score die fris klinkt. Deze krijgt van mij een mooie 9! Qua televisiescores is het een duel voor mijn favoriet tussen deze Penny Dreadful en Game Of Thrones 4 van Ramin Djawadi!
Penny Dreadful - 10/10 - Recensie van John Mansell, ingevoerd op (Engels)
PENNY DREADFUL is a TV series that is a bringing together of all that is dark and evil, I found the series to be very disturbing in places and its sometimes offbeat and weird storylines did at times leave me sleeping with one eye open and looking under the bed or in the wardrobe for anything grotesque or malevolent that might be lurking. The series is set in London in the Victorian age, and it brings together some of gothic horrors most well know characters in again some weird and wonderful ways. The series storylines are based loosely upon the ideas that were originally spawned by authors such as Bram Stoker, Oscar Wild and also Mary Shelley, the series creator John Logan combined all of these macabre and chilling ideas and also added a few of his own along and took input from the Penny Dreadful magazines and came up with these thrilling, ingenious but highly disconcerting storylines. The central plot is that an American gunslinger Ethan Chandler played by Josh Harnet who is visiting England is persuaded by Vanessa Ives (Eva Green) to assist an African explorer Sir Malcolm Murray portrayed by Timothy Dalton, who’s daughter Mina has been taken prisoner by what he believes to be a vampire. Murray also enlists the help of Victor Frankenstein. The fast paced and at times convincing storylines are marvellously put together and the performances by all the principal actors and supporting cast are a triumph. This is a dark and horrifying series but also is an attractive and engrossing one. The music for PENNY DREADFUL is courtesy of composer Abel Korzeniowski, who has over a relatively short period of time made quite a name for himself and is now considered by many as a film music composer of great talent and worth. One only has to take a fleeting listen to a handful of his scores to realise that we are in the presence of brilliance here, A SINGLE MAN, ESCAPE TO TOMORROW and ROMEO AND JULIET are but three titles that I can think of that have brought forth sheer musical genius from the composer. PENNY DREADFUL is no exception to this rule, the composer providing the series with numerous themes and a multitude of highly listenable and haunting compositions that not only are entertaining and enjoyable away from the images but enhance, support and underline each and every frightening, grotesque, erotic and alluring moment of the series. It was only a few years ago that many film music collectors seemed to look down their nose at music for television, but in recent times I think that TV soundtracks have come into their own and PENNY DREADFUL is a prime example. The score which is symphonic with choral support and also with maybe a little assistance from the synthetic department is brimming with opulent and darkly luscious musical passages in fact it literally oozes evil and is filled with a dark and resounding vibrancy that is a compelling listen.

The score is performed in the main by the string section, with the composer introducing piano, brass and other sections of the orchestra as the score progresses and builds, the opening track sets the scene wonderfully for what is to follow, DEMIMONDE, which is the opening music for each episode of the series is a short lived but vibrant and jumpy sounding piece, strings leading the way stridently and in forthright fashion but soon giving way to a more melodic violin solo that is pure Eastern European in its style and sound. Korzeniowski I think has got the balance just right when scoring PENNY DREADFUL, his score is chilling and unsettling but at the same time it remains melodious and attractive with its sweeping strings and its fearsome brass flourishes and dark piano and unnerving choral parts it is a triumph of film/television scoring and a compact disc that you should as a discerning film music collector own.
Some of literature’s most terrifying characters, including Dr. Frankenstein, Dorian Gray, and iconic figures from the novel Dracula are lurking in the darkest corners of Victorian London. PENNY DREADFUL is a frightening psychological thriller that weaves together these classic horror origin stories into a new adult drama starring Timothy Dalton, Josh Hartnett and Eva Green.

The dark and richly textured Gothic score is by one of the most exciting new names in film music, Abel Korzeniowski.
Trailer:





Soundtracks uit de collectie: Series

Dexter (2007)
Birdman (1999)
Unit 13 (1996)
Danger Man Hour Long Episodes (2008)
CHiP's Volume 3 (2010)
Game Of Thrones (2011)
In Naam der Koningin (1996)
24: Seasons 4 and 5 (2006)
Hawaii Five-0 (2010)
Young Riders, The (2011)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer