Game Of Thrones
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | ||
|---|---|---|---|---|
| 1. | Main Title | 1:46 | ||
| 2. | North Of The Wall | 3:48 | ||
| 3. | Goodbye Brother | 3:07 | ||
| 4. | The Kingsroad | 2:06 | ||
| 5. | The King’s Arrival | 3:34 | ||
| 6. | Love In The Eyes | 4:00 | ||
| 7. | A Raven From King’s Landing | 1:16 | ||
| 8. | The Wall | 1:59 | ||
| 9. | Things I Do For Love | 1:52 | ||
| 10. | A Golden Crown | 1:38 | ||
| 11. | Winter Is Coming | 2:42 | ||
| 12. | A Bird Without Feathers | 2:02 | ||
| 13. | Await The King’s Justice | 2:00 | ||
| 14. | You’ll Be Queen One Day | 1:36 | ||
| 15. | The Assassin’s Dagger | 1:19 | ||
| 16. | To Vaes Dothrak | 1:29 | ||
| 17. | Jon’s Honor | 2:35 | ||
| 18. | Black Of Hair | 1:40 | ||
| 19. | You Win Or You Die | 1:57 | ||
| 20. | Small Pack Of Wolves | 1:57 | ||
| 21. | Game Of Thrones | 1:18 | ||
| 22. | Kill Them All | 2:35 | ||
| 23. | The Pointy End | 3:16 | ||
| 24. | Victory Does Not Make Us Conquerors | 1:35 | ||
| 25. | When The Sun Rises In The West | 2:40 | ||
| 26. | King Of The North | 1:28 | ||
| 27. | The Night’s Watch | 1:44 | ||
| 28. | Fire And Blood | 4:30 | ||
| 29. | Finale | 2:31 | ||
| 66:00 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
Cersei Lannister: When you play the game of thrones you win or you die. There is no middle ground.
Game Of Thrones. Hoeft de serie nog een introductie krijgen? Naar mijn persoonlijke bescheiden mening niet. Hoewel ik een paar jaar achter kom en pas naar het eerste seizoen beginnen kijken ben, toen het derde uitkwam, ben ik alsnog verslaafd geraken aan deze serie. Je zou voor minder, een middeleeuws fantasyepos waar je nooit weet aan welke kant de personages staan. Personages zo diepgaand dat je het bijna beschouwd als echte mensen. Een fantasywereld zo uitgebreid en zo uitgewerkt dat het bijna naast de wereld van Tolkien kan staan. Een zodanig gedetailleerd boek dat menig schrijvers hun hoofd schudden en hun eigen werk als rommel gaan beschouwen. Inclusief uw nederige recensent.
Jup, Game Of Thrones was een hit vanaf de eerste aflevering. En zo hoort het ook. Want de serie is gewoonweg ‘af’. De locaties zijn uitmuntend uitgekozen. De casting is perfect gegaan. De setting is gewoonweg prachtig en de acteerprestaties zijn zelfs beter dan uitmuntend te noemen. Vooral Sean Bean en Peter Dinklage gaan met elke scene gaan lopen waar ze inzitten. Toch is de belangrijkste ster van de serie natuurlijk het gigantische en schitterende verhaal van Martin. Maar laten we natuurlijk ook de muziek niet vergeten.
De componist van Game Of Thrones is Ramin Djawadi. Djawadi was toen nog niet zo een hele grote naam. Maar leerling van Hans Zimmer krijg je natuurlijk een aantal privileges dat andere componisten niet hebben. Ik kende hem alleen maar van de score van Clash Of The Titans. En naar die score kijk ik met gemengde gevoelens terug. Maar soms is een vreemde keuze, wel de beste. Kijk naar Howard Shore voor The Lord Of The Rings. Iedereen lachte hem uit. En hij schreef zijn meesterwerk. Dit geld ook voor Ramin Djawadi. Met Game Of Thrones gaat hij het werk schrijven waarmee hij altijd geassocieerd gaat worden. En dat is maar goed ook! Laten we nu eens de score van het eerste seizoen onder loep nemen. Wel een kleine noot vooraf. Uw nederige recensent gaat voor deze recensie niet elk thema bespreken maar wel de hoogtepunten. Omdat natuurlijk niet elke muziek van deze tien uur durende serie op de cd is opgenomen, missen we enkele thema’s. Gedurende de hoogtepunten zal ik uiteraard de thema’s bespreken die erin voor komen.
En het eerste hoogtepunt is al een thema. Het hoofdthema wel te verstaan. En hier is al zoveel over geschreven dat ik bijna geen nieuwe woorden meer kan vinden. Het is zeer verslavend, het is een fantastisch welkom in de wereld van Westeros. Het is prachtig gecomponeerd en georkestreerd. Maar wat nog niet over is gesproken is het verrassingselement van dit thema. Het begint met de percussie gesteund met de strijkers en dan komt de vioolsolo die dan het hoofdthema speelt. Dan nemen de onderliggende strijkers het geheel terug over. Dat gebeurd voor een paar keer. En als je dan verwacht dat het opnieuw gaat gebeuren, dan gaan de strijkers de vioolsolo overnemen, en dan weet je dat het goed zit. Als er dan nog eens een prachtig koor bijkomt verstopt onder de lage strijkers die in crescendo gaan, dan weet je dat je met een meesterwerk te maken hebt. Een prachtig episch begin voor een prachtig epische serie.
Een volgend hoogtepunt is te vinden in Goodbye Brother. Hier krijg je het thema van de Starks te horen. Gespeeld op een elektrische viool is dit een zeer intriest thema. Niet alleen omdat het zich afspeelt tijdens een triestige scene, maar ook omdat de Starks zelf een zeer triestig verhaal meemaken. Dit is voor mij een bewijs dat Djawadi weet waar hij mee bezig is. Hij weet het centraal punt van het verhaal, pakt dat punt en zet dat punt om in perfecte muziek.
De serie speelt zich af in een middeleeuwse setting. En die middeleeuwse sfeer krijg je te horen in de King’s Arrival. Zeer minimale orkestratie, maar het thema is wel heel effectief en past bij een koning. Maar na de eerste minuut weten we pas met wie te maken hebben. Een leerling van Zimmer. Het nummer ademt de sfeer uit van deze Duitse componist, maar het is niet op een storende manier. Integendeel zelfs. Want de nieuwe orkestratie maakt van het nummer een zeer episch geheel. Nogmaals het bewijs wat een orkestratie kan doen met een melodie of een thema. Het klinkt nobel en het klinkt groots. Goede typerende muziek voor een nobele en grootste score.
En na dat nummer valt de score een beetje in duigen. Niet dat de resterende muziek slecht is. Integendeel, maar het mist een beetje de grandeur van de eerste nummers. Als de thema’s op de proppen komen, zit het wel goed. Maar zonder deze thema’s luisteren we naar epische muziek zonder al te veel melodie. Is dat te wijten aan de schrijfkunsten van Djawadi? Helemaal niet. Dat hoor je aan de thema’s. Maar de serie duurt tien uur lang en volgens mij is het album gewoon verkeerd samengesteld. Vele nummers hadden eruit mogen gaan. Deze overvloed aan muziek maakt dat de soundtrack van het eerste seizoen de minste van de vier zijn. De producers hadden hun lesje geleerd en de soundtracks van series twee, drie en vier zijn vele malen beter.
Maar dat wil niet zeggen dat er niet meer te genieten valt van deze cd. Integendeel. Een volgend hoogtepunt is Game Of Thrones waar je een prachtige iets tragere versie te horen krijgt van het hoofdthema. Dit nummer dient als aftiteling van de serie, en Djawadi heeft zijn thema perfect gearrangeerd tot een mooi nieuw stuk.
En dan zit het echte meesterwerk hem in de staart. Namelijk de finale is één groot meesterwerk. Een perfect huwelijk tussen twee thema’s. Dat van Daenerys en het hoofthema. Waar het eerst begint met het thema van Daenerys in volle opbouw komen een beetje later de violen van het hoofdthema erbij. Beide thema’s gaan alsmaar luider en luider spelen en je krijgt een apotheose om u tegen te zeggen! En zo komt er een einde aan de eerste soundtrack van Game Of Thrones.
Conclusie
Er is geen twijfel mogelijk. Game Of Thrones is voor Ramin Djawadi wat The Lord Of The Rings is voor Howard Shore. Namelijk zijn magnum opus. De soundtrack is nergens slecht te noemen, maar dankzij de overvloed aan muziek zakt het album in het midden volledig weg. Een fout dat niet meer in de andere cd’s voorkomt. De vele nietszeggende en soms saaie tracks zorgen ervoor dat deze score van uw nederige recensent een minder goede beoordeling krijgt, dan de voorgangers die deze soundtrack hebben gerecenseerd. Toch krijgt hij een mooie 8. Dankzij de geweldige thema’s die Djawadi op ons afstuurt.
Game Of Thrones. Hoeft de serie nog een introductie krijgen? Naar mijn persoonlijke bescheiden mening niet. Hoewel ik een paar jaar achter kom en pas naar het eerste seizoen beginnen kijken ben, toen het derde uitkwam, ben ik alsnog verslaafd geraken aan deze serie. Je zou voor minder, een middeleeuws fantasyepos waar je nooit weet aan welke kant de personages staan. Personages zo diepgaand dat je het bijna beschouwd als echte mensen. Een fantasywereld zo uitgebreid en zo uitgewerkt dat het bijna naast de wereld van Tolkien kan staan. Een zodanig gedetailleerd boek dat menig schrijvers hun hoofd schudden en hun eigen werk als rommel gaan beschouwen. Inclusief uw nederige recensent.
Jup, Game Of Thrones was een hit vanaf de eerste aflevering. En zo hoort het ook. Want de serie is gewoonweg ‘af’. De locaties zijn uitmuntend uitgekozen. De casting is perfect gegaan. De setting is gewoonweg prachtig en de acteerprestaties zijn zelfs beter dan uitmuntend te noemen. Vooral Sean Bean en Peter Dinklage gaan met elke scene gaan lopen waar ze inzitten. Toch is de belangrijkste ster van de serie natuurlijk het gigantische en schitterende verhaal van Martin. Maar laten we natuurlijk ook de muziek niet vergeten.
De componist van Game Of Thrones is Ramin Djawadi. Djawadi was toen nog niet zo een hele grote naam. Maar leerling van Hans Zimmer krijg je natuurlijk een aantal privileges dat andere componisten niet hebben. Ik kende hem alleen maar van de score van Clash Of The Titans. En naar die score kijk ik met gemengde gevoelens terug. Maar soms is een vreemde keuze, wel de beste. Kijk naar Howard Shore voor The Lord Of The Rings. Iedereen lachte hem uit. En hij schreef zijn meesterwerk. Dit geld ook voor Ramin Djawadi. Met Game Of Thrones gaat hij het werk schrijven waarmee hij altijd geassocieerd gaat worden. En dat is maar goed ook! Laten we nu eens de score van het eerste seizoen onder loep nemen. Wel een kleine noot vooraf. Uw nederige recensent gaat voor deze recensie niet elk thema bespreken maar wel de hoogtepunten. Omdat natuurlijk niet elke muziek van deze tien uur durende serie op de cd is opgenomen, missen we enkele thema’s. Gedurende de hoogtepunten zal ik uiteraard de thema’s bespreken die erin voor komen.
En het eerste hoogtepunt is al een thema. Het hoofdthema wel te verstaan. En hier is al zoveel over geschreven dat ik bijna geen nieuwe woorden meer kan vinden. Het is zeer verslavend, het is een fantastisch welkom in de wereld van Westeros. Het is prachtig gecomponeerd en georkestreerd. Maar wat nog niet over is gesproken is het verrassingselement van dit thema. Het begint met de percussie gesteund met de strijkers en dan komt de vioolsolo die dan het hoofdthema speelt. Dan nemen de onderliggende strijkers het geheel terug over. Dat gebeurd voor een paar keer. En als je dan verwacht dat het opnieuw gaat gebeuren, dan gaan de strijkers de vioolsolo overnemen, en dan weet je dat het goed zit. Als er dan nog eens een prachtig koor bijkomt verstopt onder de lage strijkers die in crescendo gaan, dan weet je dat je met een meesterwerk te maken hebt. Een prachtig episch begin voor een prachtig epische serie.
Een volgend hoogtepunt is te vinden in Goodbye Brother. Hier krijg je het thema van de Starks te horen. Gespeeld op een elektrische viool is dit een zeer intriest thema. Niet alleen omdat het zich afspeelt tijdens een triestige scene, maar ook omdat de Starks zelf een zeer triestig verhaal meemaken. Dit is voor mij een bewijs dat Djawadi weet waar hij mee bezig is. Hij weet het centraal punt van het verhaal, pakt dat punt en zet dat punt om in perfecte muziek.
De serie speelt zich af in een middeleeuwse setting. En die middeleeuwse sfeer krijg je te horen in de King’s Arrival. Zeer minimale orkestratie, maar het thema is wel heel effectief en past bij een koning. Maar na de eerste minuut weten we pas met wie te maken hebben. Een leerling van Zimmer. Het nummer ademt de sfeer uit van deze Duitse componist, maar het is niet op een storende manier. Integendeel zelfs. Want de nieuwe orkestratie maakt van het nummer een zeer episch geheel. Nogmaals het bewijs wat een orkestratie kan doen met een melodie of een thema. Het klinkt nobel en het klinkt groots. Goede typerende muziek voor een nobele en grootste score.
En na dat nummer valt de score een beetje in duigen. Niet dat de resterende muziek slecht is. Integendeel, maar het mist een beetje de grandeur van de eerste nummers. Als de thema’s op de proppen komen, zit het wel goed. Maar zonder deze thema’s luisteren we naar epische muziek zonder al te veel melodie. Is dat te wijten aan de schrijfkunsten van Djawadi? Helemaal niet. Dat hoor je aan de thema’s. Maar de serie duurt tien uur lang en volgens mij is het album gewoon verkeerd samengesteld. Vele nummers hadden eruit mogen gaan. Deze overvloed aan muziek maakt dat de soundtrack van het eerste seizoen de minste van de vier zijn. De producers hadden hun lesje geleerd en de soundtracks van series twee, drie en vier zijn vele malen beter.
Maar dat wil niet zeggen dat er niet meer te genieten valt van deze cd. Integendeel. Een volgend hoogtepunt is Game Of Thrones waar je een prachtige iets tragere versie te horen krijgt van het hoofdthema. Dit nummer dient als aftiteling van de serie, en Djawadi heeft zijn thema perfect gearrangeerd tot een mooi nieuw stuk.
En dan zit het echte meesterwerk hem in de staart. Namelijk de finale is één groot meesterwerk. Een perfect huwelijk tussen twee thema’s. Dat van Daenerys en het hoofthema. Waar het eerst begint met het thema van Daenerys in volle opbouw komen een beetje later de violen van het hoofdthema erbij. Beide thema’s gaan alsmaar luider en luider spelen en je krijgt een apotheose om u tegen te zeggen! En zo komt er een einde aan de eerste soundtrack van Game Of Thrones.
Conclusie
Er is geen twijfel mogelijk. Game Of Thrones is voor Ramin Djawadi wat The Lord Of The Rings is voor Howard Shore. Namelijk zijn magnum opus. De soundtrack is nergens slecht te noemen, maar dankzij de overvloed aan muziek zakt het album in het midden volledig weg. Een fout dat niet meer in de andere cd’s voorkomt. De vele nietszeggende en soms saaie tracks zorgen ervoor dat deze score van uw nederige recensent een minder goede beoordeling krijgt, dan de voorgangers die deze soundtrack hebben gerecenseerd. Toch krijgt hij een mooie 8. Dankzij de geweldige thema’s die Djawadi op ons afstuurt.
Ramin Djawadi is een componist die niet ontzettend veel filmscores oproepen bij mij. Een man die naar mijn mening nog geen benoemswaardig werk heeft geschreven. Daar is echter nu verandering in gekomen. Met zijn score voor de epische HBO-serie Game of Thrones heeft hij zichzelf terug op de kaart gezet in de filmmuziekwereld. Een componist die een hele serie prachtig weet te voorzien van melodische filmmuziek in het sfeertje van de Middeleeuwen heeft zeker recht op een goede beoordeling. Hieronder in het kort mijn recensie over deze score...
De score is totaal niet langdradig, een score met veel variatie en melodieën waardoor het leuk blijft om naar te luisteren. De HBO-serie Game of Thrones is niet alleen in het westerse deel van de wereld een groot succes, de serie heeft ook Nederland overgenomen. Deze heerlijke, epische en vooral harde serie zorgt voor boordevol kijkplezier en ook zeker boordevol luisterplezier. Veel slagwerk en violen zorgen voor een prettige luisterervaring. Ik zag ook een interview waarin hij beschreef waarom hij bepaalde instrumenten gebruikte in bepaalde stukken van de serie. Het is leuk om naar iemand te kijken met zoveel passie, iemand die ook zoveel nadenkt over hoe hij de muziek het beste tot zijn recht kan laten komen. We horen veel slagwerk in de momenten dat we de Targaryen zien, deze groep mensen doen mij denken aan de oude nomaden. Dit betekent dus veel slagwerk en oosterse tintjes. The Prince of Persia: Sands of Time had ook veel van dit soort tintjes en af en toe kan je het daar wel mee vergelijken. Desondanks heeft de score toch echt een eigen sound en is het natuurlijk het leukste wanneer we het hoofdthema van de film horen. Dit hoofthema is naar mijn mening het beste hoofdthema van het jaar! De opening geeft mij kippenvel en blijft in je hoofd spoken, geweldig!
Het thema van The Game of Thrones begint rustig, met een viool maar later komen er meer violen bij, slagwerk en uiteindelijk eindigt het met een knal. Heerlijk om naar te luisteren, het maakt de serie zoveel beter! De Starks is een familie die heerst in de noordelijke delen van de Game of Thrones wereld. Veel rustige instrumenten die een donkere wintertijd proberen aan te geven. Verder horen we genoeg andere mooie dingen maar we kunnen natuurlijk niet bij elk detail stil staan. Dat het een verhaal is van macht en van die ene troon, de troon waar iedereen naar smacht, is ook in de muziek te horen. Vaak erg verleidelijke muziek met een sinistere ondertoon en natuurlijk actiemuziek waardoor je op het puntje van je stoel zit. Je keert terug in de wereld van Game of Thrones en dat is ook juist de bedoeling bij dit soort filmmuziek.
De score wordt afgesloten met één van de beste tracks op de score. Natuurlijk is het hoofdthema fenomenaal maar in de finale horen we het hoofdthema ook deels verwerkt. The King’s Arrival mag ik overigens niet vergeten te noemen, ook die track is geweldig en past helemaal in de Middeleeuwse sfeer. Om toch nog terug te keren op die laatste track, de finale, wil ik daar over kwijt dat het avontuur eindelijk kan beginnen. De serie eindigt met een grote cliffhanger en dat doet de muziek eigenlijk nog. Game of Thrones: Season 1, eindigt spectaculair, wanneer de film dit doet gaat de muziek daar in mee. Een epische afsluiting met een koor, strijkers, slagwerk en het bekende hoofdthema. Ik wil nogmaals benadrukken dat Ramin Djawadi goed werk heeft verricht, ik blijf genieten van deze score en daarom is mijn cijfer ook een welverdiende 10!
De score is totaal niet langdradig, een score met veel variatie en melodieën waardoor het leuk blijft om naar te luisteren. De HBO-serie Game of Thrones is niet alleen in het westerse deel van de wereld een groot succes, de serie heeft ook Nederland overgenomen. Deze heerlijke, epische en vooral harde serie zorgt voor boordevol kijkplezier en ook zeker boordevol luisterplezier. Veel slagwerk en violen zorgen voor een prettige luisterervaring. Ik zag ook een interview waarin hij beschreef waarom hij bepaalde instrumenten gebruikte in bepaalde stukken van de serie. Het is leuk om naar iemand te kijken met zoveel passie, iemand die ook zoveel nadenkt over hoe hij de muziek het beste tot zijn recht kan laten komen. We horen veel slagwerk in de momenten dat we de Targaryen zien, deze groep mensen doen mij denken aan de oude nomaden. Dit betekent dus veel slagwerk en oosterse tintjes. The Prince of Persia: Sands of Time had ook veel van dit soort tintjes en af en toe kan je het daar wel mee vergelijken. Desondanks heeft de score toch echt een eigen sound en is het natuurlijk het leukste wanneer we het hoofdthema van de film horen. Dit hoofthema is naar mijn mening het beste hoofdthema van het jaar! De opening geeft mij kippenvel en blijft in je hoofd spoken, geweldig!
Het thema van The Game of Thrones begint rustig, met een viool maar later komen er meer violen bij, slagwerk en uiteindelijk eindigt het met een knal. Heerlijk om naar te luisteren, het maakt de serie zoveel beter! De Starks is een familie die heerst in de noordelijke delen van de Game of Thrones wereld. Veel rustige instrumenten die een donkere wintertijd proberen aan te geven. Verder horen we genoeg andere mooie dingen maar we kunnen natuurlijk niet bij elk detail stil staan. Dat het een verhaal is van macht en van die ene troon, de troon waar iedereen naar smacht, is ook in de muziek te horen. Vaak erg verleidelijke muziek met een sinistere ondertoon en natuurlijk actiemuziek waardoor je op het puntje van je stoel zit. Je keert terug in de wereld van Game of Thrones en dat is ook juist de bedoeling bij dit soort filmmuziek.
De score wordt afgesloten met één van de beste tracks op de score. Natuurlijk is het hoofdthema fenomenaal maar in de finale horen we het hoofdthema ook deels verwerkt. The King’s Arrival mag ik overigens niet vergeten te noemen, ook die track is geweldig en past helemaal in de Middeleeuwse sfeer. Om toch nog terug te keren op die laatste track, de finale, wil ik daar over kwijt dat het avontuur eindelijk kan beginnen. De serie eindigt met een grote cliffhanger en dat doet de muziek eigenlijk nog. Game of Thrones: Season 1, eindigt spectaculair, wanneer de film dit doet gaat de muziek daar in mee. Een epische afsluiting met een koor, strijkers, slagwerk en het bekende hoofdthema. Ik wil nogmaals benadrukken dat Ramin Djawadi goed werk heeft verricht, ik blijf genieten van deze score en daarom is mijn cijfer ook een welverdiende 10!
Er is wat aan de hand met componist Ramin Djawadi. De afgelopen tijd schreef de man voornamelijk niemendalletjes. Scores die vaak slecht waren, scores die veel steken liet vallen en je zo weer was vergeten. Met hier en daar een lichtpuntje ( Clash of the Titans )
Gelukkig kreeg Djawadi de kans om een HBO serie te voorzien van muziek. HBO, wat staat voor Home Box Office, is de grootste kwaliteitszender uit Amerika. Met enkel series die stuk voor stuk wereldwijd scoren. Game of Thrones lijkt hetzelfde effect te hebben en scoort momenteel overal in de lijsten.
Voor deze unieke serie, waar onder andere tijd anders loopt dan we gewend zijn, was een grootse epische score nodig. En alsof Ramin Djawadi een nieuwe weg inslaat, schotelt hij een waanzinnige soundtrack voor. Eentje die je snel over het hoofd zou zien. En dat moet je zeker niet laten gebeuren, want Djawadi pakt uit met groots opgezette arrangementen en veel epische thematiek. De Main Title is er gelijk eentje om je vingers bij af te likken en klinkt bombastisch. Veelal is de muziek uit synthesizers komen rollen, maar met genoeg live instrumentatie om niet afgeleidt te raken. Een euvel waar Djawadi vaak mee kampt, vooral op actierijke scores. De genialiteit begint eigenlijk pas vanaf de vijfde track, The King's Arrival. Een bijna simplistische viool geeft een knap thema weg, maar wel eentje die zeer pakkend is. Typische muziek van uit de Middeleeuwen. Direct daarna geeft het 'orkest' de echo of reprise van dit thema, op een overweldigende manier. Zowaar lijkt Djawadi de synthesizers en percussie in de hand te houden. Op Zimmeriaanse wijze weet de componist kippenvel te veroorzaken. Waar hij vaak uitmondt in rommelige actiemuziek, weet hij continu de orde te bewaren...maar graaft tegelijkertijd dieper in zijn klaarblijkelijke grenzeloze muzikaliteit.
In rustige nummers als A Raven from King's Landing en Things I Do for Love pakt Djawadi er een bosje gitaren erbij. En dit werkt verbluffend, helemaal als je het mixt met zijn synth violen en andere instrumenten. Enkele bass effecten maken het geheel af.
Ook wanneer Djawadi flink het gaspedaal moet indrukken, draaft hij zowaar niet te ver door. In de track Small Pack of Wolves laat hij een Pirates-achtige aanpak erop los en daar komt hij voor deze ene keer mee weg. Misschien is het wat cliché, maar de track erna die de naam van de bekroonde serie draagt, is weer subliem en borduurt verder op het hoofdthema.
In de finale van het album horen we nog enkele zeer goede percussie. Iets wat we niet gewend zijn van Djawadi. Helemaal niet als deze percussie ook nog een hoofdrol krijgt in de track Fire and Blood, waardoor het allemaal niet meer op kan. Het laatste nummer met de toepasselijke naam Finale is de beste van het album. Hier horen we voor het eerst een koor op de voorgrond, die in alle voorgaande tracks hier en daar slechts zachtjes was te behoren. Met gezwinde muzikale spoed werken de magnifieke orkestraties naar een cliffhanger. Een cliffhanger die een weer een opening geeft naar het tweede seizoen van deze serie, die zeer waarschijnlijk veel prijzen in de wacht gaat slepen.
Game of Thrones is een pareltje van Ramin Djawadi en een enorme verrassing! Eentje waar we te lang op hebben moeten wachten. Op misschien wat saaie underscore na, biedt iedere track vermaak en muzikaliteit. Deze score is entertainment van de bovenste plank...en slaat hem 'for a change' niet mis.
Gelukkig kreeg Djawadi de kans om een HBO serie te voorzien van muziek. HBO, wat staat voor Home Box Office, is de grootste kwaliteitszender uit Amerika. Met enkel series die stuk voor stuk wereldwijd scoren. Game of Thrones lijkt hetzelfde effect te hebben en scoort momenteel overal in de lijsten.
Voor deze unieke serie, waar onder andere tijd anders loopt dan we gewend zijn, was een grootse epische score nodig. En alsof Ramin Djawadi een nieuwe weg inslaat, schotelt hij een waanzinnige soundtrack voor. Eentje die je snel over het hoofd zou zien. En dat moet je zeker niet laten gebeuren, want Djawadi pakt uit met groots opgezette arrangementen en veel epische thematiek. De Main Title is er gelijk eentje om je vingers bij af te likken en klinkt bombastisch. Veelal is de muziek uit synthesizers komen rollen, maar met genoeg live instrumentatie om niet afgeleidt te raken. Een euvel waar Djawadi vaak mee kampt, vooral op actierijke scores. De genialiteit begint eigenlijk pas vanaf de vijfde track, The King's Arrival. Een bijna simplistische viool geeft een knap thema weg, maar wel eentje die zeer pakkend is. Typische muziek van uit de Middeleeuwen. Direct daarna geeft het 'orkest' de echo of reprise van dit thema, op een overweldigende manier. Zowaar lijkt Djawadi de synthesizers en percussie in de hand te houden. Op Zimmeriaanse wijze weet de componist kippenvel te veroorzaken. Waar hij vaak uitmondt in rommelige actiemuziek, weet hij continu de orde te bewaren...maar graaft tegelijkertijd dieper in zijn klaarblijkelijke grenzeloze muzikaliteit.
In rustige nummers als A Raven from King's Landing en Things I Do for Love pakt Djawadi er een bosje gitaren erbij. En dit werkt verbluffend, helemaal als je het mixt met zijn synth violen en andere instrumenten. Enkele bass effecten maken het geheel af.
Ook wanneer Djawadi flink het gaspedaal moet indrukken, draaft hij zowaar niet te ver door. In de track Small Pack of Wolves laat hij een Pirates-achtige aanpak erop los en daar komt hij voor deze ene keer mee weg. Misschien is het wat cliché, maar de track erna die de naam van de bekroonde serie draagt, is weer subliem en borduurt verder op het hoofdthema.
In de finale van het album horen we nog enkele zeer goede percussie. Iets wat we niet gewend zijn van Djawadi. Helemaal niet als deze percussie ook nog een hoofdrol krijgt in de track Fire and Blood, waardoor het allemaal niet meer op kan. Het laatste nummer met de toepasselijke naam Finale is de beste van het album. Hier horen we voor het eerst een koor op de voorgrond, die in alle voorgaande tracks hier en daar slechts zachtjes was te behoren. Met gezwinde muzikale spoed werken de magnifieke orkestraties naar een cliffhanger. Een cliffhanger die een weer een opening geeft naar het tweede seizoen van deze serie, die zeer waarschijnlijk veel prijzen in de wacht gaat slepen.
Game of Thrones is een pareltje van Ramin Djawadi en een enorme verrassing! Eentje waar we te lang op hebben moeten wachten. Op misschien wat saaie underscore na, biedt iedere track vermaak en muzikaliteit. Deze score is entertainment van de bovenste plank...en slaat hem 'for a change' niet mis.
GAME OF THRONES
Music Composed by
Ramin Djawadi
(Prison Break, Iron Man)
Summers span decades. Winters can last a lifetime. And the struggle for the Iron Throne has begun.
It will stretch from the south where heat breeds plots, lusts and intrigues; to the vast and savage eastern lands; all the way to the frozen north, where an 800-foot wall of ice protects the kingdom from the dark forces that lie beyond. Kings and queens, knights and renegades, liars, lords and honest men…all will play the Game of Thrones.
HBO’s latest epic series is based on George R. Martin’s fantasy series A Song Of Ice And Fire, where political and sexual intrigue abound as seven noble families fight for control of the mythical land of Westeros.
Ramin Djawadi (Iron Man) composes a score of vast scope and grandeur.
GAME OF THRONES debuted to great ratings and critical acclaim on April 17, and has already been renewed for a second season.
Music Composed by
Ramin Djawadi
(Prison Break, Iron Man)
Summers span decades. Winters can last a lifetime. And the struggle for the Iron Throne has begun.
It will stretch from the south where heat breeds plots, lusts and intrigues; to the vast and savage eastern lands; all the way to the frozen north, where an 800-foot wall of ice protects the kingdom from the dark forces that lie beyond. Kings and queens, knights and renegades, liars, lords and honest men…all will play the Game of Thrones.
HBO’s latest epic series is based on George R. Martin’s fantasy series A Song Of Ice And Fire, where political and sexual intrigue abound as seven noble families fight for control of the mythical land of Westeros.
Ramin Djawadi (Iron Man) composes a score of vast scope and grandeur.
GAME OF THRONES debuted to great ratings and critical acclaim on April 17, and has already been renewed for a second season.
Trailer:
Trailer:
Trailer:
Trailer:
Trailer:
