The Twilight Saga: Eclipse


Atlantic Germany (5052498156528)
Atlantic US (0099923231325)
Film | Releasejaar: 2010 | Film release: 2010 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Riley1:54
2.Compromise/Bella's Theme2:44
3.Bella's Truck/Florida1:50
4.Victoria2:19
5.Imprinting2:08
6.The Cullens Plan2:19
7.First Kiss2:00
8.Rosalie4:09
9.Decisions, Decisions...1:50
10.They're Coming Here4:02
11.Jacob Black2:13
12.Jasper3:57
13.Wolf Scent2:20
14.Mountain Tank5:03
15.The Kiss3:46
16.The Battle/Victoria Vs. Edward6:40
17.Jane3:13
18.As Easy As Breathing3:21
19.Wedding Plans6:12
 62:00
Schrijf zelf je recensie

 

The Twilight Saga: Eclipse - 05/10 - Recensie van Thomas-Jeremy Visser, ingevoerd op (Nederlands)
Recentelijk hoorden we van Alexandre Desplat een opmerkelijke uitspraak. Dat hij de hele zomer aan de nieuwste Harry Potterfilm zal werken is goed nieuws, maar hij zei in een interview dat de thema's van John Williams (ons allen wel bekend) te weinig zijn ingezet door zowel Patrick Doyle (The Goblet of Fire) als Nicholas Hooper (The Order of the Phoenix, The Half-Blood Prince). En misschien heeft hij daar gelijk in. Het is niet voor het eerst dat er voor een andere componist wordt gekozen in een filmserie. Zo hoorden we Christopher Young in plaats van Danny Elfman tijdens Spiderman 3, was Don Davis verantwoordelijk voor Jurassic Park III en dan hebben we het nog niet eens gehad over James Bond, waar componisten zoals John Barry, David Arnold en Marvin Hamslich muziek voor componeerden. Hetzelfde gebeurt ook bij Twilight, in een nog iets brutalere vorm. Want we zijn ondertussen bij het derde deel, en de derde componist aangekomen.

Carter Burwell schreef de muziek voor het eerste deel, dat gewoon Twilight heette. Op enkele tracks na was het als we eerlijk zijn een verschrikkelijk saaie score. Alleen het gevoelige Bella's Lullaby was de moeite echt waard. Hierna kwam New Moon, gecomponeerd door niemand minder dan, daar is hij weer, Alexandre Desplat. Zijn score behaalden bij veel reviewers hoge cijfers. Vooral zijn hoofdthema, wat eigenlijk in de verste verte niet op dat uit Twilight leek, deed het goed. Voor deel drie werd niemand minder dan Howard Shore gemaakt. Shore hoeft zichzelf eigenlijk niet eens meer te bewijzen. De trilogie van de eeuw, Lord of the Rings, staat ons allemaal dankzij zijn nagenoeg perfecte muzikale bijdrage, nog goed voor de geest.

In Eclipse ontpopt Howard Shore zich tijdens de actiemuziek echter tot een ware James Horner. Of je er nou aan ergert of niet, muziek uit een tiener-horror-romance-fantasy-flick die je doet denken aan een grootschalig Fantasy-Epos a la LOTR leid af. En iedereen met verstand van filmmuziek weet dat. Zo hoorden we in Horner’s Avatar duidelijk een thema uit zijn eigen Apocalypto, en ook Zimmer en Badelt moeten schuld bekennen als we Pirates 1 en Gladiator beluisteren. En zo horen we in Eclipse wel heel erg duidelijk passages uit Return of the King. Op zich hoeft dat inderdaad niet erg te zijn: Return of the King blijft een meesterwerk. Maar Shore doet niet eens moeite om de talrijke motieven en cues een beetje aan te passen. Hij mixt het schaamteloos met het nieuw gecomponeerde materiaal. En het erge is, hij flikt het niet een of twee keer, nee hij propt ze het liefst in iedere track. En voor de mensen die de instrumentaties voor de elven in de superieure LOTR-trilogie zo mooi vonden (vrouwelijke solo’s en lichte strijkers): Ook hier is Shore niet zuinig mee. De actiemuziek wordt verder redelijk voldoende opgevuld door een (ietwat origineler) actiemotief, dat begint met zacht gitaarspel, en overvloeit in een door percussie gedomineerd stuk actiemuziek, verwant aan Burwell’s Twilight.

Er moet gezegd worden dat Eclipse wel degelijk goed en origineel werk te bieden heeft. Shore heeft zich veel werk op zijn hals gehaald, en ieder karakter in de gehypede filmserie krijgt een thema. Nouja, iedereen behalve publieksfavoriet Edward (tot de woede van veel fans!).Hoewel ze niet allemaal even sterk zijn, moet gezegd worden dat de thema’s van Bella en vooral dat van Jacob toch wel erg mooi zijn. Dat van Bella is een combinatie tussen Burwell’s Bella’s Lullaby en Desplat’s The Meadow. Mooi en gevoelig pianospel, romantisch met een vleugje drama. Het thema van Jacob is het beste thema dat de Twilight-serie heeft gekregen tot nu toe. Zijn thema is verwant aan dat van Bella, maar heeft iets meer dat vleugje drama erin. Ook horen we hierin veel duidelijker aanwijzingen naar Desplat’s motief voor de jonge weerwolf. En op dat soort momenten moet men toegeven dat Shore’s originele muziek voor Eclipse wel erg goed is. Toch had de score wel een minuut of tien korter gekund: van enig tempo of logische opbouw is namelijk amper sprake.

En daarmee is alles eigenlijk alles wel gezegd over Eclipse. Het is een ietwat mildere versie van Desplat’s New Moon, maar evenaart dankzij zijn twee gezichten (LOTR!) en de verschrikkelijke opbouw zijn voorganger bij lange na niet. Want wat New Moon zo sterk maakte was het simpele ervan. Een thema voor de Volturi en een hoofdthema voor het verhaal. Shore laat bij vlagen zijn meesterschap horen, maar verdrinkt zichzelf in een overdaad aan thema’s, waardoor het overzicht kwijtraakt. En een geoefend luisteraar zal zich waarschijnlijk ergeren aan de makkelijkheid waarmee Shore het beste werk van zijn carrière mixt in een score waarvoor dat niet nodig is. Veel Twihards zijn niet erg objectief en zullen deze recensie niet op prijs stellen, maar toch is Eclipse maar een hele karige score geworden.
The Twilight Saga: Eclipse - 08/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
The Twilight Saga is een nogal populaire filmserie die inmiddels al uit drie delen bestaat. Nu heb ik van deze serie geen enkele film gezien en ik kan dus moeilijk bepalen of de muziek goed (of minder goed) bij de film past. Maar qua sfeer kan ik mij voorstellen dat dit prima muziek is voor een dergelijke film met z'n combinatie van spanning, fantasie, romantiek en een vleugje horror in een gemakkelijk te volgen verhaal.

Na Carter Burwell en Alexandre Desplat, die beide eerste delen voor hun rekening namen is de opdracht deze keer gegund aan Howard Shore. En Shore is natuurlijk van alle markten thuis. Zowel in het thrillergenre als in het fantasiegenre heeft hij zijn sporen verdiend. Dat hij dan (goede) ervaringen meeneemt naar nieuwe projecten is niet meer dan logisch. Je zult dus vaak in scores stukjes terughoren van eerdere scores van dezelfde componist. Dat geeft ook herkenning. Zo hoor je dat een score van die bepaalde componist is.
Maar Shore heeft voor de score van Twighlight zeker niet heel veel overgenomen uit z'n eerdere werk, al hoor je wel degelijk bepaalde aspekten terugkomen. Wel heeft Shore min of meer afstand genomen van de beide voorgaande delen uit deze filmserie, die mij beide niet zo konden bekoren (ook die van Desplat niet echt - alleen het thema was bij hem erg fraai en kwam in de score vaker terug). De score van Shore heeft een heel andere klankkleur gekregen, eentje die minder de melancholieke ondertoon van Desplat vertoont en veel frisser overkomt, ondanks de zeker wel aanwezige dramatiek.
Wat Shore, in tegenstelling tot Desplat, niet heeft gedaan is een centraal thema voor de film neerzetten. De score kent nu veel meer losse thema's die veel minder vaak nadrukkelijk terugkomen, of soms zelfs helemaal niet. Daardoor worden het wat meer loshangende tracks die niet duidelijk bij elkaar horen. En dat is toch wel een grote misser voor deze verder toch wel erg goede score.
De score bevat vrij veel elektronische effecten, niet alleen op suspence-momenten, maar ook wel hele tracks lang. Daar wordt de score niet fraaier van, maar zorgt wel voor een spannende sfeer. Vooral de eerste helft van de track 'Mountain Tank' teert hierop. Maar ook de tracks 'Riley', 'Victoria' en 'Decisions, decisions' zitten vol met elektronische begeleiding. Dit zijn vaak ook de meer aktiegedreven tracks. Maar ook via het orkest kan Shore met aktiemuziek uit de voeten, wat in 'The Battle' perfect te horen is. Daar is de link naar 'LOTR' wel wat te horen, maar het stoort allerminst.
Naast de stevige en elektronische tracks kent de score ook een flink aantal rustiger tracks. Zo is 'Bella's Theme' een prachtige solo piano track met een heerlijke, wat zoetige melodie. Ook 'Jacob Black' is zo'n track, die alleen iets meer dramatisch gekleurd is. 'Imprinting', 'First Kiss', 'Jasper', 'As Easy As Breathing' en 'Wedding Plans' zijn daar verder mooie voorbeelden van. Heerlijke melodieuze muziek, zoals filmmuziek hoort te zijn.
De laatste track 'Wedding Plans' bestaat uit twee delen, waarbij het tweede deel een heerlijke stevige song is, uitgevoerd door de band Metric met zangeres Emily Haines in de lead, die een prachtige stem heeft. De song is ook mede geschreven door deze zangeres, samen met Howard Shore.

Kortom, Howard Shore levert hier een prachtige score af met veel afwisseling in tracks, mooie aktietracks, mooie rustige, wat romantische tracks en een aantal tracks die hier tussenin vallen. Welliswaar staan er een paar mindere tracks tussen, maar de algehele indruk van deze score is zeer positief.

Andere soundtrack releases van The Twilight Saga: Eclipse (2010):

Twilight Saga: Eclipse, The (2010)
Twilight Saga: Eclipse, The (2010)
Twilight Saga: Eclipse, The (2010)
Twilight Saga: Eclipse, The (2010)

Soundtracks uit de collectie: 24 hours

24: Redemption (2008)
24 (2004)
24: Seasons 4 and 5 (2006)
24: Season 4 (2005)
Twilight Saga: Eclipse, The (2010)

Soundtracks uit de collectie: The Twilight Saga

Twilight Saga: New Moon, The (2009)
Twilight Saga: Eclipse, The (2010)
Twilight Saga: New Moon, The (2009)
Music from the Twilight Saga (2012)
Twilight (2008)
Twilight (2008)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer