Star Trek
The Deluxe Edition (First Edition 2010)
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | |
|---|---|---|---|
| Disc One | |||
| 1. | Star Trek | 2:26 | |
| 2. | Narada Boom | 2:51 | |
| 3. | Hack To the Future | 1:23 | |
| 4. | Nailin' the Kelvin | 2:10 | |
| 5. | Labor of Love | 2:44 | |
| 6. | Main Title | 0:46 | |
| 7. | Head To Heart Conversation | 1:08 | |
| 8. | One Proud Mother | 1:38 | |
| 9. | Hella Bar Talk | 1:55 | |
| 10. | The Flask At Hand | 0:29 | |
| 11. | Welcome Back, Spock | 1:09 | |
| 12. | Vulcan Gets a Good Drilling | 1:30 | |
| 13. | Hangar Management | 2:46 | |
| 14. | Enterprising Young Men | 3:05 | |
| 15. | Flying Into a Trphlthdl | 3:24 | |
| 16. | Nero Sighted | 3:23 | |
| 17. | Matter? I Barely Know Her! | 2:05 | |
| 18. | Jehosafats | 3:03 | |
| 19. | Chutes and Matter | 3:23 | |
| 20. | A Whole In My Hearth | 0:56 | |
| 21. | I've Fallen and I Can't Beam Up! | 1:51 | |
| 22. | Spock Goes Spelunking | 1:28 | |
| 23. | An Endangered Species | 3:10 | |
| 24. | Galaxy's Worst Sushi Bar | 2:14 | |
| 25. | Mandatory Leave of Absence | 1:19 | |
| 26. | Dad's Route To School | 0:34 | |
| 27. | Frozen Dinner | 1:30 | |
| 28. | You Snowin' Me? | 0:50 | |
| 55:10 |
| # | Track | Lengte | |
|---|---|---|---|
| Disc Two | |||
| 1. | Nice To Meld You | 3:14 | |
| 2. | Hail To the Chief | 0:52 | |
| 3. | I Gotta Beam Me | 2:02 | |
| 4. | Scotty's Tanked | 1:37 | |
| 5. | What's With You? | 2:12 | |
| 6. | Either Way, Someone's Going Down | 2:44 | |
| 7. | Trekking Down the Narada | 2:31 | |
| 8. | Run and Shoot Offense | 2:03 | |
| 9. | Does It Still McFly? | 2:02 | |
| 10. | Nero Death Experience | 5:38 | |
| 11. | Nero Fiddles, Narada Burns | 2:28 | |
| 12. | Black Holes Have a Lot of Pull | 0:55 | |
| 13. | Back From Black | 0:57 | |
| 14. | That New Car Smell | 4:46 | |
| 15. | To Boldly Go | 0:26 | |
| 16. | End Credits | 9:11 | |
| 43:37 |
Schrijf zelf je recensie
Vorig jaar gooide Michael Giacchino hoge ogen met zijn score voor de J.J. Abrams’ versie van Star Trek. In de uiterst succesvolle reboot ontmoeten we een nog jonge James T. Kirk, en zien we hoe de legendarische kapitein van de U.S.S. Enterprise aan zijn faam en vrienden komt. Ondertussen staat het vervolg in de startblokken, en kunnen we ons verheugen op meer Klingons, Vulcans en Romulans.
Een re-issue/heruitgave/complete recording is altijd leuk als de score echt goed is. Zoals bij Star Trek het geval is. Het geeft een reviewer de kans om opnieuw een oordeel te vellen over een score. Want sommige scores worden steeds slechter of juist veel beter na meer luisterbeurten. Star Trek is een hele goede score. Niet voor niets werd de score door het team van filmmuziek.be verkozen tot de beste release van 2009. Micheal Giacchino ging naar huis met een Golden Globe, Twee Grammy’s en een Oscar voor “Up”, maar eigenlijk zouden al deze prijzen naar Star Trek moeten gaan.
En dat is niet omdat Up niet geniaal is, maar omdat Star Trek toch wat meer in zijn mars heeft dan de verrukkelijke Pixar-film. De score heeft alles wat men van een dergelijke score kan verwachten: een ijzersterk hoofdthema, enkele kleinere thema’s en motieven, actie, koor, spanning, romantiek en een genadeloos goede opbouw. Al in de eerste minuten wordt je de ruimte ingesmeten door het fantastische hoofdthema. Verwant aan de thema’s die James Horner en wijlen Jerry Goldsmith schreven voor de films, maar toch heel erg eigen en erg “2009”. Het is knap hoe Giacchino dat flikt. Hij creëert een compleet nieuw muzikaal hoofdstuk in de ruimtefranchise dat fris en modern aanvoelt, en je toch moeiteloos terug doet denken aan zijn voorgangers.
De actiemuziek is veel agressiever dan in welke Star Trek score dan ook. We horen niet al te verassend heel veel blazers, die thema’s en motieven moeiteloos afwisselen en zo het ene muzikale hoogtepunt na het andere laten horen. Op deze Complete recordings is de overdaad aan tracks wel een beetje een domper, omdat het simpelweg het tempo eruit haalt. Een nadeel ten opzichte van de reguliere uitgave. De Romulans zijn de bad guys, en krijgen van Giacchino een zwaar beladen motief, bestaande uit laag spelende blazers en een heel scala aan percussie.
De score is echter op zijn best in de grote stukken. Wat dat betreft voegt deze uitgave niet heel erg veel toe. Want de originele uitgave bevatte al deze stukken ook al. Zoals bijvoorbeeld het nobele en uiterst krachtige “Enterprising Young Men”, waarin we Giacchino zijn orkest haast zien aansporen tijdens de fenomenale opbouw naar een prachtige, harde uitvoering van het hoofdthema. Ander huzarenstukje is het wervelende
“Nero Death Experience”. Koor, percussie, enorme strijkpartijen en pompende blazer: Giacchino gaat geen cliché uit de weg. En niemand in de wereld van filmmuziek komt er beter mee weg.
Aan het einde van de score horen we dan eindelijk nog eens het ‘’To Boldly Go’’ thema, gevolgd door een compleet nieuw opgenomen suite, te horen in de End Credits. Hierin horen we het oude Star Trek thema voorbij komen, overduidelijk een ode aan de andere componisten. Eigenhandig zorgt Giacchino ervoor dat een nieuwe generatie in aanraking komt met filmmuziek. Want het zijn dit soort scores die geliefd zijn bij het grote publiek. En zo weet de componist, die ooit begon met het maken van muziek voor videogames, de beste Sci-Fi score sinds Revenge of the Sith te maken. Een prachtige score voor liefhebbers van toegankelijke en goede filmmuziek, en een van de beste scores van de afgelopen jaren. Heb je echter de originele release uit 2009, dan is het niet echt nodig om deze Deluxe Edition aan te schaffen. Alle hoogtepunten staan op de oudere versie. Wel is de verpakking van de nieuwere editie een stuk interessanter. Keuzes!
Beoordeling Muziek: 10
Beoordeling Nieuwe Uitgave: 6
Score: 8
Een re-issue/heruitgave/complete recording is altijd leuk als de score echt goed is. Zoals bij Star Trek het geval is. Het geeft een reviewer de kans om opnieuw een oordeel te vellen over een score. Want sommige scores worden steeds slechter of juist veel beter na meer luisterbeurten. Star Trek is een hele goede score. Niet voor niets werd de score door het team van filmmuziek.be verkozen tot de beste release van 2009. Micheal Giacchino ging naar huis met een Golden Globe, Twee Grammy’s en een Oscar voor “Up”, maar eigenlijk zouden al deze prijzen naar Star Trek moeten gaan.
En dat is niet omdat Up niet geniaal is, maar omdat Star Trek toch wat meer in zijn mars heeft dan de verrukkelijke Pixar-film. De score heeft alles wat men van een dergelijke score kan verwachten: een ijzersterk hoofdthema, enkele kleinere thema’s en motieven, actie, koor, spanning, romantiek en een genadeloos goede opbouw. Al in de eerste minuten wordt je de ruimte ingesmeten door het fantastische hoofdthema. Verwant aan de thema’s die James Horner en wijlen Jerry Goldsmith schreven voor de films, maar toch heel erg eigen en erg “2009”. Het is knap hoe Giacchino dat flikt. Hij creëert een compleet nieuw muzikaal hoofdstuk in de ruimtefranchise dat fris en modern aanvoelt, en je toch moeiteloos terug doet denken aan zijn voorgangers.
De actiemuziek is veel agressiever dan in welke Star Trek score dan ook. We horen niet al te verassend heel veel blazers, die thema’s en motieven moeiteloos afwisselen en zo het ene muzikale hoogtepunt na het andere laten horen. Op deze Complete recordings is de overdaad aan tracks wel een beetje een domper, omdat het simpelweg het tempo eruit haalt. Een nadeel ten opzichte van de reguliere uitgave. De Romulans zijn de bad guys, en krijgen van Giacchino een zwaar beladen motief, bestaande uit laag spelende blazers en een heel scala aan percussie.
De score is echter op zijn best in de grote stukken. Wat dat betreft voegt deze uitgave niet heel erg veel toe. Want de originele uitgave bevatte al deze stukken ook al. Zoals bijvoorbeeld het nobele en uiterst krachtige “Enterprising Young Men”, waarin we Giacchino zijn orkest haast zien aansporen tijdens de fenomenale opbouw naar een prachtige, harde uitvoering van het hoofdthema. Ander huzarenstukje is het wervelende
“Nero Death Experience”. Koor, percussie, enorme strijkpartijen en pompende blazer: Giacchino gaat geen cliché uit de weg. En niemand in de wereld van filmmuziek komt er beter mee weg.
Aan het einde van de score horen we dan eindelijk nog eens het ‘’To Boldly Go’’ thema, gevolgd door een compleet nieuw opgenomen suite, te horen in de End Credits. Hierin horen we het oude Star Trek thema voorbij komen, overduidelijk een ode aan de andere componisten. Eigenhandig zorgt Giacchino ervoor dat een nieuwe generatie in aanraking komt met filmmuziek. Want het zijn dit soort scores die geliefd zijn bij het grote publiek. En zo weet de componist, die ooit begon met het maken van muziek voor videogames, de beste Sci-Fi score sinds Revenge of the Sith te maken. Een prachtige score voor liefhebbers van toegankelijke en goede filmmuziek, en een van de beste scores van de afgelopen jaren. Heb je echter de originele release uit 2009, dan is het niet echt nodig om deze Deluxe Edition aan te schaffen. Alle hoogtepunten staan op de oudere versie. Wel is de verpakking van de nieuwere editie een stuk interessanter. Keuzes!
Beoordeling Muziek: 10
Beoordeling Nieuwe Uitgave: 6
Score: 8
Andere soundtrack releases van Star Trek (2009):
