L'Immortel


Columbia France (0886976486228)
Film | Releasejaar: 2010 | Film release: 2010 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track Artiest/Componist Lengte
1.Mom2:06
2.Tosca, Act III - E Lucevan le StelleZubin Mehta & Placido Domingo3:09
3.Tosca, Act III - Ah! Franchigia a Floria ToscaZubin Mehta & Placido Domingo0:57
4.Assassination Flashback2:41
5.La Bohème, Act I - Ehi! RodolfoPlacido Domingo, Montserrat Caballé0:37
6.La Bohème, Act I - O Soave FanciullaPlacido Domingo, Montserrat Caballé3:57
7.Mrs Butterfly - Un Bel Di VedremoRenata Scotto5:05
8.Harbor Warehouse3:19
9.Rigoletto - Tutte le Feste Al TempioRoberto Alagna, Riccardo Muti7:18
10.Karime Killed3:08
11.Birthday Killing3:08
12.Motorcycle Chase4:14
13.Charly Interrogation2:43
14.Rabau Killing3:15
15.Charly's Plan1:53
16.Saving Anatole - Part 12:52
17.Saving Anatole - Part 24:39
18.Kitchen Fight1:24
19.Final Interrogation3:46
20.Parking3:09
21.Lucia di Lamermoore - Scena V, ''Oh Giusto Cielo!'' (Scena ad Aria)Sir Charles Mackerras, The Hanover Band3:01
22.ImmortalLaurence Revey3:39
 70:00
Schrijf zelf je recensie

 

L'Immortel - 07/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
De Franse film L' Immortel is geregisseerd door Richard Berry en ook bekend onder de titels '22 Bullets' of 'The Immortal'.
Het verhaal draait om de ex-maffiabaas Charly Matteï (Jean Reno). Hij is gestopt met zijn criminele leven en besteedt nu zijn tijd aan z'n gezin. Dan wordt hij op een dag neergeschoten bij z'n auto en voor dood achtergelaten. Ondanks de 22 kogels in z'n lijf overleeft hij de aanslag en geneest weer. Dan gaat hij op zoek naar de daders, van wie hij de identiteit weet te achterhalen. Op een verjaardagsfeestje ontmoet hij hen samen en vertelt hen dat hij hen allemaal binnenkort komt opzoeken. En dat is niet voor een gezellig praatje. Hij komt erachter wie de opdrachtgever is, maar krijgt steeds meer de politie op z'n hielen, naarmate er meer doden vallen...

De score voor de film is van Klaus Badelt, die er een spannende elektronische score voor componeerde. Zijn muziek op het album is vooral geladen en intens, ondanks dat het soms nogal kunstmatig of soundscape-achtig klinkt. Zowel in de meer heftige tracks als in de wat rustiger of zelfs minimalistische tracks blijft de muziek een flinke spanning houden.
De synthesizer produceert niet alleen veel underscore-muziek, maar ook veel percussie en andere geluiden komen uit de elektronische doos. Een redelijk deel van de muziek heeft een behoorlijk soundscape gehalte, wat minder aantrekkelijk is om te beluisteren en soms wat saai overkomt. Maar de meeste muziek van Badelt heeft een flinke intensiteit, zonder in chaos te verzanden.

Een deel van de muziek is nogal rauw, zonder overigens onaangenaam te worden, want Badelt weet de muziek meestal binnen het harmonische spectrum te houden. Toch zijn de 'killing-tracks' minder prettig om te beluisteren dan veel andere tracks, waarin een meer sfeervolle benadering is gezocht.
In een aantal tracks gebruikt Badelt solo pianoklanken in mooie akkoorden, die op underscore van de synthesizer tot bijna gevoelige momenten worden. Die wat intiemere momenten met mooie glijdende klanken komen meer voor op de score en zorgen voor aangename luistermomenten. Maar ook een aantal meer spannende momenten weet Badelt met aangenaam klinkende muziek te illustreren en zelfs een tracks als 'Motorcycle Chase' hoort bij de fraaiere tracks van de score.

Op het album staan niet alleen tracks van Badelt. We krijgen ook een zevental aria's uit diverse opera's voorgeschoteld. Deze stukken uit opera's van Puccini, Verdi en Donizetti, waarvan de eerste vijf operastukken van Puccini zijn en Verdi en Donizetti elk met een aria meedoen. Deze aria's zijn duidelijk een onderdeel van de film en ook van de score. Ze misstaan ook niet op het album, omdat ze qua sfeertekening in de lijn van de muziek van Badelt liggen. Wel kan de zang van de sopraan- en tenorstemmen wat tegen gaan staan, maar als je van opera houdt, dan tref je het met deze score, want de operatracks beslaan met zo'n 24 minuten meer dan een derde van de albumlengte.
De score sluit af met een song door de Zwitserse zangeres Laurence Revey. De vlotte song past perfect in de stijl van Badelt's score en Revey heeft een erg fraaie stem, waardoor dit een mooie afsluiter van het album is.

Kortom, met L' Immortel heeft Klaus Badelt een sfeervolle voornamelijk elektronische score gecomponeerd. De overwegend harmonische muziek klinkt vaak aangenaam. Toch bevat de score ook de nodige tracks die wat rauwer klinken en wat meer naar de dissonante sfeer kruipen, met verhoogde spanning tot gevolgd. Samen met de soundscape-muziek hoort dit bij de minder aansprekende elementen van de score. Ook de operastukken zijn meer voor de liefhebbers, ondanks dat ze redelijk bij de score aansluiten. Het geheel van dit album krijgt zo een waardering van 72 uit 100 punten.


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer