The Remains of the Day
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Artiest/Componist | Lengte |
|---|---|---|---|
| 1. | Opening titles, Darlington Hall | 7:28 | |
| 2. | The Keyhole and the Chinaman | 4:13 | |
| 3. | Tradition and Order | 1:51 | |
| 4. | The Conference Begins | 1:33 | |
| 5. | Sei mir gegrüsst | Franz Schubert | 4:13 |
| 6. | The Cooks in the Kitchen | 1:34 | |
| 7. | Sir Geoffrey Wren and Stevens, Sr. | 2:40 | |
| 8. | You Mean a Great Deal to This House | 2:21 | |
| 9. | Loss and Separation | 6:20 | |
| 10. | Blue Moon | Richard Rodgers | 4:57 |
| 11. | Sentimental Love Story/Appeasement/In The Rain | 5:23 | |
| 12. | A Portrait Returns/Darlington Hall/End Credits | 6:50 | |
| 49:22 |
Schrijf zelf je recensie
Engeland, ergens jaren '50. Stevens, de waardige butler van het statige landhuis Darlington Hall, maakt een trip, niet alleen letterlijk naar Zuidwest Engeland, maar ook in zijn herinneringen. Hij reflecteert over de belangrijke rol die de Hall ooit gespeeld heeft op de vooravond van WO II, de foute (politieke) keuze van zijn vroegere meester, Lord Darlington, het algemene reilen en zeilen in een groot landhuis, en ook Miss Kenton, de vroegere huishoudster...
“The Remains of the Day”, het prachtige boek van Kazuo Ishiguro, werd in 1993 verfilmd door Mike Nichols, met Anthony Hopkins en Emma Thompson in de hoofdrollen. Het is een klassieker in het genre van het historisch drama.
Componist Richard Robbins (vaste waarde in de Merchant-Ivory producties) heeft voor zijn score voor deze film een oscarnominatie op zak.
Ik ben wat verdeeld over de muziek. Ik hoor ze niet speciaal graag. The Remains of the Day is geen soundtrack die ik spontaan zal opzetten. Maar ze is goed, zeker in de context van de film. Want waarover gaat het verhaal uiteindelijk? Over de terugblik van een butler die zijn hele leven op zoek is naar de 'waardigheid' van zijn functie, die zijn meester door dik en dun loyaal is gebleven en die in al dat streven naar perfectie blind is gebleven voor de liefde van zijn leven. Stevens toont geen emoties, dat past niet bij het ideaal van 'dé butler', en de muziek sluit daar bij aan. Zelfs tracks als “Sentimental Love Story” zijn allesbehalve sentimenteel en blijven voorzichtig afstandelijk. Net als de rest van de muziek.
Het hoofdthema komt al meteen in “The Opening Titles”. Het heeft een fuga-achtige opbouw, een beweging die ook in verschillende andere tracks terug te vinden is, wat een gejaagde ondertoon aan de muziek geeft. Dit in schril contrast met de film die eerder traag en 'contemplating' is. Waar de hoofdmelodie bij de “Opening Titles” donker is, wordt hij doorheen de score letterlijk meer 'uplifting', zoals bijvoorbeeld op het einde van “You Mean a Great Deal to this House”, alsof ook de muziek, net als Stevens, dankzij Miss Kenton een nieuw elan krijgt.
Er is ook ruimte voor de meer 'komische' elementen van het verhaal. De discussies tussen Stevens en Miss Kenton zijn niet gespaard van ironie. Dit is te horen in het begin van “The Keyhole and te Chinaman”, voordat de track na enkele seconden weer de ernstige fuga wordt, of in “Tradition and Order” waar een speelse melodie de sleur van de underscore doorbreekt.
En nog een speciale vermelding van “The Conference Begins”, een track die de grandeur van Darlington Hall alle eer aandoet.
The Remains of the Day is een verdienstelijke score, net omdat hij zo mooi bij het hoofdpersonage aanleunt. Jammer genoeg is dat hoofdpersonage emotioneel niet erg ontwikkeld... en voor mij mag het allemaal met iets meer passie.
“The Remains of the Day”, het prachtige boek van Kazuo Ishiguro, werd in 1993 verfilmd door Mike Nichols, met Anthony Hopkins en Emma Thompson in de hoofdrollen. Het is een klassieker in het genre van het historisch drama.
Componist Richard Robbins (vaste waarde in de Merchant-Ivory producties) heeft voor zijn score voor deze film een oscarnominatie op zak.
Ik ben wat verdeeld over de muziek. Ik hoor ze niet speciaal graag. The Remains of the Day is geen soundtrack die ik spontaan zal opzetten. Maar ze is goed, zeker in de context van de film. Want waarover gaat het verhaal uiteindelijk? Over de terugblik van een butler die zijn hele leven op zoek is naar de 'waardigheid' van zijn functie, die zijn meester door dik en dun loyaal is gebleven en die in al dat streven naar perfectie blind is gebleven voor de liefde van zijn leven. Stevens toont geen emoties, dat past niet bij het ideaal van 'dé butler', en de muziek sluit daar bij aan. Zelfs tracks als “Sentimental Love Story” zijn allesbehalve sentimenteel en blijven voorzichtig afstandelijk. Net als de rest van de muziek.
Het hoofdthema komt al meteen in “The Opening Titles”. Het heeft een fuga-achtige opbouw, een beweging die ook in verschillende andere tracks terug te vinden is, wat een gejaagde ondertoon aan de muziek geeft. Dit in schril contrast met de film die eerder traag en 'contemplating' is. Waar de hoofdmelodie bij de “Opening Titles” donker is, wordt hij doorheen de score letterlijk meer 'uplifting', zoals bijvoorbeeld op het einde van “You Mean a Great Deal to this House”, alsof ook de muziek, net als Stevens, dankzij Miss Kenton een nieuw elan krijgt.
Er is ook ruimte voor de meer 'komische' elementen van het verhaal. De discussies tussen Stevens en Miss Kenton zijn niet gespaard van ironie. Dit is te horen in het begin van “The Keyhole and te Chinaman”, voordat de track na enkele seconden weer de ernstige fuga wordt, of in “Tradition and Order” waar een speelse melodie de sleur van de underscore doorbreekt.
En nog een speciale vermelding van “The Conference Begins”, een track die de grandeur van Darlington Hall alle eer aandoet.
The Remains of the Day is een verdienstelijke score, net omdat hij zo mooi bij het hoofdpersonage aanleunt. Jammer genoeg is dat hoofdpersonage emotioneel niet erg ontwikkeld... en voor mij mag het allemaal met iets meer passie.