K-PAX


Decca Records (044001619229)
Film | Releasejaar: 2002 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Grand Central4:38
2.Good Morning Bliss2:47
3.Taxi Ride3:50
4.Constellation Lyra2:41
5.Blue Bird3:52
6.4th of July4:14
7.Prot Missing2:30
8.Sarah3:03
9.New Mexico6:24
10.Powell's Return1:11
11.July 27th4:40
12.Coda3:20
 43:10
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

K-PAX - 06/10 - Recensie van Tom Daish, ingevoerd op (Engels)
Most of my friends think I have a single minded view about music. True, I have ten times as many soundtrack albums as I do for all other genres, but the umbrella of film music does cover a multitude of styles and genres. When people think film music, they generally move towards Titanic or Star Wars, but there are plenty of scores which are not huge orchestral numbers. The reason I tend to be so harsh on certain types of music - dance/club music, in all its forms in particular - is that even songs that have interesting ideas are rarely developed beyond repetition and more digital tinkering. That's not invention, that's just padding for the sake of it and tedium through lack of imagination.

K-Pax, in places at least, could easily be one of those morning after chill out trance albums. It has laid back beats, twinkling piano and a restful, but not actively cheerful, vibe that is ideal (I assume) for unwinding after a night out on Ibiza or wherever. While I wouldn't necessarily have one of these albums for myself, they are generally more to my taste than hard core dance albums and tend to suffer less from excessive digital tinkering and mindless noise. Of course, since Edward Shearmur is a protogé of Michael Kamen and a reasonably accomplished composer generally, the results here are considerably more interesting.

Most of the music takes the form of the aforementioned trippy rhythms, gentle waves of digital percussion that honestly sounds better than it can be described. Orchestral passages are laid over the top from time to time, mainly wafting strings, sometimes using eerie harmonics against occasional ambient digital effects. However, the most prominent acoustic instrument is the piano which pervades pretty well every track and tends to be the instrument left behind when the percussion dies away. Certain moments tend to urge the listener to be reminded of Thomas Newman, but Shearmur goes for gentle - but pleasingly not too banal - melody rather than anything too quirky. The melodic content is mainly brief motifs and ideas than any big tune.

It is hard to rate the music too highly on purely musical terms and is, in fairness, fairly simplistic. However, it is a very enjoyable and a generally very relaxing album. If I didn't know better, I'd never have suspected it was a film score, there are no dramatic joins or transitions, just a gentle ebb and flow, the drama is almost shades of grey. That is not meant in any derogatory way, it is simply a film that does not require heights of romance, despair, comedy or action. Despite the 'composed and conducted by' credit, most was evidently created in the studio and anyone expecting some more traditional is likely to be disappointed, but for a quietly mind expanding score, it's well worth checking out.
K-PAX - 08/10 - Recensie van Arvid Fossen, ingevoerd op (Nederlands)
K-Pax vertelt het verhaal van een eigenaardige psychiatrische patiënt (Kevin Spacey), welke beweert dat hij afkomstig is van een planeet die K-Pax heet. Zijn psychiater (Jeff Bridges) wil begrijpen hoe hij deze patiënt kan helpen en stelt vast dat deze een bijzonder effect heeft op de mentale gezondheid van de andere patiënten in de kliniek ...
Edward Shearmur is een componist die de laatste jaren muziek componeerde voor de films Charlie's Angels, Cruel Intentions, en The Wings of the Dove. Dit waren telkens scores die niet echt memorabele thema's hadden. K-pax is een score die daarom erg verrassend is, want deze heeft nu net wat al die andere soundtracks niet hadden ...
De eerste vergelijking voor de score van K-Pax die naar voren komt is deze met American Beauty, niet meteen om de melodie, wel om de manier van werken. Edward Shearmur is een keyboard artiest die vooral ervaring heeft met het werken met verscheiden rock groepen. In zijn muziek voor film is de sterk gesynthetiseerde aanpak dan ook duidelijk te merken. Het is dus vooral zijn stijl en profiel als componist die de vergelijking met Thomas Newman oproepen, maar daar stopt de vergelijking dan ook. Thomas Newman is veel meer een minimalist dan Edward Shearmur dat is in het componeren van soundtracks.
De score van K-Pax gebruikt als rode draad een zacht memorabel piano thema, dat samen met synthesizer effecten een mysteries effect geeft, en de sterkte vormt van deze score. De andere tracks blijven algemeen vrij observerend, dit door het soms ontbreken van enige diepgang in sommige tracks. Algemeen is de muziek vaar K-Pax muziek modernistisch en populair en deze zal dus ook ongetwijfeld een ruim publiek aanspreken.
K-PAX - 08/10 - Recensie van Joris Kessels, ingevoerd op (Nederlands)
Hoewel ik bij de muziek van Edward Shearmur ook zeker de link kan leggen met Thomas Newman door het piano gebruik, was de eerste link die ik legde met de wat rustigere electronica dance music. Zoals het eerste nummer. Deze begint met het rustige pianothema met enkele elektronische lagen op de achtergrond. De muziek krijgt in eerste instantie een diepe bas a la Massive Attack (oa ‘teardrops’), halverwege de track krijgt het geheel een andere wending en doet het mij erg aan Paul Oakenfold (oa Bunkka) denken. Halverwege de track ‘taxi ride’ is er een gedeelte waarbij de beat met bijbehorende elektronische geluiden mij erg aan een nummer op Involver van Sasha doet denken.

Bij de tracks zonder beat, wordt de over het geheel genomen kalme soundtrack iets te kalm. Waardoor het allemaal een stuk minder interessant is, met uitzondering van het einde van de track ‘new mexico’ waarin heel even een viool de kop opsteekt. Hoewel ik de soundtrack over het algemeen wel kan waarderen, zet ik deze score niet heel snel op. Als ik zin heb in dergelijke muziek valt de keuze toch meestal op één van de bovengenoemde muzikanten.

Het eerste gedeelte van de soundtrack is zonder twijfel erg lekker, maar het laatste gedeelte is daarentegen iets te ingetogen.
K-PAX - 07/10 - Recensie van Gudo Tienhooven, ingevoerd op (Nederlands)
Edward Shearmur is een componist die ik nog niet heb betrapt op een eigen stijl en 'geluid'. Dat is zowel positief als negatief. Negatief omdat hij goed naar andere componisten lijkt te luisteren om ze vervolgens te plagieren en positief, omdat hij zich telkens omvormt naar de film die hij van een score moet voorzien. Zo klonk Wings of the Dove (een van zijn mooiste) mild klassiek, The Count of Monte Cristo spannend en avontuurlijk en Charlie's Angels hip en parodierend.
K-Pax is een bijzonder opvallend album. Het is meer een soort aardige verzameling elektronische deuntjes geworden met hier en daar wat subtiel emotionele passages. De sfeer past wederom wel perfect bij de film: onaards en dromerig. Jammer alleen dat ik continu werd herinnert aan het werk van Thomas Newman die in zijn soundtracks ook deze stijl hanteert: minimalistische ritmes aangevuld door elektronica. K-Pax klinkt aangenaam zweverig, maar ook vaak akelig bekend. Newman is wat mij betreft ook verreweg de betere componist. Hopelijk staat ons de ware Shearmur nog te wachten.


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer