Rat Race
Music from the Motion Picture

De Amerikaanse komedie Rat Race is eigenlijk een slap-stick-film. Jerry Zucker (Airplane!, Top Secret!, Ruthless People, First Knight) regisseerde en mede produceerde de film, die niet gemaakt is om een intelligent verhaal te vertellen, maar om kijkers aan het lachen te maken. Dat is zeker gelukt, al waren de critici kennelijk overwegend nogal grote zuurpruimen, want ze waren niet zo positief. Het verhaal is niet gebaseerd op de bijna gelijknamige film uit 1960, maar op eentje uit 1963 met de titel It's a Mad, Mad, Mad, Mad World. Het bioscooppubliek was het niet eens met de critici en de film werd dan ook een groot succes.
Het verhaal is nogal eenvoudig en draait simpelweg om een autorace van bijna duizend kilometer, uitgeschreven door casino-eigenaar Sinclair (John Cleese). Hij geeft elk van de zes teams een sleutel en wie het eerste aankomt met de sleutel wint een tas met twee miljoen dollar. Die teams bestaan uit niet al te snuggere en vooral hebberige spelers die in zijn casino veel geld besteden, terwijl Sinclair de prijs terugverdient door andere gokkers weddenschappen af te laten sluiten...

De score bij deze vrolijke komedie is van John Powell, die inviel voor Elmer Bernstein, van wie de score werd afgekeurd. Powell heeft zijn muziek voor de film gecomponeerd in hetzelfde energieke tempo als de film zelf. Dat wil zeggen dat zijn muziek niet alleen een hoog komediegehalte heeft, maar ook een tempo die door de muzikanten van het orkest nauwelijks bij te benen moeten zijn geweest. Op dit soundtrackalbum staat een suite van zijn muziek van ruim zeven minuten. In vergelijking met de songs op dit album ligt het tempo van Powells muziek kwadratisch hoger. De songs lijken daarmee wat matig bij de score voor de film te passen. De supersnelheid waarmee Powell zijn muziek voor het voetlicht brengt is voor de film prima, maar om los daarvan naar te luisteren is toch wel wat een vermoeiende bezigheid, ondanks de rustige eerste krap twee minuten en de paar wat rustiger intermezzo's in deze suite. Het zijn met name de laatste twee minuten van de suite die wat meer in lijn liggen met het algehele tempo van de scoremuziek van Powell. Daarmee is deze suite niet helemaal representatief voor de score. Zie Rat Race voor de recensie van het score-album.

De songs op het album passen bij de betreffende scenes in de film en zijn dan erg grappig bedoeld, wat op dit soundtrackalbum uiteraard niet echt over komt. En zeker niet alle songs spreken tot de verbeelding. Toch is het een best wel aardige verzameling songs. Met name de titelsong is een leuke reggae-achtige song van de Baha-Men, met een zonnig kleurtje, die je prima in een vrolijke stemming kan brengen. Ook de reprise van deze song doet het goed, met de prettige klanken van een vrouwenkoor.
'You Sexy Thing' is ook in onze contreien een grote hit geweest voor Hot Chocolat en is de bekendste song van het album. Ook de wat funky song 'Chain of Fools' past qua tekst prima bij het verhaal van de film, maar spreekt mij niet zo aan.
De band Better than Ezra speelt een aardige poprocksong, met veel gitaarwerk en leuke basloopjes. Een prettige zestiger jarenstijl horen we in de bekende song 'I Can't Help Myself' van The Four Tops. Het rockwerk komt terug aan het eind van het album met een soort anthem-achtige song. In 'America Rocks' zingt steeds een kinderkoor mee met de zanger van The Hatch-Perry Band. Eigenlijk best een heel aardige song.

Kortom, dit soundtrackalbum van de film Rat Race presenteert een heel aardige verzameling songs die (deels) in de film te horen zijn. Lang niet alle songs zijn fraai, maar er zitten zeker een aantal prima beluisterbare songs tussen. Ook de lange scoresuite van John Powell is best heel aardig, al zijn in deze suite vooral goed beluisterbare tracks van de score geïntegreerd. De waardering voor dit soundtrackalbum komt zo op een heel redelijke 67 uit 100 punten.