Closing the Ring


Film | Releasedatum: 04/01/2008 | Film release: 2007 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track Artiest/Componist Lengte
1.Closing the Ring (Main Titles)2:24
2.Jimmy2:05
3.Explosion4:15
4.The Wedding1:19
5.Memorabilia2:41
6.The Blitz2:48
7.Closing the Ring2:24
8.Airmen1:33
9.On Black Mountain1:58
10.Ethel Ann and Teddy3:05
11.Jimmy Interrogated2:37
12.A Lifetime of Regret3:47
13.Chuck Confesses3:21
14.Day of Infamy3:01
15.The Ring Revealed1:22
16.The Pact1:09
17.It Was My Turn to Die1:14
18.B-17 Down3:34
19.Lost Without Your Love (Radio Mix)Amy Pearson4:26
 49:03
Schrijf zelf je recensie

 

Closing the Ring - 07/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
De Brits-Amerikaans-Canadese film Closing the Ring is een romantisch drama dat geregisseerd is door Richard Attenborough (Cry Freedom, Gandhi, Shadowlands), die in het begin van z'n carrière vooral bekend werd als acteur, waaronder die van parkeigenaar Hammond in Jurassic Park. Closing the Ring was de laatste film die hij regisseerde, voordat hij in 2014 overleed. De film is door de critici nogal wisselend ontvangen, waarbij de ene lovend was en de andere het nogal mager vond. Zoveel mensen, zoveel smaken, blijkt maar weer eens.
Het verhaal wordt deels verteld als een flashback, maar begint bij de begrafenis van Chuck Harris, waar zijn dochter Marie (Neve Campbell) zijn grafrede brengt. Maar haar moeder Ethel (Shirley MacLaine) lijkt erg onverschillig over z'n dood, waar Marie boos om wordt. Dan springt de film naar de tweede wereldoorlog, waarin een jonge Ehtel (Mischa Barton) bevriend is met Chuck, Jack en Teddy (Stephen Amell). Op Teddy is ze verliefd en beide besluiten onofficieel te trouwen voordat de drie mannen de oorlog in moeten. Maar Teddy stort met z'n vliegtuig neer. Terug in het heden is een zekere Quinlan (Pete Postlethwaite) in Belfast bezig om een vliegtuigwrak op te graven. Daar vindt hij een trouwring met de namen Ethel en Teddy...

De muziek bij deze film is van Jeff Danna, die er een redelijk melodieuze score voor componeerde, met een licht melancholieke kleuring. De arrangementen zijn volledig orkestraal opgezet, met regelmatig kleine, soms bijna minimalistische composities. De muziek heeft veelal een wat dramatische en soms licht dreigende tint, die de muziek wellicht uitstekend bij de film laat passen, maar die de luisteraar naar het album nogal eens een wat verweesd gevoel geeft.
Het album opent met de 'Main Titles', die een aangename voorbode zijn voor de hoofdmelodie en de aangenaam glijdende orkestraties. De melodie komt tijdens het album nog regelmatig terug, maar ook hieraan verwante melodieën en arrangementen komen voorbij. Die hoofdmelodie, evenals andere melodieën, is tamelijk ingetogen en heeft een wat melancholieke en invoelende kleuring, die het goed doet. Al is het niet een echt pakkende melodie, toch spreekt deze wel aan en luistert de muziek erg prettig weg.
Ook de titeltrack, als zevende op het album, heeft dezelfde prettig glijdende strijkers in de hoofdrol, die dezelfde prettige melodie spelen. En ook 'Ethel Ann and Teddy' laat dezelfde stijl horen, met aangename violen en een prettig toegevoegde piano, die voor een enigszins romantische noot zorgt.

Een deel van de muziek heeft een typisch Keltische kleuring, die al gelijk met de tweede track 'Jimmy' naar voren komt. De muziek wordt vooral gespeeld door een Ierse fluit, een fiddle en een getokkelde gitaar. Maar ook orkestrale klanken komen voorbij en geven de muziek dan net even wat meer body. Toch komt een deel van de track tamelijk minimalistisch over, terwijl de Keltische stijl juist voor een meer aansprekende stijl van de muziek zorgt. Dat maakt dit toch tot een prettige track. Ook in 'Explosion' komt die Keltische kleuring terug in dezelfde melodie, maar hier is de toonsetting veel meer aan de wat grimmige kant, hoewel de meer invoelende intermezzo's voor wat lucht zorgen. 'On Black Mountain' heeft wat meer orkestrale invloeden, maar ook erg minimalistische gedeelten, met datzelfde Keltische kleurtje, hoewel een deel van de muziek door een hobo wordt gespeeld.

Je zou verwachten dat een track als 'The Wedding' een fraaie romantische kleuring zou hebben, maar dat is niet zo. De muziek is wel ingetogen, maar de melodielijn en het arrangement hebben een bepaalde onheilspellendheid over zich, die een huwelijk met een donker randje voorspelt. En diezelfde wat mysterieuze, ongerijmde kleuring hoor je ook terug in 'Memorabilia', die daarmee evenmin zorgt voor een warm gevoel van nostalgie. De muziek is ook hier rustig en soms bijna kabbelend, maar er hangt een wat vreemde sfeer, die weinig goeds in de film lijkt te gaan brengen.

De tweede helft van het album, vanaf de elfde track, kabbelt eigenlijk een beetje voort in een licht dreigende kleuring, die niet erg tot de verbeelding spreekt. De muziek is op zich goed gemaakt, maar het dreigende aspect in de muziek zorgt ervoor dat het een beetje blijft zitten in de achtergrond, juist omdat de melodieën en arrangementen dan nog nauwelijks aanspreken. Zelfs de afsluitende track van de score 'B-17 Down' heeft een tamelijk dramatische kleuring, hoewel de muziek toch vrij ingetogen overkomt, in lijn met de rest van deze behoorlijk ingetogen score. Het album sluit af met de song 'Lost Without Your Love', die door Amy Pearson op een aangename manier gezongen wordt. Het is een tamelijk reguliere, maar zeker ook fraaie popballad, die een welkome afwisseling is, zeker met de laatste helft van de score op dit album.

Kortom, met zijn muziek voor de film Closing the Ring heeft Jeff Danna een tamelijk ingetogen score gecomponeerd, in een volledig akoestische setting. De veelal orkestrale muziek, met soms aangenaam glijdende violen, is in de eerste helft van het album vaak fraai, vooral in de thematische tracks, maar soms ook wat dreigender of zelfs wat grimmig. Vooral de tweede helft van het album heeft een wat neutrale kleuring, waarin de melodie van het thema weliswaar terugkomt, maar vaak in een wat verweesde setting, die nauwelijks aanspreekt. De muziek luistert gemakkelijk weg, maar beklijft nergens. De Keltische aspecten in de muziek zijn vaak wat aan de minimalistische kant, met vaak wel prettige arrangementen, die regelmatig orkestraal wat opgevuld worden. Maar toch spreekt het geheel onvoldoende aan om hoge ogen te gooien, ondanks de fraaie afsluitende song. De waardering komt dan ook niet hoger dan 69 uit 100 punten.


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer