The Boy in the Striped Pajamas


Film | Releasejaar: 2008 | Film release: 2008 | Medium: Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Boys Playing Airplanes4:13
2.Exploring The Forest2:36
3.The Train Ride To A New Home3:34
4.The Winds Gently Blow Through The Garden5:57
5.An Odd Discovery Beyond The Trees2:51
6.Dolls Are Not For Big Girls, Propaganda Is...3:43
7.Black Smoke1:42
8.Evening Supper - A Family Slowly Crumbles7:52
9.The Funeral1:53
10.The Boys' Plans, From Night To Day2:36
11.Strange New Clothes9:53
12.Remembrance, Remembrance5:31
 52:21
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

The Boy in the Striped Pajamas - 07/10 - Recensie van Sjoerd , ingevoerd op (Nederlands)
‘The Boy in the Striped Pyjamas’ is een nieuwe Holocaust film over een jongentje wiens vader hoofd wordt van een concentratiekamp, waar hij en de rest van het gezin maar weinig van weten. De film vertelt het verhaal over wat er gebeurt als je een onschuldig, naïef kind in de boze en kwade wereld van volwassenen terechtkomt. Mark Herman lijkt in zijn boekverfilming, die overigens historisch niet helemaal correct is en gespeeld wordt met een gemaakt bekakt Brits accent, één doel te hebben: het veroorzaken van sentiment. Met componist James Horner heeft hij dan goud in handen. De man weet wat te doen om sentiment te veroorzaken met bijvoorbeeld Titanic al op zijn oeuvre.

De soundtrack van James Horner is tot nog toe enkel via de digitale weg verkrijgbaar, maar heeft wel een prima speelduur met ruim vijftig minuten muziek. James Horner lijkt met het dramatische genre nogmaals goed overweg te kunnen. Met vooral de piano schrijft Horner een amuserende score die behalve sentiment veroorzaakt, ook avontuurlijk en akelig duister is. Door de snelle motieven in bijvoorbeeld ‘An Odd Discovery Beyond the Trees’ weet Horner een avontuurlijke en kinderlijke sfeer te creëren, terwijl alle rustige tracks ergens een kille en duistere ondertoon hebben die de onheil aangeeft die zich maar zo dichtbij afspeelt, maar waar de jongen zelf niks van weet.

Het hoofdthema van ‘The Boy in the Striped Pyjamas’ bestaat uit zowel snel als langzaam pianogetingel met op de achtergrond duistere synthesizers: de basis van de hele score. Het hoofdthema is in diverse varianten te horen gedurende de hele score en de overige thema’s kennen dezelfde basis waardoor Horner een typische sfeer creëert die alles behalve origineel, maar wel zeer coherent is. Zoals men gewend is zijn diverse motieven van Horners eerdere scores in ‘The Boy in the Striped Pyjamas’ te horen, maar dit stoort eigenlijk nergens.

Toch heeft de score gemis aan vernieuwing. Op den duur herhaalt de score veel motieven en te weinig motieven werkt Horner écht uit. Het lijkt alsof Horner te kampen heeft gekregen met een gebrek aan perfectionisme die ervoor zorgt dat zijn recente scores nooit een ‘Willow’ zullen evenaren. Tijdens de film is het een zorg, vertelt de muziek een verhaal en doet zijn werk. De soundtrack staat hard aan, maar weet zonder beelden zelden een compleet gevoel te geven. Een voorbeeld is de track ‘Strange New Clothes’, die het gedramatiseerde einde van de film prima ondersteunt. Men luistert hierin bijna tien minuten lang naar de uitwerking van een motief van enkele noten, waarin enkel het volume van de spelende instrumenten harder wordt. Doet zijn werk in de film, maar is op cd irritant.

James Horner schrijft met ‘The Boy in the Striped Pyjamas’ een aardige, vermakelijke soundtrack die tijdens de film, met zijn standaard middelen goed werk levert. Alle emoties werkt Horner in zijn score uit en de soundtrack is een prima geheel. Toch mist ‘The Boy In the Striped Pyjamas’ enige perfectie, waardoor de soundtrack zelden volmaakt overkomt. Originaliteit is tevens ver te zoeken en op cd zakt de score af en toe in. Toch heeft de soundtrack een aangename luisterervaring te bieden voor wie zijn nek niet omdraait bij het horen van een gedramatiseerde score. Een betere Horner van de afgelopen jaren.
The Boy in the Striped Pajamas - 08/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
De film is redelijk en enigszins voorspelbaar in z'n afloop, waar gedurende het verhaal naartoe gewerkt wordt. De dramatiek van die afloop heeft onvoldoende impact, juist omdat het zo voorspelbaar is en daarbij ook nog met te weinig filmische invloeden wordt versterkt. Tussen begin en afloop kabbelt het verhaal een beetje voort.

En dat doet ook de score van James Horner. Zoals Sjoerd in zijn recensie al aangeeft is de score nogal sentimenteel met een duistere ondertoon en dat klopt helemaal. De pianoklanken van Horner zijn bijzonder fraai en ook het thema op diezelfde piano mag er zeker zijn, maar die klanken zijn zwaar beladen met een dramatisch getinte underscore.
Ook de overige melodieën zijn voorzien van die dramatische lading door veel gebruik te maken van kleine variaties in toonhoogte en elke toon langer aan te houden. Dat maakt de muziek zeker niet saai, maar geeft er wel een bepaalde lading aan, wat samen met de underscore dramatisch uitwerkt.
Met name in een track als Black Smoke (de scene waarin uit de schoorsteen van het kamp zwarte rook komt en de jongen vraagt wat dat betekent) heeft een stevig dramatische lading, zonder het sentiment dat in veel andere tracks een rol speelt. En ook in de track daarna wordt die dramatiek doorgezet, wanneer de vader in de film besluit dat z'n gezin maar beter ergens anders kan gaan wonen ipv zo dicht bij het kamp, om te voorkomen dat hij te knellende vragen moet gaan beantwoorden. De muziek maakt de dramatiek goed voelbaar, maar de muziek klinkt daardoor ook wat onbehaaglijk.
Dat geldt ook voor de track Strange New Clothes. De muziek bij deze scenes in de film draagt echter sterk bij aan de voorspelbaarheid van de afloop. De verkleedpartij is voor de kinderen een spel met een bepaalde mate van vrolijkheid en vriendschappelijkheid. De muziek ontdoet dit spel echter van z'n kinderlijke onschuld en maakt er door de dramatische inslag van de muziek een drama van, dat ook aan het einde van de track uitloopt op een dramatische climax die Horner laat doorklinken in gillende ijle violen.
De score sluit af met het bijzonder fraaie Remembrance, Remembrance dat geweldig past bij de afloop van de film en je ondanks de voorspelbare afloop toch kippenvel weet te bezorgen, ook zonder de filmbeelden erbij. Horner speelt het thema op uitsluitend de piano, zonder verdere franje of underscore. Dit thema is erg fraai en wordt warm gespeeld waardoor het wat sentimenteel over kan komen.

Kortom, James Horner heeft voor The Boy in the Striped Pyjamas een enerzijds ontroerende en anderzijds zwaar dramatische score afgeleverd. Beide effecten komen in de film goed uit de verf, maar bevorderen de voorspelbaarheid van het verhaal wel. Als luisterscore zijn een paar tracks niet erg aantrekkelijk, maar gemiddeld heeft Horner een mooie, rustige en melancholieke score gemaakt, waarin het erg fraaie pianothema een hoofdrol heeft.
The Boy in the Striped Pajamas - 09/10 - Recensie van Jason FLZ, ingevoerd op (Engels)
Among the stories relating to the holocaust and WWII, The Boy in the Striped Pyjamas is one of the most compelling. A young boy in the concentration camp befriends a young boy outside of the camp. The boy outside of the camp happens to have a father that is an officer in the SS. Despite their differences, the boys become great friends. Providing the score to the sad-yet-beautiful film is James Horner. Despite the fact that, in the latter half of the decade, Horner has only scored a small number of films, he managed to come onto the project with as much ease and flexibility as some of his earlier projects.

Generally, regarding a film about the holocaust, most composers would approach the subject as mellow as possible. James Horner, however, scored the project rather eclectically, somewhat like how he surprisingly approached Titanic nearly 10 years before. The score consists mostly of a piano, with occasional hints to the orchestra. 'Boys Playing Airplanes' is a light and fluffy track which sets the tone to the entire score to come. Other than the piano, the score barely uses any other instruments up front, for example the trumpet solo in 'The Funeral'. Occasionally Horner delves into some of the more darker material, highlighted in the 9-minute track 'Strange New Clothes' (which features great string material).

The Boy in the Striped Pyjamas is easily an emotional score, but not in the traditional sense. Rather than reflect the darker material in score to represent the topic at hand, Horner expertly provides some beautiful music that never depresses, but rather inspires. As far as Horner's music for the later part of the decade goes, The Boy in the Striped Pyjamas is easily one of his best efforts. Definitely a nice addition to the James Horner collection.

Andere soundtrack releases van The Boy in the Striped Pyjamas (2008):

Boy in the Striped Pajamas, The (2008)
Boy In The Striped Pajamas / To Gillian On Her 37th Birthday, The (2015)
Boy in the Striped Pajamas, The (2018)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer