Slumdog Millionaire


Interscope Records (0602517946293)
Film | Releasejaar: 2008 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track Artiest/Componist Lengte
1.O… SayaA R Rahman & M.I.A3:35
2.Riots2:01
3.Mausam & Escape3:54
4.Paper PlanesM.I.A.3:25
5.Paper Planes (DFA remix)M.I.A5:51
6.Ringa Ringa4:17
7.Liquid Dance3:01
8.Latika’s Theme3:11
9.Aaj Ki RaatSonu Nigam, Mahalaxmi Lyer & Alisha Chinoi6:09
10.Millionaire2:46
11.Gangsta Blues3:44
12.Dreams on Fire4:10
13.Jai Ho5:19
 51:22
Schrijf zelf je recensie

 

Slumdog Millionaire - 07/10 - Recensie van Sjoerd , ingevoerd op (Nederlands)
Een prijzenregen, daarvan is vast en zeker sprake bij Danny Boyles nieuwste film ‘Slumdog Millionaire’. Dit energieke sprookje zorgt voor een kijkervaring die Hollywood niet kent. Hiervoor gaan we naar Mumbai, waar Jamal geboren en getogen is in een sloppenwijk, maar toch één vraag verwijderd is van een grote prijs in ‘Who Wants To Be A Millionaire’. Het luchtige,maar toch hartverscheurende melodrama van Boyle is kleurrijk, vooruitstrevend op cinematografisch vlak en jawel: muzikaal.

Componist A.R. Rahman staat voor filmmuziekfans bekend als cocomponist van ‘Elizabeth: The Golden Age’ en wat bleek: de man heeft veel talent. De man is in India zo bekend dat hij niet meer over straat kan en heeft volgens Boyle het talent van zowel een John Williams als een Michael Jackson in zich. Dat zijn grote woorden en of deze waar worden gemaakt is nog maar de vraag.

Het talent van Michael Jackson zal de man vast en zeker in zich hebben. Rahman is in India niet voor niks ongekend populair en had nauwelijks de tijd om ‘Slumdog Millionaire’ van muziek te voorzien. Het talent van John Willams is een andere vraag. Boyle verbergt zijn muziek niet en het geluid van Rahman is in volle glorie te horen. Vandaar die plotse aandacht aan de muziek van Rahman? Onder andere. Wat de soundtrack van Slumdog Millionaire voor Hollywood vooral zo interessant maakt is de mengeling tussen traditionele Indiase muziek met Amerikaanse rap en hiphop met als klap op de vuurpijl de house uit Europa. Voor ieder wat wils en het moet gezegd worden: Slumdog Millioanire is zeker knap gecomponeerd.

Voor wiens nek al omgedraaid wordt bij synthesizer aangedreven filmmuziek is Slumdog Millionaire een absolute afrader. De muziek is uiterst modern en voor de filmmuziekfan is het even doorbijten bij de technobeats. Toch begint bij ondergetekende de soundtrack iedere luisterbeurt meer te bekoren en tevens kan niet ontkent worden dat de muziek van Rahman een belangrijke rol speelt bij de energie van de film.

Het album start met Oscarnominatie ‘O… Saya’. De mengeling tussen de verschillende muziekstijlen is duidelijk hoorbaar en bevalt wel degelijk. De track is opzwepend en heeft een fijn ritme. ‘Riots’ is dan een stukje score en die bevalt duidelijk minder. De track blijft continu op één lijn en verveelt al na tien seconden, maar gelukkig zorgt het ‘Paper planes’ van M.I.A weer voor vermaak en ook de remix van dit nummer verveelt niet. In ‘Ringa Ringa’ overheerst de Indiase muziek en daaruit blijkt dat deze score helemaal niet veel vernieuwend geluid heeft in vergelijking met andere Bollywoodfilms.

Het komt er op neer dat Rahmans ‘Slumdog Millionaire’ dus een beetje over-hyped is. De muziek van Rahman is eigenlijk helemaal niet zo vernieuwend en dat blijkt maar in de nummers waarin de Oosterse klanken overheersen. Een middelmatige Bollywoodsoundtrack durf ik Slumdog Millionaire net niet te noemen, daarvoor heeft de muziek van Rahman teveel Westerse impact. Opvallend is wel dat Rahman met zijn songs duidelijk beter af is dan met zijn score. De songs zorgen stuk voor stuk voor vermaak en zijn toch wel knap gecomponeerd. Met name ‘Liquid Dance’ is een gaaf stukje muziek. De score daarentegen is eerder ‘to much’ te noemen. De beats tussen het tig aantal motieven zijn als mosterd na de maaltijd en ergernissen zijn een gevolg.

Veelzijdig is Slumdog Millionaire echter zeker. Behalve de mengeling van muziekstijlen in alle songs laat Rahman horen ook Westerse filmmuziek binnen handbereik te hebben. ‘Lakita’s Theme’ is mier, maar dan ook werkelijk waar écht een mierzoet thema, maar ook wel weer heel erg mooi. Het is het enige thema in de score dat ‘groeit’ gedurende de film en dat zal filmmuziekfans zeker deugen. De uitwerking van deze muziek in de song ‘Dreams on Fire’ (met songtekst nog zoeter) is ook een luistergenot.

A.R. Rahman heeft zeker veel talent als componist. Het is ongekend hoeveel muziekstijlen hij binnen handbereik heeft en voor een film als ‘Slumdog Millionaire’ is dat ideaal. Toch weet ‘Slumdog Millionaire’ niet te overtuigen. De score is standaard Bollywood geluid en voegt wat dat betreft weinig toe, maar wat voor Hollywood volledig nieuw is. Toch schrijft Rahman een aantal geweldige songs waarin de mengeling van stijlen zeker aangenaam klinkt. Het ritme is goed en de score is ook zeker veelzijdig. Rahman had echter meer moeten letten op de samenhang van zijn score. De score is een beetje ‘to much’ en in de film komt de muziek niet vaak over als één geheel, maar als een ‘en, en, en’. Alleen ‘Lakita’s theme’ groeit gedurende de film en komt in meerdere varianten terug. De soundtrack smaakt naar meer, meer van Rahman, niet van ‘Slumdog Millionaire’.
Slumdog Millionaire - 05/10 - Recensie van Maurits Petri, ingevoerd op (Nederlands)
Slumdog Millionaire is de grote winnaar van de 81e editie van The Academy Awards, de Oscars. Benjamin Button en andere topfilms laat deze film met een vrij laag budget achter zich en strijkt met de eer van vrijwel alle belangrijke catagorieen. Of dit terecht is, qua film misschien. Qua soundtrack is het aanpoten en is geduld een schone zaak. Componist A.R. Rahman, die ons verraste met zijn prachtige soundtrack Elizabeth: The Golden Age laat zich van een andere kant zien. Waarom deze soundtrack in de prijzen is gevallen is mij een volslagen raadsel. 'O...Saya' is een rommelig nummer, waarbij Bollywood filmmuziek op een vreemde manier gemixt wordt met popsongs uit India. Dat je niet alleen een cd-speler nodig hebt voor deze soundtrack, maar ook een ijzeren geduld, is direct duidelijk. Een vermoeiende en simpele beat, vreemdsoortige geluidseffecten plus een elektronische gitaar werken op de zenuwen. 'Riots' is een track puur van Rahman, maar is wederom niet zo veel bijzonders. Het simpele slagwerk, een drum and bass die goedkoop aandoet en wat echoend geschreeuw in de verte zijn niet bepaald lekker om naar te luisteren. De beelden werken er misschien prima bij, los beluisteren is een hele kluif. 'Paper Planes' lijkt te starten als een eerder uitgebracht nummer van de Sugababes. Niks is minder waar, een R&B nummer waarbij een vrouw in onverstaanbaar Engels wat wegrapt spreekt totaal niet tot de verbeelding. De zogenaamd humoristische geluidseffecten van een pistool en een rinkelende kassa zijn misplaatst. De nummers die volgen zijn een bonte verzameling van de grootste artiesten uit Bollywood. Voor ons Westerlingen totaal onbekend....en onverstaanbaar. Niet dat dat iets hoeft uit te maken, maar de liedjes zijn stuk voor stuk flauw en niet leuk. Een klein lichtpuntje in de duisternis is het nummer 'Latika's Theme'. Eindelijk een rustige track van Rahman, waarbij hij laat zien dat rustige strijkarrangementen weldegelijk in z'n portfolio zitten. Een prachtige zachte vrouwenstem zingt wat akkoorden en zijn plezierig om naar te luisteren. Helaas is deze rust van korte duur, zodra het house-nummer 'Aaj Ki Raat' aanvangt. In Amsterdam zouden ze dit gekscherend 'bimbo-muziek' noemen. En wel redelijk terecht, want na 1 minuut wil je 'm uitzetten. 'Millionaire' zou, omdat het een deel van de filmtitel bevat, een hoofdthema o.i.d. kunnen bevatten. Helaas kom je bedrogen uit, een raar elektronisch disconummer is wat we krijgen voorgeschotelt. Doorspoelen AUB!
'Gangsta Blues' is een nummer van de Indiase 50 Cent. Waarschijnlijk waren dat ook gelijk de kosten van dit goedkope nummer, 50 cent. Niks bijzonders of memorabel. 'Dreams On Fire' is van hetzelfde kaliber als 'Latika's Theme' en is een prachtig popliedje. Jammer is dat dit nummer in schraal contrast staat met de rest. 'Jai Ho' is een Oscar-winnend liedje. En waarom is een volslagen raadsel, want zo bijzonder is het allemaal niet. Op de lekkere gitaar-rifs na, zullen sommige onder ons blij zijn dat deze soundtrack ten einde is.

Slumdog Millionaire is misschien wel een aardige film, maar met een belabberde soundtrack. Typisch een samenraapsel van zielloze muziek, die misschien wel naadloos past bij de beelden, maar onmogelijk serieus te nemen is tijdens losse consumptie. De Academy die heeft bepaald dat deze film, plus bijbehorende soundtrack, acht-voudig in de prijzen moest vallen had waarschijnlijk te diep in het glaasje gekeken of was in een 'vernieuwende' bui. Vernieuwend in de Westerse filmbusiness is Slumdog Millionaire zeker, origineel en leuk is het helaas niet. Nee, om kennis te maken met de talenten van componist A.R. Rahman is het raadzamer om zijn project met Craig Armstrong uit de kast te halen en op te zetten. Voor mensen die meer willen is de soundtrack Chandni Chowk to China nog een geschikt alternatief, die qua muziekstijl naadloos op Slumdog aansluit. En meer in zijn mars heeft dan dit schijfje!


Slumdog Millionaire - 04/10 - Recensie van Wim Minne, ingevoerd op (Nederlands)
De Oscar favoriet had het gehaald: Slumdog Millionaire versloeg topfavoriet Benjamin Button, Sean Penn kreeg ietwat verrassend de oscar voor beste acteur (oververdiend !) en beste regie en beste film gingen samen naar deze maatschappijkritische film. En dat zal ook wel verdiend zijn. Wat mij echter irriteerde is dat deze film zelfs de Oscar van beste soundtrack en beste song kreeg. Duidelijk dat deze twee Oscars niet op kwaliteit maar op feelgood worden beslist: De film is mooi, geef ze dan ineens deze twee Oscars maar. Des te meer blijft een componist die het deze keer echt wel verdiende, in de kou staan. In 2005 was het Alexandre Desplat met The Queen, nu was het James Newton Howard met Defiance.

En als je deze score naast die van Defiance legt, dan breek je je kop over het waarom van deze keuze: hyperkinetische muziek, die Bollywood zo goed kenmerkt, met weinig hoogstandjes, die zelfs in de huidige electro - wereld niet als absolute top kan worden beschouwd krijgt hier de belangrijkste prijs, ten voordele (of beter: ten nadele) van een score met muzikale hoogstandjes, met muzikale virtuositeit.
Slumdog Millionaire ontbreekt dit laatste in alles. Muzikaliteit ligt in de beats en draaiknopjes van de draaitafel.
Deze score moet je een betonnen gestel voor hebben: ben je wel een fan van deze muziek, dan luister je best eens, maar of je er echt weg van zult zijn ... ? Ben je geen fan van dit soort muziek, dan zoek je best andere oorden op, weg van het geknetter van Bollywood, weg van deze muziek.
Golden Globes: Best Original Score (Winnaar)
Oscars: Best Original Score (Winnaar)
Oscars: Best Original Song: "Jai Ho" (Winnaar)
Oscars: Best Original Song: "O Saya" (Genomineerd)
World Soundtrack Awards: Best Original Soundtrack of the Year (Genomineerd)
World Soundtrack Awards: Best Original Song Written for a Film: "Jai Ho" (Winnaar)
World Soundtrack Awards: Best Original Song Written for a Film: "O Saya" (Genomineerd)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer