Valkyrie


Colosseum (4005939693725)
Varèse Sarabande (0030206693720)
Film | Releasedatum: 09/12/2008 | Film release: 2008 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.They’ll Remember You4:20
2.Operation Valkyrie5:11
3.What’s This Really All About?3:44
4.Bunker Bust3:45
5.March 13 Attempt3:38
6.Midnight Waltz2:11
7.A Place To Change4:09
8.Seconds Lost3:34
9.Getting the Signature4:04
10.The Officer’s Club2:37
11.The Way it Should Go3:24
12.If I Were That Man/To The Berghof2:21
13.I’m Sorry3:04
14.Important Call4:07
15.No More Indecision2:31
16.Olbricht Gives the Order3:18
17.Operation Terminated1:16
18.Long Live Sacred Germany6:13
 63:27
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

Valkyrie - 07/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
Dit is de 24e en voorlaatste recensie uit de John Ottman serie.

Vorige: John Ottman: Portrait of Terror
Volgende: volgt nog.

De Amerikaans-Duitse film Valkyrie vertelt een waargebeurd verhaal, dat zo nauwkeurig mogelijk verfilmd is. Regisseur Bryan Singer nam het grootste deel van de scenes op in Duitsland, vooral in en rond Berlijn en maakte daarbij gebruik van de gebouwen en plaatsen waar die gebeurtenissen in het echt ook plaatsvonden. De film bracht nogal wat controverse teweeg, vooral omdat de film Engelstalig is en omdat Tom Cruise de hoofdrol speelde van iemand die in Duitsland als held wordt beschouwd. Z'n lidmaatschap van Scientology hielp daarbij niet mee. Aanvankelijk zou de film vooral een spannend historisch drama zijn, maar naderhand werd gekozen om er een thriller van te maken en werd ook de marketing daarop aangepast. Kennelijk is dat een goede keuze geweest, want de film is door de critici overwegend redelijk ontvangen, terwijl de film in de bioscopen een succes was, ook in Duitsland.
Het verhaal begint in Afrika, waar het Duitse bataljon van kolonel Von Stauffenberg (Cruise) wordt aangevallen. Daarbij raakt hij ernstig gewond en verliest een oog en hand, waarna hij teruggaat naar Duitsland. Hij ziet inmiddels hoe zinloos deze oorlog is, met een bezeten Führer aan de top. Dan wordt hij door het Duitse verzet gevraagd om mee te doen om te zoeken naar mogelijkheden om het land over te nemen, waarvoor een operatie wordt opgezet. Von Stauffenberg krijgt vervolgens de opdracht om zowel Hitler als Himmler om te brengen wanneer ze bij elkaar zijn in de beruchte Wolfsschanze...

De muziek bij de film is van John Ottman, die eveneens de editing voor z'n rekening nam. Hij ging er aanvankelijk vanuit dat de film wellicht zonder muziek kon, maar stapte daar samen met Singer al snel vanaf. Ook besloten ze samen dat er in de score geen snare-drums of trompetten gebruikt zouden gaan worden, om te voorkomen dat er een oorlogsheldensfeer zou kunnen ontstaan. Omdat de film een thriller moest worden, was het tevens Ottman's taak om te zorgen voor muziek die daar recht aan zou doen. Dat is hem goed gelukt.

Het album opent met de track 'They'll Remember You', die eigenlijk pas aan het einde van de film over de eindaftiteling te horen is. De melodieuze, wat dramatisch getinte muziek en het fraaie arrangement maakt dit tot een bijzonder aangename openingstrack. Daarbij helpt het zonder meer mee dat een groot koor meewerkt. Zij zingen een Duitse tekst die gebaseerd is op een lied van Goethe. Dit alles maakt deze track tot de fraaiste van het hele album.
Ook de tweede track is fraai orkestraal, met mooie pulserende klanken, maar laat de spanning al flink toenemen. Toch is ook deze track melodieus en sterk gearrangeerd, waarbij vooral heftige percussie die spanning opvoert. De track 'What's this Really all About?' laat eveneens bij vlagen fraaie melodieuze motieven horen, maar de spanning neemt steeds meer toe, met opnieuw stevige percussie en lage strijkerklanken, die Ottman enigszins pulserend laat horen.

Dat de film een thriller is maakt het onvermijdelijk dat Ottman z'n composities daarop aangepast heeft. Soms is de spanning voelbaar in het minimalistische karakter van de muziek, soms door elektronische effecten, soms door van zacht steeds luider wordende klanken, soms door repeterende geluiden op dezelfde toonhoogte, of allerlei combinaties daarvan. Zo heeft Ottman een heleboel typische thrillermuziekeffecten ingezet om de kijker naar de film die spanning te laten voelen. Uit de recensies van de film merk je dat Ottman die taak uitstekend heeft volbracht. Maar om los van de film naar de scoremuziek te luisteren is toch een ander verhaal. En een flink aantal tracks op dit album laten die nogal melodieloze thrillermuziek duidelijk horen.

Toch zijn er gelukkig de nodige wat meer aangename uitstapjes op het album aanwezig. Zo is 'Midnight Waltz' een mooie, rustige pianogedreven track met een klassieke sfeer. De strijkers vergezellen de piano op een plezierige manier. De track 'Seconds Lost' begint met een mooie, maar wat dramatisch getinte melodie op middenstrijkers, waarna vanaf ongeveer een minuut de spanning weer volop te snijden is, tot aan het eind van de volgende track.

Dan volgt een Duitse song, die niet van Ottman is. Deze song bevestigt het tijdsbeeld en komt uit de Duitse film Kora Terry uit 1940. De song heet op het scorealbum 'The Officer's Club', maar heeft officieel als titel 'Für Eine Nacht Voller Seligkeit'.
De track 'I'm Sorry' heeft weer een fraai dramatische lading in een aangenaam melodieus arrangement van strijkers, die vrij traag voortspelen. Die traagheid zorgt voor een extra dramatische lading, waaraan ook de vrij lage klanken meewerken. Halverwege neemt de spanning het echter weer over, om meer naar het eind met ingetogen pianoklanken af te sluiten.

Tussendoor neemt steeds de spanning weer toe en krijgen we zelfs pulserende klanken te horen die soms lijken op een stoomtrein, of waarbij geluiden soms in het niets oplossen, of waarbij er een voortdurende underscore van nietszeggende geluiden aanwezig is.
Pas bij 'Operation Terminated' komt er weer iets van melodie in de muziek terug, opnieuw met een vrij donkere dramatische kleuring. Het album sluit af met 'Long Live Sacred Germany', die al even donker en tragisch klinkt. Ottman gaf aan dat hij bij deze track geïnspireerd is door het Adagio for Strings van Samuel Barber. Ook deze Ottman-versie is een adagio-uitvoering, want de muziek verloopt traag, maar het arrangement laat bijzonder mooie harmonieën horen in die dramatische kleuring die nodig was aan het eind van de film.

Kortom, met zijn muziek voor de oorlogsfilm Valkyrie heeft John Ottman een voor de film passende score gecomponeerd, met een hoog thrillergehalte. De typerende spanningsmuziek, met royaal gebruik van stevige percussie, is in het grootste deel van de tracks op dit album nogal overheersend aanwezig. Hoewel die spanningsmuziek soms wat aan de minimalistische kant is, is de muziek vaak wel nadrukkelijk aanwezig met heftige trommelslagen. Toch laat Ottman aan het begin en eind van het album een paar erg melodieuze en fraai gearrangeerde tracks horen, die vooral dramatisch gekleurd zijn. Die tracks zijn veelal wat traag, maar de melodie en de harmonieën maken deze tracks tot zeer genietbare muziek. Het geheel van het album was beter in de smaak gevallen met wat minder thrillertracks. De waardering komt toch nog op een heel behoorlijke 71 uit 100 punten.
Valkyrie - 08/10 - Recensie van Maurits Petri, ingevoerd op (Nederlands)
Valkyrie is zo’n film die alvorens hij in de bioscopen verschijnt, al veel stof doet opwaaien. Dit om verschillende redenen; zo raakte hoofdrolspeler en megaster Tom Cruise gewond tijdens een van de stunts in de film, speelt Neerlands trots Carice van Houten een zeer memorabele rol als de vrouw van het personage van Cruise en blijkt de film zeer controversieel te zijn. Deze geeft namelijk een kijk op een tot voor kort geheime missie om Adolf Hitler om te brengen. Een direct opvallend minpuntje is dat de Duitse generaals en soldaten (waar Cruise er eentje van is) subliem en vloeiend Engels kunnen praten. In de context van het verhaal en de geschiedenis natuurlijk onmogelijk! Desalniettemin lijkt Valkyrie een gigantische kaskraker te gaan worden, mede omdat science-fiction regisseur Bryan Singer (bekend van Superman Returns en X-Men) zich waagt aan een compleet ander genre film.

Componist John Ottman kennen we van middelmatige soundtracks, met hier en daar een uitschieter. Zijn vaak getemperde en lauwe filmmuziek zet niet veel voeten in de aarde, maar is meestal een prima aanvulling op de beelden. De uitzonderingen daar gelaten, waar bijvoorbeeld Gothika een zeer goede soundtrack van de man was. Met Valkyrie horen we een sound van de componist die we niet vaak horen: statige en epische arrangementen. Het album opent fenomenaal met de track “They’ll Remember You”, waarin een groots koor en een sopraan een prachtig nummer zingen, een verbastering van een Psalm. Vergelijkbaar met opera-stukken die Hans Zimmer in Hannibal gebruikte, alleen dan een stuk beter.
“What's This Really All About?” is een spannende track die nog niet echt van de grond lijkt te komen. Het gevoel van spionage en jezelf ongemakkelijk voelen komt hier dan ook bij kijken. En dat is precies wat Ottman voor ogen had. Het nummer “Operation Valkyrie” is een opstapje naar een van de spannendste scènes van de prent, waarbij de missie bekend wordt gemaakt en er verraad plaatsvindt. Maar nog steeds blijft de muziek getemperd en kalm en is het vooral underscore. Datzelfde geldt voor de volgende track “March 13 Attempt”, wat bedoeld is als underscore en de beelden kracht bij moet zetten. Niet heel veel bijzonders dus.
Aan thematiek ontbreekt het niet op de soundtrack. Speciaal voor het personage van Carice van Houten is een speciaal thema geschreven, die haar kwetsbaarheid enorm veel kracht bij zet. In “Midnight Waltz” horen we dit thema voor het eerst, gespeeld op de piano. Wat opvalt is de magnifieke wisselwerking tussen strijkers en piano die op hun beurt, zoals de titel al aangeeft, het gevoel van een wals geven. “Seconds Lost” is een emotionele track, die nagenoeg hetzelfde thema bevat van Tennessee van de soundtrack Pearl Harbor. Een kleine deja-vu, die gelukkig niet veel kwaad kan dankzij het ontzettende spannende underscore stuk wat volgt. In “I’m Sorry” keert het thema van Carice van Houten weer terug, waarin weer duidelijk wordt dat het leven van een gezin in de oorlog enorm fragiel kan zijn. “Olbricht Gives the Order” is een nogal heftige en spannende track met veel instrumentale klappen, die je doen sidderen en laten schrikken. Het laat te raden over dat hier een scène plaatsvindt die niet geschikt is voor al te jeugdige kijkers.
De nummers die erna volgen zijn helaas allemaal underscore en niet zo spannend. Pas bij “The Officer’s Club” begint het weer leuk te worden. In dit clowneske Duitse nummer, wat speciaal voor de Duitse generaals werd geschreven zingt een onbekende Duitse schone een grappig liedje. De een na laatste track “Long Live Sacred Germany” werkt naar het emotionele en pakkende einde van de film. De prachtige lang uitademende strijkers en de thematiek zijn een waardig einde voor een toch wel aparte soundtrack.

Valkyrie is een aparte soundtrack van John Ottman, maar zeker geen hoogvlieger. De enorme hoeveelheid aan underscore die het album bevat is zo nu en dan storend. Gelukkig maken tracks ertussen het weer redelijk goed. Waar het album fenomenaal begint met een prachtig chorale nummer, zakt het geheel af naar een lager volume. Want verwacht geen grootse denderende thema’s op dit album, maar kalme en zeer rustige nummers. Het thema wat geschreven is voor de vrouw van het personage van Tom Cruise –en vooral de wals- is machtig mooi en smaakt naar meer. Helaas krijg je als luisteraar niet meer en blijft het hangen tussen een mix van underscore met een snufje spanning.

Als Nederlandstalige is de film Valkyrie erg bijzonder om te bekijken in de bioscoop, ook omdat een van de meest gevraagde Nederlandse acteurs erin te zien is, Carice van Houten. En daar mogen we toch wel een beetje trots op zijn! De soundtrack van John Ottman is helaas wat minder, maar zeker geen slecht exemplaar. Dus hou je van lekkere rustige filmmuziek en ben je niet zo gesteld op een exploderende thematiek? Dan is Valkyrie precies geschikt. Zoek je meer thematiek…dan kan je dit schijfje links laten liggen!
Valkyrie - 07/10 - Recensie van Thomas-Jeremy Visser, ingevoerd op (Nederlands)
Hoe maak je een film over een moordaanslag op Adolf Hitler spannend als je aan de realiteit trouw blijft? Bryan Singer heeft het voor elkaar gekregen. Valkyrie is een onderhoudende thriller geworden, die soms lachwekkend is, soms aangrijpend. Een film met stiekem mee minpunten dan pluspunten. De score heeft dezelfde handicap. Maar de pluspunten zijn zo sterk dat je de minpunten maar voor lief neemt.

De score opent sterk met They’ll Remember You, waarin violen en later een indrukwekkend koor je meteen de sfeer duidelijk maken. Maar al snel vervalt Valkyrie in underscore. Er is saaiere underscore, maar ook zeker betere. Want vanaf de tweede track (What’s This all About?) tot aan het einde valt Valkyrie eigenlijk een beetje dood. Jammer want Ottman is een steengoede componist die veel beter kan. Hier en daar zitten nog mooie stukken verborgen. Midnight Waltz is bijvoorbeeld prachtig. Strijkers en houtblazers introduceren de pracht ervan, maar al snel wordt het wat triester/donkerder dankzij prachtig pianospel. Inderdaad zijn de wat emotioneler aangelegen tracks beduidend smakelijker dan diegenen die actie bevatten. I’m Sorry is gevoelig en tegelijkertijd erg duister. De cello slaat gemakkelijk om van teder naar duister. Vanaf New Arrest Orders, een heerlijk ongemakkelijke track word het pas echt genieten. Ottman neemt ons mee in een achtbaan die haast alle elementen bevat die een goede score moet hebben: sterke underscore, actie, romantiek en zelfs een vleugje drama. De orkestraties zijn geweldig. New Arrest Orders is inktzwart. Iedere noot is in de dreiging gedompeld, zelfs de synthesizer is een en al duisternis. Hier en daar horen we haast bizar tokkelwerk. Operation Terminated is dan weer van geheel andere orde, De emoties wellen op in deze ontroerende track die uitblinkt door de prachtige samenwerking tussen de zwaardere blazers en de cello’s. Long Live Sacred Germany is de prachtige finale, en is waarschijnlijk de beste track die Ottman ooit heeft geschreven. Na een sinister begin, waarin zelfs geluidseffecten huizen, komen de strijkers erbij om het lot van diegene die jammerlijk faalden het grootste monster van de wereldgeschiedenis te vellen te bezegelen. Gevoelige, in de film zeer sterk aanwezige muziek die het einde van de film genadeloos naar een prachtige, emotionele finale brengt.

Valkyrie is niet half wat het had kunnen zijn. De score opent sterk, zwakt genadeloos af, om pas helemaal aan het eind weer prachtig af te sluiten. Ottman is een van mij favoriete componisten maar ook treft hij zijn grote struikelblok: Thema’s! Want Valkyrie had heel erg goed een solide thema kunnen gebruiken om het geheel wat meer omhoog te tillen. Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer en X2 hadden allebei een sterk thema, maar deze werd niet genoeg ingezet om memorabel over te komen. Superman Returns, die film had een sterk thema. Een thema van John Williams, maar dat even terzijde. Die score denderde ongeremd voort, en kreeg niets voor niets positieve kritieken, het is tot vandaag de dag de beste Ottman-score. Maar Valkyrie heeft helemaal geen thema. En Ottman werkt het beste als hij een sterk thema heeft om mee te werken. Aan de andere kant is het juist daarom zo knap dat Ottman enkele fenomenale tracks heeft geschreven voor deze scores. De sfeer zorgt voor een geheel, iets dat nog moeilijker is dan thematisch alles bij elkaar te binden. Een onvoldoende krijgt Valkyrie daarom ook niet. Het bevat enkele ijzersterke stukken, en werkt in de film aangrijpend genoeg. Het dient het doel en heeft enkele topstukken, maar het er had meer ingezeten.
Valkyrie - 09/10 - Recensie van Jason FLZ, ingevoerd op (Engels)
Director Bryan Singer tackled flying superheroes and con men in his career. In 2008 he took on a large challenge, a film about a failed assasination attempt on Adolf Hitler. The movie was almost fully historically correct and was met with praise, but one of the most interesting aspects was John Ottman's score. Having worked with Singer before, Ottman knew exactly what ground to tread but surprisingly came out with a powerful, and heavily emotional score that may have been one of the most underrated in his career.

Almost immediately Ottman jumps into the score with the powerful 'They'll Remember You' (also featuring The Rundfunker Berlin). The song is very powerful and emotional, making great use of the orchestra and choir. As the score progresses, alot of the music becomes more tension filled. 'What's This Really all about' and 'A Place To Change feature great uses of percussion and flaring brass. One interesting thing to note is the mettallic motif used whenever Hitler is present. 'March 13th Attempt' and 'Getting The Signature' feature more synth and noise as opposed to the usual orchestra/percussion featured in the music.

Halfway into the album Ottman introduces a secondary theme to the film. It's a 4 note orchestral motif that appears in full form in 'The Way It Should Go'. Alot of the mounting tension is portrayed less with orchestra and more with synth. Therein lies the main problem with the score. Ottman occasionally abandons conventional orchestral methods and replaces it with Electronics. 'Important Call' is the best example as it features almost no orchestral sounds. Fortunately, Ottman rounds this out with the orchestral music. 'Operation Valkyrie', 'Seconds Lost', and 'I'm Sorry' feature some of the most beautiful music written. Another interesting little track is 'Midnight Waltz', which fairly self explanatory. The album rounds out perfectly with 'Operation Terminated' and 'Long Live Sacred Germany', two emotional tracks that end off the film.

The film Valkyrie portrays the failed assasination attempts on Hitler fairly darkly, showing how the plan came so close to suceeding and ended up failing at the last minute. Ottman's score portrays this perfectly. At times the score is dark and moody, using synth. Other times it is intense, using more percussion. Alot of times, Ottman uses beautiful orchestrations to capture the more emotional aspects of the film. While the score may not be perfect, it shows just what John Ottman can do when given a project like Valkyrie.
Valkyrie - 08/10 - Recensie van Wim Minne, ingevoerd op (Nederlands)
De twintigste eeuw is de zwartste eeuw uit de Wereldgeschiedenis: dat staat ontegensprekelijk vast. De tien à twintig miljoen doden uit WO I, de 50 uit WO II, Vietnam, de genocides in Rwanda en Joegoslavië. Nooit heeft de mens elkaar meer uitgemoord omwille van ras en/ of nationaliteit. Eén van die genocides vond plaats tijdens WO II. Van de oorspronkelijke Jodenbevolking bleef nog maar twintig percent over.
Nu, het had ook anders kunnen lopen. Had bijvoorbeeld generaal Von Stauffenberg in zijn opzet geslaagd geweest, had de oorlog misschien sneller voorbij kunnen zijn.
Nu, we kunnen het niet weten, want het had evengoed erger kunnen worden. Maar in elk geval, de aanslag van Von Stauffenberg was niet de enigste. Er waren er nog wel die overwogen om Hitler te doden, zoals de Britten. Er waren plannen voor Hitler om te brengen.

Dus, nu komt er een film, met Tom Cruise in de hoofdrol, over deze Von Stauffenberg uit. Nadat de set bijna helemaal vernietigd was door een brand, nadat men eerst geen toestemming had om in Duitsland te filmen, maar die uiteindelijk toch verkreeg, nadat een groot deel van de opgenomen materialen verloren/ beschadigd was en terug opnieuw moest worden gefilmd, kunnen we eindelijk Valkyrie gaan zien. De componist van dienst was Ottman. Palmares: o.a. Gothika, een uitstekende Superman, een matige Fantastic Four I en II. Hier haalt hij het niveau tussen Superman en FF. Een deel van de score is matig. Het wisselt elkaar af. Bijvoorbeeld, What's This Really all about, en de vier tracks na Operation Valkyrie zijn allemaal matig. Weinig boeiend eigenlijk. Sobere muziek, simpel, vooral underscore. Maar waar we wel over te spreken zijn is de eerste track: een machtig stukje muziek, een machtig koor. Koren doen het altijd goed in muziek, dus dat is sowieso wel een pluspunt. De overige muziek wisselt voortdurend af tussen goede, hoogstaande muziek en matige underscore.

Valkyrie - de film zal potten breken, Valkyrie - de muziek iets minder potten.
Valkyrie - 08/10 - Recensie van Damien , ingevoerd op (Frans)
La bande originale de Valkyrie, de prime abord très modeste, dévoile pourtant sa saveur après quelques écoutes. Le solennel et émouvant "They’ll Remember You" donne à elle seule la preuve du talent de John Ottman qui, pendant une heure, nous fera vivre toutes les émotions, à travers une large gamme de sonorités. Tandis que "Operation Valkyrie" et "March 13 Attempt" font régner la tension, "Seconds Lost" et "I'm Sorry" laissent place à la douceur et "Midnight Waltz" se fait plus classique. Le puissant "Long Live Sacred Germany" vient clore un album d'une étonnante variété.

Andere soundtrack releases van Valkyrie (2008):

ワルキューレ (2009)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer