Close Encounters of the Third Kind
The Collector's Edition Soundtrack


Arista US (0078221900423)
Arista Japan (4988011301353)
Film | Releasejaar: 1998 | Film release: 1977 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Opening - Let There Be Light0:47
2.Navy Planes2:06
3.Lost Squadron2:23
4.Roy's First Encounter2:41
5.Encounter at Crescendo Summit1:21
6.Chasing UFOs1:18
7.False Alarm1:42
8.Barry's Kidnapping6:19
9.The Cover-Up2:25
10.Stars and Trucks0:44
11.Forming the Mountain1:49
12.TV Reveals1:50
13.Roy and Gillian on the Road1:10
14.The Mountain3:31
15.Who Are You People?1:35
16.The Escape2:18
17.The Escape (Alternate Cue)2:40
18.Trucking2:01
19.Climbing the Mountain2:32
20.Outstretch Hands2:47
21.Lightshow3:43
22.Barnstorming4:25
23.The Mothership4:33
24.Wild Signals4:12
25.The Returnees3:45
26.The Visitors/Bye/End Titles (The Special Edition)12:32
 77:09
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

Close Encounters of the Third Kind - 05/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
In 1977 schreef en regisseerde Steven Spielberg zijn beroemd geworden Science-Fiction film Close Encounters of the Third Kind. De film is zowel door critici als door het grote publiek erg goed ontvangen en was dan ook een enorm succes in de bioscopen en won vele prijzen. Spielberg was al jong gefascineerd door ufo's en maakte als tiener daarover al een speelfilm. Scenes uit die film heeft hij bijna 1 op 1 verwerkt in Close Encounters.
Het verhaal begint met de vondst van een aantal straaljagers, die jaren geleden verdwenen zijn. De jagers zijn intact, maar de piloten zijn er niet. Dan is een klein jochie getuige van een vreemd licht. Ook is er Roy Neary (Richard Dreyfuss), die met zijn auto bijna in botsing komt met een ufo, waarbij hij vervolgens geobsedeerd raakt door een bepaalde berg en hij voelt zich gedwongen om die berg na te bouwen in z'n woonkamer. Maar daar blijft het niet bij...

Inmiddels was John Williams al de min of meer vaste componist geworden bij de films van Steven Spielberg en ook Close Encounters heeft hij van muziek voorzien, al ging dat niet van een leien dakje.
De film is een indrukwekkende en spannende semi-SF-film, die zich immers hier op aarde afspeelt in de tegenwoordige tijd. Je zou daarbij een indrukwekkende score verwachten. De film is regelmatig erg spannend, maar is in feite meer een dramafilm dan een thriller. De muziek die Williams heeft gecomponeerd wekt echter vaak de indruk dat het om een regelrechte thriller gaat. Erg veel muziek van de score zit niet op een normaal spanningsniveau, maar Williams heeft er nog een schepje bovenop gedaan om de spanning nog weer extra te verhogen. Dat maakt er echter absoluut geen goed beluisterbare score van.

De muziek van de score is volledig orkestraal en alle creepy effecten weet Williams dan ook knap te maken met gewone instrumenten. Natuurlijk speelt ook de manier waarop is gecomponeerd een hele belangrijke rol in de spanningsopbouw. In erg veel tracks ontbreken mooie melodieën, wat toch eigenlijk wel essentieel is voor een fraaie track. De muziek bestaat voornamelijk uit orkestrale effecten en tegendraadse composities. Vooral de eerste tien tracks hebben een hoog gehalte aan thrillermuziek, die soms nogal minimalistisch is, maar ook nogal eens gepaard gaat met atonale uitbarstingen van het orkest.

Vanaf de track 'Stars and Trucks' wordt de muziek melodieuzer, soms zelfs sprookjesachtig. De melodieën die Williams dan presenteert zijn wel aardig, maar houden een ondertoon van spanning. In 'Tv reveals' gebeurt dat door hoge violen op lage vrouwenstemmen te zetten, een ongewone combinatie, maar ook door lage, diepe strijkers die staccato-achtig spelen.
Williams gebruikt vaak een combinatie van koperblazers en strijkers in zijn composities. Ook hier doet hij dat in een aantal melodieuzere tracks, maar om de spanning steeds voelbaar te houden laat Williams die instrumenten niet harmonisch klinken, maar tegen elkaar in spelen, waarbij hij de dissonanten niet schuwt. Vooral in de track 'The Mountain' neemt de spanning weer behoorlijk toe. Weliswaar past Williams niet zozeer meer de thrillerstijl toe van het begin van het album, maar die effecten worden meer geïntegreerd in de tracks, die redelijk melodieus blijven, al spreken die melodieën niet echt aan.

'Wild Signals' is een erg herkenbare track uit de film, waarin de geluidstonen van de wetenschappers communiceren met die van het ruimteschip van de aliens. In de film werkt dat erg goed, maar als muziektrack niet. Het is dan ook geen track die prettig beluisterbaar is en daardoor goede herinneringen aan de film ophaalt. Integendeel, je vraagt je af of dit wel klopt met de film, waar je juist wel goede herinneringen aan hebt. Maar dat klopt wel, ook al klinkt het niet als muziek in de oren.
De score sluit af met een lange track van het einde van de film. Deze track is een soort suite en bestaat uit een aantal losse delen, elk met hun eigen stijl. Met name het zeven minuten durende 'End Titles' deel van deze track zal velen wel aanspreken, omdat dit het enige fraaie symfonische deel van de hele score is.

Kortom, met Close Encounters of the Third Kind heeft John Williams geen tot de verbeelding sprekende score gemaakt. Vooral het eerste deel van de score zit op het niveau van een stevige thriller. Later wordt de muziek veel beter beluisterbaar, maar Williams blijft kwistig strooien met spanningsverhogende muziek in vrijwel alle tracks. Dat alles maakt het beluisteren van deze score niet tot een aangename belevenis. En daar kan het fraaie laatste deel van de laatste track niets meer aan doen. De waardering komt dan ook niet hoger dan slechts 48 uit 100 punten.
Close Encounters of the Third Kind - 10/10 - Recensie van Tom Daish, ingevoerd op (Engels)
'And the Oscar for best original score for a motion picture goes to Close Encounters of the Third Kind, nope, I lied, it's Star Wars.' Well it could have happened that way (I don't know, I wasn't born at the time). Close Encounters would probably have been yet another statue in John Williams' already stuffed statue cupboard (if composers have such a thing). This edition of Close Encounters is much more difficult to review than the original since that only had a few tracks and so it was easier to see how it all fitted together as an album. This latest edition, with vastly improved sound as well as a larger selection can now be classed as the definitive edition.

The start is an inspired 48 seconds that build from quiet, eerie strings into full orchestral hit, quite marvellous. A lot of the score plays like a horror score and Williams certainly manages to extort some very eerie and frightening musical effects, especially in tracks such as Barry's Kidnapping where the overall effect of skittering strings as well as peculiar choral effects is really quite malevolent. However, not all the alien encounters are as terrifying, there are moments when the effect is much more magical and indeed pre-empts the material from closer to the end. As well as the early alien encounters are the X-Files style cover-up sections which include a clipped Goldsmithian military theme that appears most prominently in Stars and Trucks.

It is perhaps the ending that Close Encounters is so justly famous. The 5 note calling theme is explained in terms of its origin in the interview in the liner notes and is one of many highly recognised Williams themes. It doesn't appear in full until near the end, but is introduced fully in the conversation track where the humans use the theme to contact the alien visitors. The ingenious use of a tuba to speak to the Mothership certainly gives it a great character of its own. The use of When You Wish Upon a Star is also very clever indeed and strangely doesn't seem at odds with the rest of the music at all. Its use in the end credits might seem strange, but it really works very well with a small hint of the five note theme in the choir as the Mothership disappears back from whence she came.

This is possibly the most complex of the Spielberg-Williams films and scores because of all the elements involved and the fact that they are so disparate in nature, the magical, the impressive, the scary, the sinister, there is just such a variety of things going on that makes the score even more impressive than you might have imagined. Of course, not everyone will appreciate it in quite the same way as Raiders of the Lost Ark or one of Williams' other action scores, but it is absolutely worth checking out and worth persevering with. The liner notes are interesting and appear to feature a brand new interview with the maestro discussing some of his musical choices and makes for insightful reading. A CD that deserves a space on anyone's shelf.
Close Encounters of the Third Kind - 08/10 - Recensie van Thomas-Jeremy Visser, ingevoerd op (Nederlands)
In het jaar waarin de eerste Star Wars film uitkwam, kwam de vriend van George Lucas, Steven Spielberg met een van zijn mooiste films: Close encounters of the Third Kind. Een fantastisch science fiction spektakel met glansrollen voor Richard Dreyfuss en de Franse regisseur François Truffaut. Maar de echte glansrol is weggelegd voor John Williams, die in 1977 waarschijnlijk een van zijn mooiste scores maakte.

Het is niet de meest toegankelijke score. Het miste de prachtige, bombastische orkestraties die de Star Wars saga kenmerkt, geen spanningsopbouw zoals in Jaws, geen exotische melodieën a la Raiders of the Lost Ark, en ook geen wervelende composities die E.T. The Extra-Terrestrial zo kenmerken. Nee dit is een score zoals Williams nooit meer heeft gemaakt. Het is ook geen toegankelijke score, sterker nog, het vergt geduld en misschien zelfs oplettendheid om deze score te appreciëren. Atonale klanken voeren de boventoon, zonder in de synthesizers te vervallen. De muziek draagt de film op een aspect, een aspect wat deze soundtrack net zo beroemd heeft gemaakt als de film, en deel uitmaakt van de westerse cultuur: Het motiefje, bestaande uit vijf noten. Dit is een misschien meer een referentiekader dan terugkerend element in de film: kleuter Barry speelt dit op zijn speelgoedxylofoon, de aliens communiceren met de mensheid met deze vijf noten, en de grande finale, waar ik later nog op terugkom, herbergt deze vijf noten op een magistraal uitgevoerde wijze.

Williams had het thema van "When You Wish Upon a Star" (van Disney's Pinocchio) in gedachte, en probeerde honderden versies uit om de perfect passende melodie te vinden, maar het lukte de componist niet. Spielberg pikte uit irritatie en onder tijdsdruk van de opnames een versie uit, de versie die we nu maar al te goed kennen. De finale, waarin het gigantische moederschip over Devil's Peak heen zweeft, is bijgestaan door een schitterende, laten we eerlijk zeggen knallende finale waarin Williams de percussie en de blazers in vrije loop laat. Een prachtig einde dat in de film uitstekend werkt. Het enige kritiekpunt is misschien dan toch de toegankelijkheid, en menig liefhebber zal deze score niet kunnen waarderen (op zijn finale na dan). Maar als je er voor open staat heb je een luisterervaring achter de rug die zich kan meten met andere eerdere werken van Williams.
Close Encounters of the Third Kind - 10/10 - Recensie van Wim Minne, ingevoerd op (Nederlands)
Spielberg is een van de, zoniet, meest getalenteerde regisseurs die heden vandaag nog actief zijn en telkens nog in staat zijn topppers te maken. Munich, War of The Worlds, binnenkort Kuifje. Maar zijn bekendste werken zijn natuurlijk de science - fiction/ actiethrillers. Jurassic Park, E.T., ... E.T. kon men het tweede deel noemen van de nu zogenaamde Alien Trilogy. Die begon met Close Encounters, werd vervolgd door E.T. en werd afgemaakt door het gewelddadige alienepos War Of The Worlds. (Merk de evolutie)

En wie anders dan John Williams mocht de muziek voorzien van deze drie. War of The Worlds vergde een inspanning om naar te luisteren, E.T. was fenomenaal. Maar deze Close Encounters overtreft de vorige moeiteloos. Deze score bevat zowel een duister kantje, een ietwat bevreemdende sfeer, maar tevens het grandioze, het spektakel. Bovennatuurlijk zou ik het nog niet noemen, maar in feite komt het daar wel op neer.
Deze score wordt afgesloten met in feite een suite van al wat we gehoord hebben. En het moet gezegd, het is een fantastische suite! Prachtig hoe John Williams hier zowat alles wat hij al laten horen heeft samenvoegt.

Een score die zeker de moeite is om eens vast te pakken.
Close Encounters of the Third Kind - 10/10 - Recensie van Grégory Ramat, ingevoerd op (Frans)
Après nous avoir fait trembler avec Les Dents de la Mer, voici un autre des chefs-d'oeuvre de Spielberg aussi bien qu'un autre chef-d'oeuvre de John Williams (tous deux les ont collectionné depuis) Avec ce sujet passionnant traité d'une manière réaliste, John Williams confère au film une atmosphère multiple tour à tour poétique, angoissante, dynamique avant de gagner les plus hautes sphères mélodiques.
Le motif musical crée spécialement pour le dialogue avec les extraterrestres est resté dans les mémoires et a engendré l'une des plus belles scènes de l'histoire du cinéma.
Ou quand la musique devient littéralement acteur du film.
Une B.O. révolutionnaire et un ticket d'entrée pour John Williams dans le clan des plus grands.
Golden Globes: Best Original Score (Genomineerd)
Oscars: Best Original Score (Genomineerd)

Andere soundtrack releases van Close Encounters of the Third Kind (1977):

Close Encounters of the Third Kind (1977)
Rencontres du Troisième Type (1978)
Essential Hollywood, The (2006)
Collaboration Steven Spielberg / John Williams, La (1995)
Greatest Music of John Williams, The (1991)
Suites From Star Wars And Close Encounters Of The Third Kind (1978)
Close Encounters of the Third Kind (2015)
Close Encounters of the Third Kind (1990)
Close Encounters of the Third Kind (2017)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer