Brazil


Milan Records (0731383563621)
Milan Records (0743211112420)
Milan Records (3259119794929)
Milan Records (5050466308429)
Film | Releasejaar: 1992 | Film release: 1985 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Central Services / The Office1:41
2.Sam Lawry's 1st Dream / Brazil2:10
3.Ducts0:42
4.Waiting For Daddy / Sam Lawry's Wetter Dream The Monoliths Erupt3:00
5.Truck Drive1:15
6.The Restaurant (You've Got To Say The Number)1:34
7.Mr Helpmann1:14
8.The Elevator0:45
9.Jill Brazil / Power Station2:07
10.The Party (Part 1) / Plastic Surgery1:03
11.Ducting Dream1:53
12.Brazil - Goeff Muldaur3:26
13.Days & Nights In Kyoto - The Party (Part 2)1:18
14.The Morning After1:46
15.Escape?1:03
16.The Battle4:30
17.Harry Tuttle - A Man Consumed By Paperwork1:50
18.Mothers Funeral / Forces Of Darkness1:44
19.Escape! No Escape!2:26
20.Baschianos Brazil Samba2:51
 38:18
Schrijf zelf je recensie

 

Brazil - 07/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
De Amerikaanse film Brazil is een nogal donker gekleurde SF-film, die is geregisseerd door Terry Gilliam, die ook de belangrijkste bijdrage heeft geleverd aan het verhaal. De titel komt van de song die steeds weer terugkomt in de film en vooral werkt als een onsnapping uit de bedrukkende wereld die in de film geschetst wordt. Deze song 'Aquarela do Brasil' is geschreven door Ary Barroso en gezongen door Geoff Muldaur. De film heeft vooral een uitstraling die een sterke link heeft met het film-noir genre, terwijl de film ook veel SF-elementen bevat, hoewel het verhaal zich afspeelt in het heden (van toen 1985). Er zitten behoorlijke parallellen tussen George Orwell's boek 1984 en deze film, die in feite dezelfde thematiek heeft van een overheersende bureaucratische overheid, die het leven van gewone mensen zo moeilijk maakt.
Het verhaal speelt zich af in een verstedelijkte wereld, waar alles ondergeschikt gemaakt is aan de veiligheid en aan gemak voor de mensen. De prijs daarvoor is dat het Ministerie van Informatie van alle inwoners alles weet en in de gaten houdt. De bureaucratie heeft monsterachtige proporties gekregen. Ambtenaar Sam Lowry (Jonathan Pryce) doet elke dag wat van hem verwacht wordt en dagdroomt intussen over een mooie vrouw die hij redden gaat. Dan komt een zekere Tuttle (Robert de Niro) om het leven door een ongelukje. Maar volgens het Ministerie kan dat natuurlijk niet en Sam moet dat rechtzetten en duikt in het verleden van Tuttle...

De muziek bij de film is gecomponeerd door Michael Kamen, die drie jaar later opnieuw met regisseur Gilliam zou samenwerken voor de geflopte film The Adventures of Baron Munchausen.
Het hoofdthema dat Kamen voor de score heeft neergezet is geënt op de beroemde Braziliaanse salsa-song 'Aquarela do Brasil', een song die in de film een belangrijke rol speelt. Deze song is in 1939 geschreven door Ary Barroso en is een van de bekendste songs van Brazilië, en is in het land en daarbuiten bekender dan hun volkslied. De song is dan ook al in een behoorlijk aantal films opgenomen.
Kamen heeft de song aanvankelijk laten inzingen door Kate Bush, maar de song die in de film te horen is wordt gezongen door Geoff Muldaur op een veel minder aansprekende manier. De stijl van zijn wat lijzige versie zal vast de bedoeling zijn geweest. De versie van Kate Bush is als tweede track op het album opgenomen en die versie is zonder meer veel fraaier.
De melodie van Barroso's song laat Kamen regelmatig terugkomen in de tracks die op dit score-album zijn meegenomen. De melodie is zeker heel aardig, maar niet extra meeslepend of aansprekend voor deze score.

Het album is een wat vreemde mengeling van tracks. Een flink aantal tracks bestaat namelijk uit direkte sound uit de film, inclusief de gesproken tekst door de hoofdpersonages. Dat geeft veelal een wat vervreemdend effect en werkt goed als illustratie van de wat onwerkelijke film. Toch zal de gemiddelde filmmuziekliefhebber hier vast niet warm voor lopen.
Ook de muziek die Kamen voor de film heeft gecomponeerd heeft een beetje datzelfde effect. Variërend tussen minimalistische klanken en vol orkestrale uitbarstingen komt je tracks tegen op deze score in alle schakeringen van het muzikale spectrum. Toch blijft de muziek voornamelijk harmonisch klinken en zijn veel tracks dan ook zeker wel aangenaam beluisterbaar. Ook hoor je Kamen's typerende stijl van arrangeren al terug in deze score uit het begin van zijn carriere, die in 1985 eigenlijk pas goed op gang kwam.

De tracks met gesproken tekst hebben dan wel Kamen's muziek op de achtergrond, maar echt aansprekend is dat allemaal niet zo, ondanks dat die achtergrondmuziek vaak best heel aardig klinkt. De instrumentale tracks hebben die variatie in muzikale dynamiek, in hun afwisseling van zachte, minimalistische klanken en luide, vol orkestrale klanken, soms zelfs binnen dezelfde track en soms ook heel plotseling. Maar ook is er de nodige variatie in klankkleur, van bijna romantisch tot jazzy tot nogal bombastisch en van hymnisch tot thrillerachtig tot latin-achtig. Soms is dat ingevuld met komedie-klanken, soms met een meer dramatische kleur, soms met opgewekte klanken, maar ook wel met meer donkere en duistere muziek. Eigenlijk is de muziek daarmee dan ook volop gevarieerd en soms lijkt het of het allemaal wat bij elkaar geraapt is. Toch is dat niet zo en past de muziek op een of andere manier juist wel goed bij elkaar. Vooral Kamen's typerende muzikale stijl is daar de reden van. Hij heeft de muziek vooral harmonisch gehouden en samen met het regelmatig terugkerende thema van de song die doorklinkt in zijn muziek, merk je dat het allemaal toch niet als los zand aan elkaar hangt, maar dat er wel degelijk een soort samenhang is.

Kortom, met Brazil heeft Michael Kamen voor de film allicht een uitstekende score gecomponeerd, die ook los van de film goed te beluisteren is, met nauwelijk dissonante of chaotische muziek. De titelsong wordt op het album gezongen in de uitvoering van zowel Kate Bush als Geoff Muldaur. De vele tracks met gesproken tekst uit de film zijn aardig om een keer te horen, maar niet om regelmatig terug te horen als je het album vaker beluistert. Kamen's muziek heeft een grote mate van variatie, zonder de samenhang te verliezen. Zijn fraaie stijl van arrangeren klinkt al duidelijk door in deze score, waarin de muziek vooral harmonisch blijft. Toch zijn lang niet al zijn instrumentale tracks even fraai. En ook de af en toe nogal minimalistische muziek helpt niet mee in de waardering voor dit album. Maar een paar fraaie tracks helpen de score toch nog aan 68 uit 100 punten.

Andere soundtrack releases van Brazil (1985):

Brazil (2006)
1985 At The Movies (2015)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer