Lair


Game soundtrack | Releasejaar: 2008 | Film release: 2007 | Medium: Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Lair Main Title2:14
2.Lair Main Menu2:21
3.Diviner Battle4:15
4.Funeral Pyre0:51
5.Civilization Theme3:58
6.Blood River3:32
7.Rohn's Theme2:04
8.Serpent Strait2:22
9.Darkness Theme4:02
10.Firestorm3:54
11.Elegy3:25
12.Diviner's Theme2:06
13.The Last Straw2:38
14.Lost2:10
15.Breaking the Ice1:30
16.Deadman's Basin2:56
17.Mokai Theme2:15
18.Return to Mokai City Pt. 11:49
19.Return to Mokai City Pt. 23:34
20.Ruins of Mokai1:02
21.Bridge of the Ancients1:30
22.Loden1:50
23.Battle for Asylia4:08
24.Epilogue3:19
 63:45
Schrijf zelf je recensie

 

Lair - 09/10 - Recensie van Sjoerd , ingevoerd op (Nederlands)
Laat ik beginnen met het feit dat ik totaal geen verstand heb van games, geen games speel en bijna nooit de moeite neem de soundtrack van een game te beluisteren. Simpelweg omdat ik niet houd van het typische geluid en de effecten. Echter veranderde het geluid van de game snel en is het verschil met een filmscore haast niet meer te herkennen. Als op de soundtrack, die overigens pas een half jaar na de release van de game zelf uitkwam, de naam van John Debney staat wordt het voor de filmmuziekfan verleidelijk het toch eens aan de game muziek te wagen.

Het moge gezegd zijn, Lair is ongetwijfeld de beste soundtrack van het jaar! Ik val dan wel met de deur in huis, maar Debney verbaast met een mega orkest en de synthesizers blijven uit. Mythologische draken, prehistorische dieren, het blijkt allemaal kattenpis voor Debney. John Debney schreef een aantal thema’s waarin het koper overheerst en de strijkers als een geweldige achtergrond dienen. Wie Lair luistert krijgt het gevoel naar een score van John Williams te luisteren. De uitvoering is overweldigend. De score is toegankelijk voor zowel de game- als filmmuziekfan en dat komt vooral omdat Debney steeds klaar staat met goede motieven een melodieën, die goed samenhangen met de percussielijnen.

Behalve de grootse epische muziek, die prima past bij de ‘good and bad guy’ game schreef Debney ook ietwat dramatische muziek. Hierin spelen de strijkers de hoofdrol, wat misschien cliché klinkt, maar nergens cliché is. ‘Civilization Theme’ begint als een rustig dramatisch thema, maar evolueert op een onvoorspelbare manier naar een gigantisch episch meesterwerk. Debney stort hart en ziel in de soundtrack waardoor Lair de luisteraar direct grijpt. Elk thema is weer een verassing en zo ook‘Rohn’s Theme’. Ook dit thema begint kleiner dan dat het eindigt. Dit is te danken aan de neuriënde vrouwenstem die zich na een halve minuut introduceert. De strijkers op de achtergrond zorgen dan voor een dromerige sfeer en het koper, dat weer een minuut later toe wordt gevoegd, heeft een epische bijdrage. Ook in ‘Darkness Theme’ keer de vrouwenstem terug. Zoals de titel al zegt klinkt het geheel erg duister en lijkt zo uit een ‘Lord of The Rings’ score te komen, terwijl het thema toch bijster origineel is. De verdere linkjes in de soundtrack, zoals bijvoorbeeld naar ‘The Passion of the Christ’ zijn niet noemenswaardig en drukken de pret zeker niet.

De actiemuziek is vast en zeker de basis van de score. Zo is ‘Diviner's Theme ‘ een gigantische actietrack met zwaar koper en percussie. Zo hier en daar is het ‘game gehalte’ te merken, maar ook dit nadeel is zeker niet noemenswaardig. ‘Mokai Theme’ is het laatste thema van de score. Ook hierin speelt de vrouwenstem de belangrijkste rol. Dit thema houdt zich iets gedeisd, wat het thema zeker goed doet. De oosterse klanken komen in dit thema tevens meer naar voren dan ooit en dat zorgt voor goede variatie.

Met al deze thema’s is de gamescore zeker nog niet gedaan. Tussen de thema’s door zijn zowel sterke actie- als rustige tracks te horen. Het is de variatie die zorgt voor het verbluffende eindresultaat. Melodie en ritme steken prima in elkaar en de thema’s groeien met de game mee. De laatste track ‘Epilogue’ verdient het dan ook de beste track van de score te zijn. De thematische opbouw en instrumentatie is ongekend, niet alleen voor het game genre. Het niveau van de gemiddelde John williams score wordt dan ook zonder moeite geëvenaard. Dit misschien wel, omdat het koperwerk af een toe erg leunt op zijn werk voor Star Wars. Daar waar de terugkerende déjà vu’s bij een Hans Zimmer, Tyler Bates of Steve Jablonsky tot grote ergernissen kunnen zorgen is dat echter bij Lair zeker niet het geval. Alleen al dat bewijst de kracht die in de muziek bezit. Déjà vu’s zijn nergens noemenswaardig en Lair heeft dan ook vast en zeker een eigen karakter.

Lair is zeker geen ‘verstand op nul’ score. De soundtrack klinkt goed verzorgd en de muziek grijpt je iedere keer weer. Emoties kunnen prima geuit worden op deze score, zij het agressie, zij het drama. De muziek neemt de oplettende luisteraar mee in de wereld van de middeleeuwen en dat is en blijft het punt waarom filmmuziek, of gamemuziek, zo aanstekelijk is. Debney bewijst alle componisten die zich bezighouden met gamescores voor te zijn. Of is het enkel de grote verassing, die de score zo goed maakt?
Lair - 10/10 - Recensie van Maurits Petri, ingevoerd op (Nederlands)
Games lijken steeds meer op films, compleet met eigen soundtrack. Vaak kiezen de Japanse gamemakers voor onbekende Japanse of Chinese componisten, maar steeds vaker is er een flink budget over voor grotere namen. Harry Gregson-Williams weet daar alles van met de Metal Gear Solid games, waarvoor hij diverse tracks componeerde. Ook Michael Giacchino is inmiddels bekend met het fenomeen. John Debney kan op dat lijstje worden toegevoegd als begenadigd componist voor videospelletjes.
Het spel Lair op de Playstation 3 was al een succes voordat het uitkwam. Sony beloofde de nieuwe gameconsole volledig uit te knijpen en dat doen ze! Met ongekende mooie graphics die soms te echt realistisch ogen en een magnifieke gameplay zijn we aangeland bij een nieuwe generatie games.

Dan de muziek. Niet eerder wist game-muziek mij zo te ontroeren en te verbazen als Lair. Main Theme begint groots en episch en is typisch de kick-off van een videogame. Met gebruik van veel koper is het een wat beladen nummer, maar luistert heerlijk weg. De toevoeging van het inmense koor geeft drielaags kippenvel. Het gebruik van een mandolin in de outro geeft een vierde laag kippenvel. Main Menu is de muziek die je hoort tijdens het doorbladeren van het menu. Ook in dit stadium van het spel is er zeker niet met de pet naar gegooid. Door de schitterende emotionele muziek die doet denken aan Passion Of The Christ wil je eigenlijk niet starten met het spel, maar de muziek afluisteren. Een van de hoogtepunten is het nummer Civilization Theme. Deze track start met een mooie vioolsolo, versterkt door prachtige strijkarrangementen en een hemels thema. Het nummer The Last Straw is zo'n ander hoogtepunt, waarin eerst de mandolin te horen is. In de game en dus in de muziek slaat de sfeer abrupt om, op een manier zoals alleen Debney dat kan. Mokai Theme begint met een solo van zangeres met een ietswat schoor stemgeluid. Niet veel later spelen een fluit en de mandolin het hoofdthema verder en zorgen voor prachtige melodramatische muziek. Aan actiemuziek ontbreekt het ook niet, het album bevat veel opzwepende tracks, waaronder Diviner Battle. Dit nummer doet door het gebruik van trompetten en onrustige violen denken aan Star Wars. Een onrustig nummer, maar een lust voor het oor. Epilogue is een waardige afsluiter van de soundtrack, waarin het thema uit Mokai Theme in z'n volle glorie te horen is.

Waar veel game-muziek diepgang en een ziel mist, heeft Lair alles wat je van John Debney en een magnifieke soundtrack mag verwachten. Het is het volmaakte recept: prachtige thema's, schitterende arrangementen, emotionele stukken en actiemuziek die zijn weerga niet kent. Voeg daarbij de typische Debney-klanken en een snufje The Passion Of The Christ en het plaatje is compleet. En dan te bedenken dat deze muziek eigenlijk geen filmmuziek is. Toch is het voor iedereen zeer de moeite waard en is wat mij betreft nu al een van de beste soundtracks van 2008!
Lair - 08/10 - Recensie van Wim Minne, ingevoerd op (Nederlands)
Het gebeurt niet vaak (laat ons zeggen héél zelden) dat er een soundtrack uitgegeven wordt van een game. Met God Of War was dit wel het geval geloof ik, en met het vervolg God Of War II ook. Dit zijn dan ook twee van de beste games sinds Mario en Donkey Kong. God Of War II is tevens de allerlaatste grote naam op de Playstation II tot heden. Enorm bombastische scores, enorm opzwepend en vooral: het komt de gameplay hard ten goede. Ik heb dikwijls voor het scherm gezeten, helemaal opgegaan in het spel, door a) graphics, b) muziek en c) gameplay en verhaallijn. De ideale cocktail voor het perfecte spel.

Toch de laatste jaren kan je meer en meer aan de muziek van games geraken. Medal of Honor Frontline is van de hand van Michael Giacchino en van Graeme Revell is Call Of Duty: Big Red One. Twee goede gamescores, voor twee goede spellen. Maar je kon de muziek niet goed apart van het spel afscheiden, je associeerde sowieso die digitale hand met dat fake geweer dat honderden vijanden neerschoot. Niettemin...

En nu komt er weer een andere grote componist opzetten met een score voor een game: John Debney. Zijn Passion of The Christ is een memorabele emotionele score.
Nu, L.A.I.R., een spel voor Playstation 3 belooft een topper te worden. Grafisch sterk, gameplay onbekend en muziek enorm heroïsch en opzwepend. Debney slaagt erin om de luisteraar zijn verbeelding te tartten, met draken die vliegen over zee, ridders en jonkvrouwen en vooral die heroïsche slagen. Debney's muziek slaagt erin diepgang te geven aan het spel. Als je met je hoofdpersonage tegen vijanden vecht en je hoort Debney's muziek, komt de ideale cocktail van GOW II zonder twijfel terug naar boven. En wat de muziek van Debney siert, en ook de muziek zelf, is dat hij het epische onderwerp bevat. Dit zou evengoed muziek kunnen zijn die de Ilias van Homerus, of de Aeneïs van Vergilius begeleidden. De muziek vertelt een verhaal over een ingebeelde wereld, met veldslagen zoals we die kennen bij Agincourt of met de mythische draken.

Debney legt ook veel variatie in de muziek. In Main Theme (dat me deed denken aan Piano concerto No I van Tsjaikovsky.) hoor je het bombastische, maar in Civilization Theme horen we dan weer de ingetogenheid en het romantische van een episch verhaal.
Toch, in een spel wordt veel gevochten. Dus krijg je veel bombastische muziek en die krijg je hier ook. De variatie kan niet vermijden dat het soms toch wat te eentonig klinkt. Maar Debney toont nog maar eens dat hij een prachtig stuk kan neerzetten, en vooral: entertainen. Hij laat nu zijn eigen kunnen zien. Na het emotionele Passion Of The Christ, nu het bombastische L.A.I.R.

Een echte verrassing en een aanrader. Verstand op nul en spelen maar!
Lair - 10/10 - Recensie van Patrick Aspers, ingevoerd op (Nederlands)
Laat ik hier heel kort over zijn...

WAUW!!!!!

Wat een verassing! Ik was echt helemaal vergeten dat ik naar de soundtrack van een game zat te luisteren. Lair zuigt je op, en laat je niet meer los. AANRADER!!!
Filmmusicsite.com Awards: Best Original Score (Genomineerd)

Andere soundtrack releases van Lair (2007):

Lair (2014)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer