Restless

Dit is de 30e recensie uit de Lorne Balfe serie.

Vorige: Sons of Liberty
Volgende: Gemini Man

De Britse tweedelige tv-serie Restless is voor de BBC geregisseerd door Edward Hall, die zich vooral bezighoudt met theaterproducties en slechts beperkt met tv-producties of film. Het verhaal is gebaseerd op het gelijknamige boek van William Boyd, die ook het scenario voor de twee delen schreef. De critici waren erg te spreken over de miniserie, die goed bekeken is.
Het verhaal begint in de zeventiger jaren van de vorige eeuw. Ruth Gilmartin (Michelle Dockery) arriveert met haar zoontje bij haar moeder Sally (Charlotte Rampling) op het platteland. Sally is gespannen en denkt dat ze in de gaten wordt gehouden, wat Ruth belachelijk vindt. Maar dan geeft ze Ruth een notitieboek waaruit blijkt dat haar moeder geen Sally heet, maar Eva. Dan gaat de film over in een lange flashback, die begint in 1939 in Parijs, waar Eva (Hayley Atwell) met haar broer en ouders onlangs is gaan wonen, na emigratie vanuit Rusland. Ze ontmoet een zekere Lucas (Rufus Sewell), die zegt voor de Britse veiligheidsdienst te werken en haar graag wil recruteren, waar ze op ingaat. Als de oorlog uitbreekt gaat ze als spion aan de slag...

De muziek bij deze tweedelige spionageserie is van Lorne Balfe, die er een spannende en aanstekelijke score voor componeerde, waarvoor hij een Emmy-nominatie ontving. De twee afleveringen van deze miniserie zijn eigenlijk een thriller en de score van Balfe is dan ook volop voorzien van spanning en dreiging, wat gecomponeerd is in een mix van vooral orkestrale muziek en aangevuld met elektronische klanken en effecten. Toch komt de muziek hoofdzakelijk orkestraal over en dat is zonder meer een pré.
Het album heeft een speelduur van maar liefst ruim twee uren en wat daarbij opvalt is dat de score eigenlijk nergens verveelt of saai is. De hele twee uren lang blijft de muziek interessant en is die regelmatig zelfs erg fraai. Wel is het verschil in tracklengte nogal groot. Er zijn een aantal tracks van zelfs meer dan acht minuten, net als een handvol van minder dan een halve minuut.

Voor het hoofdpersonage Eva heeft Balfe een prettig thema gecomponeerd, die voor het eerst fraai naar voren komt in de track 'Eva's Choice'. Het is geen kort melodieus motief, maar een echt herkenbaar thema, dat gedurende de speelduur van het album regelmatig terugkomt.
Een groot deel van de muziek heeft een nogal dreigende ondertoon, maar Balfe heeft er kennelijk voor gekozen om die dreiging op een melodieuze manier vorm te geven. Dus geen langgerekte tonen die saai voortgrommen, maar juist prettige arrangementen met mineure ostinato's en aangename arpeggio's, waarbij veelal strijkers voor de ondergrond zorgen en koperblazers daar overheen gaan. Maar ook percussie ontbreekt uiteraard niet.
Soms voert Balfe de spanning flink op, met bijna chaotische klanken met soundscape-achtige effecten. Zo begint de lange track 'French Cigarettes' met een lichte dreiging, die vervolgens steeds meer toeneemt en waarbij de spanning rustig opgebouwd wordt, tot op vijf minuten de chaos uitbreekt, om daarna weer af te bouwen, zelfs met onregelmatige hartkloppingen. Een sterke track, hoewel de muziek niet gemakkelijk in het gehoor ligt.
De meeste tracks zijn voorzien van dreigende en spannende klanken en arrangementen, maar omdat Balfe de muziek zo melodieus heeft gehouden, blijft het toch best goed beluisterbaar. Daarbij wordt die spannende muziek nogal eens onderbroken door tracks of delen van tracks die juist heel aangenaam in het gehoor liggen. Overigens staan de tracks niet echt in de volgorde zoals ze in de tv-serie te horen zijn. Zo horen we de 'Opening Titles' pas als zestiende track, wat overigens geen meeslepende muziek oplevert, maar die juist bij de saaiere tracks hoort.

Het zijn niet alleen orkestrale arrangementen die Balfe voor het voetlicht brengt. Ook soundscapemuziek ontbreekt niet. Sommige tracks bestaan alleen uit geluiden, klanken en elektronische effecten, maar gelukkig heeft Balfe dat beperkt gehouden.
Daar tegenover staan enkele tracks die juist bijzonder fraai zijn. Een van de mooiste daarvan is 'Trip to Penslow', die aangenaam melodieus is met fraaie ostinato's op violen. De track is jammer genoeg aan de korte kant. Zo zijn er nog een handvol fraaie of deels fraaie tracks op dit album aanwezig.

Kortom, met zijn muziek voor de tweedelige tv-thrillerserie Restless heeft Lorne Balfe een goede score gecomponeerd. De muziek is vooral dreigend en spannend gecomponeerd, wat in de meeste scores vooral ten koste gaat van de beluisterbaarheid, maar omdat Balfe de muziek behoorlijk melodieus gehouden heeft blijft de muziek op dit album heel beluisterbaar. Balfe heeft zijn muziek vooral orkestraal gecomponeerd en in diverse tracks de nodige elektronische aanvullingen toegepast. Met name waar tracks eigenlijk alleen uit klanken, geluiden en effecten bestaan hoor je die elektronische component. Maar ook in veel andere tracks heeft Balfe de spanning verhoogd middels elektronische effecten, al blijft de orkestrale component dan duidelijk voorop staan. Een flinke handvol tracks op dit album is zelfs bijzonder fraai, maar de lengte van het album maakt zeker niet alle muziek tot een aangename luistersessie. Toch is dit voor een thrillerscore een uitstekend beluisterbaar album, die dan ook een waardering krijgt van 73 uit 100 punten.