The Simpsons Movie


Rhino Records (5051442287127)
Film | Releasedatum: 19/07/2007 | Film release: 2007 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track Artiest/Componist Lengte
1.The Simpsons Theme (Orchestral Version) Danny Elfman1:29
2.Trapped Like Carrots2:16
3.Doomsday Is Family Time2:29
4.Release the Hounds2:21
5.Clap for Alaska1:57
6.What's an Epiphany?2:09
7.Thank You Boob Lady2:47
8.You Doomed Us All. Again5:54
9....Lead, Not to Read2:07
10.Why Does Everything I Whip Leave Me?3:07
11.Bart's Doodle1:03
12.Worlds Fattest Fertilizer Salesman5:07
13.His Big Fat Butt Could Shield Us All1:48
14.Spider Pig1:06
15.Recklessly ImpulsiveRyeland Allison5:27
 41:07
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

The Simpsons Movie - 07/10 - Recensie van Sjoerd , ingevoerd op (Nederlands)
De fans hebben lang op ‘The Simpsons Movie’ moeten wachten. 18 jaar geleden, toen de serie begon waren er al plannen voor een film van de televisie serie ‘The Simpsons’. Toen er begin jaren negentig zelfs al een verhaal was leek een film wel heel dichtbij, maar het was niet mogelijk een animatie van negentig minuten te maken en te gelijkertijd door te gaan met de TV serie. Later in de jaren negentig waren de producers van ‘The Simpsons’ van plan om er een levensechte speelfilm van te maken met acteurs. Dit ging uiteindelijk niet door, omdat dat volgens Matt Groening, bedenker van ‘The Simpsons’ dat de hele serie zou ‘ruineren’. Geruchten over een Simpsons-film werden sterker toen Fox de domeinnaam "simpsonsmovie.com" registreerde, maar pas in 2001 begonnen schrijvers aan het script van ‘The Simpsons Movie’ te werken. Op 6 juni 2005 werd dan eindelijk bevestigd door producent 20th Century Fox dat er een Simpsons-film gemaakt zou gaan worden. Volgens Matt Groening, één van de drie producenten heeft het zolang geduurd voordat er een film kwam, omdat ze pas een film wilden die écht goed was, ‘en die is er nu’, aldus Matt Groening. De film is tevens volgens de producenten een stukje grover dan de televisieserie, met bijvoorbeeld een blote Bart al in de eerste tien minuten van de film.

En dan is nu eindelijk ‘The Simpsons Movie’ op het witte doek, nouja… NU eindelijk, in Nederland moeten we nog wachten tot 16 Augustus…

Voor de muziek van de film koos producent James L. Brooks geen Danny Elfman, die de Theme van The Simpsons schreef, ook geen Alf Clausen, die jaren lang al de muziek schrijft voor ‘The Simpsons’ tv serie, maar Hans Zimmer. Brooks werkte al eerder samen met Hans Zimmer, voor bijvoorbeeld As Good As It Gets en Spanglish. Hans componeerde met ‘The Simpsons Movie’ zijn tweede en laatste werk in 2007. Hij maakte al bekend dat hij het Simpsons Theme zal gebruiken en verwerken in deze score en dat is duidelijk te horen. De theme komt vaak terug en dat vind ik zelf alleen maar goed.

Waarmee de score dan ook begint is de theme van Danny Elfman. Alleen nu is deze grootser (en orkestraal), maar net zo vrolijk. Hans Zimmer is pas te horen in de tweede track, genaamd ‘Trapped Like Carrots’. Deze twee minuut durende track begint met een ietwat emotionele melodie, maar wordt vervolgens wat vrolijker en na 40 seconden ook wat uitbundiger. Niet veel later horen we een vrolijk thema dat actie wordt bij 1.23. Percussie helpt hierbij en extra koperblazers op de achtergrond maken het allemaal wat grootser en spannender. Ook ‘Doomsday Is Family Time’ begint op een wat emotionelere manier. Het verschil met de vorige track is echter dat dit thema zich niet opbouwt naar actie, maar zich lekker rustig houdt. Een fluit, een harp en strijkers maken er samen een thema van dat emotioneel is met wat liefde en een vrolijke tint erbij, echt een Simpsons track dus.

Eén van de favorieten van velen zal toch ‘Release the Hounds’ zijn, tevens mijn favoriet. Een heerlijke jazzy track die gelijk groots begint. Na ene halve minuut horen we het motief van dit thema dat zich op een lekker-te-beluisteren manier uitbouwt. Even klinkt de elektrische gitaar niet en nu horen we een solo van djembee’s en wat ongetwijfeld in de smaak zal vallen bij velen zijn de drums die later te horen zijn tussen de solo door. Later in de track horen we het heerlijke thema nog een keer met op het einde de nodige actie (Bart die achtervolgd wordt als die bloot op zijn skateboard rijdt.) Een heerlijke track, compleet anders door ander slagwerk de bas en de elektrische gitaar.

Dat de film vol zit meet flauwe humor is duidelijk te horen aan ‘Clap for Alaska’. Het begint allemaal met hetzelfde motief als waarmee track twee mee begon. Niet veel later horen we een groot koor, hoe moet ik het beschrijven (het lijkt wel kerkgezang) zingen. Ik denk dat dit ongetwijfeld met een flauwe grap te maken zou hebben. De track blijft in zijn emotionele sfeer, vooral strijkers doen hier goed aan. ‘What's an Epiphany?’ begint met lichte spanningopbouw op de achtergrond door middel van hoge violen. Het doet me hoe gek het ook klinkt een beetje aan ‘Signs’ denken van James Newton Howard. Hoe dan ook, de track gaat verder op een vrolijkere manier met de theme van ‘The Simpsons’ dat af en toe te horen is in de track. De track eindigt groots met hetkoor dat luidruchtig zingt.

‘Thank You Boob Lady’ doet me bij het beluisteren van de eerste secondes een beetje denken aan ‘Pirates’, maar daar komt verandering in als we weer een variatie horen op de theme. Na nog een keer een groots koor te horen hebben gehad komt er stilte naar de storm. Nogmaals horen we een variatie op de theme en langzaam gaan we over in een nieuw thema met een groots koor op de achtergrond. Een nieuw, zeer mooi thema krijgen we te horen in ‘You Doomed Us All... Again’. Eerst wordt dit emotioneel uitgewerkte, maar toch (anti-)vrolijke thema gespeeld door een piano, later door koper en nog later gaan deze instrumenten samen. Ik vind het persoonlijk een makkelijk, maar wel mooi thema dat ook makkelijk te beluisteren is. Als het thema is afgelopen (1.44) gaan we direct over naar actie. Spanningsopbouw met theme afgewisseld met iets zwaardere actie die we al hoorden in track 2. Na 3.36 horen we dé duidelijke Zimmer-sound. Spanningsopbouw door de percussie en een lekker actiethema. Zimmer sound? Waar zijn de synthesizers dan? Jaja, synthesizers ontbreken (gelukkig) in deze score. Met de real instrumenten weet Zimmer toch zijn goeie ouwe stijl weer terug te brengen.

In ‘...Lead, Not to Read’ horen we het thema dat we in de vorige track hoorden door de pianosolo. Later in de track krijgen we nogmaals de nodige actie te horen. Duidelijk een variant op ‘Simpsons theme’. De Zimmer sound die we al hoorden in de vorige twee tracks gaat duideliijk verder in ‘Why Does Everything I Whip Leave Me?’ Te beginnen met een strijkarrangement van zowel violen als cello’s. Zeer mooi uitgewerkt als je het mij vraagt en we krijgen later een nieuwe uitwerking van het ‘Trapped Like Carrots’ thema te horen. Ditmaal is het veel grootser door de vele strijkers van het begin van de track en ook.

Doodlachen was iets dat ik moest doen toen ik voor het eerste ‘Bart’s Doodle’ luisterde. De Amerikaanse humor straalt van de track af! Het begint allemaal al iets te vrolijk en dan komt er een zeer hoog koot op de voorgrond. De tekst luidt: Ladiadadieda(3keer) dadada en ga zo maar door.. Prachtig gedaan!

Het thema ‘Trapped Like Carrots’ is populair en lijkt een hoofdthema te zijn. Want als we deze ook al horen in ‘Worlds Fattest Fertilizer Salesman’ zou je denken aan eentonig, maar toch kan ik er geen genoeg van krijgen. Het thema kent ook steeds weer een andere uitwerking dat het leuk maakt om ernaar te luisteren en niet te vergeten we luisteren naar een score van 42 minuten min 5! Deze uitwerking kent natuurlijk ook weer de actie en naast het vrolijke de (anti)emotionele sfeer.

Voor wie goed luistert naar ‘His Big Fat Butt Could Shield Us All’ zal horen dat de eerste noten behoorlijk wat weg hebben van het liefdesthema van ‘Pirates 1’. De track biedt ons een nieuw thema dat zoals alle emotionele thema’s in deze score toch een anti-emotionele sfeer heeft, want ja… Het blijft ‘The Simpsons Movie

‘Bob Harris en Paul Webster’ schreven voor ‘The Simpsons Movie’ de tweede track met een koor om het eens extra flauw te maken ’Spider Pig’. Deze bevat wat meer ‘echte’ tekst maar wie de tekst zal vertalen (Spinnen big?) zal erachter komen dat het net zo flauw is…Om dan door te gaan met muziek die niet (geheel) van Zimmer afkomstig is, is de laatste track een aardige remix van verschillende thema’s. Wel grappig gedaan, beter dan de bekende Tiesto Remix, maar laat mij maar score horen.

Conclusie:
Verwacht geen Zimmer op z’n best. Wel een zeer goed beluisterbare score met leuke thema’s. Wat ik opvallend vind is dat alles een vrolijke tint heeft, ook de emotionele muziek is toch wat anti-emotioneel. Dit geeft de perfecte Simpsons sfeer. Een score met een tracklijst die eigenlijk niet kan voor een film die niet kan. Nog een overeenkomst is: een film met een korte duurtijd (86 min) met een score van een korte duurtijd (41 minuten -5). Ruim voldoende, een 7,5 afgerond naar de 7. Overigens (op de laatste track na natuurlijk) synthesizer vrij.
The Simpsons Movie - 07/10 - Recensie van Sander Neyt, ingevoerd op (Nederlands)
Homer Simpson: We have a great life here in Alaska, and we're never going back to America again!

Eind de jaren 80 mocht Matt Groening zijn Simpsons los laten op de wereld. Nadat ze een tijdje te zien waren tijdens “The Tracy Ulman Show” kregen ze in 1989 hun eigen show. The Simpsons waren direct geliefd bij kijkers over heel de wereld. Vandaag de dag kent iedereen, de luie Homer Simpson die kampt met een zwaar overgewicht, de moeder des moeders Marge Simpson, de kleine rebel Bart, het slimme meisje Lisa, en natuurlijk Maggie, met de onafscheidelijke fopspeen. De wereld is vandaag nog altijd niet bekomen van het fenomeen. Na 23 seizoenen zijn The Simpsons nog lang niet uitverteld. Het 24ste seizoen staat al in de steigers, en intussen loopt de merchandise nog altijd op volle toeren. Van T-shirts, tot dvd boxen, tot stripverhalen. En dat is natuurlijk goed voor de zakken van Matt Groening.

Na jaren lang speculeren, en na vele geruchten kwam er in 2007 uiteindelijk “The Simpsons Movie”, een schitterend vervolg van de serie. Het verhaal kwam zelfs dicht bij de kwaliteit die de serie had in haar beginjaren. Iedereen die betrokken is bij de show, kreeg ook de kans om aan de film te werken. Onder andere de zeer getalenteerde filmcast, de regisseur, en ook de schrijvers van de serie.

Maar de vraag onder de liefhebbers van filmmuziek was of dat Danny Elfman zou terug komen om de film van zijn muziek te voorzien. Van zijn hand is natuurlijk het thema van “The Simpsons”. Maar eerlijk gezegd zou de keuze voor Elfman niet zo logisch zijn. Ik had gedacht dat Alf Clausen de film van muziek zou voorzien. Hij had immers al jaren ervaring met “The Simpsons”, en zijn muziek pakt altijd geweldig goed uit tijdens de serie. Maar zowel Elfman als Clausen werden niet gevraagd. De job ging verbazend genoeg naar Hans Zimmer. Ook al ben ik een zeer groot fan van Zimmer, en heeft hij een grote ervaring met het schrijven van muziek voor animatiefilms, ik was bang dat hij deze film niet zo goed zou kunnen voorzien van muziek. Want zoals de film geen gewone film is, kan de muziek geen gewone muziek zijn. De muziek moet de humor van “The Simpsons uitstralen. En het is Zimmer weer eens gelukt.

Het album begint niet met muziek van Zimmer, maar met het algemeen bekende thema van The Simpsons. Het thema dat Elfman schreef in 1989, en ondertussen is uitgegroeid tot één van de bekendste thema’s aller tijden. De versie die te horen is in deze score is beter dan die van de serie, de synthesizer is weggelaten, en is perfect door het orkest gespeeld. Daarom is ook het geluid voller. Gelukkig heeft Zimmer niet aan het thema geprutst. Want dat zouden de fans van de reeks niet gepikt hebben. Het thema van Elfman is ook gelijk het hoofdthema van de score, en is in vele tracks terug te horen. Bijvoorbeeld in de track: “Thank You Boob Lady”

Buiten het thema van de serie heeft Zimmer ook thema’s geschreven voor elk lid van de familie.
Het thema van Homer hoor je in de tweede track: “Trapped like Carrots”. Het is een prachtig thema dat het karakter van Homer goed weerspiegelt. Het is natuurlijk een afgeleide van het Main Theme. Het thema van Homer is een tweede hoofdthema dat je in heel wat tracks gaat terughoren.

Het thema van Lisa wordt prachtig uitgewerkt in de track “Doomsday is Family Time”. Het is naar mijn mening het prachtigste thema van de score. Het is liefdevol, en wordt in de track met verschillende instrumenten bespeeld. Eens met de strijkers, dan komt eens de welgekende saxofoon boven.

Ook Marge heeft een thema, maar dat is op de gewone release niet te horen. Maar alleen op de bootleg score.

Het thema van Bart is wel te horen op de score. Namelijk in track 8: “You Doomed us all, again”. Het is een verrassend teder thema geworden. Het wordt gespeeld op een piano, met daartussen eens een fluit ertussen. Het resultaat mag er wezen. Het is een mooi en zacht thema geworden, dat in de film wordt gespeeld als Bart naar Homer kijkt, terwijl hij met Plopper aan het spelen is.

Buiten de thema’s heb je natuurlijk nog veel te vinden op deze score. Zimmer zou Zimmer niet zijn als er niet wat actie muziek te bespeuren valt. En dat is ook in de track “You Doomed Us All, Again” goed te horen. Maar verwacht niet de actiemuziek zoals we van de man gewoon zijn. Er komt in deze soundtrack geen synthesizer aan te pas. Alles wordt prachtig met het orkest gespeeld, en dat doet de man niet zo veel. Ook in deze tracks zijn de verschillende thema’s goed verwerkt. Ik vind het knap van Zimmer dat hij zo geweldige thema’s heeft kunnen schrijven die heel goed passen bij de personages, en dat hij ook veel refereert naar de thema’s.
Ook de track “...Lead, Not to Read “ is een actietrack. Het begint zacht met het thema van Bart, vooraleer Zimmer alle remmen loslaat, en de beste actietrack van de score schrijft. Er zijn wel een aantal rustpunten voorzien in de track, maar het is toch een mooie actietrack geworden. Ook het koor maakt hier zijn opwachting. En natuurlijk een korte reprise van het hoofdthema.

Op de score is er ook de nodige humor te vinden. Want wees nu eens eerlijk, wat zou een Simpsons score nu zijn zonder de nodige humor. Deze humor is te vinden in twee tracks. De eerste is “Bart’s Doodle” waar we een heerlijke persiflage horen naar de Disney scores van in de jaren 30 en 40. Probeer je lachspieren mag in te houden als je dit de eerste keer beluisterd. Wedden dat het je niet lukt.
De tweede humoristische track is “Spider Pig”, waar Zimmer het koor inschakelt. Zij zingen een geweldige parodie op het themalied van Spider man. Van de tekenfilmseries wel te verstaan. Ook de titels van de tracks zijn al een genot op zich. Zelden heb ik zo’n titels gezien die zo grappig waren.

Maar naast deze vele pluspunten zijn er ook een aantal minpunten aan deze score. Ook al zijn de thema’s geweldig, ze worden veel te veel herhaald. Het is een beetje allemaal hetzelfde wat heel jammer is. Ook zijn de tracks vrij kort. Dat is niet zo abnormaal voor Zimmer. Maar er had zoveel meer ingezeten. Ik heb ook de bootleg score in bezit, en deze is beter te beluisteren, omdat er veel meer wordt afgewisseld. Ook zijn er op de bootleg thema’s te vinden die niet op de reguliere cd zijn terug te vinden.
Naast een overvloed van goede tracks, zijn er ook twee mindere op de cd te vinden. Namelijk de track “Release The Hounds”. Ik weet dat het een favoriet is van vele, maar ik ben er helemaal niet weg van. Ook de laatste track is een misbaksel, maar dat zijn we intussen gewoon van alle remixen van het werk van Zimmer. Ik begrijp niet dat de man het nog toelaat. Wie laat graag zijn muziek verprutsen door een remix.

Conclusie
The Simpsons Movie” is een leuke score geworden, met leuke thema’s voor de verschillende personages. Het enige jammer is dat de thema’s veelvuldig worden gespeeld, waardoor de score wat langdradig kan worden. Ook zijn er twee tracks die helemaal niet aangenaam zijn om te beluisteren, wat natuurlijk jammer is.
Desalniettemin heef ik deze score een 7.
The Simpsons Movie - 08/10 - Recensie van Jesse van Amelsvoort, ingevoerd op (Nederlands)
The Simpsons Movie’ is het nieuwe project van Hans Zimmer, waar hij muziek voor heeft gemaakt terwijl hij óók nog eens de muziek maakte voor ‘Pirates Of The Caribbean: At World’s End’. Zou dat wel goed lopen, twee projecten tegelijkertijd? Al even verwonderlijk (of misschien wel meer) was, waarom regisseur David Silverman Danny Elfman opzij schoof voor Zimmer. Tijdens het rumoer wat deze stap teweegbracht, verklaarde Zimmer in dezelfde stijl te gaan componeren zoals Elfman dat deed. En het is gelukt!

Nu zijn de makers vrij origineel geweest met het script (waarschijnlijk, heb ‘m nog niet gezien), en zo werd Zimmer als het ware meegesleurd in de malle titels. De cd begint met het overbekende “The Simpsons Theme”, maar dan in orkestrale versie. Het kan net zo goed een “Ouverture” zijn geweest, want hier wordt al goed de sfeer neergezet voor de rest van de cd, samen met de verscheidenheid aan instrumenten die zijn gebruikt.
“Trapped Like Carrots” begint rustig, met lange strijkers en de harp. Dan al snel wordt de track wat woester van karakter, met koper- maar ook houtblazers. Telkenmale worden stukjes uit “The Simpsons Theme” herhaald. “Doomsday Is Family Time” begint weer met strijkers en de harp, maar ook een klein en rustig blazersensemble mengt zich. Het is een nummer wat nogal afglijdt naar het saaie, maar je toch ruim twee minuten weet te bekoren.
“Release The Hounds” is een enorme botsing met het eerdere nummer. Als het is begonnen, verwacht je dat de drums, de basgitaar en het keyboard overstemd gaan worden door hels geschreeuw, maar dat is niet zo. Hoeveel dit arrangement veel weg heeft van Zimmers eerdere scores, lijkt het daar toch niet op. Het eindigt dan weer met een woest ‘Simpsons Theme’. “Clap For Alaska” is het eerste nummer waar heel duidelijk vocalises naar voren treden. Een crescendo kondigt deze aan. Voor het eerst kondigt een solist zich aan, het lijken er zelfs twee te zijn (cello en viool). Aan het eind is het nummer wat triester.
“What’s An Epiphany?” begint met stukjes ‘Simpsons Theme’ en vocalises. Om antwoord te geven op de titel: ‘een goddelijke openbaring’. Het ‘Simpsons Theme’ blijft het hele nummer door, wat doet vermoeden dat het iets met de Simpsons te maken heeft. “Thank You Boob Lady” behoort zeker tot de top-drie van gekke titels van dit album (en misschien Zimmers hele carrière). Het begint met een crescendo van strijkers en koperblazers, met her en der een triangel erdoor. Ook het ‘Simpsons Theme’ is weer van de partij. Ook de solo cello doet weer mee. Aan het eind van het nummer gaan de vocalises steeds hoger, waardoor ik het idee krijg dat we verder in de film zitten.
“You Doomed Us All… Again” begint met een mooie pianosolo, met wat harpbegeleiding en daarna ook van de solo cello en een houtblazers. Het geheel doet nogal triest aan (zie titel). Het is het langste nummer van het album, 5’54. Samen met nog twee andere nummers van vijf minuten maakt dit nummer het album wat meer ‘op lengte’. Na de pianosolo nemen percussie en koperblazers het over, samen met een bataljon violen. Na wat spanning komt er een (hele) korte periode van rust, die doet denken aan “I Don’t Think Now Is The Best Time” uit de muziek die hij tegelijkertijd componeerde. Steeds maar weer blijven flarden ‘Simpsons Theme’ terugkomen. Een woestere track.

“…Lead, Not To Read” brengt voor het eerst duidelijk een nieuw thema, in enkele varianten, maar ook het ‘Simpons Theme’. In dit nummer zijn duidelijk sporen van andere scores van Zimmer te horen. Een woeste, onrustige track, vooral door de alom aanwezige percussie. “Why Does Everything I Whip Leave Me” begint met de strijkers, die eindigden bij het vorige nummer. Al snel worden die wat afgebogen en nemen de koperblazers het (wederom) over. Het ‘Simpsons Theme’ keert weer terug (natuurlijk), samen met het tweede thema.
“Bart’s Doodle” is een geinige track, met romantische strijkers en harp die het “la-de-de-da” van de vrouwelijke vocalises begeleiden. Het eerste van twee van zulke (korte) nummers. Aan het einde wat spanning, die overgaat naar “Worlds Fattest Fertilizer Salesman” is de tweede track van + vijf minuten. Piano en koperblazers brengen de thema’s, terwijl de strijkers enigszins opdringerig underscore geven. Op den duur geven de strijkers zelf ook thema’s op de voorgrond en daarmee gaan de koperblazers underscore geven. Interessante wisseling, maar niet van lange duur. De track lijkt soms inspiratie te missen, het gaat maar door en door en door en door…
“His Big Fat Butt Could Shield Us All” is weer een wat kortere track. Het brengt een variant op het tweede theme, door de solo cello. Erg weemoedig. Vervolgens mengen alle instrumenten (behalve percussie) zich in. “Spider Pig” is de tweede track met grappige vocalises. Niet heel veel over te melden, behalve dan dat het ‘a capella’ (ofzo, gaat om het idee, niet de schrijfwijze) is. Een opvallende track op het album.
Na “Spider Pig” volgt “Recklessly Impulsive”, gelijkend aan een soort Tiësto-remix van “He’s A Pirate”. Niet goed, niet mooi (al worden de thema’s wel heel anders dan met ‘echte’ instrumenten). Een minpunt.

Zimmer heeft weer een nieuwe kant laten zien met ‘The Simpsons Movie’. Ik wil graag de film gaan zien, want de muziek roept nu nog geen beelden op. Maar de muziekis met erg mooi arrangement gedaan, met veel nadruk op de harp, maar toch ook plek voor piano en solo cello. Er zijn voor mij twee minpuntjes: de geringe duur van het album (zo om en nabij de veertig minuten) en de laatste track – spuuglelijk.

The Simpsons Movie - 06/10 - Recensie van Mattis B., ingevoerd op (Frans)
Le succès mondial de la famille Simpson ne pouvait déboucher qu'un jour ou l'autre sur un long-métrage, et c’est chose faite en 2007. Le film est réalisé par David Silverman entouré par toute une troupe de scénaristes dont Matt Groening, le réalisateur de la série TV. Le résultat final est débordant d’énergie et d’humour au second degré dans le même style que celui de la série. Il ne fait nul doute que si vous êtes fan des Simpson, ce film devrait vous convenir.

Dans la série, la musique originale est composée par Alf Clausen, pourtant pour le film, le scénariste James L. Brooks fit appel à Hans Zimmer avec qui il avait déjà collaboré plusieurs fois, notamment sur As Good As It Gets. On ne présente plus le talent d’Hans Zimmer à l’aise dans tous les styles musicaux : la même année, ce dernier avait écrit le monument Pirates of the Caribbeans: At World End. Mais qu’en est-il sur ce Simpson le film ?

Après une fidèle reprise du thème composé par Danny Elfman dans 'The Simpsons Theme (Orchestral Version)', Hans Zimmer nous propose ses propres thèmes. Le compositeur a annoncé avoir donné à chaque membre de la famille son petit motif, à commencer par celui d’Homer dans 'Trapped Like Carrots', joué de façon espiègle. Dans 'Doomsday Is Family Time', Zimmer utilise plusieurs bois pour accompagner un thème plus tendre (assez proche de celui composé par Elfman) qui pourrait être lié à Lisa. Quant au dynamique 'Release the Hounds', il est consacré à Bart avec sa guitare électrique marquée par des percussions entraînantes.

Zimmer semble avoir fait des efforts pour ne pas sombrer dans le style basique typique Remote Control. On rappelle que ce studio ex-Media Ventures fourmille de compositeurs célèbres et talentueux comme Klaus Badelt, Steve Jablonsky ou Harry Gregson-Williams. Leurs styles est autant apprécié que détesté à cause du synthétiseur envahissant par rapport à l’orchestre et d’un manque de renouveau permanant d’une B.O. à l’autre. Mais sur ce score, Zimmer a mis les synthétiseurs de côté pour mettre en avant l’orchestre symphonique. Cela se ressent en particulier pour les morceaux mouvementés comme la deuxième moitié de 'You Doomed Us All… Again' ou 'Worlds Fattest Fertilizer Salesman'. Mais il n’y a pas autant de virtuosité qu’il pourrait y avoir pour ce genre de film (par exemple trop d’ostinatos répétés). On va dire que ça manque un peu de légèreté !

On notera aussi une belle utilisation des chœurs qui embellissent la musique sur 'Clap from Alaska', 'What's an Epiphany?' ou l’excellent 'Thank You Boob Lady', mais quand on réfléchit, ils n’étaient pas indispensables à l’album ; mais pourquoi dans le fond. On relèvera également un très beau thème au piano au début de 'You Doomed Us All... Again' qui retransmet avec nostalgie le manque d’espoir de la famille qui se retrouve arrêtée par les forces de l’ordre. On retrouve ce thème dans deux excellents autres morceaux dynamiques, 'Lead Not the Read' et 'Why Does Everything I Whip Leave Me?'.

L’album contient également des touches d’humour sympathiques comme 'Bart’s Doodle' où l’on croirait entendre la musique de vieux Walt Disney avec une gaieté excessive. Zimmer a également composé par pur délire le morceau 'Spider Pig' avec une chorale. La musique qui n’était pas prévu dans le film s’est finalement trouvée une place alors qu’Homer est atteint d’une vision totalement dingue. On ne mentionnera pas le remix de fin inutile et désagréable à l’écoute qui apparaît de plus en plus souvent dans les B.O. de Zimmer.

Bref, ce que je ressens, c’est un compositeur qui a cherché à se renouveler et à entrer d’avantage dans un style plus naturel qui n’est pas le sien. Le problème, c’est que ce n’est pas son point fort. Ce qui fait que lorsque l’on a des passages plus actif, la musique reste souvent assez « molle » (ou plutôt, trop sérieuse). Il manque des contres-temps, des sautillements d’instruments que certains compositeurs pourraient écrire d’instinct. Le thème d’Homer par exemple est sympa mais si on le compare à celui d’Elfman, il parait bien sage. Selon moi, ce n’était pas le compositeur qu’il fallait ici, j’aurai plus vu John Powell ou même pourquoi pas Alf Clausen. En tout cas ça se ressent dans le film, puisqu’on ne remarque presque pas la musique. Mais qu’on se mette d’accord, The Simpsons’ Movie reste une réussite qui devrait ravir la plupart des personnes, sans doute d’avantage à l’écoute isolée. On salue l’effort du compositeur qui a su se montrer inspiré, mais à qui il manquait la petite étincelle habituelle lui permettant d’écrire d’excellentes musiques de films avec un rapport plus intense avec le film (Sherlock Holmes, The Da Vinci Code etc…). Et après tout, ce qui fait le talent d’un compositeur, c’est aussi sa capacité à se renouveler dans tous les styles, et de ce point de vue, Hans Zimmer est un des meilleurs.
The Simpsons Movie - 07/10 - Recensie van Tom Daish, ingevoerd op (Engels)
OK, I confess, The Simpsons doesn't really thrill me any more. I mean, it's still good, but after 18 years, it's hardly surprising that a TV series in which the characters don't grow at all (physically or mentally) can't retain the same feverish interest than it once did. Family Guy may have many similar traits, but it's a new set of unchanging traits, plus the benefit of the best psychopathic baby and alcoholic dog on television. However, I was pretty confident the writers wouldn't let the first Simpsons movie be a disappointment - there's certainly the risk of it being too late in the day for such an endeavor - but, fortunately, it's hugely entertaining, indeed it manages to regain some of the appeal the show had in its prime. If it were up to me (which fortunately, these kinds of thing rarely are), I'd use it as a cap on The Simpsons and relaunch the sadly cut short Futurama which still to have plenty of mileage in it. Was it really that unpopular? Doubt it somehow.
Hans Zimmer's participation in the score has been long known; many have rightly complained on the unfairness of not asking the wonderful Alf Clausen for the gig. I certainly can think of no reason why he wouldn't be up to the challenge but shit, as they say, happens. As a secondary choice, Danny Elfman would seem ideal, but hey, we have Hans and, in truth, he does a pretty good job. Indeed, were it not for the occasional flushes of the Zimmer sound (notably in the brassier parts), little of the music is obviously by Zimmer. It's a strange place for the composer; his comedy scoring (notably Spanglish and As Good As It Gets) is far removed from his prototypical work, yet The Simpsons requires more than what are fairly talky comedies. Zimmer doing slapstick? Doesn't immediately seem an obvious mix. Having said that, much of the writing is fairly straight laced, the warmer material - notably Doomsday is Family Time and You Doomed Us All, Again, is very appealing and his theme for Lisa, derived from Elfman's classic theme tune, is winning. It feels remarkably genuine with a minimum of sap. Why can Zimmer not manage this level of subtlety more often?!

Unlike in the film where the main theme segues into a rendition by popular beat combo Green Day, the version here is more or less as in the series. The Zimmer production values are in evidence, slightly smoothing out some of Danny Elfman's nimble orchestration. After all, it's already a big theme played by a big orchestra, there's not really any need to amp it up further. Snippets of the main theme appear throughout, although more in the gentle passages. I did rather hope for a big action version, but alas, this was not to be, save for a hint in the latter stages of You Doomed Us All, Again. The action itself is much more snappy, tuneful and, well, interesting, than Zimmer's usual outpourings. That it's tuneful, lightly orchestrated and, above all, witty, really helps immeasurably add to its appeal. Why Does Everything I Whip Leave Me?, the funky Release the Hounds and the aforementioned portions of You Doomed Us All... Again, are great fun. That they aren't constant brass and percussion, but leave plenty of room for the strings and woodwind, is a great boon to the orchestral colour and ensure the big, brassy parts stand out rather than simply add to a loud orchestral mush.

Two of the film's more surreal moments are very well enhanced by their musical accompaniment. Bart's Doodle (oddly titled as the scene relates to Homer and Marge, but hey) is an hilarious spoof of perky Disney music of yesterday, with tra-la-la female chorus and a beautifully twee tune. Its conception is not unlike that penned by Thomas Newman for the opening of Lemony Snicket.. The second is the very odd version of the TV Spider-Man theme in Spider Pig, covering a typically weird hallucinogenic sequence. Indeed, it sounds more like prototypical (i.e. 1990's) Danny Elfman than Elfman's own scores for the Spider-Man movie series. The closing cue continues the rather odd soundscape with a sort of Goldsmith does Joe Dante style take on the theme tune. After such an effective orchestral score, it's a strange way to conclude, but doesn't overtly detract from a very entertaining forty minutes. If I was to be ultra-critical, while everything is nicely wrought, little sticks strongly in the mind afterward; it's a score as frothy and fun as the film for which it was written, but not much more. Without Elfman's theme there wouldn't be much else to hang on to. However, as Goldsmith always did for Dante, this is a score for enjoying, not worrying about great technical achievement.
The Simpsons Movie - 04/10 - Recensie van Cohen Oat, ingevoerd op (Nederlands)
Vrijwel iedere score die de laatste tijd uitgebracht wordt lijkt wel van de Media Ventures stal afkomstig te zijn. En iedere score krijgt daarmee dezelfde conclusie mee. De objectiviteit is dan wel eens lastig te bewaren. Met Hans Zimmer op de hoes van de score van ‘The Simpsons Movie’ komen de vooroordelen dan ook snel om de hoek kijken. De belofte dat het geen standaard Zimmer geworden schijnt te zijn doet hoop herleven. Zou het hem dan toch nog lukken iets origineels af te leveren?

De score opent met het meer dan bekende hoofdthema van Danny Elfman dat Zimmer gelukkig intact gelaten heeft. Het zorgt voor herkenning en dat is altijd goed. ‘Trapped like Carrots’ is de eerste track van de hand van Zimmer, waarin hij een overduidelijke verwijzing plaatst naar Elfman’s hoofdthema. ‘Doomsday is Family Time’ opent met een zogenaamd emotionele compositie, maar de echte muzikale knipoog ontbreekt, waardoor de luisteraar weinig betrokken raakt bij de muziek. ‘Release the Hounds’ is een nummer dat nog het dichtst aanleunt tegen de rockmuziek van weleer. Ondanks dat de melodie lekker in het gehoor ligt is het geheel uit de lucht gegrepen waardoor het kant noch wal slaat.

‘Clap for Alaska’ levert dan wel weer een duidelijke verwijzing op naar de originele thematiek. Helaas is de verwijzing minimaal en de rest van de compositie bestaat uit een aantal soloperformances die niet in de lijn van voorgaande liggen. De track die daarop volgt hanteert nagenoeg dezelfde opbouw: het grote koor, waarna solo-instrumenten één voor één de kans krijgen zich te laten horen. ‘Thank You Boob Lady’ begint direct met een thematiek dat zo uit een van de vele andere scores van Zimmer gelopen kan zijn, u weet wel die ene score met dat ene thema van Zimmer. Verdere uitleg is niet nodig, ze lijken immers toch allemaal op elkaar. De tweede helft van de track bevat een variatie op ‘What’s an Epiphany?’ maar het blijft allemaal vrij mager.

‘Bart’s Doodle’ is een track die er wel in slaagt een glimlach op het gezicht van de luisteraar te toveren. Zeker met de beelden erbij werkt de scène behoorlijk op de lachspieren. ‘Worlds Fattest Fertilizer Salesman’ en ‘His Big Fat Butt Could Shield Us All’ vormen de zogenoemde spannende en emotionele afsluiting. Het blijft allemaal vrij standaard en nergens wordt het echt grappig. Het is dan ook volkomen onduidelijk waarom dergelijke muziek uitgebracht wordt. Bij de beelden werkt de muziek zeker, maar zo op CD, is het totaal niet leuk. Mooi voorbeeld is ‘Spider Pig’, lachwekkend in de film, op CD en ondanks de verwijzing naar het hoofdthema van ‘The Simpsons’, totoaal overbodig. De trancevariant in de laatste track op een thema dat ik de gehele score niet gehoord heb is helemaal overbodig en vooral frustratieverhogend.

Hans Zimmer zal het zeker niet gemakkelijk hebben gehad bij het schrijven van een score als deze. Grappige muziek schrijven is immers een bijzondere lastige taak. Dat veel tracks aan kracht inboeten is dan ook nog niet eens heel erg. Spijtig is het wel dat Zimmer niets memorabels heeft kunnen toevoegen aan het geheel. Dat het thema van Elfman na negentien jaar nog altijd staat als een huis en meteen ook een van de meest coherente tracks van de score is zegt dan ook wel iets over de kwaliteit ervan. Daar komt bij dat Zimmer het geheel laat afweten op het gebied van thematische ontwikkeling en inspiratie. Iedere track staat geheel op zichzelf en de weinige thematische variaties die de score rijk is worden op een weinig innovatieve manier gebracht. Het benodigde gele tintje mag dan nagenoeg ontbreken, een rood tintje krijgt de score zeker mee. Een rood tintje van de rode kaart. Naar de score, maar vooral naar de componist die er ondanks zijn naam niet in is geslaagd ook maar één opzienbare track af te leveren. Onnodig nog antwoord te geven op de vraag die in de inleiding gesteld werd.
The Simpsons Movie - 06/10 - Recensie van Wim Minne, ingevoerd op (Nederlands)
De laatste telg uit het werk van Zimmer heet "The Simpsons". Met Zimmer aan het roer voor de muziek kan je wel wat speciaals verwachten. Maar jammer genoeg is "the Simpsons" geen speciale muziek geworden. Het weet mij matig te boeien.
De opening vind ik (zoals in de serie) geweldig, maar dan krijg je van die muziek die je eigenlijk als een soort kamermuziek kunt bekijken. Je hoort die wel, maar niets is memorabel genoeg, GOED genoeg om in je hoofd te blijven hangen.
Maar voor "The Simpsons" muziek maken is al even moeilijk om als het verhaal origineel genoeg te maken. Niet dat de film slecht is, verre van, maar ik had heel de tijd het gevoel naar één lange aflevering van the simpsons te zien.

Een matige score van Zimmer.
The Simpsons Movie - 09/10 - Recensie van Dieter Arbijn, ingevoerd op (Nederlands)
Ik ga er niet veel worden aan vuil Maken dit is Gewoon een geweldige Soundtrack,Perfecte Muziek voor deze film, speels en vrolijk!Hans zimmer heeft weer eens een poepje laten ruiken!
Trailer:



De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:

Nutcracker, Pyotr Ilyich Tchaikovsky (Film)
Dethrone the King, X-Ray Dog (Trailer)
With Great Power, Immediate Music (Trailer)


Andere soundtrack releases van The Simpsons Movie (2007):

Simpsons Movie, The (2007)
Simpsons Movie, The (2007)
Simpsons Movie, The (2007)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer