The Bourne Ultimatum
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Artiest/Componist | Lengte |
|---|---|---|---|
| 1. | Six Weeks Ago | 4:31 | |
| 2. | Tangiers | 7:40 | |
| 3. | Thinking of Marie | 3:51 | |
| 4. | Assets and Targets | 7:18 | |
| 5. | Faces Without Names | 3:31 | |
| 6. | Waterloo | 10:38 | |
| 7. | Coming Home | 3:19 | |
| 8. | Man Verses Man | 5:45 | |
| 9. | Jason is Reborn | 4:04 | |
| 10. | Extreme Ways (Bourne's Ultimatum) | Moby | 4:22 |
| 54:58 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
The Bourne Ultimatum is de derde en laatste in de reeks van Jason Bounre films. Deze filmreeks is gebaseerd op de boeken van auteur Robert Ludlum. Matt Damon herneemt in terug de rol van Jason Bourne en deze keer is hij uit op wraak. Muzikaal vertaalt zich dat in een meer donkere score. John Powell, die ook de componist is van de vorige 2 films, Identity en Supremacy, heeft zijn thema’s herwerkt voor The Bourne Ultimatum. Waar in The Bourne Identity John Powell de thema’s voor Jason Bourne heeft voorgesteld, werden deze verder uitgewerkt in The Bourne Supremacy. In de laatste film concentreert Powell zich meer op de toon van de film, zijnde zwaardere en iets agressievere muziek. De thema’s uit de vorige films zijn natuurlijk terug aanwezig maar ze zijn minder overheersend.
De soundtrack gaat van start met Six Weeks Ago. Powell neemt een rustige start maar na enkele minuten nemen de strijkers het voortouw en schiet de muziek uit de startblokken. Het hoogtepunt van de soundtrack volgt al gauw met Tangiers. Powell toont hier nog mag eens een keer dat hij een meester is in het schrijven van actiemuziek. Veel percussie, koperblazers, een Arabisch tintje en hier en daar wordt het Bourne thema aangehaald. Naar het einde van deze track toe keert Powell even terug naar The Supremacy door een stukje van The Berlin Foot Chase te herwerken. Na al dit muzikaal geweld krijg je als luisteraar even een rustpauze met Thinking of Marie. De droevige melodie van Marie krijgt hier een licht herwerkte versie. Assets and Targets is een track die het moet hebben van spanningsopbouw met een muzikale knaller als finale. De soundtrack bevat verschillende nummers met een lange speelduur. Dit geeft de componist de kans om zo zijn muziek goed uit te bouwen. Waterloo is hier een geslaagd voorbeeld van. Powell’s muziek is veel rauwer en de thema’s dienen hier als bindmiddel. Faces Without Names en Coming Home zijn dan weer iets rustiger qua stijl. Naar het einde toe steekt John Powell weer een tandje bij met Man Verses Men en Jason Is Reborn. Het album wordt afgesloten door de Moby song Extreme Ways. Deze song hoor je, net zoals bij de vorige films, tijdens de End Credits.
The Bourne Ultimatum is een knappe score geworden. Ik vind het wel spijtig dat er op het gebied van thema’s niets is bij gekomen. Het zijn de reeds gekende thema’s en stijl die Powell herneemt en herwerkt. Zoals ik al zei is de muziek donkerder en iets meer agressiever en dat geeft toch weer een andere luisterervaring. Geslaagde score!!
De soundtrack gaat van start met Six Weeks Ago. Powell neemt een rustige start maar na enkele minuten nemen de strijkers het voortouw en schiet de muziek uit de startblokken. Het hoogtepunt van de soundtrack volgt al gauw met Tangiers. Powell toont hier nog mag eens een keer dat hij een meester is in het schrijven van actiemuziek. Veel percussie, koperblazers, een Arabisch tintje en hier en daar wordt het Bourne thema aangehaald. Naar het einde van deze track toe keert Powell even terug naar The Supremacy door een stukje van The Berlin Foot Chase te herwerken. Na al dit muzikaal geweld krijg je als luisteraar even een rustpauze met Thinking of Marie. De droevige melodie van Marie krijgt hier een licht herwerkte versie. Assets and Targets is een track die het moet hebben van spanningsopbouw met een muzikale knaller als finale. De soundtrack bevat verschillende nummers met een lange speelduur. Dit geeft de componist de kans om zo zijn muziek goed uit te bouwen. Waterloo is hier een geslaagd voorbeeld van. Powell’s muziek is veel rauwer en de thema’s dienen hier als bindmiddel. Faces Without Names en Coming Home zijn dan weer iets rustiger qua stijl. Naar het einde toe steekt John Powell weer een tandje bij met Man Verses Men en Jason Is Reborn. Het album wordt afgesloten door de Moby song Extreme Ways. Deze song hoor je, net zoals bij de vorige films, tijdens de End Credits.
The Bourne Ultimatum is een knappe score geworden. Ik vind het wel spijtig dat er op het gebied van thema’s niets is bij gekomen. Het zijn de reeds gekende thema’s en stijl die Powell herneemt en herwerkt. Zoals ik al zei is de muziek donkerder en iets meer agressiever en dat geeft toch weer een andere luisterervaring. Geslaagde score!!
Regisseur Paul Greengrass (United 93, The Bourne Supremacy) sluit de Bourne-trilogie waardig af met The Bourne Ultimatum, waarin Jason Bourne (Matt Damon) eindelijk zijn ware identiteit terug zal vinden.
John Powell mag weer aantreden om te film te voorzien van de nodige muziek. Al snel valt op dat Powell voor de veilige, niet verassende middenweg heeft gekozen door oude thema's te behouden en geen wilde fratsen uit te halen. Het alom bekende thema van Bourne komt diverse malen terug, hier en daar anders uitgevoerd. Beste voorbeeld is de track 'Six Weeks Ago', waarin met veel percussie het thema in volle glorie te horen is. Wat opvalt is de grote hoeveelheid actiemuziek die de soundtrack te bieden heeft. Dat is alvast een goed teken voor de film, die dan ook bol zal staan van de actiescenes.
In de track 'Man Verses Man' gooit Powell alle actiethema's uit The Bourne Supremacy en Identity in een heerlijke track. Actiemuziek pur sang en door het gebruik van onrustige violen ook een erg ongemakkelijk nummer. De langste track van het album (ruim 10 minuten!) 'Waterloo' is adembenemend en heeft qua stijl wel iets weg van de actiemuziek van David Arnold's Casino Royale. Hierin horen we ook een nieuw actiethema, wat helaas alleen in deze track te horen is. Een overmaat aan percussie maken dit helaas geen track die je even in alle rust kan beluisteren. Desalniettemin zeer goede actiemuziek.
Als klap op de vuurpijl is superster Moby wederom gevraagd voor een waardige afsluiting van de film. En daar heeft hij niet met z'n pet naar gegooid. Een nieuwe versie van Extreme Ways sluit de film op een spetterende manier af. Moby laat ook gelijk weer even horen dat hij rasartiest is!
John Powell koos voor de gemakkelijke weg met The Bourne Ultimatum, door het gebruik van oude thema's en arrangementen, maar heeft het toch weer in een nieuw apart jasje gestoken. De speelduur is dan niet te lang, toch is dit een niet te missen soundtrack die, ook na enkele keren beluisteren, z'n charme zeerzeker niet mist. De afsluiting van Moby is op het lijf geschreven. Binnenkort in de bioscoop: The Bourne Ultimatum.
John Powell mag weer aantreden om te film te voorzien van de nodige muziek. Al snel valt op dat Powell voor de veilige, niet verassende middenweg heeft gekozen door oude thema's te behouden en geen wilde fratsen uit te halen. Het alom bekende thema van Bourne komt diverse malen terug, hier en daar anders uitgevoerd. Beste voorbeeld is de track 'Six Weeks Ago', waarin met veel percussie het thema in volle glorie te horen is. Wat opvalt is de grote hoeveelheid actiemuziek die de soundtrack te bieden heeft. Dat is alvast een goed teken voor de film, die dan ook bol zal staan van de actiescenes.
In de track 'Man Verses Man' gooit Powell alle actiethema's uit The Bourne Supremacy en Identity in een heerlijke track. Actiemuziek pur sang en door het gebruik van onrustige violen ook een erg ongemakkelijk nummer. De langste track van het album (ruim 10 minuten!) 'Waterloo' is adembenemend en heeft qua stijl wel iets weg van de actiemuziek van David Arnold's Casino Royale. Hierin horen we ook een nieuw actiethema, wat helaas alleen in deze track te horen is. Een overmaat aan percussie maken dit helaas geen track die je even in alle rust kan beluisteren. Desalniettemin zeer goede actiemuziek.
Als klap op de vuurpijl is superster Moby wederom gevraagd voor een waardige afsluiting van de film. En daar heeft hij niet met z'n pet naar gegooid. Een nieuwe versie van Extreme Ways sluit de film op een spetterende manier af. Moby laat ook gelijk weer even horen dat hij rasartiest is!
John Powell koos voor de gemakkelijke weg met The Bourne Ultimatum, door het gebruik van oude thema's en arrangementen, maar heeft het toch weer in een nieuw apart jasje gestoken. De speelduur is dan niet te lang, toch is dit een niet te missen soundtrack die, ook na enkele keren beluisteren, z'n charme zeerzeker niet mist. De afsluiting van Moby is op het lijf geschreven. Binnenkort in de bioscoop: The Bourne Ultimatum.
the Bourne ultimatum is al allang op dvd. maar het blijft samen met zijn voorgangers een prachtfilm. en de soundtrack daarin in tegen ook vind ik zelf.
vooral het nummer Tangiers en Waterloo vind ik interessant.
beide nummers doen me denken aan berlin food chase en bim bam smash (2 nummer van the bourne supremacy)
maar alle nummers zijn goed. de muziek geeft je een gevoel dat je zelf op reis gaat met jason en dat je vestrikt raakt in zijn problemen etc.
goeie soundtack
vooral het nummer Tangiers en Waterloo vind ik interessant.
beide nummers doen me denken aan berlin food chase en bim bam smash (2 nummer van the bourne supremacy)
maar alle nummers zijn goed. de muziek geeft je een gevoel dat je zelf op reis gaat met jason en dat je vestrikt raakt in zijn problemen etc.
goeie soundtack
Lijkt op sommige tracks van Powells meesterlijke soundtrack, X-Men: The Last Stand. De actiethema's zijn op deze schijf beter uitgewerkt, vindingrijk, sfeerrijk, en bevatten kleine verassingen per 10 seconden, ondanks dat ze veel lijken op hun voorgangers uit de eerste twee delen. Voor de rest vind ik hem niet zo speciaal. Niks mis mee, en de actietracks zijn geweldig voor hun vooruit, een 8, maar voor de rest een 7.
Ik kan niet anders dan meegaan in de vorige recensies. Het is een uitstekende score. De ritmes die elkaar opvolgen van actie tot sublieme emotionele gevoelsuitdrukkingen. Je ziet de film zich afspelen voor je ogen terwijl je de heel passende muziek beluisterd. Ik wacht met veel hoop op een volgende soundtrack!
World Soundtrack Awards: Soundtrack Composer of the Year (Genomineerd)
Andere soundtrack releases van The Bourne Ultimatum (2007):
