Shrek the Third


Colosseum (4005939682620)
Varèse Sarabande (0030206682625)
Film | Releasedatum: 19/06/2007 | Film release: 2007 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.The Royal Treatment2:31
2.Fatherly Dreams2:19
3.The Frog King Dies2:51
4.Another Adventure2:33
5.Little Ogre Feet1:53
6.Worcestershiree1:53
7.Charmed & Dangerous3:25
8.Artie's Sob Story1:33
9.A Warm & Fuzzy Navel2:17
10.The Campfire1:34
11.The Hook Attack1:22
12.Merlin1:48
13.The Trip Home2:15
14.Princess Resistance2:26
15.The Dressing Room2:19
16.The Show Begins2:03
17.King Arthur3:30
18.(Almost) Alone At Last2:02
 40:34
Schrijf zelf je recensie

 

Shrek the Third - 07/10 - Recensie van Sjoerd , ingevoerd op (Nederlands)
De zomer kleurt weer groen! Shrek 3 is in de bioscoop, en dat betekend veel humor en veel plezier. Voordat ik mijn extra lange reactie geef over de nieuwe score van Harry Gregson-Williams ga ik terug in de tijd. Om precies te zijn naar 2001. Dreamworks had nog steeds geen écht animatie kassucces geboekt, want om nou te zeggen dat ‘The Prince of Egypt’ een kaskraker was? Shrek zou Dreamwork’s ‘drie vliegen in één klap’ succes moeten worden. Klap 1 was het eerste animatie kassucces van Dreamworks. Klap 2 was het belachelijk, maar dan ook écht belachelijk maken van Disney en klap 3 was de bekendheid van Dreamworks animatiefilms die omhoog ging. Een concurrentie strijd met Disney was er sinds de wereldberoemde producer Jeffrey Katzenberg Disney verliet om zich aan te sluiten bij Dreamworks. Met stemmen van Mike Meyers, Eddie Murphy en Cameron Diaz moest het haalbaar zijn om Disney met Shrek te verslaan, maar Dreamworks moest niet alleen laten zien dat het qua animatiefilms niet slechter was dan Disney, maar ook hoeveel humor ze hadden. Dit was gelukt, de humor ging duidelijk ten koste van Disney. Sprookjesfilms werden belachelijk gemaakt en ook Disneyland werd belachelijk gemaakt met de onvergetelijke scène in Duloc. Verder kon men ‘in z’n broek pissen van ’t lachen’ (om het maar ordinair te zeggen) van scènes waarin Fiona in duet gaat met een vogeltje en hoe Donkey constant weer bijdehand is. De film werd al snel een échte kaskraker en Disney haalde in de volgende jaren ook minder grote successen dan voorheen (denk aan de Disney Pixar film Chicken Little,).

In 2001 was John Powell nog lid van MediaVentures en net als bij ‘Anz’ mocht hij samen met Harry Gregson-Williams de film van muziek voorzien. Wat we te horen kregen waren een aantal makkelijk beluisterbare thema’s, vol met actie, liefde, emotie en humor. In de film hoorden we ook heel wat songs langskomen.

Een vervolg op Shrek kon natuurlijk niet lang uitblijven, waardoor in 2004 de wereldberoemde ogre weer op het witte doek te zien was. Natuurlijk was het niet meer zo speciaal als de eerste film, omdat nu niet weer op dezelfde manier Disney belachelijk gemaakt kon worden, maar we zagen weer een humoristische film met een makkelijk verhaal. Ditmaal werd de muziek niet voorzien door een duo, maar mocht Harry Gregson-Williams alleen een score maken. Ik ben altijd liefhebber geweest van de score van Shrek, omdat de muziek in de film lekker luid is en de thema’s altijd in je hoofd blijven zitten. Harry Gregson-Williams lied ons enkele nieuwe thema’s horen en ook in de film kregen we nieuwe personages te zien. Gregson-Williams werd genomineerd voor beste componist van het jaar en ook de songs vielen dit keer bijna in de prijzen.

Nu is Shrek 3 in de bioscoop, en opnieuw wordt de muziek voorzien door Harry Gregson-Williams. Even was er onduidelijkheid of er een score zou komen, want er was een tijdje alleen nog maar nieuws over een soundtrack met slechts 1 track van Gregson-Williams. Een oorzaak zou te weinig filmmuziek voor een cd kunnen zijn of geen geïnteresseerd label. Echter werd al snel bekend dat Varèse opnieuw de rechten gekocht had voor deze score. We horen nu een hoop nieuwe thema’s gecombineerd met oude thema’s. De film lijkt wat erg op de tweede versie van de trilogie, maakt de Disney sprookjes weer helemaal belachelijk en bevat een beetje dezelfde humor als de eerste en vooral de tweede film. Opvallend is dat de moeder van ‘Droom’ niet meer in de film voorkomt. Haar naam wordt nog wel genoemd, maar blijkbaar wilde Dreamworks niet te veel personages in de film hebben.

De score begint met een klassiekere track. We zien in de film het luxe leventje van Shrek en Fiona. Enkele thema’s horen we al verborgen in de track. We horen beslist geen saaie track met veel melodie en vrolijke violen. ‘Fatherly Dreams’ is ook een track die zich afspeelt aan het begin van de film. Vrolijke melodietjes, een klein beetje spanning en makkelijke muziek die een luxe leventje aangeeft. Humor is simpelweg aan de track te voelen.

‘The Frog King Dies’ is, zoals aan de naam al te raden is, een droevige track. De koning van ‘Far Far Away’, die in de tweede filmveranderde in een kikker, overlijdt, waardoor de muziek emotioneel is. Echter is dit een hilarische scène in de film. Enkele keren lijkt het alsof de koning dood gaat, wordt er gehuild, maar komt de koning weer tot leven. Dit is niet echt te horen aan de muziek, die maar door blijft gaan met rustige en emotionele muziek. De track wordt gespeeld door strijkinstrumenten, met in de hoofdrol de viool.

‘Another Adventure’ begint direct lekker avontuurlijk. Shrek, Donkey en de kat moeten opzoek naar Arthur, wie koning zou moeten worden omdat Shrek deze taak niet wilde verrichten. Met een schip vertrekken ze vanaf een haven die we al eerder in de film zagen. Fiona wil nog één ding vertellen voordat het schip vertrekt, maar steeds wordt ze onderbroken door de toeter van het schip. Eventjes wat spanning, want wat zou ze nou willen vertellen. Shrek schrikt hier in ieder geval van, en we horen een oud liefdes/emotioneel thema gespeeld door onder andere violen. Aan het einde horen we dan even een avontuurlijk motiefje, aangezien de bestemming van Shrek, Donkey en die van de kat bereikt is.

‘Little Ogre Feet’ speelt zich af in een droom van Shrek, die hij doet in hetzelfde schip. Opvallend aan de muziek is het eerste motiefje. We horen een nieuw motiefje, dat een mengsel is van twee oude thema’s. We horen de eerste noten van het hoofdthema en ineens horen we op de achtergrond een thema uit de tweede Shrek film. Ik heb het over het thema dat we in die film horen als Shrek opzoek is naar het huisje van de fee. De track gaat door met een vrolijke melodie, Shrek ziet zijn moeras, maar die wordt verstoord door een baby, dit worden er later tientallen. Bij 1.06 horen we de overgang waar het allemaal iets minder vrolijk wordt.

‘Worcestershiree’ is een vrolijke track die begint met een gitaar. We zien in de film de zoekscène naar Arthur. Vrolijke thema’s met strijkinstrumenten en een gitaar krijgen we te horen. Oude thema’s komen terug. Zo horen we bij 1.29 het thema waar ik het over had in de vorige track. Het geeft duidelijk de sfeer van de film aan, vooral die van de bijdehante opmerkingen van Donkey. ‘Charmed & Dangerous’ begint iets spannender dan de voorgaande track. Ook emotie komt terug wanneer we een piano te horen krijgt die oude liefdesthema’s herhaalt. De spanning zat er al goed in, maar bij 1.49 krijgen we echt wat actiemuziek te horen. Echter is dit enkel een fragment, want de track schakelt over in het vrolijke hoofdthema gespeeld door een gitaar. ‘Artie's Sob Story’ is een wat droevigere beginnende track die later weer overgaat in het zogenaamde ‘onderzoekingsthema’. Tussen de motieven en variaties horen we nu wat andere effecten die erg humoristisch zijn. ‘A Warm & Fuzzy Navel’ begint ook rustig, maar na 33 seconden veranderd de track in actie. ‘The Campfire’ is een track die gebruikt wordt als underscore. Shrek, zijn dieren en Arthur moeten te voet terug naar ‘Far Far Away’, nadat het schip gesneuveld is. De muziek, die het erg doet in de film wordt afgewisseld met violen en een gitaar.

‘The Hook Attack’ is een track die zich afspeelt in een humoristische scène. The Hook, die we kennen van het café in film 2 is door ‘Droom’ overgehaald om te gaan vechten tegen Shrek en co. Levende bomen zien we vechten tegen Shrek en co, wanneer ‘The Hook’ zelf op zijn piano speelt( vandaar de piano op het begin) Op de achtergrond horen we overigens nog een accordeon. Wanneer de actiemuziek zich voortzet horen we bij 1.10 ook een oud heldenthema. Natuurlijk redt Shrek, mede door zijn gewicht, zijn vrienden en kunnen ze weer verder op reis. Tijdens de terugweg komen Shrek en co ook Merlijn de tovenaar tegen. Aan het begin van de track horen we een mysterieus geluid, we zien dan een bekend effect van Merlijn. Zodra dit effect bij 24 seconden ophoudt komt Merlijn zelf naar buiten. Hij vangt Shrek en co op en reist later ook zelf mee. De muziek is vooral underscore en op het einde dreigend.

‘The Trip Home’ bevat vele oude thema’s door elkaar heen en is dreigend. Shrek en co krijgen steeds meer problemen gedurende de terugreis en vandaar de dreigende muziek gespeeld door violen. De rest van de track is vooral underscore en een beetje zaai. ‘Princess Resistance’ speelt zich af als één van de meest hilarische scènes van de film is geweest. Fiona, haar moeder, een aantal sprookjesprinsessen, later ook Donkey en de kat zitten opgesloten. Veel meningsverschillen spelen zich af en Cinderella zit de vloer te boenen (haha). Als Donkey en de kat dan aankomen is het duidelijk dat er actie ondernomen moet worden, want Shrek is in gevaar. De moeder van Fiona slaat door middel van een kopstoot de muren kapot en de actie begint. We horen ‘vette’ rockmuziek die afstamt van andere films. De actie gaat lekker door evenals de humor in de film. ‘The Dressing Room’ is een rustig, maar dreigende track die niet heel erg boeit.

‘The Show Begins’ is een track waar overduidelijk Zimmer aan meegewerkt zal hebben, of waaruit blijkt dat Gregson-Williams nog iets te vele op Zimmer lijkt. De track begint en gelijk krijg ik een gevoel van ‘The Contender’ en ook horen we een stukje ‘Braveheart’ van James Horner. Het slagwerk op de achtergrond geeft nog eens aan dat dit werk van Zimmer zal zijn en we hebben het nog niet eens gehad over het ‘Pirates of The Caribbean’ gevoel dat ik heb gehad. De track begint en ik krijg een gevoel van de track ‘The Black Pearl’ en dan vanaf 55 seconden het stukje ‘Jack thema’…. Een letterlijke kopie van een rustig stukje van het thema van Jack Sparrow. Wanneer de track verder gaat blijf ik déjà vu’s krijgen naar andere films.

‘King Arthur’ is een rustig beginnende track gespeeld door gitaar die de liefde aangeeft tussen Shrek en Fiona. De track wordt luider en we krijgen dreiging te horen. Tevens horen we later echte actie. Nadat de track weer iets rustiger werd, begint bij 2.01 minuten deze weer met actie produceren. Echter blijft het op een kort stukje en werd de track weer rustiger. Het laatste deel van de track is een heldenthema. De tweede track gaat door met het heldenthema en de actie. De bekende actiethema’s van deel één komen terug en we horen enkele nieuwen noten. Een leuke laatste track.

Conclusie:
De Shrek muziek blijft mij niet vervelen. De leuke thema’s en de actie van film één blijf ik vaak luisteren, tevens luister ik nog vaak de nieuwe thema’s van Shrek 2. Ook deze score, voor de derde Shrek film, is weer erg leuk om naar te luisteren. Zoals we niet verwacht hadden zijn de thema’s niet al te ver gezocht, alhoewel deze toch heerlijk zijn om naar te luisteren. Track één is een goed voorbeeld van de nieuwe thema’s die Harry Gregson-Williams erin heeft gebracht. De muziek had in de eerste twee films, ondanks de makkelijke thema’s veel eigen. Dit heeft de muziek niet meer bij deze score, door de track ‘The Show Begins’ die haast een kopie is van de ‘Pirates’ muziek! Voor mij is dit een 7.

Shrek the Third - 03/10 - Recensie van Cohen Oat, ingevoerd op (Nederlands)
Harry Gregson-Williams is een bezige bij in Hollywood. Als vaste kompaan van Tony Scott heeft hij de afgelopen jaren steevast diens films van muziek voorzien en ook het animatiegenre lijkt hem gevonden te hebben. De makers van ‘Flushed Away’ vonden hun weg naar de componist en ook de twee voorgaande delen in de ‘Shrek-trilogie’ werden door muziek van Gregson-Williams ondersteund. Voor ‘Shrek the Third’ keert hij wederom terug.

Shrek lijdt samen met zijn vrouw Fiona een luizenleventje in het koninkrijk van ‘Far, Far Away’. Dat Koninklijke vinden we terug in de openingstrack van de score, die bestaat uit een bataljon aan violen die voor de parmantige sfeer zorgen. De veel minder aanwezige koperblazers bezorgen de track de komische noot. ‘The Royal Treatment’ brengt daarmee meteen verfrissing in het muzikale plaatje, dat heden ten dage zonode wordt gemist bij de meeste animatiefilms. Helaas bevatten de twee daaropvolgende tracks veelal underscore materiaal, waardoor het opgebouwde plezier direct weer verdwijnt. ‘A New Adventure’ kent een mooie solopartij van de cello en roept ook thematische herinneringen op aan de twee voorgaande delen. Alleen het laatste akkoord is wat uit de lucht gegrepen en doet afbreuk aan de zorgvuldig opgebouwde instrumentale balans.

‘Little Ogre Feet’ is een degelijke herbewerking van het liefdesthema dat we in ‘Shrek’, het eerste deel van de trilogie voor het eerst hoorden. ‘Worcestershiree’ herbergt ook weer een variant op reeds bestaande thematiek, zoals dat ook voor de meeste daaropvolgende tracks geldt. Helaas ontstijgen de meeste tracks niet het gemiddelde niveau en door de vele aanwezige underscore zal menig luisteraar al snel zijn aandacht verliezen. Regelmatig gebruikt Gregson-Williams solo-instrumenten, maar nergens durft hij ze echt volledig en consequent boven het orkest uit te laten komen. Dat geldt ook voor het gebruik van het koor. De componist gebruikt het sporadisch en meestentijds komt het amper boven het orkest uit.

Zoals het een ware animatiefilm betaamt vinden we op de score ook de nodige actiemuziek met een dikke relativerende knipoog terug. ‘A Warm and Fuzzy Navel’ is zo een track, maar ook hier horen we veelal bekende thematiek. ‘The Campfire’ is misschien wel het beste voorbeeld dat het allemaal één grote herhalingsoefening betreft. De filmscène tussen Shrek en Artie bevat een haast identieke setting en dialoog als dat we in het eerste deel zagen en dat geldt ook voor de muzikale begeleiding. De track heeft ons echter wel een stap dichter bij de beste track van de hele score gebracht. ‘Hook Attack’ doet nu eens wat Gregson-Williams de hele score nalaat. Een overbekend Disney-geluid samenvoegen met de reeds bestaande ‘Shrek’-thematiek en dat laten evolueren tot een heerlijke up-beat arrangement. De pret is echter van korte duur, want met een speelduur van een minuut en twintig seconden is het een understatement als we zeggen dat de track wel een erge korte speeltijd kent.

‘Princess Resistance’ kent een wel heel bizarre opening. De overbekende thematiek wordt in de eerste dertig seconden gespeeld door elektrische gitaren om daarna een onnavolgbare overgang naar full-orchestral music te ondergaan. Tenenkrommend en degene die tegen die tijd nog niet is afgehaakt verdient een groot compliment voor zijn doorzettingsvermogen. ‘The Show begins’ dient vervolgens weer als bewijs dat Gregson-Williams het standaard niveau van Media Ventures nog altijd niet ontstegen is, want tussen de regels door horen we een toch wel een zeer opzichtige verwijzing naar recent werk van zijn ‘leermeester’. Waarschijnlijk vond hij nog ergens in het archief een ongebruikte compositie en propte hij deze als ‘afwisseling’ in de toch al zeer afwisselende score.

Zelfs de allerlaatste twee tracks weten niets nieuws aan de finale toe te voegen, waardoor deze score zich wel prima aanpast aan de herhalingsoefening die ‘Shrek the Third’ heet. Buiten enkele goed beluisterbare tracks, zoals ‘The Royal Treatment’ en ‘Hook Attack’ voegt, net als de film, de score helemaal niets toe aan de reeds bestaande delen. Maar zeg nu eerlijk, hadden we anders verwacht dan?
Shrek the Third - 07/10 - Recensie van Michiel Vaernewijck, ingevoerd op (Nederlands)
Met Shrek The Third krijgen de makers hopelijk in het oog dat het met de serie beter richting eindbestemming gaat. Ondanks het redelijke Shrek-gehalte met flauwe grappen weet deze film het publiek niet te bekoren zoals de voorgaande films. Ook blijkt dat inspiratie voor goede verhaallijnen niet meer wordt benut voor de Shrek-serie. Enfin, ik denk dat we het er allemaal over eens zijn dat de groene reus ofwel een grote makeover moet begaan (t.o.v. de derde film) ofwel dat Shrek beter voor eeuwig en altijd ergens in zijn moeras blijft zitten. De kleur groen werkt rustgevend, maar teveel van het goedje is overduidelijk schadelijk voor de gezondheid. Ook Harry Gregson-Williams laat zich niet van zijn beste kant zien. Na twee interessante, boeiende en vooral amusante scores te hebben gecomponeerd voor Shrek en Shrek II, blijkt ook hij besmet te zijn met het virus der uitmelkerij. Een bespreking.

Vele dingen haperen aan deze score, hoewel toch nog enkele tracks een vermelding waard zijn. De soundtrack begint veelbelovend met het sprookjesachtige en vrolijke The Royal Treatment wat je meteen in de stemming brengt voor de film te gaan bekijken. Het klinkt allemaal heel erg koninklijk en prachtig klassiek, wat helaas in de rest van de score niet echt tot uiting komt. Het is één van de meest amusante en boeiendste tracks op het album. Een volgende serie van vrolijke melodieën met een heerlijk ritme volgt in de track Fatherly Dreams, om daarna naar het vrij droevige (maar in de film lachwekkende) The Frog King Dies wanneer je niet echt weet wanneer de Kikkerkoning nu daadwerkelijk het loodje legt. Een ander voorbeeld van een goede track op het album is het begin van Another Adventure, hoewel het einde een opnieuw uitgevoerde versie van een oud thema is. Ook Little Ogre Feet vertoont tekenen van oude makelij, en dat maakt de track eigenlijk interessant. Worcestershiree begint met enkele middeleeuwse gitaarnoten met later nogmaals een oud thema in de bres. Aanraders zijn verder de actietrack The Hook Attack, wat helaas weer niet echt vernieuwend maar toch goed is, het lichte Pirates plagiaat The Show Begins en de laatste twee tracks met nogmaals een revival van oude thema’s. Miskramen in de soundtrack zijn er voldoende, met name ook stukken uit voorheen genoemde tracks zoals in Little Ogre Feet en Fatherly Dreams. Het absolute miskraam uit deze soundtrack is wel de “parodie” op het Fiona-thema in Princess Resistance waar het oude thema door synthesizers, elektrische piano en gitaar in ware DJ-stijl wordt afgespeeld. Op zich niet geheel onaardig, maar een ongelooflijke verkrachting van het origineel.

In het algemeen is Gregson-Williams dit keer creatief maar zeker niet origineel te noemen. Hij weet oude thema’s perfect te laten passen in de film, maar slaagt er niet in de score iets fris en unieks mee te geven zoals een nieuw (en uitgewerkt!) nieuw thema. Interessante variaties op The Royal Treatment waren uiterst welkom. Ook lijkt het dat, hoewel Gregson-Williams oude thema’s opnieuw gebruikt, hij de thema’s niet voldoende uitwerkt opdat ze een nieuwe en frisse look zouden meekrijgen. Geen enkele thema komt qua orkestratie en compositie echt uit de doeken als iets speciaals. Conclusie: de soundtrack is zeker niet onaardig, maar men mist ongetwijfeld nieuwe thema’s. Wie niet tevreden was met de vorige twee zal deze of totaal niet of juist wel interesseren. Ach ja, Harry is een fijne man, ik heb hem onlangs ontmoet op de persconferentie in Gent van 20 oktober en daar was hij een erg sympathiek mens met een geweldig gevoel voor humor en verstand van filmmuziek. Volgende keer beter, Harry? En hopelijk niet voor Shrek 4, hoewel deze ongetwijfeld al in de maak is.
Shrek the Third reunites us with the much-loved characters from the blockbusters Shrek (over $260 million domestic box office) and Shrek 2 (over $430 million domestic box office!).

Being king isn’t for everyone—especially if you’re a prickly ogre who smells like the shallow end of a swamp. When Shrek married Fiona, the last thing he wanted was to rule Far Far Away, but when his frogger-in-law, King Harold, suddenly croaks, Shrek is quickly fitted for the crown. Now, unless the reluctant would-be king can find a suitable replacement, he’ll be royally screwed for the rest of his days. As if Shrek didn’t have enough on his plate, Princess Fiona has another little surprise on the way. With his head spinning and his belly in knots, Shrek sets off on a quest to find the only other possible heir to the throne, Fiona’s long-lost cousin Artie, an underachieving medieval high schooler. While the ogre is away, his old nemesis Prince Charming rears his handsome head and returns to the kingdom of Far Far Away with redemption on his shallow little mind. Even with Donkey and the ever-so-suave Puss in Boots by their side, it’s going to take an ogre-sized effort — and a whole lot of help from Fiona and her band of princesses — for Shrek and Artie to save the day and find their own “Happily Ever After.”

Returning for this third chapter is composer Harry Gregson-Williams, who contributes an enchanting score of wonder, magic, excitement and fun.
World Soundtrack Awards: Soundtrack Composer of the Year (Genomineerd)
World Soundtrack Awards: Best Original Soundtrack of the Year (Genomineerd)
Trailer:





Trailer:





Andere soundtrack releases van Shrek the Third (2007):

Shrek the Third (2007)

Soundtracks uit de collectie: Animation

Nicky Larson (1990)
Cars / Finding Nemo (2011)
Yellow Submarine (1982)
Road to El Dorado, The (2000)
Lion King, The (2011)
Raggedy Ann & Andy: A Musical Adventure (1977)
Phoenix 2772 (2004)
Pinocchio (1992)
Toward the Terra (2003)
Disney's Greatest Vol. 1 (2001)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer