The Pursuit of Happyness

The Pursuit of Happyness is het jongste succes van Will Smith. In de Verenigde Staten heeft de film veel succes gehad. Will Smith en zijn zoon Jaden Smith spelen de hoofdrol in dit op waargebeurde feiten gebaseerde verhaal over een vader die alleen voor zijn zoon moet zorgen en zich opwerkt van iemand die op de straat leeft tot beursmakelaar. De muziek voor deze ontroerende film is geschreven door Andrea Guerra. Deze italiaanse componist heeft onder andere ook de muziek van Hotel Rwanda gecomponeerd. Bij het beluisteren van de soundtrack dacht ik onmiddellijk aan Thomas Newman. Guerra opent de soundtrack met een gevoelig thema, gespeeld op piano. De orkestratie die er rond geschreven is ademt de stijl van Thomas Newman uit. Niet dat hij Newman kopieert maar de muziek ligt hier in dezelfde lijn van componeren. De eerste nummers van de soundtrack zorgen voor een vrolijke, zeg maar happy toon. De piano, conga’s, triangle, xylofoon en strijkers zorgen voor de juiste sfeer. Naarmate deze soundtrack vordert wordt de muziek ook dramatischer en nemen de strijkers het meer over zoals in Linda Leaves, Locked-out, Dinosaurs en Homeless. In Possibly wordt er een tweede thema geïntroduceerd. Dit thema geeft de hoop naar een beter leven weer. De combinatie van piano en violen geven deze emoties perfect weer. In where’s my shoe wordt the main title meer ingetogen gespeeld en dit geeft direct een ander gevoel.

The Pursuit of Happyness is zo één van die soundtracks die zeer toegankelijk is. Het bevat mooie thema’s, vrolijke ritmes, niet te zwaar om naar te luisteren en toch emotioneel. De tot nu toe voor mij onbekende componist Andrea Guerra heeft in het verleden verschillende italiaanse films van muziek voorzien. Met zijn score voor The Pursuit of Happyness is hij hopelijk begonnen aan zijn doorbraak in de USA. Van mij mag het gerust want The Pursuit of Happyness is een mooi visitekaartje.