Beauty and the Beast


Walt Disney Records (050086074372)
Film | Releasejaar: 1991 | Film release: 1991 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track Artiest/Componist Lengte
1.ProloguePaige O'Hara2:29
2.BellePaige O'Hara5:07
3.Belle (Reprise)Richard E White1:05
4.GastonRichard E White3:40
5.Gaston (Reprise)Richard E White2:04
6.Be Our Guest Alan Menken & Howard Ashman3:44
7.Something TherePaige O'Hara2:19
8.Human AgainAngela Lansbury4:54
9.The Mob SongRichard E White3:30
10.Beauty And The Beast Alan Menken & Howard Ashman2:45
11.To The Fair Alan Menken & Howard Ashman1:58
12.West Wing Alan Menken & Howard Ashman4:25
13.The Beast Lets Belle Go Alan Menken & Howard Ashman2:22
14.Battle On The Tower Alan Menken & Howard Ashman5:28
15.Transformation Alan Menken & Howard Ashman5:49
16.Be Our Guest (Demo) Alan Menken & Howard Ashman3:29
17.Beauty And The Beast (Work Tape & Demo) Alan Menken & Howard Ashman3:58
18.Beauty And The BeastCeline Dion & Peabo Bryson4:07
19.Death Of The Beast (Original Early Version) Alan Menken & Howard Ashman1:29
 64:42
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

Beauty and the Beast - 10/10 - Recensie van Tom H., ingevoerd op (Nederlands)
We moeten het grif toegeven; wie de titel “Beauty and the Beast” in de mond neemt, weet dat hij met een klassieker te maken heeft. De film was het prototype van de Disney revival aan het begin van de jaren negentig. Genomineerd voor een Oscar voor ‘beste film’ - die het moest prijsgeven aan “Silence of the Lambs” - overtuigend winnaar van een Golden Globe voor “beste film” en dè box office hit van 1991, zou “Beauty and the Beast” enkel maar de voorbode van het latere Disney’s succes “The Lion King” en “Aladdin” betekenen. De film vertelt het verhaal van een ijdele prins die door zijn egoïsme door een tovenares wordt omgetoverd in een monsterachtig beest, nadat hij haar op een ongure nacht onderdak weigerde te verschaffen. De vervloekte roos die de tovenares met haar meedroeg werd het symbool van de betovering die zou blijven bloeien tot de prins 21 werd. As hij tegen die tijd niet had geleerd om van iemand te houden en ook haar liefde te winnen tegen de tijd dat het laatste bloemblaadje verschrompelde, dan zou hij voor eeuwig zijn monsterachtig uiterlijk behouden. Bij toeval ontdekt de arme uitvinder Maurice het vervloekte kasteel waar hij wordt opgesloten door het gemene beest. In zijn kielzog echter, arriveert zijn mooie dochter Belle, opzoek naar haar vader. Het beest stelt een deal voor waarmee het meisje al vlug instemt; in ruil voor de vrijheid van haar zieke vader, moet ze voor altijd op het kasteel blijven. Schuchter en onzeker probeert het beest het hart van de nieuwe logé op zijn patrimonium te stelen en met behulp van het betoverde personeel wordt dit een spetterende en spannende belevenis. Wanneer Maurice echter zijn mededorpelingen, onder aanvoering van de ijdele en zelfgenoegzame Gaston, optrommelt om zijn dochter te gaan bevrijden, breekt er een harde strijd uit met Belle in het midden ervan, verscheurd door een dilemma; zal zij kiezen voor het beest of voor haar vrijheid?

De evolutie in animatie die begin de jaren negentig vaste voet aan wal kreeg in het Disney imperium zou met “Beauty and the Beast” een eerste hoogtepunt ervaren. De beroemde balzaal scène kon enkel maar door computerintegratie tot zijn recht komen. Maar niet enkel op animatievlak zou de film fel besproken worden. Ook op vlak van de muziek werd een nieuwe standaard gezet. Componist Alan Menken werd opnieuw bijgestaan door lyricist Howard Ashman, die tevens als executive producer zou fungeren. Het duo had al de muziek verzorgd voor “The Little Mermaid” en kreeg hiervoor 2 Academy Awards. Het zou trouwens de laatste film worden die Ashman afwerkte voor hij stierf aan de gevolgen van aids. Zijn plaats zou worden ingenomen door Tim Rice die samen met Menken “Aladdin” zou afronden. Het is echter de grote verdienste van beide heren die “Beauty and the Beast” onsterfelijk maakte. Net als bij “The Little Mermaid” brouwde de componist een resem van uitzonderlijk sterke liedjes die naambekendheid verworven over de hele wereld. Tevens kondigde de title song van de animatiefilm het begin aan van de uiterst grote carrière van Céline Dion. Met de re-release van de film in 2002 bracht Disney een hernieuwde soundtrack uit waarop er plaats was voor een extended version van “West Wing”, twee demo opnames van Menken en Ashman, een ‘early version’ van “Transformation” dat voorheen enkel terug te vinden was op de gelimiteerde verzamelaar “Music Behind the Magic” en voor de Europese verzamelaars een nieuwe mix van het titellied gebracht door de jongens en meisjes van de formatie Steps. Maar de klap op de voorpijl vormde de muziek voor de nieuw ingebrachte scène “Human Again”, een lied dat in de laatste montagedagen werd geschrapt maar voor de speciale Dvd-editie in volle glorie werd hersteld.

De soundtrack start met de proloog van de film. Heel wat mensen hebben al gesmeekt aan Disney om de muziek te releasen zonder de verteller aan het woord. Helaas wordt deze wens ook op het nieuwe album niet waargemaakt. Opnieuw is “Music Behind The Magic” de enige bron voor de originele versie. Maar hoe dan ook is de diepe en warme stem van de verteller niet echt een grote hinderpaal en past het in de algemene magie die Disney naar voor wil schuiven op dit album. Het nummer loopt vlekkeloos over in het schitterende openingslied. Direct valt op hoe sterk Ashman was in het schrijven van teksten. De woordspelingen en leuke anekdotes vloeien in elkaar en schilderen zeker een glimlach op de lippen. Neem daarbij nog eens de mooie melodieën van Menken en je bekomt een flamboyante en innemende mix van muziek, vloeiende orkestraties van huisarrangeur Danny Troob en heerlijke Broadway stemmen van ondermeer Page O’hara. Het nummer spint zich uit over maar liefst vijf minuten maar verveelt geen seconde door de kleurige personages die aan het woord komen. Een erg melodieuze reprise volgt waarbij Belle haar gevoelens bezingt voor het alledaagse leven in haar dorp en haar droom om de wijde wereld te ontdekken en zichzelf te laten meeslepen in zinderende avonturen. Een erg knappe bridge volgt waarbij het orkest een grootse indruk nalaat. Een tweede indruk van het dorpsleven wordt vertolkt door Gaston, die na te worden afgewezen door Belle, zich in de lokale pub bedrinkt. De grappige inmenging van zijn hulpje Lefou – zijn naam betekend niets voor niets “de gek”- toont opnieuw het talent van Ashman. De oneliners worden aan een hoog tempo afgevuurd en de burleske muziek past wonderwel in het dorpse kader dat wordt gecreëerd. Een musicalachtige uitbreiding aan het eind van het lied dat werd geschrapt in de uiteindelijke filmversie is een mooie aanvulling. De reprise van “Gaston” heeft opnieuw een grote verhaalinmenging. Maurice komt de herberg in gestormd en vertelt over het beest dat zijn dochter opsloot. De dorpelingen lachten hem in eerste instantie uit, maar Gaston’s gelimiteerde brein komt dan toch op gang (“I’m afraid I’ve been thinking – A dangerous pastime – I know”) en ontwerpt een duister en macaber plan. Hoewel dit lied lijdt onder een verhalende aanpak, houdt dit menig Disney fan tegen om met volle teugen van deze aanvulling te genieten!

Het tweede deel van het album is een reflectie van het eerste met opnieuw 4 liedjes die nu het betoverde kasteel in al zijn facetten beschrijft. “Be Our Guest” is op en top Broadway en musical, met opnieuw prachtige teksten en een catchy melodie die net als de filmhit “Under The Sea” door het opgedreven ritme en opgefokte thema een erg gewaardeerde melodie is die als één van de beste uit een animatiefilm mag worden bestempeld. Het bezit alles wat de magie ten goede komt. Belle arriveert in de feestzaal van het kasteel nadat ze het beest voor de eerste keer heeft afgewezen maar wordt door het personeel, aangevoerd door Lumière, Cogsworth en Mrs. Potts, hartelijk verwelkomt voor een innemend en feestelijk diner. En feestelijk betekent voor Menken grandeur à volenté. Verder wordt het verhaalaspect hier op een ingenieuze manier verwerkt in een wervelende show. “Something There” is dan weer geheel zijn tegenhanger, zowel op melodie als op vlak van ritme. Van de feestelijke arrangementen komt Menken hier terug naar de typische musicalballade met fel uitgesponnen strijkerpassages en lichte houtblazers. Een celesta bestempelt perfect de bedienden van het kasteel die hun zegje doen over de verandering in attitude van beide protagonisten wanneer duidelijk wordt dat ze naar elkaar toegroeien. Erg knap! Na dit pareltje droomt het betoverde personeel uitgebreid over hun toekomst, wanneer ze opnieuw mens zullen zijn. “Human Again” was zult succes tijdens de musicalopvoering van “Beauty and the Beast” dat de medewerkers van Disney niet lang moesten twijfelen om het lied in alle eer in de film te herstellen, niet alleen om de vraag naar dit lied van de fans uit te beantwoorden, maar ook als ode aan Howard Ashman. Een uiterst gracieus cadeau dat we enkel maar kunnen toejuichen. Het lied is opnieuw een typische showcase met zwaar koper en wervelende ritmes en uitgesponnen violen. Een dialoog tussen Belle en het beest vormt de bridge van dit nummer dat een eerder kleffe maar uiterst interessante passage over de ongeletterdheid van het beest vormt om dan op tollenden swingende manier wordt afgesloten door een laatste herhaling van het catchy refrein. Een beetje uit chronologische volgorden wordt dan het woord gegeven aan de dorpelingen die hun angst laten voeden door de dreigementen van Gaston die het kasteel en het beest wil afschieten als jachttrofee. Het lied focust op de drie partijen; enerzijds de dorpelingen die angstig hun moed samen rapen om het monster te doden, ten tweede is er Belle en Maurice die gevangen zitten in de kelder van hun huis die maar al te graag het beest willen waarschuwen voor de aanstormende Fransen. Ten slotte komt het huishoudpersoneel aan het woord die het kasteel wil verdedigen en het beest willen overtuigen om te vechten, ook al voelt hij zich droevig omdat hij Belle liet gaan. Menken zou het procédé later herhalen voor “Pocahontas”, waar hij een veel meer melodische aanpak zou voorstellen. “The Mob Song” was echter een mooie oefening en past schitterend in de verhaallijn.

Het liedjesgedeelte eindigt met het impressionante en memorabele lied “Beauty and the Beast”, gebracht door een tedere Angela Lansbury (Mrs. Potts). Toegegeven, het is een stereotiep van zeemzoeterige romantiek, maar het hele concept past schitterend in het hele verhaal en ondersteund op sublieme wijze de balzaalscène. Knap in beeld gezet, slim opgebouwd en wonderlijk begeleid door zachte piano, klarinet en strijkers vormt dit lied het hoogtepunt van het album. De simpele maar doeltreffende teksten, de innemende stem van Lansbury en de glijdende melodie die zijn kracht vindt in het nooit over de top gaande thema, draagt bij tot dit feeërieke en aangename moment. Na dit magische moment vormt de score het tweede deel van deze cd. “To the Fair” opent in een komische manier en ondersteunt de test van Maurice’s nieuwe uitvinding en zijn vertrek naar de beurs. Het thema uit “Something’s There” wordt hier passend geïntegreerd en het herhaalt en biedt een symfonische houvast die dit nummer redt uit alledaagsheid. Het daaropvolgende “West Wing” is al heel wat aangenamer en begint met een mysterieuze en doordachte melodie voor tollende strijkers en fluit en begeleidt Belle in haar ontdekkingstocht van de betoverde roos, die door een klagende viool een stem krijgt. Wanneer het beest de onaangekondigde bezoeker echter ontdekt is er een verandering van melodie en wordt de muziek spannend, maar tegelijk aangedreven door een zeker tragisch accent. Het gevecht met de wolven vormt een waar hoogtepunt van dreigend koper en zware percussie. Heel aangenaam en zeker één van de hoogtepunten van dit album. Een groter contrast met “The Beast Lets Belle Go” is niet indenkbaar. Deze pure romantische maar tragische track is erg sprookjesachtig en herhaalt het hoofdthema van de score in al zijn zuiverheid met veel violen en blazers. Opmerkelijk is dat Menken dit tweede thema introduceert naast al de goed in het oor liggende thema’s voor zijn liedjes. Hiervoor verdient de componist zeker een pluim. De integratie en de verweving van de verschillende thema’s in het algemeen is eigenlijk al een klein mirakel op zich. Door de veelheid aan melodieën kon deze score een onaangenaam kluwen worden waar kop nog staart aan te breien was, maar Menken legt een uiterst spaarzame keuze aan de dag die we enkel maar kunnen toejuichen.

Met “Battle in the Tower” komen we bij het laatste deel van deze score. Vaak wordt een komische noot aangehaald, waar Menken put uit de melodieën van “Be Our Guest”. Echter de spannende delen en het gevecht tussen Gaston en het beest weet Menken op een uiterst waardige en ingetogen manier te scoren. Vaak vinden we verwijzingen naar latere scores als “Aladdin” in kleine motiefjes die hij gebruikt om zijn thema’s te construeren. Menken en Troob steunen zoals gewoonlijk op de volheid van de strijkers en voegen percussie en zware kopers aan het geheel toe om de juiste sfeer te creëren. “Transformation” sluit de film af en is een hoogtepunt van romantiek en heroïsme. Op het einde wordt naar al oude Menken methode de muziek beëindigd door een reprise voor het koor. Een schitterend en waardig einde voor een innemende luisterervaring die samen kan worden gevat als de ultieme kinderdroom en een emotionele terugblik naar een lang vervlogen kindertijd.

Tenslotte zijn er nog de extra’s op dit album. Ten eerste zijn er de work tapes van Menken en Ashman, waar we het privilege krijgen om een blik achter de schermen te werken. Tevens geeft het een kans om de aangename stem van Ashman te beluisteren en het werkprocédé van beide heren onder de loep te nemen. “Be Our Guest” en “Beauty and the Beast” waren de voor de hand liggende keuzes. En zoals het demotapes betaamd is er de heerlijke krassende geluidskwaliteit. De title song wordt hierna vertolkt door Céline Dion en Peablo Bryson, die ook zou instaan voor de vertolking van “A Whole New World” uit Aladdin. Het is een popversie van het titellied en is best te pruimen. “Death of the Beast” is een early version maar is een waar pareltje voor cello en orkest. Het stuk bevat een ongeziene pathos en tragedie en is een fantastische luisterervaring. Ten slotte eindigt het album met een zoveelste versie van “Beauty and the Beast” door H en Claire van de popformatie Steps. Vooral het mooie violenarrangement valt op en uiteindelijk is deze versie goed luisterbaar maar moet ze zeker onderdoen voor de Bryson/Dion versie.

De soundtrack voor “Beauty and the Beast” is tijdloos. Het album bevat alle hoogtepunten, vele extra’s en vooral een heerlijke compilatie van de beste Disney nummers die ooit werden neergepend voor een animatiefilm. Het is dan ook niet moeilijk in te zien dat deze soundtrack een klassieker is die in geen enkele filmmuziekverzameling mag ontbreken. Al is het voor de heerlijke liedjes, de innemende score of de wens om een laatste maal de Disney magie die begin de jaren negentig hoogtij vierde te herbeleven, deze soundtrack heeft alles in huis om je keer op keer te laten smelten. Deze soundtrack is een toost op alle mooie en zoete herinneringen uit het verleden, een uitroep naar catchy melodieën en een ode aan wijlen Howard Ashman. Een Must have!
Beauty and the Beast - 08/10 - Recensie van Vivien Robin, ingevoerd op (Frans)
Beauty and the Beast est, je pense, la meilleure production des studios Walt Disney. Tout y est représenté. L’amour, la mort, la guerre, l’innocence, la passion, la douleur… Bref, tout ce qui peut faire un bon, un très bon Disney. Et heureusement pour nous que Madame le Prince de Beaumont écrivit cette histoire merveilleuse en 1757.

La partition d’Alan Menken est construite avec des ingrédients typiques du genre. Grands élans de cordes, percussions tonitruantes pour les scènes d’action, cuivres et chorale à texte bien sûr. Sans oublier les superbes chansons signées Howard Ashman, probablement les plus inspirées que n’importe quel parolier a put écrire pour un film Disney.

L’album débute par ‘Prologue’ qui débute dans les tons noirs avec des sonorités basses et profondes. L’orchestre se met lentement en mouvement. Puis Menken nous dévoile le premier thème principal du score au cordes et glockenspiel et accompagné d’un motif au piano. La pièce accompagne la narration en voix-off et suit les étapes de cette dernière avec différentes couleurs. L’accompagnement orchestral se fait lourd et grave lorsque le prince est transformé en la bête. La pièce se termine sur variation du thème entendu au début. Autant dire que la musique commence sur les chapeaux de roues avec ce magnifique ‘Prologue’.

La première chanson du film, ‘Belle’, est un véritable gage de qualité et est une référence en la matière. Le thème coquin et malicieux varié tout au long de la pièce nous donne un entrain formidable. Et le clin d’œil à la langue française avec les « Bonjour ! Bonjour ! » est un joli coup des deux musiciens qui se sont vraiment lâcher. La deuxième partie, consacré à Gaston et chantée par lui-même, et plus grotesque que jamais. Les choristes féminines totalement ébahies devant cet énergumène sont formidables et apportent encore plus de gaieté à ce morceau. La chanson se termine par une grande chorale reprenant le thème dans un élan grandiose et mouvementé.

‘Belle, Reprise’ est une petite suite de ce que l’on vient d’écouter mais reprise d’une manière plus solennelle avec une grande section de cordes.

Le grotesque et la farce sont de retour avec ‘Gaston’. Un nouveau thème est introduit pour le personnage de Gaston et sa bande, sous la forme et avec un coté folklorique et entraînant qui donne envie de danser avec eux. Retour également des chœurs féminins. Pour ma part, je suis un peu moins accrocheur envers ce genre de chanson. Je préfère les chansons plus « stylisée » comme ‘Belle’ ou bientôt ‘Be Our Guest’. Car c’est justement l’aspect folklorique qui me rebute un peu ici.

L’excellent ‘Be Our Guest’ est une merveille d’humour et d’ingéniosité. Comme dans ‘Belle’, dés le début il est fait allusion à la langue française, qui fait écho à notre gastronomie incomparable ! La chanson nous présente un thème d’une grande sobriété qui se veut joyeux et burlesque. L’effet est garanti et on est entraîné dans de superbes élans orchestraux qui dépassent de loin beaucoup de chansons des productions Disney. ‘Be Our Guest’ reste à mes yeux la meilleure chanson comique de tous les temps.

‘Something There’ est, quand à lui, plus intime bien que franchement gai. On sent la complicité s’installer entre les personnages. Un amour voilé se met en place. Le thème est en conséquence plus posé et doux.

‘The Mob Song’ adopte un caractère affirmé et dramatique avec un thème grave et mélancolique par moment pour la scène où les Hommes vont tuer la Bête. Alan Menken emploie une rythmique guerrière avec une chorale ample et de grandes parties de cuivres ponctuées par des percussions chaotiques et tourmentées. Les passages plus doux des habitants du château apportent encore plus ce drame dans cette histoire merveilleuse et dans cette musique enchantée.

La chanson ‘Beauty and the Beast’ est pour moi la plus belle chanson composée à ce jour pour un film quelque soit le type et le genre. Les magnifiques sections de cordes sont incroyables et le thème est magnifié avec une grâce infinie. L’un des points d’orgue de l’album.

On arrive enfin avec ‘West Wing’ à ce que je considère de plus réussit en matière de féerique et de fantastique (après le thème de Lady In The Water par James Newton Howard). Les cordes sont écrites avec une douceur d’une subtilité magnifique. Le mystère s’installe au milieu de la musique et laisse place un instant à un violon soliste qui, souligné par une harpe, nous emporte subitement dans un autre monde. Le thème principal est grandiose lors de l’apparition de la Rose Enchantée. On imagine un diamant dans un écrin de lumière ; un éclair de passion d’un sublime à vous tuer. Mais l’action prend le dessus dans la deuxième partie avec des jeux entre l’orchestre et les percussions, une bataille sans fin qui s’étouffe peu à peu.

La tristesse envahie la partition avec ‘The Beast Lets Belle Go’. L’orchestre est plus intime mais les élans de cordes sont toujours bien présents et les cuivres instaurent des moments très solennels. Superbe.

Le puissant ‘Battle On The Tower’ est un exemple en la matière. Les jeux musicaux reprennent le thème de ‘Be Our Guest’ dans des variations orchestrales déjantées parfois entrecoupées par des passages sombres où les instruments se font lourds et pesants mais toutefois soulignés par des cordes franches. La pièce se termine avec une reprise du thème principal entouré de mystère et de tristesse lorsque la Bête tombe sous le poids des coups. Les cordes achèvent le morceau avec un grand respect.

La dernière pièce du film, ‘Transformation’, débute dans la tristesse alors que la Bête vient de mourir sans avoir put Aimer dans sa vie. C’est alors que le fantastique refait son apparition avec une reprise rectiligne et envoûtante du thème principal jusqu’à l’apothéose. Une puissante variation du thème aux cuivres et cordes lorsque la Bête s’est transformé en Homme. La gloire est alors de rigueur et l’orchestre se veut fanfaronnard pour donner le relais aux chœurs qui reprennent le magnifique thème de la chanson ‘Beauty and the Beast’. L’émotion s’invite et nous fait clairement comprendre que la musique de ‘Beauty and the Beast’ est un vrai monument dans le monde de la musique de film.
Beauty and the Beast - 10/10 - Recensie van Tom Daish, ingevoerd op (Engels)
I think it would be fair to say that Beauty and the Beast is one of the finest animated films ever made. The only animated film ever to be nominated for a best film Oscar and perhaps the perfect realisation of the Disney formula. In this case, comedy side kicks, talking objects and singing all work since it's fantasy and all add to both the atmosphere and story. The castle is enchanted, it's a fairytale and unnatural breaks for songs can and do work - the fact that the songs are superb, further the plot or concisely introduce characters doesn't hurt either. Unlike in Mulan for example, where a talking dragon and songs work against the epic storyline, here their reinforce the whole magical atmosphere.

Over ten years after the original release, Disney have re-released a kind of directors' cut of Beauty and the Beast which inserts a new song, spruces up the image and sound so it can be seen in the giant IMAX format. Given how dreadful most IMAX films are, having such a fine film playing at IMAX theatres should boost the fledgling format. Sadly, I've not managed to see the film in IMAX so will have to content myself with the DVD. The new musical addition is Human Again, a song cut from the original due to time constraints (not wanting to pass the mystical 90 minute barrier), but one that became very popular from the stage show (musically great, but unfortunately over the top otherwise). Indeed, it's a great song and both furthers the plot while giving some hint into the enchanted objects desire to become, well, human again. It's all told with Howard Ashman's typically witty and twisty lyrics. His death is perhaps one of the most tragic things to happen to Disney films, few have managed to match his consistently brilliantly word play and Disney music hasn't fully recovered since.

The remaining original songs are of course all present re-mastered, although the re-mastering of the score sections is most notable. From the opening Belle, introducing the leading lady and setting up the plot by Gaston to make Belle his wife, then Gaston's own song which is perhaps the most narcissistic song in a Disney film ever. It does tend toward self parody being so over the top, but Gaston makes for such a monstrous and egotistical villain that it seems only appropriate. The only song I never liked quite so much was the Mob Song, although I can't honestly say for sure why as it's an effectively threatening marching song which sets up the final assault on the Beast's castle superbly. In between there's the charming Something There, much underrated I feel and the outrageous Be Our Guest, which has now passed into popular culture. The centrepiece ballad is a cut way above average for its type, even if it set the scene for a yearly Animated Ballad Oscar for best song. This was one of the few genuinely worthy, although for me, the gentle film version sung by Angela Lansbury is preferable to Peabo and Celine's slightly over egged pop rendition.

The score is the right balance between drama and comedy. Menken's comedy scoring can be a little wearing at times, but for the most part, his comedy scoring here is playful without being too fraught. The more dramatic sections such as West Wing and The Beast Lets Belle Go are the real stand outs, although the finest moment is undoubtedly Transformation. One of the most beautifully scored sections in any film, the moment when Belle confesses her love for the Beast and he transforms back into the Prince is a truly spine tingler (yes, I even cried in the film when it happens). This special edition album contains a few extra cuts including an early version of The Death of the Beast which is maybe just a little cheerful, but not really much less effective and with a gorgeous little cello solo at the beginning. The two demos of Beauty and the Beast and Be Our Guest are great fun, although quite why the end titles version of the title song is after them I'm not entirely sure. The bonus tracks would certainly be better placed right at the end in this case.

If like me you have the Music Behind the Magic boxed set and the stage musical then the only new track will be the film version of Human Again, but for those Menken completists I suspect it's still going to be an essential purchase. Even if you only own the original release then the extra tracks are well worth hearing, it's just a shame they didn't include a few extra score cues (such as the wolf chase included on the boxed set), but it's still a superb album and probably the best of the Menken-Ashman partnership. An essential purchase.
Beauty and the Beast - 10/10 - Recensie van Wim Minne, ingevoerd op (Nederlands)
Beauty and the Beast is misschien wel één van de meest tijdloze soundtracks ooit van één van de meest tijdloze films ooit. Elke keer hoor je de soundtrack en wordt je in vervoering gebracht door de prachtige muziek en de schitterende liedjes.

The Prologue opent deze mooie film. De verteller vertelt hoe de prins een beest werd. Er zijn gewoon geen woorden voor om deze mooie muziek te beschrijven. Mysterieus en dramatisch en romantisch passen er nog het best bij. De verteller neemt misschien wel wat effect weg, maar zeker niet zoveel dat het daarmee een slechte track wordt. De muziek blijf je horen en blijft betoveren. Deze track wordt onmiddellijk gevolgd door het lieflijke Belle. Zij maakt hier haar rondtrip door het dorpje. En de muziek blijft herkenbaar en je blijft erdoor bevangen. Elke scène van de film komt terug naar boven bij het horen van de muziek. En heel weinig soundtracks slagen erin omdat echt volledig te doen. Grotendeels ligt dat dat aan de film, die niet voor de genoegdoening voldeed om te blijven herinneren, maar Beauty and the Beast slaagt er moeiteloos in.

Be Our Guest gaat verder op het vrolijke elan. "Kom ... Er ... Bij" wordt het in het Nederlands. Een heerlijk Frans deuntje ondersteunt deze track die echt puur entertainment is. Een echte breuk met de sfeer vormt "The Mob Song". Dreigend, het volk gaat naar het kasteel van het Beest. Een schitterend ensemble van stemmen, muziek, beelden. Een hoogtepunt van de score. De muziek slaagt erin om het woedende, opgewonde gevoel van deze track over te brengen op de luisteraar. Knap van Menken en Tim Rice.

Daarna volgt misschien de meest romantische track ooit: Beauty and The Beast. De track wordt nog mooier als de mooie stem van Céline Dion de track zingt.

In the West Wing horen we verscheidene thema's terug komen: Beauty and the Beast, Prologue ... Het is net zoals de rest een typisch (oud) Disney - achtige track: Sprookjesachtig, romantisch ...
De Score wordt vervolledigd door Battle On The Tower en Transformation. Battle On The Tower is een heroïsche track met de mooie thema's die Beauty and The Beast bevat. Beest zal overwinnen en uiteindelijk terug naar de Prins die hij ooit was transformeren.

Zoals gezegd een tijdloze score. Menken zal hierna met Aladin nog een keer dit niveau evenaren, maar voor mijn part is dit zijn ultieme meesterwerk. Romantiek, (drama), sprookjesachtig, ...
Deze score bevat alles. Net zoals de film die twee oscars gewonnen heeft.

Een prachtige score, voor elke muziekfan!
Beauty and the Beast - 08/10 - Recensie van Andreas Lindahl, ingevoerd op (Engels)
Beauty and the Beast, one of Disney's best so far, is perhaps the only one of Disney's animated films that really deserves to be called a musical. No other animated production from Disney has the same amount of "real" musical numbers, reminiscent of the big opera and musical numbers, with a lot of people "on stage", all with their own parts to sing. "Belle", is an excellent example. Menken and Ashman perfectly re-creates the small town feeling - everyone knows one another, gossiping wildly, and so on. A definite highlight. As is the dramatic "The Mob Song", performed by the enraged villagers, with Gaston leading the way, who we get to know in "Gaston", which is a upbeat piece, performed by Gaston and his henchmen. Could be a really entertaining song, wasn't it for Ashman's incredibly silly lyrics. I know that Disney's films primarly are directed towards kids, but even so... Then there's the wonderful "Be Our Gest", with a superb Jerry Orbach as Lumiere, reminiscent of the classic French show numbers. As for the smaller songs - being "Something There" and "Beauty and the Beast" - they are both really good. The latter really has the potential to be a superb song, hadn't Angela Lansbury somewhat ruined it with her singing. "Something There" is an entertaining, upbeat song, performed mainly by Paige O'Hara as Belle and Robby Benson as the Beast, with a very distinct Christmas feel to it (largely thanks to the use of bells).

What makes the soundtrack release of Beauty and the Beast so entertaining is the perfect match of songs and score, as they are written and arranged in the same style. Material from the songs are used in the score, and vice versa, making the soundtrack a very enjoyable, coherent listening experience. The CD is an excellent example of good producing and judgement. No disturbing, irrelevant, pop songs - except for the Celine Dion and Peabo Bryson version of the title song, tucked to the end of the album, that is. This was before Disney Records and other labels started to pollute their soundtrack releases with many different versions of the same song.

Menken's instrumental music is really good. Both dramatic, upbeat, sweet and beautiful. The wonderful "Tranformation" is a real gem - one of the best cues Menken has ever written for a Disney film - as is the background music for the "Prologue", with it's magical fairy tale theme, which makes an apperearance in the cue "West Wing" as well.
Beauty and the Beast - 10/10 - Recensie van Maurits Petri, ingevoerd op (Nederlands)
Alan Menken bracht ons in 1991 misschien wel de beste Disney soundtrack aller tijden. Het ongelooflijk herkenbare hoofdthema, de bekende liedjes en de schitterende score deed een ieder sidderen in de bioscoop en thuis bij het bekijken van de video. Op het moment groeit Beauty and The Beast tot een van de beste musicals aller tijden.

Beauty and The Beast was de allereerste Disney tekenfilm waar gebruik werd gemaakt van computeranimatie. Vooral de scene waar Belle en het Beest dansen in de grote danszaal is hierdoor fenomenaal mooi en realistisch geworden. De muziek is dat zeker ook.
De soundtrack en de film begint met een proloog, waarbij onder de betoverende klanken van Alan Menken de verteller het trieste verhaal vertelt over de verwende prins die in een beest veranderd. Vervolgens horen we de oh zo bekende liedjes die tot op de dag vandaag iedereen kent. Vooral 'Something There' is een musical waardig. Track nummer 11 is dan het meest bekende Disney-nummer wat je kan bedenken: Beauty and The Beast. Hier gezongen door de oudere hofdame die veranderd is in een theepot. Op de cd is ook de popversie opgenomen van dit nummer, gezongen door niemand minder dan Celine Dion. En dan volgen er enkele nummers pure score. Al snel blijkt dat Alan Menken iedereen weet te ontroeren en laat huilen, maar met een glimlach met zijn schitterende, vaak melodramatische, muziek. 'West Wing' is een spannende track, waarbij Belle het kasteel van het Beest stiekem onderzoekt en de stervende roos vindt. Als fenomenaal slotnummer horen we 'Transformation', waar alle thema's in volle glorie bij elkaar komen in een track die zijn weerga niet kent. Langzaam opbouwende met een onrustige dwarsfluit en schitterende arrangementen, plus het hoofdthema maken deze track tot de beste track van het album. En na een ietswat komisch tussenstuk, zingt een gigantisch koor nogmaals de reprise van 'Beauty and The Beast'.

Na al die jaren is het duidelijk geworden, we missen de ontroerende muziek en liedjes van Alan Menken. Wat al langer duidelijk was, is dat 'Beauty and The Beast' samen met 'The Hunchback Of The Notre Dame' de beste soundtracks aller tijden zijn van Alan Menken....en Disney. Schroom niet en ken vooral geen schaamte om met deze prachtige cd de winkel uit te lopen!
Beauty and the Beast - 10/10 - Recensie van Newlina , ingevoerd op (Nederlands)
Het feit dat niet alleen kleine kindertjes naar deze soundtrack luisteren, maar ook de wat oudere mensen (ook al is het afkomstig uit een tekenfilm) spreekt duidelijk voor zich. Dit is één van de beste tijdloze soundtracks van een tijdloze film.
Met de eerste track 'The Prologue' word je al onmiddelijk mee gevoerd in de magische, sprookjesachtige, romantische, mysterieuse en dramatische sfeer. Waar je in tegenstelling tot andere soundtracks de hele film van geniet. Zowel bij de vrolijkere liedjes onder andere 'Belle', 'Be Our Guest', 'Gaston' etc. als de wat dramatischere liedjes 'Battle On The Tower' en 'Death Of The Beast' blijft deze magische sfeer op de achtergrond hangen. Eén van de beste classiekers van Disney, een fantastische soundtrack!
Beauty and the Beast - 10/10 - Recensie van Daan Smit, ingevoerd op (Nederlands)
Tom H. schreef:
De soundtrack voor “Beauty and the Beast” is tijdloos. Het album bevat alle hoogtepunten, vele extra’s en vooral een heerlijke compilatie van de beste Disney nummers die ooit warden neergepend voor een animatiefilm.

Hier sluit ik me bij! Deze muziek is gewoon tijdloos en elke filmmuziek liefhebber moet er naar luisteren en zich vooral niet laten afschrikken als je een wat oudere luisteraar bent dat het een tekenfilm is, dat verdiend deze soundtrack gewoon niet!
Golden Globes: Best Original Score (Winnaar)
Oscars: Best Original Score (Winnaar)
De muziek van deze soundtrack werd gebruikt in:

Lilo & Stitch (Trailer)

Andere soundtrack releases van Beauty and the Beast (1991):

Beauty and the Beast (2010)
Belle et La Bete, La (2006)
Beauty and the Beast (1991)
Beauty and the Beast (1991)
Songs from Beauty and the Beast (2014)
Beauty and the Beast (2018)
Beauty and the Beast (2001)
Bella e La Bestia, La (2017)
Beauty and the Beast (1991)

Soundtracks uit de collectie: Kids

Spy Kids 2: Espions en Herbe (2002)
Bee Movie (2007)
Pink Panther, The (1989)
Cats & Dogs (2001)
Meet the Applegates (2010)
Land Before Time, The (1988)
Finding Nemo (2003)
Monsters, Inc. (2002)
Homeward Bound: The Incredible Journey (1993)
Nanny McPhee & the Big Bang (2010)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer