Eragon


RCA Records (0886970485029)
Film | Releasedatum: 12/12/2006 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track Artiest/Componist Lengte
1.Eragon4:12
2.Roran Leaves3:22
3.Saphira's First Flight2:12
4.Ra'zac2:48
5.Burning Farm3:08
6.Fortune Teller3:56
7.If You Were Flying2:55
8.Brom's Story2:53
9.Durza2:20
10.Passing the Flame3:05
11.Battle for Varden9:59
12.Together2:18
13.Saphira Returns1:49
14.Legend of Eragon2:08
15.Keep Holding OnAvril Lavigne3:57
16.One In Every LifetimeJem4:17
 55:19
Schrijf zelf je recensie Toon recensies in andere talen

 

Eragon - 08/10 - Recensie van Tom H., ingevoerd op
Laten we eerlijk zijn, als film heeft “Eragon” weinig om het lijf. Het regiedebuut van Stefen Fangmeier is een pover afkooksel van de mythische verhalen die doorheen de filmgeschiedenis de toeschouwers hebben verwonderd en verbaasd. “Eragon” stapelt de clichés op en als het déjà-vue gevoel je geen parten speelt, kan je je nog steeds opwinden over de belachelijke special effects die Saphira, de moedige draak, tot leven brengen. Hoewel deze film de Hollywood procédés perfect heeft toepast, zijn het vooral de novelles van de jeugdige Christopher Paolini die de genadeslag geven aan deze productie. Dat er aan Paolini geen literair talent verloren zou gaan mocht hij zijn romancyclus stopzetten, is ruim bekend. Zijn verhalen zijn zielloos en missen het élan van een Tolkien of een Rowling. Dat de Amerikaanse filmbonzen er toch graten in zien om een aantal films rond de inspiratieloze karakters te financieren, kan alleen maar in het licht van puur geld gewin worden aanzien. Nochtans beschikt “Eragon” over een sterrencast met ondermeer Jeremy Irons, John Malkovich en Rachel Weisz. Zelfs nieuwkomer Edward Speleers weet met zijn “boy-next-door”-uitstraling te charmeren. De niet onknappe acteur zal menig meisjes- (en jongens)harten sneller doen slaan met zijn blonde, krullende lokken en aantrekkelijke, jeugdige onschuld. Toch blijft de film ideaal voer voor de jeugdige kijker die hun kritiek nog weet te vergeten door de imposante vechtscènes en magische creaturen die zo uit een heldhaftige jongensdroom zijn gesprongen. Avontuur is de leidraad doorheen deze film. Alles begint bij de blonde boerenzoon Eragon die nadat hij een drakenei vindt, de reis van zijn leven meemaakt in zijn strijd tegen een boosaardige koning. Ik hoor u al denken “sounds familiar”. U hebt absoluut gelijk! Opgesmukt met de nodige liefdesintrige en grootse vechtscènes is “Eragon” één en al avontuur en dat hoor je aan de muziek die werd gecomponeerd door veteraan Patrick Doyle.

Na zijn muziek voor “Harry Potter and the Goblet of Fire”, zet Doyle zijn magische reis voort, maar verlaat het pad van de duistere klanken om zich te bedienen van een palet vol levendige en hoge noten die nooit het thrillergehalte van zijn vorige score bereiken. De soundtrack voor “Eragon” is levendig en joviaal, met pompeus koper en glijdende strijkers die een gevoel van gelukzaligheid nooit ver weg doet lijken. Het mooie, maar blije thema wordt doorheen de cd ettelijke keren herhaald. De soundtrack start met een kennismaking van de nieuwe melodie die met volle bombast op het publiek wordt losgelaten. Doyle concipieerde een knap thema dat ideaal past in een kinderfilm. Het blijft plakken en is daarmee eenvoudig herkenbaar. Reprises van het hoofdthema vinden we terug - met welliswaar een ander arrangement - in “Saphira’s First Flight”, “If You Were Flying” en “Legend of Eragon”. Kenmerkend voor Doyle zijn de schetterende trompetten, de lichte percussie en de hoge violen die een grootse en heldhaftige melodie brengen. Deze sfeer wordt het hele album aangehouden en vindt zijn hoogtepunt in het spannende en luidruchtige “Battle for Varden” waar Doyle zijn thema natuurlijk uitbuit en er zelf een tragische ondertoon weet aan toe te voegen. Knap zijn ook de zeldzame uitbarstingen van het koor. Doyle gebruikt de zangers spaarzaam, wat de momenten wanneer ze worden betrokken bij de muziek erg aangenaam en spectaculair maken.

Tussen de thematisch boeiende nummers staat ook heel wat underscore die nooit saai of onaangenaam genoemd kan worden. De componist weet in sommige tracks zelfs een donkere toon aan te slaan, maar daarbij vermijdt hij recht toe, recht aan geschreven horror. “Ra’zac” en “Brom’s Story” bezitten deze donkere sfeer die wordt veroorzaakt door lage kopers en strijkers. Doyle verliest echter nooit het melodische aspect uit het oog. Het mooie “Fortune Teller” gaat van start met een knappe, ingetogen melodie, die langzaam opbouwt tot heerlijke actiemuziek. Ook het sobere en ingelaten “Together” met de schitterende stem van Mae McKenna weet de juiste snaar te raken en kan worden aanzien als de tegenhanger van “Harry in Winter”. Erg mooi! De cd sluit af met twee popnummers. Het eerste liedje is van de hand tieneridool Avril Lavigne die een typische rockballad brengt volledig in haar eigen stijl. Het eenvoudige maar doeltreffende strijkarrangement en de herkenbare melodie zijn de grootste troeven van dit niet onaardig nummer. Wie het vreselijke accent van de zangeres weet te trotseren, staat een aangename luisterervaring te wachten. Doyle giet daarna nog zijn hoofdthema in een Enya-aandoend nummer. Hiermee bewandelt de componist de weg die Zimmer koos voor het saaie titelnummer van “King Arthur”. New Age ten top met een mooie melodie maar weinig zeggende opbouw. Niet overtuigend!

Eragon” is een avontuurlijke soundtrack, een heldhaftige jongensdroom waar aan geen einde lijkt te komen. Patrick Doyle weet de sfeer juist te typeren en schreef een mooie, maar soms vermoeiende score die schettert en klettert aan alle kanten. Grootse orkestrale arrangementen en een grote rol voor de kopers en strijkers zijn de kerngedachten bij deze soundtrack. De popnummers zullen zeker de albumverkoop stimuleren. Hoe dan ook is “Eragon” een degelijke cd met zijn hoogtepunten, maar zonder het wow-effect van de “Harry Potter”-score. Voor de liefhebbers van avontuurlijke scores is deze muziek een must.
Eragon - 09/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op
In het fantasygenre zijn al vele films gemaakt. En natuurlijk is de Lord of the Rings trilogie daarbij de ultieme kijkervaring. Iets daarna kwam de film Eragon in de bioscoop en werd door vele recensenten neergesabeld, wat in mijn beleving niet helemaal terecht is. Maar ja, alles na LOTR kan alleen maar minder zijn, lijkt het dan.
Eragon is een fraaie film over de laatste drakenruiter Eragon op z'n 'eigen' draak Sapphira. Niet alles in de film is even geslaagd, zoals de draak die in één enkele vlucht volgroeid is of spreekt met een vrouwenstem, maar de film is zeker een prettige kijkervaring van een leuke avonturenfilm in die historisch ogende fantasystijl.
Iets wat absoluut bijdraagt aan die prettige kijkervaring is de score.

Patrick Doyle heeft voor deze film een heerlijke score gecomponeerd. De score past ook geweldig bij de film en kan je op bepaalde momenten in een euforische stemming brengen.
De score opent met het prachtige en pakkende thema voor de film. Een thema die blijft hangen en die je direkt aan Eragon zult koppelen als je het ergens hoort. Daar is Doyle goed in: sterke thema's neerzetten en deze heel vaak terug laten komen gedurende de score. Dat maakt de score dan ook een eenheid, wat een toegevoegde waarde aan een score geeft.
Een aantal tracks laat het schitterende thema voluit klinken, met groot orkest, maar ook in de donkerder tracks komt het thema op de achtergrond terug. Vooral in Battle for Varden komen steeds flarden van het thema voorbij. Deze heerlijk lange track is een van de beste en mooiste aktietracks die ik ken. Dat komt vooral omdat dissonanten ontbreken en de muziek erg harmonieus blijft. De percussie en het koor voegt er de beladenheid van de strijd aan toe. En dat is heel anders dan in Doyle's score voor Harry Potter. Daar zijn de aktietracks veel onheilspellender en daardoor ook minder prettig beluisterbaar.

Van minder prettige beluisterbaarheid heeft Eragon geen enkele last. Alle tracks, vrolijke, heldhaftige, dramatische, mysterieuze tracks, aktie- of liefdestracks, ze liggen allemaal erg prettig in het gehoor. Dat maakt Eragon een heerlijke luisterscore. En heerlijke luisterscores, daar is Patrick Doyle gewoon erg goed in, of ze nu eenvoudig zijn, zoals in La ligne droite, klassiek getint zijn zoals Sense and Sensibility of vol orkestraal zijn zoals in The Last Legion of Thor.
Muzikaal is Eragon met geen van de hiervoor genoemde scores te vergelijken. Eragon is een prachtige orkestrale score geworden, zonder de pathetiek van The Last Legion, maar meer met de klankkleur van veel Harry Potter tracks. Alleen zijn dan de donkere tracks minder donker en de lichte tracks wat minder licht. Vanwege de vele minder makkelijk beluisterbare aktietracks van Harry Potter 4 beschouw ik de score voor Eragon als geheel toch mooier om naar te luisteren.

Aan het eind van de score volgen nog twee popsongs, die mooi bij het verhaal van de film passen. De song van Avril Lavigne heeft muzikaal een afwijkende, wat hippere stijl, maar is wel een fraaie popsong. De laatste song Once in every Lifetime wordt wat tam gezongen door de mij onbekende Jem, maar de melodie is die van Doyles thema en dat maakt het toch tot een mooie afsluiter van deze score.

Kortom, Patrick Doyle zet met Eragon een geweldige score neer, met alleen maar erg fraaie tracks. En er zijn niet zo veel scores die dat evenaren.
Eragon - 07/10 - Recensie van Tim Horemans, ingevoerd op
Na Harry Potter and the Goblet of fire heeft componist Patrick Doyle zich terug mogen vastbijten in de fantasie wereld voor Eragon. Eragon is het eerste deel van de trilogie geschreven door Christopher Paolini. De filmcritici zijn niet echt mals geweest voor Eragon en hebben de film afgedaan als een rip-off van o.a. The Lord of The Rings. Qua muziek valt de score niet te vergelijken met The Lord of The Rings, welke superieur is aan die van Doyle. Doyle zijn score is een beetje oppervlakkig. Het begint allemaal zeer mooi en indrukwekkend. The Main Title is zo heroïsch geschreven dat het net iets te veel is van het goede. De melodie wordt ingezet door de strijkers die onmiddellijk worden overtroffen door koperblazers en percussie. De 4 minuten gaan altijd maar in stijgende lijn en eindigen in mezzo forte voor de blazers. Eén ding kan wel gezegd worden, dit thema blijft hangen. Dat is ook nodig want vind je het thema maar niets dan zit je vast voor meer dan 50 minuten. Al het materiaal dat Patrick Doyle geschreven heeft draait rond dit thema, weliswaar in verschillende variaties, maar de basis melodie blijft ongewijzigd. Van mij had de componist toch iets creatiever mogen zijn met zijn muziek, zeker voor een film waarin je goed tegen kwaad hebt. Misschien lijkt dit wel cliché, maar de gedachte dat goed en kwaad beiden een thema zouden hebben, had voor mij interessanter geweest. De componist wijzigt de sfeer van deze score wel van extra opliftend naar iets donkere en meer dreigendere passages, maar dat voldeed bij mij toch niet helemaal. Patrick Doyle gebruikt ook in Eragon zijn typische manier van componeren, waar er veel aandacht besteed wordt aan de koperblazers. Eragon voelde een beetje aan als Harry Potter 4 revisited.

Burning Farm en Fortune Teller zijn twee nummers die er bij mij uitsprongen. Ze zijn heel zacht en rustig in het begin maar naar het einde toe ontpoppen ze zich tot krachtige muziek. Battle of Varden is een 9 minuten durende actie track die met momenten zeer luid is, maar qua ritme nogal eentonig blijft. In Together wordt het thema gezongen door een sopraan, wat muzikaal lichter aan voelt dan de rest van de cd. Het album wordt afgesloten door 2 songs. Keep on Holding is een rockballad in walsvorm, met een symfonisch tintje,van Avril Lavigne. Met de laatste song, Once in Every Lifetime, gaat Patrick Doyle de James Horner toer op, want hij heeft op zijn thema tekst laten zetten en er een popachtige saus over gegoten. Ik moet wel toegeven dat beide songs geslaagd zijn.

Persoonlijk had ik iets meer verwacht van deze score. Doyle die mij aangenaam verraste met zijn Harry Potter score, die toch rijkelijk bedeeld was met thema’s, laat nu een beetje de wensen over. Misschien stond hij op automatische piloot voor deze Eragon. Eind conclusie: goed zonder meer.
Eragon - 09/10 - Recensie van Lennart de Wilde, ingevoerd op
Bravo, bravo! Een geweldige prestatie van Patrick Doyle. Ik wil trouwens nog even mijn excuses aanbieden voor hetgene wat ik heb gezegd over Harry Potter 4. Na de film nog weer een aantal keren te hebben gezien en de cd te hebben beluisterd, ben ik tot inkeer gekomen. Dus, sorry...
Maar Eragon is ook een goede soundtrack, voor een iets mindere film, maar toch. Doyle opent met een heerlijk bombastisch, heroisch stuk. Daarna volgen er een paar mildere, met als uitsteker "Saphira's First Flight".
Dan wordt het onheilspellend met "Durza". Zo'n drie minuten later komt de bijna tien minuten durende "Battle
For Varden" of, in sommige gevallen "Battle For Farath Dur".
"Legend Of Eragon" vormt een goede afsluiting. Conclusie: een goed werkje van Patrick Doyle!

Lennart de Wilde
Eragon - 10/10 - Recensie van Bart v/d Ploeg, ingevoerd op
Heb de film nog niet gezien, maar ik vind de muziek geweldig in mijn oren klinken. Leuke thema's zitten er ook in deze muziek.

Doet me soms wel wat denken aan de score van Harry Potter & De Vuurbeker. Maar dat lijkt me logisch met dezelfde componist.

Ik vind deze cd een 10 waard, zeker luisteren dus !
Trailer:







Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer