Spirit

De Japanse componist Shigeru Umebayashi is een naam die de laatste tijd meer en meer op de voorgrond komt in de filmmuziek. Met zijn opmerkelijke score voor 2046 van regisseur Wong Kar Wai vestigde hij voorgoed de aandacht op zijn naam. En sindsdien verschijnen er op regelmatige basis soundtracks van deze componist. Dat was onlangs nog het geval met ‘Fearless’ en nu ook met zijn muziek voor ‘Spirits’.
De muziek is herkenbaar Oosters en doet soms wat denken aan werk van landgenoot Kenji Kawai. Maar doorheen de score zal de referentie met Zimmers’ ‘The Last Samurai’ zeker ook gemaakt worden. Ze delen dezelfde Oosterse sfeer, de bevallige vioolpartijen en een gans arsenaal aan percussie. Al is het instrumentarium waaruit Umebayashi zijn muziek opbouwt minder divers. De klemtoon ligt voornamelijk op de strijkers vaak gesteund door een dikke trillende laag percussie. Hier en daar - zoals in de track ‘8"Girls Drums~Gun He Tao’ - spreken enkel de trommels met scherpe accenten voor cymbalen en andere metalen percussie. Zeer knap geconstrueerd met zin voor detail en complementerende ritmes. Als luisteraar werd ik nieuwsgierig naar de beelden die Umebayashi tot deze muziek inspireerden. Tussendoor brengt de componist nog een beperkte additie met enkele korte momenten voor solisten zoals een dromerige vrouwenstem in ‘Yaunjia Falls Into The Water’ en Oosterse fluitpassages in ‘Wu Shu Jing Shen’. ‘Landscape To Season Changes’ en ‘Long Road To His Home’ klinken stemmig introvert en melancholisch. Al is het wachten tot ‘Yaunjia And Yeuci’ om de emotionaliteit tot volle ontplooiing te horen. Daarin zijn een harp met strijkers aan het woord met daarboven hobo. Samen met ‘Children Play With Dragonfly’ – waarin er mooie vrouwenstemmen ontwaren - en ‘Jinsun And Yaunjia’ zorgen ze voor de emotionele kern van de score en zijn daarom gemakkelijk de beste composities op de cd te noemen. De strijkers klinken ook warmer, dieper en met meer gevoel dan in het begin van de score.
Afsluiten doet de componist met een mooie compositie voor solo-viool, begeleidende percussie en later ook solo stem. Het voelt aan als een easy listening nummer dat zo uit een ‘Pure Nature’ cd werd weggeplukt. Niet voor iedereen dus want sentiment troef! Maar dat hoeft niet altijd iets negatief te zijn.
Tot besluit moet gezegd dat het merendeel van de score redelijk eenzijdig is in zijn thema’s en verwerkingen ervan. Misschien vraagt de film dergelijke consistentie, maar een cd heeft andere prioriteiten. Dat maakt dat ‘Spirits’ - als CD - in het begindeel niet altijd even boeiend klinkt. Gelukkig bevat de score naar het einde toe ook enkele uitblinkers waardoor het toch nog een meerwaarde kan bieden en iets boven de grijze middelmaat uit steekt.