Crusade in Jeans


Film | Releasejaar: 2006 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Genoa Blue3:27
2.We Were Never Alone3:45
3.Sprinkler5:11
4.Crusade in Jeans6:28
5.Amen4:17
6.Bad Omen2:30
7.Shadowplay2:20
8.Silence is Touching Gold6:23
9.Knives Out6:27
10.A Silver Lining2:39
11.Christmas in Vegas3:33
12.Winter Solstice2:56
13.Sursum Corda2:32
14.Euphory2:30
15.Manifesto2:16
16.Deus Creator Omnium2:59
17.Little Thiess0:48
18.Weekenders3:47
 64:48
Schrijf zelf je recensie

 

Crusade in Jeans - 03/10 - Recensie van Tom H., ingevoerd op (Nederlands)
'Kruistocht in Spijkertocht' is één van de bestsellers van de Nederlandse auteur Thea Beckman. Persoonlijk ken ik er weinigen die het boek niet hebben verslonden. Zoals het met goede novellen betaamd, wordt ook dit verhaal naar het witte doek getransponeerd. Na meer dan 20 jaar wil men de hype doen herleven en het verhaal vertellen van Dolf die wordt weggeflitst met een teletijdmachine en op 'suske en wiske'-achtige manier in het middeleeuwse Heilige Duitse Rijk belandt waar hij enkele bewijzen moet vinden om terug mee te nemen voor onderzoek. Helaas voor Dolf moet hij om teruggeflitst te worden naar het heden op een exacte locatie staan. Natuurlijk komt onze protagonist in de problemen en geraakt hij niet op tijd terug om terug te reizen. Nu hij niet meer terugkan naar zijn eigen wereld, sluit de moedige jongen zich maar aan bij een kinderkruistocht die door de Balkan richting Jeruzalem trekt met een heel resem aan persoonlijkheden. Het verhaal is spannend genoeg en regisseur Ben Sombogaart kreeg financiële middelen om u tegen te zeggen. Verder kon hij rekenen op een internationale cast met onder meer de degelijke (en knappe) Joe Flynn, Jan Decleir (één van Vlaanderen's grootste acteurs ooit) en klasse actrice Emily Watson.
Voor de score werd geopteerd voor de Nederlandse componist Jurre Haanstra, waarvan (naar ik horen zeggen heb) geen score op dit album is terug te vinden. Voor de overige muziek werd eigenaardig genoeg gekozen voor Belgisch rockicoon (en ontwerper van zijn eigen kleding) Piet Goddaer van Ozark Henry die onlangs op de World Soundtrack Awards te Gent zijn muziek mocht komen voorstellen.

De soundtrack starts met de titelsong van de film 'Genoa Blue', een niet onaardig nummer dat vreemd genoeg veel weggeeft van een Coldplay-nummer. Helaas zwicht de muziek voor de povere lyrics en de niet al te melodieuze stem van Goddaer. De positieve kant van het lied is dan weer de mooie arrangementen met rustige gitaar en toffe, moderne percussie. Ook de tweede track wordt gedragen door de componist die een veel subtieler en zachter nummer componeerde. Opnieuw zijn de teksten niet om naar huis te schrijven, maar het plaatje klopt wel door de zachte piano en de popachtige synthesizers. Al wie geen fan is van Ozark Henry's muziek zal zijn ogen even optrekken bij het nogal saaie begin. 'Sprinkler' is iets symfonischer van aard, maar heeft een heel rare chorus. De pompeuze kopers, de opdringerige strijkers, het lijkt allemaal een beetje cliché.

Met 'Crusade in Jeans' begint de eerste echte instrumentale track en daar komt direct het zwakke element van de muziek naar boven. Op de cd combineert men veel synthesizers en is men spaarzaam met orkest. De thema's zijn bijna allemaal afgeleid van Goddaer's eigen songs en bieden te weinig variatie. Verder zijn de motiefjes die hij gebruikt nooit opmerkelijk goed en glijden ze van oninteressante underscore naar rustig voortkabbelende zenmuziek, zonder een hoogtepunt te bereiken of ergens naar toe te willen gaan. Zelf wanneer in de tweede helft van 'Crusade in Jeans' de strijkers openbreken en sopranen worden toegevoegd, klinkt dit eerder opgedrongen dan doordacht. 'Amen' heeft een verschrikkelijke chorus die onprofessioneel klinkt en de track volledig belachelijk maakt. 'Bad Omen' is onrustige underscore, vooral door piano voortgestuwd. Niet slecht, maar nauwelijks interessant door het te kort aan variatie of melodie. In 'Shadowplay' hoor je voor het eerst aanstekelijk strijkwerk, maar de koorpartijen zijn echt debiel en de amateuristische trompetten zijn een regelrechte schande. Wel mooi is de samenhang van piano en strijkers, maar als je daar moet opwachten ben je zoveel tijd kwijt die je aan degelijk materiaal kan besteden.

'Silence is Touching Gold' biedt voor het eerst een goed gemixte vocal met ingetogen strijkers en heeft iets hemels, maar de zes minuten durende track begint te vervelen na 2 minuten. Niet geslaagd, skippen dus. 'Knives Out' lijkt zo weggestapt uit een lowbudget animatiefilm met knullige geluiden en trieste koperarrangementen. 'A Silver Lining' is rustige muziek en het beste materiaal dat op dit album te vinden is. Rustige strijkers, underscore die werkt, niet hoogstaand maar luisterbaar. 'Christmas in Vegas' is dan weer een mooie en trieste ballade die erg mooi aanhoord en het beste nummer is op deze cd. Goddaer's stem past perfect bij de depressieve sfeer. Een hoogtepunt van deze disc. Helaas wordt de tendens niet voorgezet want 'Winter Solstice' is niet meer dan klagende strijkers die een komisch einde meekrijgen. Vermoeiend!

'Sursum Corda' is een vreselijk nummer van ongehoorde lelijkheid en amateurisme. Een schande en onluisterbaar! 'Euphory' klinkt helemaal niet zo euforisch als de titel doet vermoeden maar is wel degelijk strijkwerk en goede underscore. Niet meer en niet minder. 'Manifesto' begint aanlokkelijk, maar krijgt een oosters achtervolgingsmelodietje mee die alles om zeep helpt. 'Deus Creator Omnium' zou een goede track zijn geweest moest men er niet door hebben zitten kwelen in een erbarmelijk Latijn en met een stem die botst met alles wat melodisch is. (Wel mooie orkestraties, maar die kunnen niet op tegen de verschrikking van de performer zijn keelgeluid.) 'Little Thiess' klaagt en zaagt dat het een lieve lust is. SKIPPEN! Tot slot 'Weekenders'. Uhm, ja, 't is een lied van Ozark Henry, niet slecht...

Ok, waar komt dit album op neer? Op dikke, ongelofelijk saaie en lelijke tijdroverij. Zelf Vangelis' score voor Alexander bezit meer potentie dan dit gedrocht. 'Kruistocht in Spijkerbroek' verdient de originele soundtrack met majestieuze, pompeuze muziek met fullscale koor, groot orkest en Goldsmith- of Williams-achtige allure gecomponeerd door Jurre Haanstra. Het positieve aan dit album zijn de liedjes die tussen mediocre en degelijk zweven, met als uitschieter 'Winter in Vegas' die me doet besluiten om deze cd nog een 3 te geven. Misschien is de muziek wel doeltreffend tenopzichte van de film, maar de muziek op de cd is een schande en moet maar vlug vergeten worden! Hopelijk zal Sony een degelijke release uitbrengen van de orkestrale score! Daarmee is alles gezegd...

NOOT: Na heel wat tips, tegenstrijdende informatie (en ook 'dreigingen' van verontwaardigde Piet Goddaer-fans) heb ik besloten om een laatste keer deze review aan te passen. Toch blijf ik bij mijn standpunt dat deze cd erg slecht is. Iedereen zijn mening. Respect daarvoor!
Crusade in Jeans - 07/10 - Recensie van Marie-Lise Van Wassenhove, ingevoerd op (Nederlands)
Ik heb voor het eerst van Kruistocht in Spijkerbroek, of Thea Beckman in het algemeen, gehoord toen mijn moeder het boek kocht voor mijn nicht haar Plechtige Communie. Als negenjarige was ik zo onder de indruk (zowel) van het boek (als van mijn nicht, moet ik toegeven), dat ik prompt naar de bibliotheek trok om zelf eens te zien waarover het allemaal ging. Tegen mijn twaalfde had ik al Beckmans boeken verslonden (Kinderen van Moeder Aarde, Het Helse Paradijs en Het Gulden Vlies van Thule staan nog steeds boven mijn bed), dus het zal jullie wel niet verbazen als ik zeg dat ik een klein gat in de lucht sprong toen ik hoorde dat één van haar turven eindelijk op het witte doek zou verschijnen. Schandalig genoeg heb ik de film nog niet gezien (geen tijd en geen zin om hem hier in het Nederlands/Vlaams te zien), dus stil ik voor het ogenblik mijn honger met de muziek.

De keuze van componist was verrassend. Piet Goddaer (aka Ozark Henry) mag hier in België een gewaardeerd popmuzikant zijn, bij onze goede Noorderburen is hij niet zo bekend, en bovendien: kent hij iets van filmmuziek?
Ik vind eigenlijk dat zijn eerste stapjes in de filmmuziekwereld niet slecht zijn, zeker ook rekening houdend met het budget, ed. Je kunt niet verwachten dat de muziek van een “kleine” Europese coproductie even “vol” klinkt als die van de grote Hollywood-films (alhoewel de muziek van Karakter of Daens wel erg dicht in de buurt kwam…).

Aangezien ik de film dus nog niet gezien heb, kan ik me ook maar enkel afstemmen op de muziek van het officiële album, en misschien nog best, want er is blijkbaar een heuse controverse over de andere muziek die niet op de soundtrack staat maar wel in de film voorkomt. Deze zou, volgens verschillende bronnen, NIET van Goddaer zijn, maar van componist Jurre Haanstra. Op de cd staat die naam nergens te bekennen, maar er zou toch zo’n 80% van de muziek in de film van Haanstra’s hand zijn… Meer weet ik er ook niet van, en ik ga er me eerlijk gezegd niet door laten beïnvloeden bij mijn bespreking van het album, waarvan, voor mijn part, de muziek toch vooral van Goddaer is…

Anyway, heel veel uitleg, maar wat valt er over de muziek zelf te zeggen? Ik heb al even aangehaald dat ik hem zeker niet slecht vind. Natuurlijk zijn er, als een popartiest de muziek schrijft, de onvermijdelijke popsongs, waarvan het tedere “Christmas in Vegas” of het originele “Sprinklers in the Sky” (de noten worden letterlijk gezongen) wel de uitschieters zijn. In “Sprinklers” wordt trouwens zowel aan het begin als op het einde een themaatje geïntroduceerd dat ook in andere tracks terugkomt (“Winter Solstice”, “Euphory”). De score zelf begint met de vierde track “Crusade in Jeans”. Het is helemaal niet de muziek die je voor een historische film zou verwachten. Alhoewel … het verhaal start natuurlijk in het heden (een heden waarin dan wel tijdrijzen mogelijk is – vandaar misschien de futuristische sound: effecten, elektrische gitaar, …). Vanaf de tweede helft van de track, komen de strijkers (en ook een vocalise) meer en meer op de voorgrond, wat eigenlijk een erg mooi resultaat geeft. Minpunt is dat de track vrij lang duurt en aansleept, en dit is iets dat jammer genoeg over de meeste scoretracks kan gezegd worden.
“Amen” is één van mijn hoogtepuntjes: de nogal anachronistische vocalises (Goddaer kan zijn popstem niet wegsteken!) vloeken niet met de meeslepende strijkers (die bassen!). Erg mooie melodie die in variatie ook in “Shadowplay” terugkomt.

Heel veel tracks zijn onderscore, met weinig opvallende melodiëen en zware strijkers – vooral dus sfeerschepping. Ook is de muziek erg visueel en lijkt echt dicht te liggen bij wat er op het scherm gebeurt (daarvoor is het natuurlijk filmmuziek). De meest frappante voorbeelden zijn “Winter Solstice” (met komische elementen) en het dissonante “Manifesto”.
“Knives out” is het opvallendste actie-stuk, met vooral veel koper, percussie – misschien iets te cliché en te oppervlakkig.
Persoonlijk gaat mijn voorkeur vooral uit naar de pseudo-Gregoriaanse-vocalise-stukken zoals het eerder genoemde 'Amen”, maar ook “Sursum Corda” en zeker “Deus Creator Omnium”. Goddaer’s moderne stem, in combinate met de Latijnse teksten en klassieke orkestratie (minder voor “Sursum Corda”) vatten eigenlijk mooi het basiselvertrekpunt van het boek en de film samen: een moderne, gewone jongen uit de 20ste/21ste eeuw die plots midden in een kinderkruistocht in de Middeleeuwen (ik durf er geen eeuw op te plakken) terechtkomt.

Al bij al dus, of de muziek nu van Goddaer of Haanstra is, een vrij aangename score die ondanks de soms nogal langdradige tracks toch wel wat te bieden heeft.
Crusade in Jeans - 06/10 - Recensie van Wim Minne, ingevoerd op (Nederlands)
Kruistocht in Spijkerbroek ... Een van de beste jeugdboeken aller tijden. Thea Beckman schreef toen een instant klassieker. Het verhaal over Dolf die in de kinderkruistocht in 1212 terechtkomt spreekt nog altijd tot de verbeelding. Generatie na generatie zal het boek verslinden. Kortom, dat boek blijft eeuwig bestaan. Dit boek is zowat hét meesterwerk van Thea Beckman, en dit stelt zowat al de rest van haar boeken (die ook enorm goed zijn, zie maar naar de Trilogie van de Honderdjarige Oorlog) in de schaduw. Dertig jaar na het verschijnen van het boek wordt er een filmversie van gemaakt. Twee jaar na de film komt er een musical van, in december naar Antwerpen. Maar dat is minder relevant.

Voor de muziek werd Ozark Henry, een gerespecteerd artiest gevraagd. Nu, ik had wel bedenkingen. Een rockartiest die filmmuziek gaat componeren? Nu, Clint Mansell en Hans Zimmer en Danny Elfman deden het ook en kijk wat daar van is geworden.
Helaas spreken we hier niet over een Danny Elfman of een Hans Zimmer of een Clint Mansell. We spreken hier over Ozark Henry. De muziek is niet slecht, maar verre van geweldig. Soms is het te kinderachtig, of te veel underscore of vind ik de sound gewoon niet passen bij Kruistocht in Spijkerbroek. (voor de film hebben ze geopteerd voor Crusade In Jeans, want dat ligt internationaal net iets beter)

Silence is Touching Gold is zonder meer de beste track van den hoop. Een lang crescendo, wat de muziek ten goede komt. Soms zijn de muziekstukken vergezeld van gezang. Niet slecht, maar het doet me eigenlijk helemaal niets. Soms wordt er geopteerd voor Latijnse spreuken: Deus Creator Omnium, wederom vergezeld van gezang is niet bijster schitterend, hoewel je bij zulk een titel (de Maker Van Alles) toch wel iets bombastisch verwacht. Nu ja, de filmbeelden horen hier ook bij, maar na de muziek te beluisterd hebben, zijn mijn verwachtingen iets of wat lager.
Of de film de beste jeugdfilm ooit is, daar bestaat sowieso twijfel over. De muziek is verre van de beste muziek ooit, daar bestaat geen twijfel over. Maar dat Kruistocht in Spijkerbroek het beste jeugdboek ooit is, daar is bijna iedereen het over eens.
Crusade in Jeans - 02/10 - Recensie van Maurits Petri, ingevoerd op (Nederlands)
Eindelijk is het zover, het misschien wel meest gelezen Nederlandse kinderboek 'Kruistocht in Spijkerbroek' is aan een verfilming toe. Wijlen Thea Beckman zou trots zijn dat haar boeken zeker een verfilming waard zijn. Verhalen van ongekende en gedetaileerde klasse!

Echter, ze zou zich omdraaien in het graf als ze de soundtrack zou beluisteren. De, wat mij betreft low-budget componist, Ozark Henry is van een stoffige en muffe zolder gehaald om de muziek te verzorgen. Dit blijkt alleen niet een goede keuze te zijn geweest. Het lijkt wel alsof ie bij de Kijkshop een Casio Keyboard heeft gekocht en deze een beetje uitgeprobeerd heeft, want de walgelijkheden starten al bij het eerste nummer. Zoals Tom hierboven de spijker op z'n kop slaat, luistert het eerste nummer weg als een mislukte Coldplay-song zonder enige diepgang.

En hoe vaak moeten we het nou zeggen...oefen eerst onder de douche met zingen (ga eventueel langs Idols) en neem DAN pas je eigen CD op. Want de junk-lookin' Ozark Henry zingt zelf ook nog een stukje weg. Hij mag zichzelf dan wel een popartiest noemen, z'n muziek mixt totaal niet met de film.

Helaas moeten we ook constateren dat Henry teveel z'n Casio gebruikt en er weinig echte orkestrale muziek te vinden is. Kortom, om eens kort op te sommen. Deze soundtrack:
- Gaat niet goed samen met de film
- Bevat goedkope melodietjes
- Staat vol met een Latijn zingende junk-a-like
- Is een doorn in het oog voor muziekliefhebbers
- Is je geld niet waard

Thea Beckman, God hebbe haar ziel, kennende zou ze Henry een pak slaag geven. Deze muziek is een grote flop. Laten we hopen dat de film wel een kaskraker wordt en niet ten onder gaat aan de ranzigheden van de componist. En waarom ik een 2 geef? Omdat ik de soundtrack voor weinig wist te bemachtigen bij de plaatselijke grutter.
Trailer:



De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:

Here Comes The King, X-Ray Dog (Trailer)




Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer