Monster House

Met Monster House maakt regisseur Gil Kenan zijn regiedebuut. Deze 3D animatie film gaat over 3 kinderen die het moeten opnemen tegen een betoverd huis in hun straat. Dit huis eet alle mensen op die er voorbij lopen. De animatie is op dezelfde manier gemaakt als de uit 2004 daterende Polar Express. De muziek voor deze film is gecomponeerd door Douglas Pike. Op de website van Varese Sarabande stond te lezen dat de film een zeer grootse score ging hebben. Dit maakte mij al nieuwsgierig naar het eindresultaat. Douglas Pike is een nieuwkomer in het filmmuziek genre en kreeg van Varese dus de kans om zich te bewijzen naar het grote publiek dankzij deze soundtrack release.

Thematisch gezien vond ik de score een beetje mager. Het thema van de film krijg je te horen in Opening/Titles. Het begint mysterieus met fluit en enkele piano akkoorden om dan in het thema over te gaan gespeeld door violen en lage blazers. Het klinkt allemaal wel spooky, en zo is de hele soundtrack opgevat. Monster House is gescored als één grote griezel film, waar de nadruk gelegd wordt op koperblazers en op zware percussie. Het grootste deel van de tracks op dit album dienen als spanningsopbouw. Dit bemoeilijkt de toegankelijkheid wel van de soundtrack. Het thema wordt bijna niet meer gebruikt in de soundtrack maar dat wil automatisch niet zeggen dat het een slechte soundtrack is. Je moet alleen geduld hebben en de cd een paar keer beluisteren. Douglas Pike heeft er wel voor gezorgd dat de soundtrack een volle symfonisch klank heeft. Hier wordt geen gebruik gemaakt van syntheseizers of andere elektronisch gemanipuleerde instrumenten en dat vind ik positief. Wanneer het orkest uithaalt, is dat met veel power. De eerste nummers op de cd zijn kort en dienden voor mij als inleiding. Vanaf Cop Car Gets Eaten begint de soundtrack interessanter te worden. In Trapped zorgt het orkest voor de nodige spanning, je krijgt echt het gevoel van een griezelfilm. In Chowder To The Rescue introduceert de componist een leuk heroïsch thema dat wordt verder gezet in House Chase en The Battle. Deze laatste track eindigt met een herhaling van het film thema. De toon van de laatste tracks van het album zijn veel lichter van toon. De strijd is gestreden en dat hoor je muzikaal.

Monster House is misschien niet de meest gemakkelijke score om te beluisteren maar ik vind dat Douglas Pike goed werk geleverd heeft, zeker als nieuwkomer. Ik hoop dat hij in de toekomst vooral symfonische muziek blijft schrijven want dat doet hij toch niet slecht.