Maddalena


Saimel Records (4011550993816)
Film | Releasejaar: 2002 | Film release: 1971 | Medium: CD
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Come Maddalena9:16
2.Chi Mai3:39
3.Pazzia in cielo9:52
4.Una donna da ricordare4:22
5.Erotico Mistico9:52
6.Chi Mai3:26
7.Erotico Mistico (Alternate)8:21
8.Come Maddalena (reprise)9:18
 58:06
Schrijf zelf je recensie

 

Maddalena - 07/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op
Vanwege het overlijden van Ennio Morricone op 6 juli 2020, is dit de vierde recensie van een serie als hommage aan de Italiaanse grootmeester van de filmmuziek.

Vorige: La Califfa (original score album)
Volgende: The Thing (original score album)

De Italiaanse film Maddalena is al een oudje, geregisseerd door de Joegoslaaf (toen bestond Joegoslavië nog) Jerry Kawalerowicz. De film is in de pers niet erg goed ontvangen en nogal eens vergeleken met een simplistisch verhaaltje dat is opgeblazen tot bioscoopformaat. De film was geen succes, mede doordat in de Engelstalige gebieden de nasynchronisatie kennelijk bar slecht was.
Dat verhaaltje waar de film op drijft draait om een vrouw (Lisa Gastoni), die vastzit in een huwelijk, waarin ze haar seksuele verlangens niet kwijt kan. Ze wordt hierdoor wanhopig en gaat bij een priester biechten. Maar die priester (Eric Woofe) twijfelt eraan of hij wel trouw aan het celibaat kan blijven. Daarop krijgen ze een verhouding, die evenwel geen stand houdt...

Ondanks dat de film nogal obscuur is gebleven is er één aspect van deze film die er bovenuit steekt en de film enige bekendheid heeft gegeven. En dat is de score van Ennio Morricone.
Deze recensie gaat over het Original score album. Voor het Expanded score album ga dan naar Maddalena.

Verreweg de bekendste en mooiste cue uit deze score of track van dit original score album heeft als titel 'Chi Mai' en is wereldberoemd geworden. De traag aangestreken staccato hoge vioolklanken, worden door een piano begeleid, waar later een wat jazzy drumpercussie bij komt. Ook de combinatie van dulcimer en houtblazers is erg sterk, terwijl de compositie een prachtige melodie laat horen. Een typisch kenmerk is ook dat de staccato violen om de zoveel klanken een licht vertraagde inzet hebben, wat een bijzonder effect aan de muziek geeft. Het geheel heeft dit tot een van de vroege successen (buiten de westerns om) van Morricone gemaakt.
Morricone heeft de muziek later nog hergebruikt in de film Le Professionnel en ook in twee Britse tv-series is de melodie te horen. Dat laatste zorgde er toen voor dat de muziek op een single terecht kwam en in de hitlijsten belandde. Daarnaast is deze compositie in een paar reclamefilmpjes te horen geweest. Kortom, een van de grootste succesnummers van Morricone, waaraan zelfs zijn fan-site de naam dankt.
De track komt ook in een iets kortere (single) versie op het album terug.

Een andere fraaie track is de lange openingstrack van ruim negen minuten. Die track opent met een jazzy soort solo percussie, waarop Morricone voorzichtig een kerkorgelklank heeft gezet. Na ruim twee minuten horen we vervolgens een vrouwenstem die steeds afgewisseld wordt door wat vlotte jazzpercussie en die orgelmelodie. Het volume neemt steeds wat toe, totdat rond drieënhalve minuut de strijkers erbij komen en er zich een echte melodie begint te ontwikkelen. En dat is een fraaie melodie, die vooral door de vrouwenstem voor haar rekening wordt genomen en ondersteund wordt door strijkers en staccato gezongen tekst van andere, wat scherpere vrouwenstemmen. Vanaf zo'n zes minuten vallen de strijkers en zangeressen weg en blijft alleen de wat zwoele vrouwenstem, samen met een keyboard en lichte percussie over. Op zevenenhalve minuut komt de melodie dan weer terug en nemen ook de strijkers en zangeressen hun plek weer in. Daarmee is dit een fraaie, melodieuze track, maar met een paar wat mindere gedeelten.
Deze track komt aan het eind van het album als 'Reprise' in een iets andere versie nog een keer voorbij.

'Pazzia in Cielo' is een track die vooral bestaat uit drumpercussie, waar het ene moment vrouwenstemmen overheen gezet worden en het andere moment keyboardklanken die op een kerkorgel lijken. Het is allemaal erg minimalistisch en de melodie vlot, maar nogal grillig en niet erg fraai. Het is toch wat expirimentele muziek, die op deze track van bijna tien minuten wel lang genoeg heeft geduurd. En dat expirimentele geldt voor meer muziek op dit album. Daarbij valt 'Una Donna da Ricordare' nog wel mee, al is ook dit een wat magere en saaie track.
Maar vooral 'Erotico Mistico' is een typisch voorbeeld van de expirimentele muziek die Morricone nogal eens componeert. De muziek bestaat vooral uit wat onsamenhangende drumpercussie, waar regelmatig een wat saai, door een klein koortje gezongen deuntje bij komt. Ook voegt Morricone op de achtergrond een orgeltje toe, die af en toe even flink uitpakt. Dat is het muzikale aspect van deze track. Maar het opvallende is vooral dat gedurende de hele track een zuchtende en kreunende vrouwenstem te horen is. Dat maakt de muziek aan de ene kant zwoel, maar aan de andere kant is het geheel toch wel erg irritant, al zal het in de film vast wel opwindend uitpakken. Dit duurt dan ook nog eens bijna tien minuten, terwijl op het album ook nog een alternatieve versie staat van ruim acht minuten. Die iets kortere versie heeft een wat doffere percussie, terwijl het koortje wat meer naar de achtergrond geschoven is en de kreunende vrouwenstem wat meer naar de voorgrond.

Kortom, met zijn score voor de wat obscure film Maddalena heeft Ennio Morricone enerzijds prachtige muziek gecomponeerd, maar anderzijds zit een flink deel van het album nogal aan de expirimentele kant. Dat maakt een waardering voor de score als geheel wat lastig, omdat de mooie tracks en met name 'Chi Mai' een hoge waardering krijgen, terwijl die voor de expirimentele tracks erg laag is. Ik laat de mooie tracks iets zwaarder meewegen en daarmee kom ik voor dit album gemiddeld uit op 68 uit 100 punten.

Andere soundtrack releases van Maddalena (1971):

Maddalena (2011)
Maddalena (1971)
Maddalena (1999)
Maddalena (2011)
Professionnel / Maddalena, Le (1980)
Maddalena (2015)
Maddalena (2014)
Maddalena (2019)
Maddalena (2021)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer