The Fast and the Furious: Tokyo Drift


Colosseum (4005939674526)
Varèse Sarabande (030206674521)
Film | Releasedatum: 20/06/2006 | Film release: 2006 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track Artiest/Componist Lengte
1.Touge0:46
2.The Fast and the Furious: Tokyo Drift7:05
3.Saucin’4:28
4.Neela Drifts3:27
5.Preparation1:10
6.N2O0:49
7.Mustang Nismo2:21
8.Underground1:33
9.Hot Fuji1:55
10.This Is My Mexico1:23
11.Welcome To Tokyo1:54
12.DK vs. Han3:32
13.Downtown Tokyo Chase2:33
14.Aftermath1:22
15.Empty Garage1:01
16.DK’s Revenge1:09
17.Journey Backwards0:58
18.Sumo1:37
19.Shaun’s Crazy Idea2:44
20.Dejection1:12
21.Kamata1:32
22.Two Guns1:29
23.I Gotta Do This1:14
24.Megaton2:16
25.Neela Confronts DK1:47
26.Winner … Gets … Me1:21
27.War Theory1:54
28.I Don’t Need You To Save Me0:57
29.Neela1:44
30.Symphonic Touge6:50
 64:03
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

The Fast and the Furious: Tokyo Drift - 08/10 - Recensie van Tim Horemans, ingevoerd op (Nederlands)
The Fast and the Furious: Tokyo Drift is de derde film op rij in de populaire reeks over street racing. Het verhaal heeft zicht verplaatst van USA naar Japan en van de originele cast is er ook niemand meer overgebleven. Na BT en David Arnold is het nu de beurt aan rijzende ster Brian Tyler om de muziek te schrijven. Als componist heeft Tyler al vanaf zijn eerste films mijn aandacht kunnen trekken. Zijn oeuvre bestaat uit een mix van hedendaagse composities met grote aandacht voor het symfonische orkest. The Fast and The Furious is nu niet direct een film die smeekt om een klassieke score maar Tyler kon het toch niet laten van een orkest te gebruiken. Varese zorgde voor de release van een score album van meer dan 60 minuten. De 30 tracks op de soundtrack brengen een mix van hedendaagse actie met stevige gitaren en drums, af en toe wat hiphop klanken en een accoustische gitaar die voor wat ademruimte zorgt.

Touge en The Fast and the Furious: Tokyo Drift kan je als 1 nummer beschouwen. In deze bijna 8 minuten spreidt Tyler 3 thema’s tentoon. Touge dient als opbouw met gitaren en orkest die een eerste motief inzetten. Onmiddellijk komen er beats en drums bij om the Main Title verder te zetten. Goed vind ik dat het thematische materiaal door het orkest gespeeld wordt. Drums, gitaren en keyboards dienen als omkadering om het geheel snelheid te geven. Vanaf 2.20 wordt de aanloop genomen naar het 2de thema. Een zeer simpel rijzen en dalen van een paar noten, dat heel krachtig gespeeld wordt. Mij leek het een simpele versie van het speed thema. Simpel, effectief en het blijft rechtstaan onder al het andere electronische geweld. Naar het einde daalt het tempo en wordt een derde thema voorgesteld, gespeeld door cello en keyboards. Dit derde thema krijgt een mooie herhaling door accoustische gitaren in Neela Drifts. De twee andere thema’s komen nog uitgebreid aan bod in DK vs Han en Downtown Tokyo Chase.

De soundtrack is niet altijd zeer hoog geladen qua energie. Vooral de kortere tracks zorgen voor wat afwisseling. Knap is dat Brian Tyler in de meeste tracks zelf drum en gitaar speelt. Dit lijkt me niet gemakkelijk om alles zelf apart in te spelen en op te nemen, wetende dat je nog rekening moet houden een symfonisch orkest waarover dit alles geplakt moet worden. Want als je goed luistert hoor je in veel tracks dat orkest. Gitarist Slash heeft ook 3 nummers ingespeeld voor het album. Dit is een album met allemaal instrumentale nummers wat de cd ten goede komt. Brian Tyler zorgt zelf voor de mood, zoals in bv Hot Fuji, een lekker swingend nummer met een hiphop beat. Megaton is dan weer keiharde en snelle beats, iets veel naar mijn smaak.

In Symphonic Touge bewijst dat Brian Tyler ook een echte componist is want je krijgt The Main Titles terug te horen alleen gespeeld door symfonisch orkest, gestript van alle drumwerk, gitaren en electronische beats. Het is echt knap om het orkest zo te horen. Uiteraard past de Main Title versie beter bij de film door zijn hedendaags karakter maar de symfonische versie is veruit mijn favoriete track van heel de cd.

Liefhebbers van symfonische filmmuziek moeten passen en deze soundtrack aan zich voorbij laten gaan. Hou je van stevige muziek met pompende beats, gierende gitaren en een symfonische achtergrond, dan moet je deze soundtrack toch kopen. Eén ding is zeker, dit is geschikte muziek voor in de wagen, volume lekker hard en gas geven.
The Fast and the Furious: Tokyo Drift - 06/10 - Recensie van Tom Daish, ingevoerd op (Engels)
I have a horrible feeling that I've seen both of the first two Fast and the Furious films, although it's possible I've seen one of them and the sequel looked so similar that I convinced myself that I'd seen it. Certainly, if you're a lover of fast, noisy cars with lots of neon lights, women in skimpy outfits and lots of macho posturing, this is the film for you. I have a push bike and failed my driving test. Twice. Nuff said. Curiously, after BT (ugh) and David Arnold (better), Brian Tyler is the third composer to take a joy ride and, in all honesty, nothing about the score surprises me in the least, but there's nothing especially wrong with that. It just fulfills expectations and at least has the decency to fulfill them in a more inspiring way than many along similar lines.

Unsurprisingly, there is a song album for Tokyo Drift but Tyler's underscore pretty much picks up where the songs leave off. There's plenty of electronic percussion and other assorted non-acoustic production that plays along at a speed relative to the happening on screen. Naturally, there are plenty of manic episodes, notably the titular, lengthy second track, but a lot are of the sort that are just there to provide background atmosphere to groups of petrolheads hanging about talking up their motors. It's the kind of music where there's too much going on for it really to become boring, if not exactly a great deal of substance. A few approach some substance; Neela Drifts is lovely, albeit in a Trevor Rabin/Jerry Bruckheimer kind of way (actually it's strongly reminiscent of Zimmer's Mission: Impossible 2, as are bits of the action cues, but technically far more accomplished here).

The orchestra doesn't make a massive impression, save for the splendid Symphonic Touge which is what this score would be like if synths had never been invented. However, DK vs Han and Downtown Tokyo Chase are prime examples of Tyler effectively weaving the orchestral elements in and out of the synthetic, rather than just grafting them on top. For what it is, Toyko Drift is good entertainment (if a touch long) and certainly considerably above average for the genre. Anyone wanting something a bit more traditional will be sorely disappointed, but it motors along with plenty of energy and a surprisingly amount of variation on the basic rock/electronic elements, capped with a smattering of orchestra. Does exactly what it says on the tin: Fast and Furious.
The Fast and the Furious: Tokyo Drift - 02/10 - Recensie van Cohen Oat, ingevoerd op (Nederlands)
Brian Tyler durfde het aan om als componist dienst te doen voor deze draak van een film. Nu moet u weten dat ik geen fan ben van Tyler, ik een hekel heb aan alles wat met harde elektrische gitaren en drummende beats te maken heeft en ik al helemaal niet tegen een tracklist kan van meer dan 25 tracks, omdat ik weet dat de tracks dan vaak een erg korte speelduur hebben en dus weinig thematische ontwikkeling bevatten. Nu ja, toen ik vernam dat Tyler de componist was voor deze derde Fast and the Furious, de score bijna geheel bestond uit keiharde elektrische gitaren, dreunende beats en af en toe een kwijlerige akoestische gitaar en dat de score 30 tracks bevatte, tja u kunt het zich voorstellen hoe ik me voelde…mijn hartje klopte vol verwachting!
Doch, de eerste twee tracks kunnen mij nog altijd erg bekoren. Ondanks de enorme technosound kent deze track nog een goede opbouw, met leuke tempowisselingen. Het orkest hoor je af en toe, maar het zijn toch de gitaren, synths en drums die de track bepalen. Het duurt 8 minuten en ik moet zeggen, dat is nog net te doen. Echter deze score duurt 64 minuten en dat is een béétje te lang! De score kent weinig variatie en is zo simplistisch als maar zijn kan. Tja, filmmuziek behoort de lijn van de film immer te volgen en daarin slaagt Tyler glansrijk.

Maar net op het moment dat ik Tyler definitief wil afschrijven komt de laatste track, die de eerste 2 tracks samenvat in een symfonische suite en laat dat nu eens een ontzettend mooi actiestuk zijn, waarin Tyler zijn klasse als componist van symfonische muziek laat blijken.
Ik hoop dan ook maar dat een volgende Tyler score geheel orkestraal is, want buiten deze track om is deze score voor ‘Fast and the Furious; Toky Drift’ toch een van de grootste misbaksels van de afgelopen jaren! Getuigt het feit dat ik er iets over heb dúrven schrijven trouwens ook niet van heel veel lef?
The Fast and the Furious: Tokyo Drift - 09/10 - Recensie van Grégory Ramat, ingevoerd op (Frans)
C'est un score particulièrement nerveux que nous propose Brian Tyler.
Les deux gros morceaux de l'album (The fast and Furious : Tokyo Drift et Symphonic Touge, la course finale)témoignent particulièrement bien de l'intensité du film et de l'investissement du compositeur. Entre orchestration pleine de virtuosité, grosses sonorités orientées techno/dance, Tyler dose comme un chef. A noter la participation de Slash (le guitariste des Gun's & Roses) sur deux titres très rock : Mustang Nismo et Welcome to Tokyo. Une B.O. sans dérapage !
Trailer:





Andere soundtrack releases van The Fast and the Furious: Tokyo Drift (2006):

Fast and the Furious: Tokyo Drift, The (2006)
Fast and the Furious: Tokyo Drift, The (2006)
Fast and the Furious: Tokyo Drift, The (2022)

Soundtracks uit de collectie: Fast and Furious

Fast & Furious (2009)
Fast and the Furious: Tokyo Drift, The (2006)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer