The Shaggy Dog

Disney produceert ieder haast ieder jaar, naast zijn animatieprojecten, ook een heleboel komische films, die amper het niveau van hun tekenfilms overstijgen. "Shaggy Dog" is de zoveelste in het rijtje en het moet gezegd zijn; de kwaliteit van dit vehikel is echt niet om naar huis over te schrijven. Een man probeert een normaal leven te leiden, ook al verandert hij af en toe eens in een hond. Hilariteit verzekerd met Tim Allen in de hoofdrol? Ik dacht het niet! Een soundtrack voor deze film liet niet lang op zich wachten en commerciële Disney plofte een kwartier popsongs op de tracklist, aangevuld met een in muizenfabriektermen royale 30 minuten score van veteraan Alan Menken, die al muziek schreef voor 'Beauty and the Beast', 'The Hunchback of the Notre Dame' en 'Home on the Range'.

Het album begint met een vervelende en afgrijselijke track "Big Dog", die zeker de kleinste onder ons zal aanspreken met het hoge K3-gehalte met een moderne beat en enerverende synthesizers. Het hoge clichégehalte en de doorlopende loops in de muziek maken dit wangedrocht tot één van de meest te vermijden nummers in de recentelijke soundtrackgedrochten. "Man's Best Friend" gaat door in dezelfde trend met 'zwarte muziek' als inspiratie maar dan totaal verkracht en ingedeukt. Skippen die handel. "Atomic Dog" heeft dan weer een erg onaangename keyboard toevoeging en opnieuw, ja, het handelt opnieuw over honden. Irriterend en smaakloos, vooral met het hijgen op de achtergrond. "Nasty Dogs"? Neen, Nasty Disney is beter op zijn plaats. Ook het reggea-achtige "Every Dog Has Its Day" is hopeloos vervelend dat een ideale link vormt naar het even misselijkmakende geluid van een would-be popgroepje in "Somethin' About You" -jawel zonder de "g" in "Something" om toch maar hip over te komen- inclusief hoge stemmetjes en ooohs en aaaahs. "Woof" en "It's a Dog" wil ik zelfs al niet bespreken. Gedrochten uit de diepste commerciële toiletten van Disney. Tegen de tijd dat je doorheen deze selectie van onsmakelijke nummers bent gekomen, heb je zin om de disc uit de cd-speler te trekken!

WACHT! Hold Your Horses! Arme Alan Menken verdient beter. De score opent met "Tibet", een pompeuze maar fantastische track die een hoog actiegehalte met zich meedraagt en behoort tot het beste van Menken's werk met klinkend thema en spanning verzekerd. Geen komische noot hier, maar degelijke score vol pathos en slimme orchestraties. Het thema draagt wat mee van James Newton Howard's "Vertical Limit". Luister ook even naar de typische Troob's belletjes en klokken die op de achtergrond worden gemixt. Het actiethema ruimt uiteindelijk plaats voor een semikomisch thema dat welliswaar mooi klinkt. "First Sign" begint erg mooi met strijkers en rustige houtblazers en krijgt een komisch intermezzo van piano en violen te verduren maar deze is best luisterbaar. Helaas heeft dit nummer een iets te komisch karakter naar mijn smaak en hervalt Menken vaak in de stijl die hij hanteerde in "Hercules". "Transformation" heeft een mooie blazersectie maar breekt open in sprookjesachtige proporties met koor in een aangenaam geheel en opbouw. Misschien iets te clichématig, maar toch aangenaam. "Magic Lab" bezit een zekere sfeer die wel aanstekelijk werkt met de dreigende tonen van percussie en koperblazers die de nodige spanning weet op te wekken. Niet mis, maar niet echt hoogstand. "Breaking Through" presenteert het aanstekelijke thema van "Shaggy Dog" en Menken weet te overtuigen in zijn aanpak; sfeervolle en sprookjesachtige muziek die het niveau van deze film fel overstijgt. Let vooral op de sublieme pianointegratie en de klassieke orkestraties. Een hoogtepunt in ware Disney stijl met de nodige pathos en sentimentaliteit.

"Kozak gets a Tail" kabbelt rustig verder met het aangename thema maar hervalt dan opnieuw in de komische variaties van dit album. Dit kan ik wel appreciëren. "Meditation" bezit dezelfde wonderlijke schoonheid van "Breaking Through". Zalig gewoon om Menken's originaliteit te beluisteren. "Escaping The Lab" is comedymusic avant la lettre, niet meer en niet minder. "To The Rescue" begint een beetje ontgoochelend maar weet de sfeer weer op te pakken en overweldigd, net als "Family Time" pompeuze strijkers en heerlijke progressie. Om van te snoepen en een waardige afsluiter!

Het besluit dan... Moeilijk te trekken want Menken was mijn eerste aanzet tot filmmuziek als kind, toen mijn ouders me voor mijn verjaardig zijn cd's cadeau deden. Ik was er direct weg van en ik heb dus altijd een boontje gehad voor deze man die voor mij heel wat memorabele muziek heeft gecomponeerd en het moet gezegd; ookal is hij niet de beste score-schrijver en haalde hij vooral hoge ogen voor zijn liedjes, toch heeft deze cd me niet echt in de steek gelaten. Menken's score is degelijk met enkele zalige thema's. Helaas zijn de "liedjes" in het begin niet tolerabel en zijn ze afschuwelijk en spuuglelijk. De score verdient een 8 tot 9, de liedjes een 1. Een zeven is dus een royale geste voor dit album die het te danken heeft aan de score!