Lost
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Artiest/Componist | Lengte |
|---|---|---|---|
| 1. | Main Title | J.J. Abrams | 0:16 |
| 2. | The Eyeland | 1:58 | |
| 3. | World's Worst Beach Party | 2:46 | |
| 4. | Credit Where Credit Is Due | 2:24 | |
| 5. | Run Like, Um... Hell? | 2:23 | |
| 6. | Hollywood And Vines | 1:54 | |
| 7. | Just Die Already | 1:52 | |
| 8. | Me And My Big Mouth | 1:08 | |
| 9. | Crocodile Locke | 1:52 | |
| 10. | Win One For The Reaper | 2:39 | |
| 11. | Departing Sun | 2:44 | |
| 12. | Charlie Hangs Around | 3:19 | |
| 13. | Navel Gazing | 3:26 | |
| 14. | Proper Motivation | 2:01 | |
| 15. | Run Away! Run Away! | 0:32 | |
| 16. | We're Friends | 1:33 | |
| 17. | Getting Ethan | 1:36 | |
| 18. | Thinking Clairely | 1:06 | |
| 19. | Locke'd Out Again | 3:32 | |
| 20. | Life And Death | 3:41 | |
| 21. | Booneral | 1:40 | |
| 22. | Shannonigans | 2:27 | |
| 23. | Kate's Motel | 2:09 | |
| 24. | I've Got A Plane To Catch | 2:39 | |
| 25. | Monsters Are Such Innnteresting People | 1:31 | |
| 26. | Parting Words | 5:31 | |
| 27. | Oceanic 815 | 6:11 | |
| 64:49 |
Schrijf zelf je recensie
De Amerikaanse tv-serie Lost was wereldwijd een groot succes. De serie heeft het dan ook maar liefst zes seizoenen volgehouden. Naar moderne maatstaven is dat toch een respectabele looptijd. Het verhaal gaat over de inzittenden van een vliegtuig dat neerstort in zee en waarbij een groot aantal van hen terecht komen op een onbekend eiland, waar vreemde gebeurtenissen plaatsvinden. Dat zorgt voor de nodige onderlinge spanning, maar ook onderzoeksexpedities brengen onheilspellende dingen met zich mee...
De muziek bij deze intrigerende tv-serie is van niemand minder dan Michael Giacchino. Het is een spannende tv-serie en daar hoort dan ook spannende muziek bij. Dat heeft Giacchino dan ook netjes verzorgd. Het overgrote deel van deze score is namelijk te betitelen als thrillermuziek. En die thrillermuziek varieert stevig, van rustige spanningsmuziek tot bijna horrorproporties, en alles wat daar tussenin zit.
Giacchino houdt zijn muziek wel binnen de lijntjes en echt chaotische bombast houdt hij netjes buiten de deur. Maar toch zit regelmatig volop de spanning in de muziek. Dat gaat dan duidelijk wel ten koste van melodieën, want die delven in deze thrillertracks toch wel het onderspit. Daarmee zijn sommige geladen tracks toch wat aan de saaie kant. Maar overwegend is de muziek gevarieerd en avontuurlijk gecomponeerd.
Behalve de overdaad aan thrillertracks heeft Giacchino ook de broodnodige rustmomenten ingebracht. In een aantal van die introverte tracks weet hij dan ook nog gelijk de gevoelige snaar te raken met werkelijk wonderschone pianoklanken. Daarmee kom je ook gelijk bij het meesterlijke thema van de score, die je voor het eerst hoort in 'Win One for the Reaper'.
Dit bijzonder zachtmoedige en wat melancholieke thema komt nog in een paar tracks terug en elke keer is het een verademing tussen de thrillerklanken door.
Naast dit prachtige pianothema komen er nog een paar fraaie momenten voor in deze score. Ook beide laatste tracks zijn behoorlijk ingetogen en melodieus, waardoor het album toch fraai afsluit. Hoewel..., de laatste track eindigt allicht met een voorproefje van de onheilspellendheid van het tweede seizoen.
De muziek voor dit eerste seizoen heeft een hoog thrillergehalte, maar de ingetogen intermezzo's zijn prachtig. De waardering voor de muziek van dit eerste seizoen komt zo op een gemiddelde voor de prettige beluisterbaarheid van 67 uit 100 punten.
De muziek bij deze intrigerende tv-serie is van niemand minder dan Michael Giacchino. Het is een spannende tv-serie en daar hoort dan ook spannende muziek bij. Dat heeft Giacchino dan ook netjes verzorgd. Het overgrote deel van deze score is namelijk te betitelen als thrillermuziek. En die thrillermuziek varieert stevig, van rustige spanningsmuziek tot bijna horrorproporties, en alles wat daar tussenin zit.
Giacchino houdt zijn muziek wel binnen de lijntjes en echt chaotische bombast houdt hij netjes buiten de deur. Maar toch zit regelmatig volop de spanning in de muziek. Dat gaat dan duidelijk wel ten koste van melodieën, want die delven in deze thrillertracks toch wel het onderspit. Daarmee zijn sommige geladen tracks toch wat aan de saaie kant. Maar overwegend is de muziek gevarieerd en avontuurlijk gecomponeerd.
Behalve de overdaad aan thrillertracks heeft Giacchino ook de broodnodige rustmomenten ingebracht. In een aantal van die introverte tracks weet hij dan ook nog gelijk de gevoelige snaar te raken met werkelijk wonderschone pianoklanken. Daarmee kom je ook gelijk bij het meesterlijke thema van de score, die je voor het eerst hoort in 'Win One for the Reaper'.
Dit bijzonder zachtmoedige en wat melancholieke thema komt nog in een paar tracks terug en elke keer is het een verademing tussen de thrillerklanken door.
Naast dit prachtige pianothema komen er nog een paar fraaie momenten voor in deze score. Ook beide laatste tracks zijn behoorlijk ingetogen en melodieus, waardoor het album toch fraai afsluit. Hoewel..., de laatste track eindigt allicht met een voorproefje van de onheilspellendheid van het tweede seizoen.
De muziek voor dit eerste seizoen heeft een hoog thrillergehalte, maar de ingetogen intermezzo's zijn prachtig. De waardering voor de muziek van dit eerste seizoen komt zo op een gemiddelde voor de prettige beluisterbaarheid van 67 uit 100 punten.
Lost, de hitserie van 2005 werd een daverend succes. Rampspoed, spanning, het lot, liefde en horror komen allemaal in bod in deze serie van de jonge regisseur J.J. Abrams, o.a. bekend van Alias en Mission Impossible 3.
Componist Michael Giacchino mocht de soundtrack voor deze serie doen en pakte dat met beide handen aan. Op het eerste nummer na speelt hij samen met een gigantisch orkest de sterren van de hemel. Eigenlijk hoor je zelden zulke kwalitatieve goede muziek bij een miniserie als bij Lost. Een van de laatste nummers op de cd 'Booneral', waarbij een van de eilandbewoners overlijdt, is misschien wel het mooiste nummer van de cd. Dramatische pianoklanken met zachte strijkarrangementen, zoals alleen Giacchino ze kan componeren.
Maar ook de actiemuziek is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Suspense zoals je het nog nooit hoorde, wat o.a. goed te horen is in 'Run Away, Run Away'. Tijdens een van de eerste afleveringen van Lost krijg je ook een flinke portie horror voorgeschotelt. Hier worden gillende violen gebruikt. Zoals mijn mede-recensent al zei, de muziek is vaak heel diepgaand. En dat maakt deze soundtrack tot een absolute topper. Wel jammer dat de popnummers die je vaak in de serie hoort niet zijn opgenomen op de cd.
De soundtrack voor seizoen 2 werd ook door Michael Giacchino gedaan en naar alle waarschijnlijkheid mag hij ook seizoen 3 gaan doen. Seizoen 2 was beduidend minder origineel. Zie daarvoor: 'Lost, season 2'.
Componist Michael Giacchino mocht de soundtrack voor deze serie doen en pakte dat met beide handen aan. Op het eerste nummer na speelt hij samen met een gigantisch orkest de sterren van de hemel. Eigenlijk hoor je zelden zulke kwalitatieve goede muziek bij een miniserie als bij Lost. Een van de laatste nummers op de cd 'Booneral', waarbij een van de eilandbewoners overlijdt, is misschien wel het mooiste nummer van de cd. Dramatische pianoklanken met zachte strijkarrangementen, zoals alleen Giacchino ze kan componeren.
Maar ook de actiemuziek is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Suspense zoals je het nog nooit hoorde, wat o.a. goed te horen is in 'Run Away, Run Away'. Tijdens een van de eerste afleveringen van Lost krijg je ook een flinke portie horror voorgeschotelt. Hier worden gillende violen gebruikt. Zoals mijn mede-recensent al zei, de muziek is vaak heel diepgaand. En dat maakt deze soundtrack tot een absolute topper. Wel jammer dat de popnummers die je vaak in de serie hoort niet zijn opgenomen op de cd.
De soundtrack voor seizoen 2 werd ook door Michael Giacchino gedaan en naar alle waarschijnlijkheid mag hij ook seizoen 3 gaan doen. Seizoen 2 was beduidend minder origineel. Zie daarvoor: 'Lost, season 2'.
Ik denk dat alle kijkers van de serie het er over eens kunnen zijn dat de muziek altijd prachtig bij de beelden past.
Persoonlijk vind ik de actienummers wat minder, maar in de serie werken ze perfect.
Het sterke punt van Michael Giacchino vind ik de zachte emotionele stukken. Die van een traan en een lach.
Diep menselijk en mooi. In combinatie met de qualitatief sterke cast van de serie, levert dit hele mooie scènes op, waar de muziek soms meer zegt dan de rest.
Dan wil ik nog even mijn eer betuigen aan het nummer "Locke'd Out Again", wat ik een buitengewoon mooi nummer vind.
Ik zou zeggen; koop deze soundtrack en verlies jezelf compleet in deze muziek.
Persoonlijk vind ik de actienummers wat minder, maar in de serie werken ze perfect.
Het sterke punt van Michael Giacchino vind ik de zachte emotionele stukken. Die van een traan en een lach.
Diep menselijk en mooi. In combinatie met de qualitatief sterke cast van de serie, levert dit hele mooie scènes op, waar de muziek soms meer zegt dan de rest.
Dan wil ik nog even mijn eer betuigen aan het nummer "Locke'd Out Again", wat ik een buitengewoon mooi nummer vind.
Ik zou zeggen; koop deze soundtrack en verlies jezelf compleet in deze muziek.
Je bent snel beïnvloed wanneer je een wordt gegrepen door een sterk verhaal.
Maar er zijn weinig tot geen series waarin de muziek zo'n bepaalende rol heeft als in "lost". Geniale zet om met een stijkerskwartet Hitchockiaanse klanken te vermengen met Gamalan en soundeffects.
In sommige gevallen verteld de muziek meer dan het visuele aspect in scene's.
Denk aan de scene waarin Lock op het strand zit te kijken wanneer Michael de hond terug brengt naar zijn zoon. (season 1)
Een score om zeker eens bij stil te staan, en een droom voor iedere filmcomponist.
Maar er zijn weinig tot geen series waarin de muziek zo'n bepaalende rol heeft als in "lost". Geniale zet om met een stijkerskwartet Hitchockiaanse klanken te vermengen met Gamalan en soundeffects.
In sommige gevallen verteld de muziek meer dan het visuele aspect in scene's.
Denk aan de scene waarin Lock op het strand zit te kijken wanneer Michael de hond terug brengt naar zijn zoon. (season 1)
Een score om zeker eens bij stil te staan, en een droom voor iedere filmcomponist.
