Bajofondo Tango Club
Opzwepend
18/10/2007
Opzwepend, zo kan het optreden van de Bajofondo Tango Club van donderdag 18 oktober in Gent in één woord worden gevat. De hartstochtelijke klanken van de bandoneon, de sensuele klanken van de viool, de melodieuze klanken van de piano en de swingende elektronische beats, bas en drum zorgde voor een heerlijke mix van tango en dance. Voeg daar nog eens de cult-sfeer die het kunstencentrum Vooruit uitademt bij en je hebt een zeer vermakelijke avond waarbij niet alleen geluisterd maar ook gefeest, en gedanst werd.
De Vooruit
In het kader van het filmfestival Gent, dat dit jaar de focus had op de hedendaagse Argentijnse cinema, trad de Bajofondo Tango Club op in de concertzaal van het kunstencentrum Vooruit. De binnenkomst in het centrum deed vermoeden dat je je in de underground van Gent ging begeven: een achteraf gelegen ingang, een slechtverlichte entreeruimte, een achter ijzeren tralies gesitueerde garderobe en de alternatieve tangomuziek op de achtergrond uit de concertzaal. Ondanks dat de concertzaal, waar ongeveer plaats is voor 1200 mensen, afgeladen vol was, had je nog voldoende ruimte om je te kunnen bewegen. Het publiek was zeer gevarieerd, uitgedoste twintigers en dertigers die een avondje kwamen stappen, mensen die speciaal voor de muziek kwamen en het wat oudere publiek die een avondje cultuur deden. Deze laatste categorie hielden zich met name op op de balkons waar tevens de enige zitplaatsen waren. Terwijl enkele stelletjes op de dansvloer zich waagden aan de tango en anderen aan het genieten waren van hun eerste biertje was het wachten tot het spektakel zou beginnen…
|
Bajofondo Tango Club
De achtergrondmuziek in de concertzaal hield op, de ruimte die de menigte had vrijgehouden voor de tangoënde mensen werd opgevuld en de verlichting werd gedimd, de Bajofondo Tango Club deed zijn intrede.
De Bajofondo Tango Club bestaat uit acht bandleden afkomstig uit Argentinië en Uruguay. Het is begonnen als een project om muzikanten bij elkaar te brengen die zich toe hebben gelegd op het maken van hedendaagse muziek uit de Rio de la Plata. Het resultaat is een mix van tango en elektronische muziek, maar ook rock en hiphop kun je er in terug vinden. Hoewel de band hun muziek liever niet labelt als ‘elektro-tango’, geeft dit begrip wel een aardig beeld wat men kan verwachten. Een belangrijke rol in de band is toebedeeld aan de bandoneon (ook wel de ziel van de tango genoemd) en de viool, verder bestaat de band uit een gitarist, pianist, basist, drummer, dj en zelfs een vj. Deze laatste had de controle over de vertoonde beelden op de achtergrond van de band. Deze zwart-wit beelden waren prachtig en droegen bij aan de cult-sfeer van die avond.
De gehele avond straalde het enthousiasme van de bandleden eraf. Vaak springend en dansend op het podium terwijl ze het publiek met hun muziek opzweepte. Je kon niet anders dan meegaan in deze feeststemming. De violist Javier Casalla was zo bedreven bezig met zijn strijkstok dat er steeds meer losse haren aan hingen. Verder was er een mooi moment voor de bandoneon speler Martín Ferrés, in z’n eentje op het podium gezeten nam hij een adembenemende solo voor z’n rekening.
|
Gustavo Santaolalla
Een ook erg bedreven bandlid was de man die wij allen kennen van zijn prachtige scores voor ‘21 Grams’, ‘The Motorcycle Diaries’, ‘Brokeback Mountain’ en de in 2006 verschenen ‘Babel’: Gustavo Santaolalla. De muziek voor film van deze Oscar (twee maal), Golden Globe en WSA (public choice) winnaar is vaak intimistisch, vol gevoel en met een innerlijke beheerstheid die maar zelden te vinden is. De (akoestische) gitaar is daarbij leidend voorwerp.
Dat Gustavo Santaolalla zich niet alleen met filmmuziek bezig houdt wordt duidelijk als je zijn zeer rijke verleden gaat bekijken. Hij is een lange tijd lid geweest van de Argentijnse jaren zeventig rockband Arco Iris, oprichter van de underground band Wet Pic Nic, ontdekker van talenten, en producer van enkele toonaangevende Argentijnse en Mexicaanse bands. Het is niet voor niets dat hij ook wel de goeroe van de Latijns-Amerikaanse rock wordt genoemd. Het bandlid Gustavo Santaolalla liet tijdens het concert deze kant van zich zien. Met zijn elektrische gitaar is hij net zo wild als de rest de van de bandleden en weet hij met zijn rauwe rock-achtige basstem die hij met momenten liet horen de mensen nog meer op te zwepen.
|
De Usuahia a la quiaca
Dan is er een moment op de avond waarop het luidruchtige publiek stil valt. Geheel gepakt door de muziek… filmmuziek. Gustavo Santaolalla is vooraan op het podium op een krukje gaan zitten. Aldaar brengt hij met zijn charango (gechargeerd een kleine gitaar) het prachtige ‘De Usuahia a la quiaca’ ten gehore. Voor menigeen in het publiek waarschijnlijk onbekend maar voor de filmmuziekliefhebber een gerenommeerd stuk muziek. Muziek uit de film ‘The Motorcycle Diaries’. Na de laatste klanken van de charango barst het publiek uit in een “staande” ovatie welke mij nog lang na zal blijven.
|
Afsluiting
Om de uitgelaten menigte nog meer de vrijheid te geven om los te gaan, krijgt deze richting het einde van het concert de kans om het podium op te gaan. Al snel stond het hele podium vol met dansende en springende mensen. Het concert liep op een einde, nadat de Bajofondo Tango Club als toegift nogmaals het nummer Pa Bailar speelde was het dan ook echt gedaan. De lichten gingen aan, de taps gingen dicht en iedereen schuifelde langzaam maar zeker naar buiten met nog steeds dat opzwepende gevoel van binnen.
Tip: Het concert van de Bajofondo Tango Club in Gent van 18 oktober was de opening van hun Europese tour 2007. Kijk op de officiële website http://www.bajofondotangoclub.com/ wanneer ze bij jou in de buurt zullen optreden.
Meer info: www.bajofondotangoclub.com
|
Joris Kessels |
|