| Soundtracks In Concert 2007 10/02/2007 Soundtracks in Concert is in België ondertussen al een vaste waarde geworden. Dit muziek evenement staat garand voor een leuke avond boordevol filmmuziek gespeeld door een zeer goed orkest. Editie 2007 zit er ondertussen weeral op en het mag gezegd worden, ‘het was weer de moeite’. Dit jaar zaten er in het programma weer enkele pareltjes om van te genieten. Zelf zijn mijn vrouw en ik op vrijdag 26 januari geweest. Voor mij was het reeds de vierde keer dat ik naar Soundtracks in Concert ging. Ik keek er echt naar uit om Batman, Alien, Zorro en The Pirates of The Caribbean live te horen.
Tim Horemans |
Danny Elfman’s thema voor Batman mocht het concert openen. Bij de eerste tonen was het al onmiddellijk raak. Elfman kwam tot leven in de Elisabeth zaal, maar halverwege schakelde het orkest over op, wat volgens mij, het thema van de tv-serie Batman was. Dit brak voor mij de sfeer want ik had mij aan Elfman verwacht. Naar het einde van dit eerste stuk toe werd er teruggekeerd naar Batman van Elfman. Die kleine teleurstelling werd snel rechtgezet met El Cid, een zeer mooi thema geschreven door Miklos Rosza. Dit is nu net het mooie aan dit soort concerten, de muziek is zeer afgewisseld. Want met Baby Elephant Walk van Henry Mancini kwam de zaal volledig tot leven. Dit zeer gekende vrolijke deuntje die iedereen op zijn stoel mee schudden, inclusief dirigent en orkest. Je zag echt dat de muzikanten plezier hadden om dit te spelen. Heel ernstig werd het wanneer pianosolist Luigi Ceci ‘Piano sonate N° 2 van Rachmaninov speelde uit de film Brief Encounter. Zonder partituur speelde deze gedreven pianist dit immens moeilijke stuk. Prachtig om te zien. De tweede solist van de avond was Tony Henry, de tenor die we reeds kennen van The Night Of The Proms. Hij bracht enkele klassieke werken zoals Largo al Factotum en Caruso. Met het thema lied uit de James Bond film Thunderball ging het er iets lichter aan toe en kreeg je ook meer een film gevoel.
Verdere hoogtepunten vond ik Perfume, A Story of Murder. Dit was misschien niet het meest toegankelijke muziekstuk maar ik vond het prachtig. Het viel op dat dit echt filmmuziek was. Toch leuk dat er tussen de klassiekers ook eens recente filmmuziek op het programma stond. De suite van componist Nino Rota bracht de muziek van o.a. The Godfather terug tot leven. Als Goldsmith fan was ik echt benieuwd naar Basic Instict en vooral naar het thema van Alien. Basic Instinct werd te vlak uitgevoerd maar Alien daarentegen deed bij mij de haartjes rijzen. James Horner staat gekend bij de filmmuziek liefhebbers als een man die mooie thema’s kan schrijven en dat bewijs werd geleverd met een suite uit The Mask of Zorro. Het is toch altijd afwachten hoe een orkest een muziekstuk interpreteert of hoe het gearrangeerd is. Je weet hoe de muziek in de film of op de soundtrack klinkt en live is dat meestal toch niet hetzelfde. Maar in het geval van Zorro was het echt raak. Het was knap om te zien hoe de muzikanten zelf het handengeklap deden en hoe bepaalde instrumenten vervangen worden door iets anders en dan toch hetzelfde effect bereiken. De suite was zeer goed opgebouwd, het begon met de actiemuziek, werd dan gevolgd door het liefdesthema van Zorro om dan met opzwepende muziek te eindigen. De topper van de avond vond ik Pirates of the Caribbean. Heel de zaal zat het thema van The Pirates mee te zingen. Het arrangement was zeer sterk geschreven. Het bevatte alle thema’s uit de film, inclusief een stukje van de actiemuziek. Jack Sparrow kwam als het ware tot leven.