Code 46

Code 46 katapulteert de kijker naar een toekomst waar de steden afgebakende zones zijn. Buiten de steden is het een niemandsland. Om tussen de steden te reizen moet men een verzekering kunnen afsluiten. Die verzekering wordt echter niet aan iedereen toegestaan. In Code 46 volgen we William (Tim Robbins), een verzekeringsinspecteur die een zaak betreffende vervalste reispapieren moet onderzoeken. Hij trekt naar een andere stad en ondervraagt een aantal verdachten, en ontmoet zo Maria (Samantha Morton). Hij vermoedt dat zij iets te maken heeft met de vervalsingen, maar wordt verliefd op haar. Zijn reispapieren staan slechts echter een verblijf van 24 uur toe …

De muziek in deze film is van Free Association. Dit is eigenlijk de naam van de band die door David Holmes en Steve Hilton werd opgericht. David Holmes wist ik al erg te appreciëren voor zijn acid jazz scores voor Ocean’s Eleven en Oceans Twelve. Steve Hilton heeft buiten Code 46 vrijwel geen credits voor filmmuziek. Code 46 is een film die niet over the big budgets beschikte om een verre toekomst te schetsen, en toch slaagt Michael Winterbottom daar voortreffelijk in. Dit doet hij door een zeer atmosferische en futuristisch aandoende soundtrack heel duidelijk ‘over de beelden heen’ te plaatsen. De muziek is bijna een ambient score te noemen: een rustige, lang uitgesponnen muziekstijl met elektronische instrumenten waarbij zogenaamde soundscapes worden gecreëerd. Hier wordt een surreële sfeer bekomen met veel zwevende synthesizer tonen, bijna geen percussie, hier en daar wat geneurie en de constante dromerige noten van een elektrische gitaar. Code 46 is een eerder vreemde, maar toch mooie en effectieve soundtrack voor deze film!