Up
For Your Consideration promotional release of the score

In 2009 bracht Disney samen met Pixar een prachtige animatiefilm uit met de simpele titel Up. Deze computergeanimeerde film is geregisseerd door Pete Docter (Monsters Inc., Inside Out) en werd een groot succes. De film is in de pers dan ook lovend ontvangen, vanwege het grappige en hartverwarmende verhaal. Het was de eerste 3D animatiefilm die vertoond werd op het
Film Festival van Cannes. Ook kreeg de film vijf Oscarnominaties, waarvan twee verzilverd werden, die voor beste animatiefilm en beste score. In die beide categorieën won de film ook prijzen op het Golden Globe festival.
Het verhaal draait om weduwnaar Carl (stem Ed Asner), die een belofte aan z'n vrouw Ellie wil inlossen en wil ontsnappen aan het leven in de drukte van de stad. Daarom knoopt hij duizenden ballonnen aan z'n huis, die daardoor gaat zweven en drijft hij op de wind naar andere plaatsen, waarbij zijn doel Paradise Falls is, waar hij en z'n vrouw vroeger al over droomden. Dan blijkt dat een opgeschoten jochie, Russell (stem Jordan Nagai), per ongeluk op dat moment voor z'n deur stond en daardoor mee omhoog ging. Hij had net een poging gedaan om de norse Carl te mogen helpen, maar werd weggestuurd. Toen praatgrage Russell zich bedacht en opnieuw voor Carl's deur stond, ging de reis van start...

De score van Giacchino bleek voor de film een schot in de roos, met z'n luchtige en opgewekte klanken en kleuringen. Niet voor niets viel Giacchino's score een aantal malen in de prijzen.
Voor de muziek heeft Giacchino gebruik gemaakt van een beperkte orkestrale bezetting. De score doet dan ook regelmatig nogal minimalistisch aan. Daarbij valt duidelijk op dat de score voor een komedie is gecomponeerd. De lichte luchtigheid van de muziek past perfect bij een komedie en de warmte van de muziek in een aantal tracks past ook nog eens prima bij het mooie verhaal, waarin de band tussen de norse Carl en de vrijpostige Russell steeds hechter wordt en hij in Russell steeds meer de zoon gaat zien die hij met Ellie nooit gekregen heeft.

Voor de film heeft Giacchino een mooi thema gecomponeerd voor Ellie, die ondanks dat ze grotendeels afwezig is in de film, toch een hoofdrol speelt in het verhaal. Dit thema komt regelmatig terug in de diverse tracks. Het thema wordt in de meest basale vorm gebracht in de track 'Resigned and Reminded', waarin dit aangename thema alleen op piano wordt gespeeld. Eigenlijk volgt de orkestrale versie in de volgende track 'Carl goes up'. Vooral deze laatste hoort bij de fraaiste tracks van de score. ook in de fraaie, wat melancholieke track 'Stuff We Did' komt dit thema eerst heel minimalistisch op solo piano naar voren, om halverwege mooi rustig orkestraal aangevuld te worden. Ditzelfde gebeurt ook in 'The Ellie Badge', waarin eveneens een prettig soort melancholie doorklinkt. In de track 'Memories can Weigh You Down' komt het fraaie thema naar voren in een prettig vlotte en vol orkestrale uitbarsting, die naar het einde wat meer afzwakt.

Een flink deel van de muziek heeft Giacchino in een wat jazzy jasje gestoken, waarmee hij de tijd een stuk terugdraait, als beeld van de oude Carl. Een van de meest opvallende uitingen daarvan is 'The Nickel Tour', die een duidelijke dertiger jaren jazz-kleuring heeft. De melodie is een van de sub-thema's van de film en daardoor klinkt de track toch heel aardig. Hetzelfde geldt voor de track 'Spirit of Adventure Diner', die ook een erg gedateerde klank heeft. Een flink aantal andere tracks hebben ook in meer of mindere mate die wat jazzy kleuring, maar dan in een veel modernere uitvoering. De voorlaatste track bij de End Credits begint ook op zo'n typische jazzy manier, gespeeld door een jazzband. Maar ook verder in deze track blijft die jazzy kleuring nogal hangen. De afsluitende track 'The Spirit of Adventure' is een typische old school jazzsong, die teruggrijpt naar de jonge jaren van hoofdpersonage Carl.
Behalve een jazzy kleuring bevat de score ook een aantal tracks in een meer lazy stijl, waarin toch weer een beetje die jazzy klankkleur terug te horen is. Dit zijn met name de tracks halverwege het album en spelen rondom de belevenissen van Russell en zijn vogel Kevin.

Dit 'promo score' album bevat ook een aantal tracks die behoorlijk aan de spannende kant zitten, met name in de tweede helft van de score, wanneer in de film blijkt dat Muntz niet is wie ze denken dat hij is. Die spanning komt tot een hoogtepunt in tracks als 'The Explorer Motel', 'Escape to Muntz Mountain' en 'Giving Muntz the Bird'. Het hoofdthema klinkt soms door de muziek heen, maar de muziek is tamelijk grillig, waardoor deze duidelijk minder prettig in het gehoor ligt. Vooral de lange track 'Seizing the Spirit of Adventure' heeft last van die spannende grilligheid, ondanks dat de muziek tamelijk melodieus is en het hoofdthema voorbij komt.

Een wat vreemde eend in de bijt op dit promo album is 'Habanera', wat een stuk is uit de opera Carmen van Georges Bizet. Dit is in een fraai arrangement gegoten en past ook goed binnen het geheel van de score.
Een andere aparte track is de openingstrack 'Movietown News', die een typische mars-tune heeft van een radiouitzending, maar daarna verder gaat in een spannend klinkend arrangement, die gekoppeld is aan ontdekkingsreiziger Muntz. Later op het album linkt deze track met andere spannende tracks.

Kortom, met zijn score voor Up heeft Michael Giacchino een flink aantal grote prijzen gewonnen. Maar of de score die prijzen waard is, vraag ik me af. In combinatie met de film mogelijk wel, maar los van de film valt de score nogal tegen. Veel muziek is aan de minimalistische kant en ook de jazzy stijl van veel tracks helpt niet mee voor een hoge waardering, vooral ook omdat die muzikale kleuring nogal gedateerd aandoet. De vele spannende, zelfs thrillerachtige muziek maakt het beluisteren evenmin tot een aangenaam avontuur. Dat is heel anders voor het fraaie hoofdthema voor Ellie. Dit lievige thema presenteert Giacchino in diverse gedaanten, van minimalistisch op solo piano tot uitbundig en van vol orkestraal tot melancholiek ingetogen. Die muziek rond dit hoofdthema van de film trekt de waardering voor dit promo album nog op naar 65 uit 100 punten, wat een heel krap zeventje oplevert.