One Hour Photo

Het deed komiek Robin Williams, bekend van o.a. Good Morning Viatnam en Patch Adams, geen goed dat hij altijd werd gezien als 'de grappenmaker van Hollywood'. Daar moest maar eens snel verandering in komen vond hij. En dat gebeurde in 2002. 'Het drieluik van het kwaad' noemde Williams het tijdens een interview bij de Amerikaanse Letterman, de reeks films die hij in 2002 en 2003 maakte; Death To Smoochy, Insomnia (ook met Al Pacino) en One Hour Photo. Uit dit rijtje is One Hour Photo toch wel de meest duistere film van Williams.

Een foto-ontwikkelaar in een grote supermarkt raakt langzaam geobsedeerd door een familie, waarvan hij al jaren de foto's ontwikkeld. Dit begint onschuldig, maar neemt steeds ergere vormen aan. Tot de dag aanbreekt dat het personage van Williams erachter komt dat de vader des huises vreemd gaat. Een reeks van bloedstollende gebeurtenissen volgt.

De muziek voor One Hour Photo werd geproduceerd door Reinhold Heil en Johnny Klimek en heeft een zeer duistere ondertoon. Er wordt gebruik gemaakt van veel speciale effecten en geluiden zoals gebonk van een hart. Veelal is het underscore. In veel nummers wordt gebruik gemaakt van een soort synthesizer-xylofoon, wat toch iets angstaanjagends geeft aan de toch al soms schokkende gebeurtenissen.

Het beste nummer van deze soundtrack, en tevens het ongelooflijk spannende slot van de film, is 'The Pursuit'. Bijzonder mooi klinkende strijkarrangementen versterken het gevoel van vluchten, angst en een doodlopende achtervolging.

Wat wel opgemerkt moet worden is dat het geen spannende soundtrack is, alla Hans Zimmer of James Newton Howard. Ook storen de effecten vaak, het is zo nu en dan teveel van het goede. Geen topper, maar zeker geen slechte soundtrack!