Na The Terminator (1984) kwam componist Brad Fiedel terug om de filmmuziek voor het fenomenale vervolg te schrijven (1991). Een hoofdthema had hij al: het ietwat verdrietige en best wel emotionele "Main Title." In het origineel klonk deze melodie mager, als een eenzaam synthesizertje dat niet echt kon overtuigen. Maar hoewel de score voor Terminator 2 ook vrijwel geheel met synths is gemaakt (op een gitaar in het eenvoudige, maar mooie "Desert Suite" na), klinkt alles nu veel organischer, gelaagder en complexer. Desalniettemin is het een pikzwarte draaikolk van percussie, motieven en thema's, vormgegeven met ijzige en penetrante synthprogrammering.
In deel twee wordt het kwaad vertolkt door Robert Patrick, de T1000. Fiedel gaf deze vloeibaar metalen vijand een griezelig pulserend motief, dat je na het zien van de film (in mijn geval althans) ook daadwerkelijk bijblijft. Een feest van herkenning is daarom de track "Escape from the Hospital (and T1000)." Arnold Schwarzenegger, de nu goede T800, heeft evenzo een eigen motief, dat klinkt als twee aambeeldslagen met een derde noot als afsluiter. In "I'll Be Back," een geweldige track, worden deze twee motieven tegen elkaar uitgespeeld.
Behoorlijk wat nummers bestaan uit meervoudige elektronische percussieritmes, die sommige luisteraars wellicht te simpel of juist te zenuwslopend kunnen vinden. Ze zijn echter stuk voor stuk functioneel en zonder af te raffelen door Fiedel in elkaar gezet ("Attack on Dyson," "Helicopter Chase," "Tanker Chase"). Voor deel twee is ook een elektronisch koor ingezet voor de wat zwaarder beladen momenten: "Sarah's Dream" brengt ons onaangenaam apocalyptische klanken en in "T1000 Terminated" wordt het "koor" ingezet voor de ondergang van het doem-icoon T1000.
Is er nog meer? Ja: heroïek! In bijvoorbeeld "Trust Me," "I`ll Be Back" en "Terminator Revives" is de sfeer optimistisch en heldhaftig. Dit zijn welkome afwisselingen voor duistere en moeilijke tracks als "Cameron's Inferno" (verwijzend naar regisseur James Camerons hel van een set voor de metaalfabriek).
Terminator 2 - Judgment Day is een score die objectief gezien goed is: het heeft de film niet alleen sterkere emoties gegeven, maar ook in een unieke sfeer ondergedompeld. Geen een score die ik ken (ook The Terminator niet) ligt in de lijn van deze soundtrack. Edoch, zeker niet iedereen zal deze synthesizer-score kunnen waarderen. Maar zelfs voor een synth-score is het toch een vreemde eend in de bijt, die je, als je er van houdt, telkens weer grijpt...