Amore


Monster Melodies 08/07/2016 ビニール
映画 映画のリリース: 1974
 

今すぐ購読する!

もっと情報を得て、コレクター情報にアクセスしてください!





 

# トラック   期間
1.Venezia6:24
2.Ruga Do Pozlic7:08
3.Giudecca4:02
4.Campo San Polo1:16
 18:49
# トラック   期間
1.Ma Dove Sei'2:51
2.La Contessina1:05
3.Marina3:31
4.Amore11:19
 18:46
あなたのレビューを提出する 他の言語でレビューを非表示にする

 

Amore - 07/10 - その改訂 Lammert de Wit, 提出された (オランダの)
Dit is de derde recensie van een korte 'memorial-serie' vanwege het recente overlijden van Vangelis.

De Franse film Amore is een oudje uit 1974, die geregisseerd is door de Roemeense Fransman Henri Chapier, die in 2019 overleed. Chapier was eigenlijk journalist, maar maakt in de zestiger jaren ook documentaires. Zijn eerste speelfilm was Sex Power, daarna gevolgd door Salut, Jerusalem. Amore was zijn derde en laatste film. Deze film had een wat expirimenteel karakter en was niet erg succesvol.
Het verhaal draait om Daniel (Daniel Quenaud), die door de Franse overheid naar Venetië wordt gestuurd om een oplossing te vinden voor het steeds hoger komende water. Samen met fotograaf Paolo (Julian Negulesco) gaat hij aan de slag, maar Paolo vindt dat hij eerst de stad zelf moet leren kennen. Daarvoor strikt hij de fleurige Marina (Sonia Petrovna), met wie Daniel de stad rondtoert, waarbij ze verliefd worden. Maar de moeder van Marina heeft al een man voor haar uitgekozen, waarbij haar moeder adelijke komaf en rijkdom belangrijker vindt dan karakter...

De muziek bij de films van Chapier is al vanaf zijn eerste film van Vangelis geweest, die zodoende ook de score voor deze film maakte. Pas in 2016 kwam een LP van de score voor de film uit. Zelf heb ik een download van deze score, maar de kwaliteit hiervan houdt niet over. Of dat ook geldt voor de LP uit 2016 weet ik echter niet. De muziek klinkt een beetje alsof het gaatje in de LP net niet precies in het midden zit, want een bepaalde jengel veroorzaakt, als het ware een soort constante golving in de muziek. Maar ach, het is een oudje, zullen we maar zeggen. Toch wat irritant na een paar keer beluisteren.

De muziek van Vangelis is redelijk melodieus. Het album opent met de track 'Venezia', die eveneens redelijk melodieus is, met de hoofdmelodie van heldere keyboardklanken, op een eigenlijk best prettig klinkende harmonieuze underscore van elektronische klanken en soms wat aparte effecten.
De tweede track 'Ruga do Pozlic' is een lange track, waarin de hoofdmelodie weer gespeeld wordt op een keyboard, die nu een beetje als een xylofoon klinkt. En opnieuw is de begeleidende muziek best aangenaam harmonieus, en heeft de muziek zelfs een licht romantische kleuring.

Een aparte track is 'Giudecca', waarin de wat grillige melodie op een volkse manier solo wordt gespeeld op een blokfluit. Er is geen begeleiding, behalve wat slagen op een blikkerige gong.
'Campo San Polo' is een track die wat meer een deuntje is, waarbij een soort orgeltje begeleid wordt door zangklanken. De track 'Ma Dove Sei' heeft een wat melancholiek-romantische kleuring, waarin Vangelis opnieuw zijn bekende warme xylofoon-achtige keyboardklanken inzet. Een wat simpele, maar wel fraaie track. Dat geldt dan weer niet voor 'La Contessina', die juist vooral uit rare klanken en effecten bestaat, zonder enige melodie. Niet fraai, wel apart.
'Marina' is een soort combinatie van zowel 'Ma Dove Sei' als 'La Contessina', want de themamelodie voor Marina, zoals die in 'Ma Dove Sei' gebracht wordt, is hier voorzien van allerlei rare klanken, zoals die in de voorgaande track te horen waren.
De afsluitende titeltrack heeft wat meer een underscore-karakter, terwijl de melodie wat vlakker en trager is. Wel is er weer die hoge, wat snerpende keyboardklank, waarmee Vangelis de melodie speelt, met orgelachtige klanken als begeleiding. Het is een lange track die daardoor niet echt pakkend is.

Kortom, met zijn muziek voor de Franse film Amore heeft Vangelis een score gecomponeerd in een stijl die toen al typerend voor hem zou worden. Met overwegend best fraaie melodieën in een vrijwel geheel elektronische setting, heeft hij hier een heel behoorlijke score neergezet. Het is een oude score en de muziek komt soms wat simpel over, maar de muziek is vrijwel overal prettig harmonisch, al is het soms wat saai. Een paar tracks zijn duidelijk niet fraai. De waardering zou 70 uit 100 punten worden als de muziek niet zo jengelt, maar door de magere kwaliteit moeten er eigenlijk tien punten vanaf.


不具合を報告するか、私たちに追加情報を送ってください!: ログイン

 



もっと