Opnieuw regisseerde Michael Bay een Transformers film. Zijn derde project in deze reeks en de vierde is onderweg. Want waarom zou je de kip met de gouden eieren slachten?
En ook opnieuw is er het eeuwige verhaal van de strijd tussen goed en kwaad, zoals die niet alleen in de realiteit hier op aarde werkt, maar ook in de fantasiewereld van de Transformers (of Lord of the RIngs, Star Wars, Batman, enz). En omdat die strijd tussen goed en kwaad zo herkenbaar is in onze eigen wereld én we daarbij steeds verlangen naar de overwinning door het goede, zijn goed gemaakte films met dat thema-van-alle-tijden altijd populair, ook (en misschien wel vooral) als het verhaal zich afspeelt in een fantasiewereld. En blijkbaar appelleert Transformers daaraan, want de bioscoopzalen zitten vol.
De scores van de vorige films uit de serie zijn gemaakt door Steve Jablonsky en ook deze derde Transformers: Dark of the Moon is weer van Jablonsky. En de muziek voor dit derde deel doet zeker niet onder voor die van de vorige twee delen. In feite borduurt Jablonsky gewoon voort op die vorige scores. Sommige thema's veranderen wat, maar gemiddeld is het meer van hetzelfde. Maar dat is de film ook. De vraag is of dat zo erg is.
Jablonsky heeft in ieder geval de muzikale onderlaag van de film op hetzelfde niveau en op dezelfde klankkleur gehouden als de vorige twee films, zodat de films ook door de muziek bij elkaar horen, net zoals de muziek van alle Pirates films of alle Lord of the Rings films op elkaar lijkt en daardoor bij elkaar horen. En filmpubliek waardeert het ook dat seriefilms steeds dezelfde muzikale thema's of themasoorten en klankkleur hebben. Dus dat doet Jablonsky gewoon goed.
Steve Jablonsky komt uit de stal van Remote Control en dat hoor je direkt. De sfeer van de score is daar direkt mee te verbinden en als je daarvan houdt (en dat doe ik) dan is mooi meegenomen. De bombastische synthesizers uit de eerste twee films komen weer terug, waarmee de muziek vol en heroïsch klinkt. Veel van de klanken die je hoort in deze score tref je ook aan bij veel andere RC-producties en sommige thema's zijn ook wel via een omweggetje herkenbaar vanuit andere films. Maar ik heb daar niet zoveel moeite mee, want als een mooi thema uit een willekeurige andere film goed klinkt, waarom zou je daar dan geen gebruik van mogen maken? Hoeveel riedels van Vivaldi lijken niet ergens op die van Mozart of Puccini? Natuurlijk zijn ook bij Jablonsky 'riedels' uit andere films te herkennen, maar als dat goed klinkt en goed in de score geïntegreerd is en in de film goed werkt, dan vind ik dat prima. En dat werkt in deze score, want hij klinkt gewoon goed.
Het eerste deel van de score bevat veel tracks die wat minder goed in het gehoor liggen, door een hoger niveau van spanning, waarbij Sentinel Prime een uitzondering is. In die track komt een prachtig thema terug die heerlijk wegluistert. Vanaf de track Battle begint de score veel harmonischer en heroïscher te klinken met mooie volle synthesizer klanken, die vaak bombastisch zijn uitgewerkt tot schitterende hoogtepuntjes. Ook de rustige tracks die daar tussendoor zitten bevatten volop mooie harmonische muziek met een iets dramatische ondertoon. De vergelijking met Battle: Los Angeles dringt zich op. Die geweldige score van Brian Tyler ligt nog vers in het geheugen en Jablonsky hanteert eenzelfde klankkleur en sfeer, maar met andere melodieën. En ook de melodieën van Jablonsky zijn prachtig in dit tweede gedeelte van de score, zowel in de rustige als in de bombastische tracks.
Kortom, Steve Jablonsky zet met Transformers: Dark of the Moon toch weer een prachtige score neer. En dat die lijkt op de vorige twee, of op andere Remote Control producties vind ik niet zo interessant. Het is gewoon mooie muziek, en daar gaat het mij om. Met prachtige, soms gevoelige, harmonische melodieën in de rustige tracks en met prachtige bombastische heroïsche melodieën in de heftige tracks. Alleen het eerste derde deel van de score is wat minder, op Sentinel Prime na.
Battle: Lost Angeles had van mij een 10, deze score van Jablonsky voor Transformers: Dark of the Moon krijgt toch een mooie 9.