De Amerikaanse film
Judge Dredd is een science fiction verhaal die geregisseerd is door Danny Cannon (I Still Know what You did Last Summer, Geostorm). De film is gebaseerd op een stripverhaal en speelt zich af in een toekomst, waarin de mensheid moet vechten om te overleven in een dictatoriaal geregeerde wereld. De film is in de pers wat mager ontvangen, al werd de visuele stijl ronduit geprezen. De film kwam net uit de kosten.
Het verhaal speelt in 2080, waarbij de mensen in mega-steden wonen, waar de orde wordt gehandhaafd door zogenaamde Rechters (Judges). Die rechters spreken niet alleen recht, maar fungeren ook als opspoorders van misdaad, als officier van justitie en als uitvoerder van de straf. En waar Rechter Dredd een fanatiekeling is, blijken sommige andere corrupt. De uit de gevangenis ontsnapte voormalige rechter Rico laat Dredd opdraaien voor een moord, maar hij krijgt 'slechts' levenslang. Als Dredd echter wordt afgevoerd naar de gevangenis, wordt het transport onderschept en Dredd gevangengenomen door mensen die nog buiten de stad wonen. Hij wordt echter bevrijd en komt erachter dat Rico en hij het resultaat zijn van een geheim project en hij gaat op weg om een einde te maken aan de terreur van Rico...
Het was oorspronkelijk de bedoeling dat David Arnold de film van muziek zou voorzien, vanwege zijn eerdere samenwerking en vriendschap met regisseur Danny Cannon. De producent vond Arnold echter te jong en onervaren, en bracht de regisseur in contact met Jerry Goldsmith, die weer een vriend van de producent was (hoezo vriendjespolitiek?). Maar het paste niet in Goldsmith's agenda, hoewel hij wel gestrikt werd om de muziek voor de trailer van de film te maken. Die muziek staat ook op dit Special Collection album als laatste track van de eerste CD.
Uiteindelijk nam Alan Silvestri het stokje over en maakte de definitieve score voor de film, overigens zonder zich iets van de trailermuziek van Goldsmith aan te trekken.
In 1995 kwam er eerst alleen een soundtrack van de film uit, met een vijftal songs en een deel van Silvestri's score voor
Judge Dredd, maar in 2015 kwam Intrada met de volledige score op de markt. Dit is de recensie van dat Intrada Special Collection album.
Silvestri heeft voor
Judge Dredd een bombastische orkestrale score geschreven, vol met melodieuze thema's en heroïsche uitbarstingen. Het is daarmee een prachtige luisterervaring geworden, die evengoed in een grootschalig historisch epos zou passen.
Het hoofdthema van de film is een door luid koper geblazen snelle en korte melodie, die als een ostinato zorgt voor een soort militaristische kleuring van marcherende legers. De voortdurende wisseling van majeur naar mineur en terug in de underscore geeft de muziek een gevoel van een aangename urgentie. Dit bijzonder fraaie thema komt regelmatig terug in de score, waarbij de pompende fanfares van machtig koper veel van de tracks een energie geven die je maar in weinig scores tegenkomt.
Het bombastische karakter van de muziek komt niet alleen van de koperblazers, ook de percussie speelt hierin een belangrijke rol. Die percussie is vaak heftig en overheersend, vooral in de lage percussieklanken, wat duidelijk z'n invloed op de sfeer van de muziek heeft, en extra wanneer dat wat galmend klinkt. Ook lage koorklanken ontbreken niet en doen mee in die heftigheid van de muziek, evenals het feit dat Silvestri een groot orkest tot z'n beschikking had.
Toch weet Silvestri ook de meer ingetogen momenten in de film muzikaal te omlijsten met even ingetogen muziek, die vaak een gevoelig aspect in zich heeft. Dat werkt vaak des te beter omdat de score zelf zo bombastisch is, waardoor zo'n meer emotioneel moment extra impact heeft. Vooral als de tragiek van het verhaal duidelijk wordt, weet Silvestri dat met fraaie strijkers in te kleuren tot een mooie elegie.
Ook op andere momenten zit er voldoende dramatiek in de muziek, terwijl die tegelijkertijd toch hoopvol overkomt. Dat samenspel van dramatiek en hoop zorgt ervoor dat de muziek bijzonder klinkt en dat je echt naar de muziek moet luisteren in een bijna euforische stemming.
De film is natuurlijk ook spannend en zit vol actie, wat Silvestri heeft voorzien van wat grimmiger en donkerder gekleurde muziek. Op dit album met de volledige score staat uiteraard vrij veel van die dreigende en spannende muziek, die niet altijd even aangenaam is om naar te luisteren. Toch valt het meestal mee, omdat in veel van die meer spannende tracks toch iets van het erg fraaie thema terugkomt, al was het maar in de achtergrond, of in de typerende instrumentatie van de muziek met z'n vele koperblazers en percussie.
Naast de melodieuze arrangementen bepalen die koperblazers voor een groot deel de impact van de score, zowel in de hoge klanken als in de gedempte klanken. Wanneer er dan mooie zware underscore of koorklanken onder die koperblazers is gezet, dan doet dat vaak erg prettig aan in al z'n bombastische heftigheid. De hele score komt daarbij nogal zwaar op de hand over en wordt wel met de klanken van Richard Wagner vergeleken, wat zeker terecht is.
Kortom, met
Judge Dredd heeft Alan Silvestri een dijk van een score gecomponeerd, met fraaie thema's en een heerlijke bombastische orkestrale klank. Wagner zou er vast mee in zijn sas zijn geweest en er goedkeurend naar geluisterd hebben. De vele spannende muziek op dit album maakt het soms toch een beetje minder prettig, maar Silvestri heeft met veel melodieuze klanken en grootse arrangementen een bijzonder aangename score neergezet, die een waardering krijgt van 86 uit 100 punten.