Arachnophobia


Hollywood Records US (0720616097422)
映画 | 年: 1990 | 映画のリリース: 1990 | フォーマット: CD
 

今すぐ購読する!

もっと情報を得て、コレクター情報にアクセスしてください!





 

# トラック アーティスト/作曲家 期間
1.Blue Eyes Are Sensitive To The LightSara Hickman5:11
2.Atherton's Terrarium0:21
3.ArachnophobiaBrent Hutchins4:53
4.Miller's Demise0:37
5.Spiders And SnakesThe Party3:40
6.Offspring0:51
7.Boris The SpiderPleasure Thieves2:59
8.Delbert Squishes the Spider0:49
9.Spider And The FlyThe Poorboys2:52
10.Web Photo0:26
11.Caught In Your Web (Swear To Your Heart)Russell Hitchcock4:28
12.Main Title5:36
13.Don't Bug MeJimmy Buffett3:27
14.The Casket Arrives1:55
15.Delbert's Theme2:04
16.Canaima Nightmare6:21
17.Along Came A Spider2:37
18.Cellar Theme1:20
19.End Title3:54
20.I Left My Heart In San FranciscoTony Bennett3:02
 57:22
あなたのレビューを提出する 他の言語でレビューを非表示にする

 

Arachnophobia - 08/10 - その改訂 Bruno Roberti, 提出された (オランダの)
Arachnophobia

Deze soundtrack bestaat uit zowel popsongs als score tracks van de hand van Trevor Jones, die we allemaal het best kennen van The Last of the Mohicans.

In het eerste deel van dit album worden de popsongs iedere keer afgewisseld met korte stukjes van Jones zijn muziek. Die worden als het ware aan elkaar gemixt met fragmenten van dialogen uit de film. Apart maar niet mis. Je moet er voor zijn. Het gaat hier over een horror-komedie dus is alles toegelaten in zo’n genre. Persoonlijk had ik liever een langere score gehoord zonder songs, kwestie van smaak. Maar dan ging de humoristische toets misschien wel verloren gegaan zijn. Iedere popsong heeft wel ergens iets met spinnen te maken, de titels alleen al spreken voor zich. In vele soundtracks springen de songs er op een positieve of negatieve manier uit. Hier houden ze een beetje het midden. Het is geen meerwaarde maar vervelen doen ze ook niet echt.

Het tweede deel bevat langere score tracks en worden niet meer onderbroken door songs, behalve na de ‘Main Title’. In deze track krijgen we meteen het hoofdthema en dat is één om U tegen te zeggen. Het begint met een soort synthesizer-effect die onvermijdelijk doet denken aan kruipende spinnen. Het orkest zet vrijwel onmiddellijk in met het prachtige hoofdthema, die wordt bijgestaan door een solo gitaar. Het avontuur druipt ervan af. Mooi, groots en episch dus. Na een tweetal minuten maakt dit plaats voor wat spanning en dreiging, maar het hoofdthema blijft nooit ver weg.
Ook in de volgende track na de popsong komt het hoofdthema terug, deze keer op harmonica en iets trager. Door de minder talrijke instrumentatie krijgen we een meer intieme versie met lichte country toets door de harmonica.
‘Delbert’s theme‘wordt ook door de harmonica gebracht maar is totaal anders van stijl dan het hoofdthema. Beetje jazzy en 80’s getint en doet me persoonlijk denken aan de stijl van Mike Post, die talrijke series van muziek voorzien heeft in de jaren 80, zoals Magnum P.I., The A-Team, Hill Street Blues, enz…
In de volgende track horen we meer dreiging en spanning. Hoe kan het ook anders met zo’n titel? Dit is meteen ook de langste track van de cd. Vele componisten vervelen al na enkele minuten als ze spanning muziek moeten brengen, maar Jones doet het hier voortreffelijk. Om de luisteraar meer dan 6 minuten in spanning te houden, wisselt hij voldoende electronische effecten af met meer orkestrale passages.
‘Along came a spider’ ligt een beetje in het verlengde van zijn voorganger maar dan met nog iets meer melodie.
Bij een titel als ‘Cellar Theme’ zouden we een thema mogen verwachten, maar die komt er echter niet voor de laatste seconden van deze korte track.
Bij de voorlaatste track is het hoofdthema terug in een mooie, tedere versie. We horen duidelijk het ‘happy end’-gevoel. Hoge strijkers, een solo dwarsfluit, hobo e.d. brengen elk hun deel van het thema tot het orkest in gang schiet en langzaam aan opwelt. Ook de gitaar is terug, alsook de “spinnenpootjes”. Hele mooie afsluiter van het score gedeelte.
Hierna komt nog een klassieker van Tony Bennett als ultieme afscheid van deze Arachnophobia.

Al bij al geen slechte score van Jones, maar wel een beetje vreemd geproduced. Volgens het boekje is er een echt orkest aanwezig en dat hoor je ook. Maar op vele momenten klinken sommige instrumenten wat “plastiekerig” en twijfel ik dan ook aan de echtheid ervan. Is het orkest soms vervangen, of gewoon bijgestaan, door de synthesizer om budgettaire redenen of is het gewoon wat onhandig gemixt? Ik blijf twijfelen. Het neemt niets weg van de mooie muziek die Jones neerpende maar het kon voor mij een puntje meer verdiend hebben moest die twijfel er niet geweest zijn en mochten de songs wat minder talrijk aanwezig zijn.
Vandaar mijn score van 8/10.
Arachnophobia - 08/10 - その改訂 Sybren van der Schoot, 提出された (オランダの)
Al bestonden er al een aantal spinnen-horrors zoals 'Kingdom Of The Spiders' en 'Tarantula',
er was nog niet een realistische en af en toe komische film in het genre en rond 1990 kwam daar dan Arachnophobia ( spinnenfobie). Een excursiegroepje reist af naar de jungle om zeldzame nieuwe vlindersoorten te vangen door rookmachines onder bomen te plaatsen. Naast vallende vlinders, donderen er ook een aantal grote spinnen uit de boom en zonder het te weten reist er eentje mee in de doodskist van een gebeten slachtoffer. Eenmaal terug in de USA komt het achtpotige diertje terecht bij een nietsvermoedende familie waarvan de vader panisch is voor spinnen. Als de tarantula eenmaal gepaart heeft met een huis, tuin en keuken spin, komt er een grote groep giftige tirannetjes los en moet het gezin, en zelfs het hele dorpje vechten om te blijven leven. Trevor Jones scoorde deze avonturen/thriller en de soundtrack word afgewisseld met filmdialogen en liedjes met een knipoog naar de spinnen.
De score luisterd lekker weg en Jones creeert een lekkere sfeer die al gelijk begint met de tropische panfluiten en avontuurlijke sound voor de jungle opening. De popsongs en oldies die tussendoor volgen maken duidelijk dat de film geen echte horror is, maar meer een zwarte komedie. Arachnophobia was best een kassucces en meer dan 10 jaar later kwam er een soortgelijke film genaamd Eight Legged Freaks om het spinnengenre weer uit het stof te halen. Toch blijft Arachnophobia realistischer en knapper gemaakt dan de tegenwoordig veelvuldig gebruikte computer animaties, die sommige films echt een B-stempel opdrukken.

その他のリリース Arachnophobia (1990):

Arachnophobia (1990)
Arachnophobia (1991)


不具合を報告するか、私たちに追加情報を送ってください!: ログイン

 



もっと