Lethal Weapon 2

De opvolger van Lethal Weapon heet gewoon Lethal Weapon 2 en is net zo spectaculair, spannend en komisch als deel 1, misschien zelfs komischer vanwege het personage van Leo Getz die geïntroduceerd wordt en zo goed bevalt dat hij ook in de volgende afleveringen gewoon terug mag komen.
Het verhaal heeft niet meer om het lijf dan een aflevering uit een doorsnee politieserie, maar het wordt zo goed en bevlogen gebracht dat het perfect werkt.

De soundtrack opent met de fraaie song Cheer Down van George Harrison. Dat het wel iets weg heeft van Electric Light Orchestra is niet zo vreemd omdat de song geproduceerd is door Jeff Lynne. Het is dan ook een aanstekelijke song.
De tweede song is een gemiddelde song van de Beach Boys. Niet geweldig, maar kan er wel mee door. De derde song is van Randy Crawford die de bekende Bob Dylan song Knocking On Heaven's Door op een erg fraaie manier zingt, waarbij ook de gitaar in de begeleiding prachtig spel levert.
Dan volgt de score, die gecomponeerd is door Michael Kamen en waarbij Eric Clapton een dikke vinger in de pap had bij de uitvoering. Ook David Sanborn heeft zich ermee bemoeid en hij heeft ook een van de tracks op z'n naam staan.
De score muziek heeft door die medewerking van Clapton en Sanborn een stevige blues klank gekregen. Clapton speelt op vrijwel alle tracks mee met de gitaar, terwijl ook Sanborn op menige track z'n scheurende saxofoon laat gelden. Naast die blues klank kent de score ook een stevige rock invloed en de combinatie van die twee bepaalt het grootste deel van de score. Je moet wel van die stijl houden en mijn smaak is het niet. Als die jazz-blues-rock-stijl je ligt, dan is deze score zeker aan je besteed. Zo niet, laat de soundtrack dan liggen en kies een andere.