The Core


映画 | 年: 2004 | 映画のリリース: 2003 | フォーマット: CD
 

今すぐ購読する!

もっと情報を得て、コレクター情報にアクセスしてください!





 

# トラック   期間
1.Main Title0:45
2.Green World Day3:50
3.Space Shuttle Landing5:50
4.Unobtainium Test3:08
5.Building The Ship3:29
6.Superstorm Over Rome3:19
7.The Launch6:01
8.Transition Into The Mantle3:12
9.Crystal Canyon Interior3:02
10.The Commanders Dies4:01
11.Hull Breach4:28
12.Golden Gate Bridge Destruction5:27
13.Rat Hacking Project Destiny2:44
14.Manual Override Attempt4:26
15.Planting The Bombs6:22
16.The Detonations Begin4:46
17.Journey Home4:19
18.The Rescue3:49
19.End Credits5:34
20.The Core3:03
 81:34
あなたのレビューを提出する 他の言語でレビューを非表示にする

 

The Core - 07/10 - その改訂 Lammert de Wit, 提出された (オランダの)
De Amerikaanse rampenfilm The Core was bedoeld om een blockbuster te worden, maar het werd een flop. Deze door Jon Amiel (Sommersby, Entrapment, Creation) geregisseerde film werd door de pers nogal mager ontvangen, waarbij vooral het wetenschappelijk ongelooflijk onzinnige verhaal werd benoemd, dat ook nog eens slecht in beeld zou zijn gebracht. Het publiek dacht er kennelijk net zo over, want de kassa's stopten met rinkelen ver voordat het budget was terugverdiend.
Waar gaat dat onzinnige verhaal dan over? Een aantal wetenschappers komen erachter dat het magnetisch veld van de aarde z'n stabiliteit begint te verliezen, als gevolg van de acties van een corrupt land, waardoor er wereldwijd allerlei rampen plaatvinden. Dat magnetisch veld wordt opgewekt door de kern van de aarde, en die kern is langzamer gaan draaien, en zal uiteindelijk stilvallen, waardoor het magnetisch veld verdwijnt en de aarde door directe zonnestraling zal verbranden. De wetenschappers roepen dan de hulp in van iemand die een soort duikboot heeft ontworpen, gemaakt van materiaal dat de druk en temperatuur van de kern kan weerstaan en die de grond in kan, om daar middels kernexplosies de kern weer aan het draaien te krijgen... Tsja.

Regisseur Amiel had bij zijn vorige drie films, waaronder Entrapment, al een goede band opgebouwd met Christopher Young en hem opnieuw gevraagd voor zijn volgende project. Maar Young had nog nooit muziek voor een dergelijke film gecomponeerd, terwijl er ook nog eens meer dan anderhalf uur muziek nodig was, vooral actiemuziek bij de scenes in de 'duikboot'. Young heeft zijn muziek orkestraal geschreven en paste daarvoor een groot orkest toe, samen met een flink koor, om de muziek het gewenste massale effect en volume te geven, maar verwacht bij deze score geen meeslepende thema's. Alleen de openingstrack laat iets van een thema doorschemeren, maar die beperkte thematiek blijft niet hangen, hoewel de orkestraties zeker fraai zijn.
Terwijl die melodieuze thema's ontbreken en de muziek gedurende het grootste deel van de speelduur van het album behoorlijk bombastisch overkomt, met soms erg mooie orkestrale arrangementen, heeft Young een aantal cues of tracks voorzien van elektronische muziek die boven het orkest uitkomt en de muziek in een aantal tracks wat beter verteerbaar maken. Ook gebruikt hij een elektrische gitaar en andere heldere muzikale invloeden als smaakmakers.

Young heeft afgezien van grootse en meeslepende melodieuze thematiek, omdat hij niet wilde vervallen in valse heroïek, maar juist nadruk wilde leggen op de spanning die bij de gevaren van de missie hoorden. Daarbij heeft hij zijn muzikaal ontwerp steeds verder doorgevoerd gedurende de film, waarbij hij meerdere verschillende muzikale structuren opgezet heeft. Daarbij heeft Young zijn muziek behoorlijk aan de harmonieuze kant gehouden, zelfs in de vele meer spannende tracks, en heeft hij dit niet teveel laten escaleren in echt chaotische klanken of veel dissonante geluiden, hoewel dat zeker niet ontbreekt. Maar ook meer ingetogen tracks komen voorbij, vaak in een fraaie orkestratie.
Zelfs komen af en toe een paar snare-drums en violen opzetten om de emoties in goede banen te leiden, terwijl er ook nog een melodieus motief voorbij komt met een bijna romantische kleuring.
Toch heeft de meer spannende en bombastische kleuring van de muziek de overhand en is het muzikale volume in de meeste tracks behoorlijk aan de stevige kant. Dat laat overigens wel de meer ingetogen muziek extra opvallen.

Kortom, met zijn muziek voor The Core heeft Christopher Young een imposante score gecomponeerd, met veel bombastische klanken en orkestraties, die vooral spannende scenes in de film ondersteunen. Daarbij heeft hij de muziek een behoorlijk stevige kleuring gegeven, waaraan ook de vele grootse koorklanken een bijdrage leveren. Veel muziek op dit album is fraai gearrangeerd, maar aansprekende en meeslepende melodieën ontbreken, waardoor de muziek, ondanks z'n bombast, toch wat vlak blijft. Vooral in de vele meer spannende tracks blijft de melodie behoorlijk achter en regelmatig hangt de muziek daarbij dicht tegen het chaotische spectrum aan. Dat gebrek aan prettige melodie of een mooi thema doet de score helaas een beetje de das om, waardoor de waardering blijft hangen op 70 uit 100 punten.

その他のリリース The Core (2003):

Core, The (2004)
Core, The (2011)


不具合を報告するか、私たちに追加情報を送ってください!: ログイン

 



もっと