Orca

In 1977, zo'n 2 jaar na het giga-succes van 'Jaws' kwam er een zogenaamde rip-off in de vorm van Orca a.k.a. Orca, The Killer whale. Hoewel het erg gemakkelijk is om deze film een Jaws- rip-off te noemen, komt de film bijna op geen enkel moment in de sfeer van Spielberg of John Williams. Het enige copie gedrag is de laatste sequentie waarin de visser met z'n maten op een boot achter de orka aan gaan om hem te doden. De film bevat prachtige beelden van orka's die in groepen met elkaar spelen en met elkaar rouwen om het verlies van een van hun metgezellen. Ennio Morricone weet een prachtige score af te leveren met zijn wel bekende sopraanzangeres en bijbehorende orkest. Ook bij de spanning en horrormomenten lijkt de score totaal niet op Williams'stijl, waardoor deze film zeker een eigen feeling heeft.
Hoewel de soundtrack op CD is uitgebracht, valt over de kwaliteit van het geluid nog veel te verbeteren, maar alla..gezien de afwisselende muziek en knisperende strijkers mag je dit door de vingers zien. Beste tracks zijn 'Orca' en 'Orca ( finale)' en de jazzy 'A Ball at home'
Morricone staat vooral bekend om z'n muziek voor spagghetti westerns zoals 'Once Upon A Time In The West' en 'The Good, The Bad and The Ugly', maar heeft op horrorgebied ook zeker z'n naam gevestigd met o.a. 'Exorcist II' en 'The Thing' ( 1982)