Daylight


Universal Music US (0601215302424)
映画 | 年: 1996 | 映画のリリース: 1996 | フォーマット: CD
 

今すぐ購読する!

もっと情報を得て、コレクター情報にアクセスしてください!





 

# トラック アーティスト/作曲家 期間
1.Daylight3:33
2.Latura's Theme3:06
3.Searching For A Miracle1:57
4.Survival2:30
5.Kit's Plan3:29
6.A Community Is Formed2:46
7.Leaving George3:12
8.Rats1:54
9.The Tunnel Claims Its Own2:13
10.Power!2:30
11.A Short Swim Under Water2:10
12.The Sandhog's Chapel2:16
13.Light At The End5:27
14.Madelyne's Fate3:27
15.Whenever There Is Love (From ''Daylight'')Bruce Roberts & Donna Summers4:34
16.Don't Go Out With Your Friends TonightHo-Hum2:53
 47:57
あなたのレビューを提出する 他の言語でレビューを非表示にする

 

Daylight - 08/10 - その改訂 Lammert de Wit, 提出された (オランダの)
De Amerikaanse film Daylight is een rampenfilm, met in de hoofdrol Sylvester Stallone als Kit Latura. De film is geregisseerd door Rob Cohen, die in hetzelfde jaar ook Dragonheart maakte.
Het verhaal speelt zich af in een tunnel, waar een dievenbende, achtervolgd door de politie, een grote crash veroorzaakt. Daarbij ontploffen een aantal vrachtwagens, die illegaal door de tunnel willen, geladen met licht brandbaar afval. Die explosies veroorzaken dat een vuurbal door de tunnel raast en in- en uitgang instorten en de ontsnappingsroutes geblokkeerd lijken. Daarbij stroomt de tunnel langzaam vol met water uit de bovengelegen rivier, terwijl een aantal overlevenden een uitweg zoeken en Latura een reddingspoging onderneemt...
De film is genomineerd voor een Oscar voor het geluid, maar ook voor twee Raspberry Awards voor slechtste acteur (Stallone) en slechtste filmsong (Whenever there is Love, geschreven door Bruce Roberts en Sam Roman).

De muzikale score voor de film is van Randy Edelman. Hij maakte in 1996 de muziek voor beide films van regisseur Cohen, Daylight en Dragonheart en zou ook in de jaren erna nog een aantal malen met hem samenwerken.
Edelman heeft z'n eigen specifieke stijl, waarbij hij een mengeling van elektronische en orkestrale muziek toepast in een vaak wat meer harmonische setting. Daar had hij bij de miniserie Gettysburg groot succes mee, vooral vanwege de meeslepende melodiën, die ook in Dragonheart weer te horen zijn. Daylight is een heel andere soort film, maar toch heeft Edelman een score gecomponeerd in zijn eigen stijl en daarmee is dit voor een rampen/actiefilm een heel harmonische score geworden.

Allicht in samenspraak met Cohen heeft Edelman ervoor gekozen om de spanning in de film vooral voor zichzelf te laten spreken, met krakende en knallende filmgeluiden en de muziek de andere scenes te laten benadrukken, waarin ontsnappingsplannen worden bedacht en om de emoties te begeleiden. Daarmee is de score niet een echte rampenfilmscore of actiescore geworden, maar meer een score die het verhaal ondersteunt en de emoties versterkt. Toch bevat de score genoeg muziek waarin de spanning duidelijk naar voren komt, maar die wordt vrijwel nergens gebracht met veel dissonante heftigheid of chaos. Edelman houdt de score wat dat betreft behoorlijk ingetogen.

Voor de film heeft Edelman twee thema's gecomponeerd. De eerste hoor je gelijk in de openingstrack en ook aan het begin van de film en is eigenlijk het hoofdthema voor het verhaal. Dit thema is ook het meer spannende thema van de twee.
Het tweede thema is wat emotioneler en dramatischer gekleurd en is het thema voor het personage van Stallone. Beide thema's liggen prettig in het gehoor en komen een aantal keren terug in de score.
Het hoofdthema wordt door Edelman zelf op piano gespeeld, terwijl het orkest daarin bijvalt. Het tempo en het op- en neergaan van de melodie geeft een bepaalde urgentie aan de muziek, terwijl het arrangement voorzichtig een zekere dreigende ondertoon laat horen. In de openingstrack, wanneer in de film het verkeer gewoon de tunnel nog in- en uitrijdt geeft de muziek een fraaie indruk van de drukte en haast van dat verkeer. Toch is de melodie redelijk aangenaam, iets waar Edelman bijna patent op lijkt te hebben. Samen met het niet al te grote orkest weet hij er fraaie muziek van te maken. De elektronische percussie en de hoofdmelodie op de synthesizer klinken wel wat kunstmatig, maar het stoort niet echt.
Het tweede thema voor de hoofdrolspeler komt in de tweede track voor het eerst aan bod en illustreert zijn reddende acties en opoffering is eveneens prachtige melodieus en erg fraai uitgewerkt. Soms neigt de kleuring van dit thema wat naar de emotionele kant, maar toch zit er een zekere heldhaftigheid in. Beide thema's komen gedurende het album nog een aantal malen voorbij en vooral het Latura-thema komt regelmatig voor het voetlicht. Vooral aan het einde van de score komt dit Latura-thema in volle glorie voorbij, om daarmee met een prachtige climax te score voortijdig af te sluiten in de track 'Light at the End'.
Er volgt daarna nog een score track, die een beetje als wat vreemde nakomer werkt, omdat deze track de climax van de voorgaande onderuit haalt. 'Madelyne's Fate' is vooral een track waarin spanning en drama een grote rol spelen. De track eindigt ook spannend, zonder gevoel voor de afloop. Daarmee is dit een nogal onbevredigende slottrack van de score en is 'Light at the End' een veel sterkere slottrack en ik begrijp niet waarom de producers die beide tracks niet omgewisseld hebben.

Wat daarna volgt zijn nog twee songs die niet van Edelman zijn. De eerste is de fraaie filmsong, geschreven door Bruce Roberts, die dit samen met Donna Summer zingt. De song past goed bij de score van Edelman en zal er wellicht naartoe geschreven zijn. Waarom deze een raspberry nominatie heeft gekregen is mij een raadsel.
De tweede song is van Ho-hum, een band die vooral Indie-rock speelt en met de afsluitende track een nogal stevig aangezette rocksong brengt met een hoog Britpop gehalte, die nogal uit de toon valt bij het geheel van het album.

Kortom, voor de rampenfilm Daylight heeft Randy Edelman een aangename score gecomponeerd. Zonder al teveel heftige of chaotische muziek heeft hij een voor een rampen/actiefilm vrij rustige score afgeleverd. Met fraaie melodieën en twee mooie thema's wordt de muziek gebracht door Edelman's standaard combinatie van synthesizer en orkest. De synthesizer overheerst de muziek wel vaak, wat de score een wat kunstmatige kleur geeft, wat door de drumpads nog wat versterkt wordt. Maar als dat je niet al teveel stoort heb je met Daylight een fraaie score. De muziek illustreert vooral het menselijke verhaal van de film. Door de fraaie melodieën, die mooi harmonisch zijn uitgewerkt is de muziek bijzonder prettig beluisterbaar. Vooral wanneer de muziek een meer orkestraal karakter heeft, zorgt dat voor een erg aangename luisterervaring. Die waardering komt dan ook op 83 uit 100 punten.

その他のリリース Daylight (1996):

Daylight (1996)


不具合を報告するか、私たちに追加情報を送ってください!: ログイン

 



もっと