District 9

District 9 is een film die bij de gemiddelde bioscoopbezoeker nou niet meteen belletjes doet rinkelen. De donkere science fiction film, van onder andere Peter Jackson (King Kong, Lord of the Rings), verteld het verhaal over contact tussen de mensheid, en intelligent buitenaards leven. Maar dit buitenaards leven wordt niet goed behandelt, en al snel komen de aliens in de sloppenwijken van Zuid-Afrika terecht. Hoe spannend dat ook mag klinken, en hoe sterk de film er visueel ook uitziet, afgaande op de trailers, de score voor District 9 had stukken beter gekund.

Etnische vocals en synthesizers, daar moet District 9 het mee doen. Als klap op de vuurpijl speelt Shorter ongegeneerd leentjebuur bij allerlei componisten, en ontbreekt het de man aan eigen stijl. De helft van de muziek die tijdens de gehele speelduur op u afkomt zal u herinneren aan Hans Zimmer's muziek. En dan hebben we het over de mindere passages van Zimmer's oeuvre. Want District 9 heeft noch het lef, noch de middelen om ook maar ergens interessant te worden. Er is geen enkel akoestisch instrument aangeraakt, overal word de percussie bijgestaan door elektronische muziek, een lage noot die eeuwig schijnt te duren en net zo irritant als slaapverwekkend is. Zelfs de vocals, die op ieder andere schijf prima uit de verf waren gekomen,klinken nu leeg, zielloos en alleen.

Naarmate District 9 qua speelduur vordert, des te sneller volgen de cliche's elkaar op. Geluidseffecten, een elektrische gitaar. De score is een slaapverwekkende mix tussen het werk van Ramin Djawadi en Hans Zimmer in. District 9 mag dan wel een haast mythische sfeer om zich heen hebben hangen, de muziek is een onoriginele, saaie en vooral eentonige bedoeling geworden.