Blades of Glory

De Amerikaanse sportfilm Blades of Glory is een komedie die geregisseerd is door Josh Gordon en Will Speck, voor wie dit beide hun eerste grote film was. In de regie van films en tv-series werken beide mannen eigenlijk altijd samen. Acteurs Will Ferrell en Jon Heder spelen in de film twee kunstschaatsers en hebben hiervoor een intensieve training gehad tijdens de opnames, waarbij Jon Heder zelfs nog z'n enkel heeft gebroken. Voor beide acteurs waren er vervangers uit de kunstschaatswereld, die vooral goed op hen leken, die de echte wedstrijden geschaatst hebben. Ook werkten tientallen mensen uit de wereld van het kunstschaatsen mee. De film is goed ontvangen door de critici en was ook in bioscopen behoorlijk succesvol.
Het verhaal draait om Chazz Michael Michaels (Will Ferrell) en Jimmy MacElroy (Jon Heder), die beiden aanspraak maken op een gouden medaille bij de heren enkelspelen kunstrijden op de schaats. Maar de brutale en ruwe Michaels maakt ruzie met de veel introvertere MacElroy, die zo hoog escaleert dat beiden hun medailles moeten inleveren en nooit meer mee mogen rijden bij de heren enkelspelen. Ze raken beiden aan lager wal en moet met tweede-keus-baantjes zien rond te komen. Dan hoort MacElroy van een maas in de regels en dat hij wel mee zou mogen doen in paar-wedstrijden, wellicht zelfs al bij de komende winterspelen. Maar het vinden van een partner lukt niet, totdat hij uiteindelijk bij Michaels uitkomt, omdat nergens in de regels staat dat een paar uit een man en een vrouw moet bestaan. Dat leidt echter tot allerlei complicaties, waarbij het humeur van Michaels nog de kleinste hobbel lijkt...

De muziek bij deze film is van Theodore Shapiro, die er een grootse score voor componeerde. Die score begint op dit album met de track 'Slice and Dice on Ice', wat een erg prettige en stevige orkestrale track is met veel koperblazers in de hoofdrol en een marsritme, wat versterkt wordt door de ruime toepassing van snare drums. De leuke melodie maakt dit tot een pittige en aangename track. Deze openingstrack bepaalt wel een beetje het beeld van de score, waarin de koperblazers duidelijk een groot aandeel hebben.
Die koperblazers staan meestal op een stevige orkestrale basis, waardoor veel muziek prettig vol klinkt. Shapiro heeft daarbij voor een paar aangename melodieën gezorgd en dat maakt dat deze score erg prettig in het gehoor ligt, met veel harmonische en symfonische klanken. Een paar van die fraaie tracks zijn overigens erg kort, zoals 'Stranz and Fairchild', 'World Intersport', wat overigens het wedstrijdthema is, of 'Breaking the Ice', waarin Shapiro zelfs koorklanken toevoegt.

Behalve het schallend koper heeft Shapiro gelukkig ook voor evenwicht gezorgd, want een aantal tracks zijn tamelijk ingetogen, met prettige melodieën, zoals 'Snow Cones'. Het lichte 'The Verticoli' is daarbij wel erg ingetogen, zelfs wat aan de saaie kant, terwijl 'The Illustrated Man' met een fraai strijkerarrangement begint, maar daarna lijkt over te gaan in een soort licht Oosterse sfeer. De veel te korte track 'We did It' is daarbij een prachtig gearrangeerd intermezzo.

Daarnaast bevat de score ook tracks die een wat meer funky kleuring hebben, zoals 'Icy Hot Superslide', wat in de film een komisch effect heeft, maar op dit album wat minder overkomt. Ook 'The Family Plot', heeft dat wat funky-komische karakter en lijkt soms wat op The Pink Panther, maar bevat ook wat dreigende gedeelten. Een erg funky track is 'Pile of Guts', waarbij vooral gitaren en drums voor die funky stijl zorgen. Hetzelfde geldt ook voor 'The Human Onion', waarbij een jankend keyboard het effect versterkt. In 'Plan B' en 'Disowned' is het ook een combi van keyboard, gitaar en percussie die zorgt voor die funky sfeer.

Spannende muziek ontbreekt evenmin, want de film is wel een komedie, maar bevat daarnaast wel de nodige spanning. 'Ready to make History' en 'Cruel Bitch Mother' zijn van die wat meer spannende tracks, maar ook diverse andere tracks bevatten meer spannend klinkende gedeelten. De lange, bijna zeven minuten durende track 'The Chase' bevat vrijwel alleen maar spannende muziek, waarbij vooral koperblazers en percussie voor die spanning zorgen.

De film is een komedie, maar muziek die typisch bij een komedie hoort kom je gelukkig op dit album eigenlijk niet tegen, of het zou al in de meer funky tracks geïntegreerd moeten zitten.

Het album sluit af met de titeltrack in een lange, zes minuten durende uitvoering. Evenals in de voorgaande, juist heel korte track, heeft Shapiro hier volop grootscheepse koorklanken toegepast. De track werkt een beetje als een suite, waarin vooral fraaie kopergeblazen gedeelten zijn opgenomen, afgewisseld door intermezzo's die bijna net zo fraai zijn. Daarmee is dit een van de mooiste tracks van het album, met volop heroïsche klanken en melodieuze thematiek.

Kortom, met zijn score voor Blades of Glory heeft Theodore Shapiro een gemiddeld heel aangename score neergezet. Met veel grootse koperklanken en percussie heeft de muziek een behoorlijk optimistische en regelmatig best wel heroïsch karakter. Met name de openingstrack en de lange afsluitende track zijn, naast een aantal andere, vaak meer ingetogen tracks, bijzonder fraai. Op het album staan een paar spannende en een aantal nogal funky tracks, die duidelijk minder aangenaam in het gehoor liggen. Toch klinkt de muziek overwegend erg prettig en de waardering komt dan ook op een fraaie 78 uit 100 punten.