We Were Soldiers

We Were Soldiers is een dramatische oorlogsfilm die zich afspeelt tijdens de oorlog in Vietnam. Luitenant Kolonel Moore (Mel Gibson) landt met 400 nieuwe rekruten op een plaats in Vietnam, waar ze omsingeld zijn door een paar duizend Vietcongstrijders. De strijd die volgt is dramatisch, waarbij heldenmoed, vriendschap en verbondenheid de belangrijkste waarden zijn...

Deze indringende film is van muziek voorzien door Nick Glennie-Smith, een componist die perfect kan weergeven via muziek hoe die belangrijkste waarden uitwerken in mensenlevens die in gevaar zijn. Glennie-Smith heeft de muziek een intense lading gegeven van heldhaftigheid, melancholie en dramatiek, allemaal gemixt in een geweldige score, die je regelmatig kippenvel bezorgt.
De score opent met min of meer heldenmuziek, die doet denken aan glorie en aan overwinning, door veel gebruik te maken van drums op het prachtige en meeslepende thema van de score. Dit thema komt ook regelmatig terug in de verschillende tracks. Maar naarmate de score vordert, wordt de muziek steeds dramatischer en melancholieker, perfect passend bij het verhaal in de film.
De variatie in de muziek is groot, waardoor de score erg aansprekend is en blijft. Die variatie gaat van bijna solo-instrumentatie en heel licht gebruik van violen tot uitbarstingen van vol orkest. Nick Glennie-Smith heeft de film niet voorzien van een bombastische score, met nadruk op het heldendom, maar er veelmeer een soort elegie van gemaakt, een klaagzang die de dramatiek van situaties sterk benadrukt. De meeste muziek is dan ook vrij rustig en melancholiek getint en soms traag, maar steeds gebruikt Glennie-Smith prachtige harmonieën, waarbij vaak het thema terugkomt. Ook waar de muziek de spanning moet versterken doet Glennie-Smith dat met fraaie melodielijnen, maar gebruikt dan hoge violen en lange trage tonen. Samen met naderhand bijkomende underscore geeft dit kippenvel. Maar ook vreemde donkere menselijke klanken, die wat lijken op Tibetaanse monnikenzang, in NVA-base Camp zorgen voor een aparte sfeer van spanning en duisternis en maken de score gevarieerd.
Ook koormuziek komt in beperkte mate voor op de score, met name het eerste gedeelte van de End Credits, waar een groot mannenkoor de hymne 'The Mansions of the Lord' zingt. Deze hymne is geschreven door de regisseur van de film Randal Wallace, waarbij Nick Glennie-Smith de tekst voorzien heeft van de muziek van het thema van de score. De hymne klinkt als een originele Amerikaanse hymne, maar is speciaal voor deze film gemaakt, vergelijkbaar met de Russische hymne van Basil Poledouris uit The Hunt for Red October.
Na de hymne gaat de track verder met een geweldige instrumentale uitdrukking van de tekst van dat lied.

Kortom, Nick Glennie-Smith levert een geweldige score af met We Were Soldiers. Een gevarieerde score met veel elegische trekken en een paar tracks met spanningsmuziek, maar echte aktiemuziek zul je niet aantreffen. De gedragen score is vaak wat traag, maar dat geeft zeker een geweldige lading aan de muziek en maakt de dramatiek van de muziek alleen maar groter, vooral ook omdat het prachtige melodieuze thema vaak terugkomt met mooie harmonieën.

De tekst van de hymne geeft fraai de thematiek van de score weer:
To fallen soldiers let us sing / Where no rockets fly nor bullets wing / Our broken brothers let us bring / To the Mansions of the Lord,
No more weeping / No more fight / No friends bleeding through the night / Just Devine embrace / Eternal light / In the Mansions of the Lord,
Where no mothers cry / And no children weep / We shall stand and guard / Though the angels sleep / Oh, through the ages safely keep / The Mansions of the Lord