The Edge of Love


Universal Music US (0602517802445)
Universal Music UK (0602517728448)
映画 | 年: 2008 | 映画のリリース: 2008 | フォーマット: CD, ダウンロード
 

今すぐ購読する!

もっと情報を得て、コレクター情報にアクセスしてください!





 

# トラック アーティスト/作曲家 期間
1.Lovers Lie Abed1:18
2.OvertureKeira Knightley1:03
3.Underground Shelter2:25
4.Hang Out The Stars In IndianaSuggs2:57
5.After The BombingKeira Knightley1:32
6.A Stranger Has Come1:02
7.Fire To The Stars4:27
8.Careless TalkBeth Rowley3:22
9.Careless LoveMadeleine Peyroux3:11
10.Love Me2:50
11.Careless TalkPatrick Wolf2:05
12.Drifting And DreamingKeira Knightley1:13
13.Home Movies2:19
14.Under Fire1:21
15.Maybe It's Because I Love You Too MuchKeira Knightley2:10
16.Vera Begs Dylan3:32
17.Vera's Theme2:12
18.Holding Rowatt2:06
19.Careless LoveSiouxsie Sioux2:52
20.Caitlin's Theme1:32
 45:28
あなたのレビューを提出する 他の言語でレビューを非表示にする

 

The Edge of Love - 07/10 - その改訂 Lammert de Wit, 提出された (オランダの)
Dit is de derde recensie uit een tiendelige serie naar aanleiding van het overlijden van Angelo Badalamenti.

Vorige: EvilEnko
Volgende: Cousins

De Britse film The Edge of Love is een romantisch drama dat geregisseerd is door John Maybury (Love is the Devil, The Jacket), die daarmee zijn derde speelfilm regisseerde. Daarvoor heeft hij zich vooral met muziekvideo's bezig gehouden. De film is losjes gebaseerd op het leven van de Walese dichter Dylan Thomas, waarvoor Sharman MacDonald, de moeder van hoofdrolspeelster Keira Knightley, het scenario schreef. De critici waren niet erg lovend over de film en ook in de bioscopen was het geen succes.
Het verhaal draait om dichter Dylan Thomas (Matthew Rhys), die getrouwd is met Caitlin (Sienna Miller). Wanneer hij tijdens de Tweede Wereldoorlog in Londen is, ontmoet hij in een nachtclub zijn jeugdliefde Vera (Keira Knightley), die daar optreedt, en hun ontmoeting zet oude gevoelens weer in gang. Zelfs Caitlin raakt bevriend met Vera. Dan ontmoeten ze de militair William Killick (Cillian Murphy), en hij en Vera raken verliefd en trouwen al snel. Maar dan wordt William opgeroepen om tegen de Duitsers te vechten. Dan blijkt Vera zwanger en ze verhuist naar de kust van Wales om dichtbij Dylan en Caitlin te zijn...

De muziek bij deze film is van Angelo Badalamenti, die er een intrigerende score voor componeerde, waarbij hij verschillende muzikale stijlen gebruikt heeft. Hij is bekend als de componist van nogal traag voorkabbelende, vaak wat dromerige muziek, zoals hij die voor veel films van David Lynch componeerde.
Het album dat van de muziek bij de film is uitgebracht bevat niet alleen de nodige muziek van de score, maar voor een behoorlijk deel ook songs die in de film voorkomen. Een deel van die songs is door Badalamenti gecomponeerd en Keira Knightley neemt in een aantal song de zang voor haar rekening, en dat doet ze heel verdienstelijk. Al die songs hebben toch een wat gedateerde kleuring, wat logisch is, omdat de film zich in de veertiger jaren van de vorige eeuw afspeelt.

De song 'Careless Talk' is in twee uitvoeringen op het album opgenomen. Deze nogal jazzy song ligt best prettig in het gehoor. De eerste uitvoering wordt gezongen door Knightley en als elfde track wordt de tweede uitvoering gezongen door Patrick Wolf, in een nog wat jazzyer setting. Ook Badalamenti's song 'Careless Love' staat tweemaal op het album. De eerste versie wordt gezongen door Madeleine Peyroux, en is eveneens een nogal jazzy uitvoering. De voorlaatste track laat deze zelfde song horen in een versie door Siouxsie Sioux, die er een nogal zwoele en slepende uitvoering van gemaakt heeft. Beide songmelodieën vormen de hoofdthema's van de score, waarbij de melodieën aan beide vrouwen gekoppeld zijn. Overigens zijn de teksten van beide songs door regisseur Maybury geschreven.
Ook de 'Overture' is een korte song van Badalamenti, waarbij Knightley pas ruim na halverwege haar zang inzet. Dit is overigens een song met een prettige melodie, die ook in 'Underground Shelter' terugkomt, hoewel de muziek daar overspeeld wordt door allerlei geluiden en soundscape-achtige klanken.
Ook 'After the Bombing' is een nogal sombere scoretrack, waarin Knightley ruim voorbij de helft een songtekst zingt, terwijl er op de achtergrond geschreeuw hoorbaar is.

Dylan Thomas is een dichter en op dit album zijn twee tracks die gedeelten van gedichten van hem laten horen. Het album opent met zo'n track, waarin het eerste deel van het gedicht 'In my Craft or Sullen Art' op een mooie manier voorgedragen wordt op een fraaie underscore van Badalamenti. De combinatie van zo'n gedicht op zijn muziek blijkt erg goed te passen.
Dat horen we ook in de track 'A Stranger has Come', waarin op Badalmenti's wat ijle muziek een deel van het gedicht 'Love in the Asylum' wordt gereciteerd. Dat gedicht eindigt met het zinsdeel 'that set Fire to the Stars', waar Badalamenti de titel van de daarop volgende track vandaan heeft.

Die track 'Fire to the Stars' is op dit album het hoogtepunt van zijn score. Hij presenteert hier in zijn bekende dromerige stijl een prachtige melodie, die door strijkers wordt gespeeld. De muziek vloeit rustig voort met midden en lage strijkers, waarop naderhand een getokkelde gitaar gezet is. De prachtige volle harmonieën weten zonder meer de gevoelige snaar te raken, en het is dan ook mooi dat dit veruit de langste track van het album is.
De track 'Love Me' heeft een nogal sombere kleuring, waarbij de melodie op een saxofoon gespeeld wordt, terwijl de underscore soms tegen het dissonante aan hangt. Niet echt fraai.
Dat fraaie komt weer terug in 'Home Movies', waarin een erg prettig getokkelde gitaar een mooie melodie speelt op een lichte underscore.
'Under Fire' is weer vrij traag lopende muziek, maar nu in een nogal somber arrangement, waarin de hoge strijkers opvallen. Die somberheid horen we ook in 'Vera begs Dylan', waarin eveneens iets van dreiging doorklinkt. Ook hier zijn het vrijwel uitsluitend strijkers die de melodie spelen. Er is nauwelijks tegenmelodie, alle strijkers spelen vrijwel dezelfde melodie, waardoor het wat monotoon overkomt. Pas naar het einde weet Badalamenti de tegenmelodie beter uit te werken. In 'Vera's Theme' krijgen we de melodie van 'Careless Talk' te horen in een solo piano-uitvoering met een lichte jazzy touch, en zonder verdere begeleiding.
Dat thema voor Vera komt ook terug in 'Holding Rowatt', haar baby. Hier is die melodie echter weer op z'n Badalamenti's uitgewerkt. De rustig glijdende strijkers maken er een heel aardige track van, vooral wanneer de getokkelde gitaar weer naar de voorgrond komt, in prettige harmonieën met het orkest.
Het album sluit af met 'Caitlin's Theme', waarin haar vlotte thema uit 'Careless Love' nu op solo piano gespeeld wordt.

Behalve de muziek van Badalamenti zingt Knightley daarnaast nog de song 'Drifting and Dreaming', die al in de twintiger jaren van de vorige eeuw een bekende song was. En ook de song 'Maybe it's Because I Love You too Much' van Irving Berlin wordt door haar gezongen.
De song 'Hang Out The Stars In Indiana' is tot slot een nogal Jazzy song uit 1931, die hier gezongen wordt door de zanger Suggs, die eigenlijk Graham McPherson heet.

Kortom, met zijn muziek voor de film The Edge of Love heeft Angelo Badalamenti een overwegend wat sombere score gecomponeerd. De muziek is orkestraal, maar heeft veelal een nogal jazzy kleuring. Op een behoorlijk aantal tracks van Badalamenti wordt gezongen, vaak door hoofdrolspeelster Keire Knightley, maar ook door anderen. Er zijn een paar tracks waarin een gedicht van Dylan Thomas wordt gereciteerd, wat overigens geen afbreuk doet aan de genietbaarheid. Ook zijn er een paar songs die niet van Badalamenti zijn, maar al bekend waren in de tijd waarin de film speelt. Een paar instrumentale tracks van Badalamenti maken dit album toch de moeite waard. Dat is zeker zo wanneer je van wat meer jazzy muziek houdt. Mij ligt dat niet zo, vandaar dat de waardering ophoudt bij 71 uit 100 punten.
The Edge of Love - 08/10 - その改訂 Sjoerd , 提出された (オランダの)
De liefhebbers van soundtracks waarin songs perfect samenhangen met de orkestrale filmmuziek lijken steeds minder degelijk aanbod te krijgen. De animatiewereld driegt te verloederen(I Like To Move It) ,de musicalwereld kent weinig hoogvliegers in een jaar(You Are the Music In Me) en films worden volgepropt met populaire, maar eigenlijk fantasieloze popmuziek (I Like To Move it Again). Gelukkig merkt de liefhebber af en toe dat het toch kwam. Behalve de mix van horror en musical, de remake van ‘Hairspray’ kwam Menken vorig jaar terug met een ‘ouwe gouwe’ Disneyscore: Enchanted. Dit jaar komt Angelo Badalamenti(en waag het niet zijn naam verkeerd uit te spreken) met nog iets veel beters: The Edge Of Love.

De dramatische-, tevens romantische- tevens muzikale film kent een topcast met onder andere Keira Knightley en Sienna Miller,die twee vrouwen vertolken met veel dezelfde eigenschappen en interesses, maar de meest opvallende is de man waarvan ze houden: Dylan Thomas. Echter is Dylan met één van de twee vrouwen getrouwd wat natuurlijk zijn gevolgen zal hebben in de vriendschap tussen de twee. Angelo Badalamenti, die men kent van zijn muziek voor de films van David Lynch, mocht de muziek voorzien en de humoristische man had Madeline Peyroux, Siouxie en Keira Knightley tot zijn beschikking.

Alleen het feit dat Badalamenti deze totaal verschillende bekendheden tot zijn beschikking had zorgt al voor een redelijk goede verkoop en interesse van vele mensen. Tevens was de uitwerking van diverse songs tijdens de World Soundtrack Awards veel belovend. De soundtrack schiet nog eens boven de verwachtingen uit. The Edge of Love heeft meer kanten dan een duocompositie waarvan men zich nog afvraagt of het wel een duocompositie is,interessanter dan de ‘terugkeer’ van een grootheid zonder vernieuwing en spannender dan een soundtrack van een actiefilm zonder actiemuziek. The Edge of Love is kortom een soundtrack waarvan de filmmuziekfan blij kan worden. Badalamenti begint mij steeds meer te interesseren en deze score zorgt alleen maar voor de neiging van het kopen van meer scores van de man. Badalamenti komt met allerlei geweldige muzikale snoepjes,motiefjes, heerlijke melodieën, goede instrumentaties en emotioneel gezien met een simpele,maar topscore. De score is prima verzorgd en van alle markten thuis.

Ook de songs zorgen elke keer weer voor vermaak. Elke song wordt op verschillende manieren gebracht en nergens is een valse noot te bekennen. Vooral het vocale werk van Siouxie steelt de show. Ze zingt met passie en lijkt al haar vrouwelijke charmes in de strijd te gooien met enkel haar stem. Wie de World Soundtrack Awards heeft bijgewoond of wie op internet naar één van haar concerten zoekt begrijpt wat ik bedoel. Naast het werk van Siouxie onderdoen Madeline Peyroux en Keira Knightley zeker niet.

The Edge of Love is van begin tot eind genieten van een score die van alle markten thuis is. Ondanks dat weet Badalamenti zijn score zo te componeren dat het geheel zeer coherent is. Op muzikaal gebied faalt Badalamenti nergens en ook op de release is niks aan te merken. De score is dan ook zeker aan te raden,voor wie dan ook. Hier wordt men nou blij van!
The Edge of Love - 09/10 - その改訂 Joris Hermy, 提出された (オランダの)
‘Edge of Love’ is de nieuwste creatie van componist Angelo Badalamenti. En direct blijkt al hoe bijzonder dit project wel is. Bijzonder omdat de hoofdthema’s gebracht worden onder de vorm van ‘songs’. Uit het verleden mocht al blijken dat dit volledig een kolfje naar de hand van de componist is. Badalementi wist niet alleen catchy melodieën te schrijven, zijn arrangementen zijn nostalgisch en toch fris, onuitputtelijk gevarieerd en zonder meer écht vakwerk.

Badalamenti wist internationaal talent aan te trekken om zijn songs uit te voeren. Van de immens populaire ‘Billie Holiday’-cloon ‘Madeline Peyroux’ tot de excentrieke ‘Siouxie’ van de populaire new wave groep ‘Siouxie and the Banshees’. Zelfs de bloedmooie actrice Keira Knightley neemt een deel van de vocale partijen voor haar rekening. Elk brengen ze de songs op hun eigen manier wat ervoor zorgt dat het nooit gaat vervelen. De songs worden aan elkaar gecomponeerd door hier en daar een scoretrack die voornamelijk bestaat uit zeer eenvoudige muzikale ideeën gebracht op violen en gitaar waarvan ‘Fire to the Stars’ een heel mooi voorbeeld is. Het is een soort pure eenvoud dat enkel brengt waar de film om vraagt. En daar is Badalementi toch wel een grootmeester in.
Hier en daar werd er een dialoog over de ‘underscore’ gezet. Maar storend werkt dit zelden of nooit omdat het gebracht wordt in een dichterlijke parlando-stijl. Het hoort eerder bij de ‘flow’ van het album en misstaat zeker niet tussen de andere songs.

Het is dan ook absoluut genieten om deze cd te beluisteren. Dergelijke soundtracks die de Klassieke métier combineren met tijdloze muzikale ideeën worden steeds maar schaarser. Net daarom is deze absoluut aan te raden. Ik tip alvast de componist als eerste voor de komende oscaruitreiking waar hij zonder twijfel terecht een beeldje zou mogen in ontvangst nemen voor beste song! Het is dus nogmaals bewezen dat Badalamenti regisseur David Lynch niet altijd nodig heeft om te schitteren!

その他のリリース The Edge of Love (2008):

Angelo Badalamenti: Music for Film and Television (2010)


不具合を報告するか、私たちに追加情報を送ってください!: ログイン

 



もっと