Eraserhead

Eraserhead is zo'n film die je van begin tot eind bij het nekvel grijpt... maar waar je niet bepaald vrolijk van wordt. Gecreëerd door de surrealistische regisseur David Lynch werd dit buitengewoon stukje debuutfilm meteen bestempeld als een ware cultklassieker, en terecht. Van de eerste minuut tot de laatste blijft deze film boeiend, maar brengt zowel gevoelens als afkeer, walging en verdriet naar boven. En dit alles hebben we voor een groot stuk te danken aan de soundtrack, die destijds door Lynch zelf werd gecomponeerd.

De soundtrack bestaat uit drie tracks, waarvan de eerste twee de soundtrack van de film coveren en de derde een ware dance remix bevat. Onnodig te zeggen dat deze remix weinig tot niets bijdraagt tot de eigenlijke soundtrack, buiten zijn functie om de boel wat op te vullen. Bij het horen van de eerste geluiden krijg je meteen een erg onaangenaam gevoel door hun mysterieuze en hypnotiserende aard. Naargelang het verhaal verdergaat krijg je steeds meer en meer geluiden te horen die je wellicht zo'n onaangenaam gevoel geven dat je begint te twijfelen over wat je hoort écht is. Mensen die de soundtrack horen, zullen weten wat ik bedoel. Met een kleine veertig minuten met hoofdzakelijk underscore, maakt deze soundtrack uitluisteren tot een ware prestatie. Enkele dialogen, ongelooflijk enge geluidseffecten, vleugjes kermismuziek en een werkelijk 'haunting' versie van In Heaven Everything Is Fine maken het geheel tot een heel aparte ervaring.

Qua soundscape is dit zeker een 8 waard, het doet z'n werk in de film ronduit prima. %aar luisteren op een gezellige avond in je zetel of bed? Ik dacht het niet.