The Mist


Colosseum (4005939687328)
Varèse Sarabande (0030206687323)
映画 | 発売日: 08/01/2008 | 映画のリリース: 2007 | フォーマット: CD
 

今すぐ購読する!

もっと情報を得て、コレクター情報にアクセスしてください!





 

# トラック アーティスト/作曲家 期間
The Mist
1.Won’t Somebody See A Lady Home?1:24
2.Tentacles3:18
3.Bugs7:49
4.Mist1:32
5.Spiders4:26
6.ExpIation2:24
7.The Host Of Seraphim (Special film version)Dead Can Dance Mark Isham7:19
 
Mrs. Parker And The Vicious Circle
8.The Vicious Blues3:48
 32:00
あなたのレビューを提出する 他の言語でレビューを非表示にする

 

The Mist - 03/10 - その改訂 Lammert de Wit, 提出された (オランダの)
De Amerikaanse drama-horrorfilm The Mist is geregisseerd door Frank Darabont (The Shawshank Redemption, The Green Mile). Darabont had in het verleden al veel gewerkt met scripts voor horrorfilms en had inmiddels een goede relatie opgebouwd met de auteur Stephen King. Zijn plannen om dit verhaal te gaan verfilmen dateerden al uit de tachtiger jaren van de vorige eeuw, maar werden pas in 2007 gerealiseerd. Darabont wilde de film eigenlijk in een zwart-wit versie maken, maar hij kwam in kleur in de bioscopen. Het thema van de film draait om het gegeven hoe gewone mensen zich gaan gedragen onder grote druk en gevaarlijke omstandigheden. De film is goed ontvangen en was redelijk succesvol in de bioscopen, wellicht ook door de impact van de afloop van de film, die sterk afwijkt van King's oorspronkelijke verhaal.
Het verhaal speelt zich vooral af in een kleine supermarkt. In een kleine plaats is een flinke storm geweest en een man. z'n zoontje en buurman gaan naar de plaatselijke supermarkt voor voedsel en spullen om te repareren, wanneer een dichte en bedreigende mist opdoemt. Ze weten tijdig in die supermarkt te komen, waar klanten en personeel aanwezig zijn, als de mist vervolgens de hele omgeving afsluit. Sommigen proberen hulp te halen, maar blijken dat niet te overleven. Dan doemen er enorme insecten, een soort sprinkhanen met grote tentakels, uit de mist op. In de supermarkt raken sommigen in paniek, maar anderen proberen de kalmte te bewaren, anderen te kalmeren om samen te proberen de beesten buiten te houden...

De score bij deze zeer spannende film is van Mark Isham. Regisseur Darabont wilde zo weinig mogelijk gebruik maken van muziek in de film, om het verhaal zoveel mogelijk voor zichzelf te laten spreken. Isham's score heeft dan ook nogal een minimalistisch karakter.
De song 'The Host of Seraphim' van de groep Dead Can Dance, waar Lisa Gerrard deel van uitmaakt, is door Isham als basis gebruikt voor zijn score. De film heeft een sterk horrorkarakter en Isham's score versterkt de spanning door gebruikt te maken van behoorlijk creepy soundscape-achtige geluiden. De score is nauwelijks muzikaal te noemen en werkt door de vele dissonante en atonale klanken in combinatie met ijle en steriele geluiden op een sinistere manier in op de gemoedsrust van de luisteraar (en uiteraard de filmkijker). De percussie speelt in een aantal tracks een belangrijke rol om de spanning verder op te voeren op belangrijke momenten in de film. Met name in de tracks die betrekking hebben op de monsters bestaat de muziek vooral uit een onaangename percussie van veelal industriële metalige slagen. Die worden dan bijgestaan door een soort constant gezoem en kreunende of jankende geluiden. Niet helemaal mijn ding, zal ik maar zeggen.
Ook andere tracks bestaan vooral uit geluiden zoals gebrom van motoren of de hoge tonen van de zaagmachine of het gejank van een mug, waarbij in dat alles een soort ijlheid of steriliteit aanwezig is, waarin elke vorm van warmte ontbreekt. Soms is er nog iets van een melodielijn in de tracks terug te vinden, maar vaak is dat dan ook niet meer dan een lijzige, wat meanderende toon. Isham maakt in een aantal tracks gebruik van stemmen als instrument, die soms fluisterend, soms half zingend vorm krijgen, maar ook een enkele keer klinken die stemmen als een koor, waarvan onduidelijk is of dat misschien uit de elektronische doos komt. Het klinkt in ieder geval niet puur en menselijk, maar eerder vervormd en afstandelijk.

Na deze luisterverzoeking van Mark Isham volgt eindelijk een song die wat aangenamer in het gehoor ligt. 'The Host of Seraphim' is een van de bekendere songs van Dead Can Dance, de band van Lisa Gerrard, die ook de vocals op deze song voor haar rekening neemt. Deze song is later ook in een andere film gebruikt. De song is niet helemaal origineel, want Isham heeft er de nodige lagen aan toegevoegd, zodat de song beter bij de score zou passen. Dit is duidelijk de fraaiste track op dit album.
Het album sluit af met een aardige jazztrack van Isham die hij al jaren eerder, in 1994, componeerde voor de film Mrs Parker And The Vicious Circle. Deze track voegt een vreemde bluesy/jazzy kleuring toe en past totaal niet bij de rest van het album. Een vreemde eend in deze verder nogal wereldvreemde bijt.

Kortom, met The Mist heeft Mark Isham een score gecomponeerd die goed past bij deze drama-horrorfilm van Darabont. Het grootste deel van de film wordt juist niet door muziek ondersteund, maar waar er wel muziek te horen is heeft die muziek een nogal sinistere en creepy kleuring. Isham's muziek is vooral minimalistisch en vaak ijzig, waardoor dit soms op de zenuwens werkt. Voor de film is het daardoor prima geschikt, maar om naar te luisteren is geen prettige aangelegenheid. De soundscape-achtige muziek is schraperig en grommend, terwijl de percussie vooral afstandelijk en koud klinkt. De song 'The Host of Seraphim' van Dead Can Dance is nog de fraaiste track, met zang van Lisa Gerrard, waar Isham nog wat aan gesleuteld heeft. De waardering voor deze horrorscore komt daarmee toch niet hoger dan 32 uit 100 punten, vooral dankzij Dead Can Dance.
The Mist - 04/10 - その改訂 Jason FLZ, 提出された (英語)
In 2007 Stephen King's horrifying novella 'The Mist' was adapted into a nightmarish film by Frank Darabont. The movie met mixed reviews but did receive praise (and criticism) for the new ending put into place. The story centers around a group of people trapped in a convenience store, the entire outside is completely covered in mist and within it lies various insect-like creatures. For a job like this, Darabont turned to veteran composer Mark Isham to deliver a score as strange as the film itself.

For the most part, Isham's score is best described as synth noise. Most of the score feels like a bunch of sound effects mixed together. 'Tentacles', 'Bugs', and 'Spiders' are the only cues that actually come close to actual music. Here, Isham employs some of the same, strange synthetic sounds but supplements them with percussion and screeching instruments. The rest of the music on the score is mostly just background synth that hardly resembles music.

There's not much to say about Isham's score. Mostly, the cues are just synth beats supplemented by the occasional percussion and violin. The two non-score tracks on the album, 'The Vicious Blues' and 'The Host of Seraphim' are the most music you will get out of the short album. Another thing; out of the 30 minutes of music, barely 20 minutes are actually score music. Not that it matters anyway, considering the score is a bunch of sound effects. Overall, the only reason to purchase 'The Mist' is for the last two songs on the album. Otherwise, skip it.
The Mist - 10/10 - その改訂 valery vanderpert, 提出された (フランス語)
simplement magnifique....


不具合を報告するか、私たちに追加情報を送ってください!: ログイン

 



もっと