The Dark Crystal
25th anniversary edition


La-La Land Records (826924105924)
映画 | 年: 2007 | 映画のリリース: 1982 | フォーマット: CD
 

今すぐ購読する!

もっと情報を得て、コレクター情報にアクセスしてください!





 

# トラック   期間
1.The Dark Crystal Overture3:09
2.The Power Ceremony3:52
3.The Storm1:01
4.The Mystical Master Dies0:49
5.The Funerals/Jen's Journey5:25
6.The Skeksis' Funeral2:40
7.The Pod Dance3:11
8.Love Theme3:15
9.Gelfling Song2:17
10.The Gelfling Ruins2:43
11.The Landstrider Journey0:43
12.The Great Conjunction4:12
13.Finale7:12
 40:28
あなたのレビューを提出する 他の言語でレビューを非表示にする

 

The Dark Crystal - 06/10 - その改訂 Lammert de Wit, 提出された (オランダの)
Dit is de tweede recensie uit de Trevor Jones serie.

Vorige: Dinotopia
Volgende: Runaway Train

De Amerikaanse film The Dark Crystal is een poppenfilm voor volwassenen van Jim Henson en Frank Oz, die beiden de regie in handen hadden. Jim Henson's bedrijf, bekend van o.a. de Muppets, produceerde de film ook. De poppen van Henson waren vaak aaibaar, maar deze film vertelde een veel donkerder verhaal, waarbij ook Brian Froud meewerkte aan de ideeën voor landschappen en poppen. Later zouden Henson en Froud nog weer samenwerken in de fantasyfilm Labyrinth. De film is redelijk ontvangen, vooral vanwege de special effects en de manier waarop de poppen tot beweging kwamen. De film was ook redelijk succesvol in de bioscopen en heeft de cult-status bereikt.
Het verhaal draait om de jonge gelfling Jen, die de opdracht krijgt een gebroken kristal te helen. Toen dat kristal brak ontstonden de boosaardige Skeksis en de vriendelijke Mystics. Die laatsten namen Jen op in hun midden nadat zijn familie was vermoord. Als het Jen niet lukt om een ontbrekend deel van het kristal te vinden en het kristal te helen, zullen de Skeksis de macht krijgen. Maar de Skeksis komen erachter dat Jen gaat proberen het kristal te helen en zullen alles doen om dat te verhinderen...

De score bij deze film is van Trevor Jones, die voor dit donkere verhaal ook een nogal donkere score componeerde. Aanvankelijk wilde Jones een score die dichter bij de fantasiewereld van het verhaal zou liggen. Daarvoor wilde hij een combinatie van allerlei instrumenten en elektronische geluiden en muziek uitproberen. Maar de producers wilden de muziek dichter bij de kijkers naar de film houden en kozen voor een meer orkestrale score.
Jones heeft zich daar aan gehouden en componeerde een score die pakkend was in de film en het verhaal versterkte. Daarbij ging hij allerlei speciale effecten niet uit de weg, maar gaf er juist een magische draai aan. Veel tracks op dit Original Score album, dat uitkwam ter gelegenheid van het feit dat de film 25 jaar geleden in première ging, bevatten van die magische klanken, die er vaak een wat sprookjesachtige sfeer aan geven. Maar die muziek is zeker niet zoetig, integendeel.

Al bij de openingstrack 'Overture' hoor je beperkt die speciale klanken, die Jones via harp of fluit-riedeltjes laat uitvoeren. In deze openingstrack is de muziek nog aangenaam licht van kleur, hoewel halverwege al de nodige heftigheid losbarst in het centrale thema. In andere tracks wordt die magie versterkt door chimes of verlopende gitaarklanken en zelfs een geluid als van een zingende zaag is soms hoorbaar.
Een trackdeel als 'Jen's Journey' is in die magie vooral elektronisch, met waterige geluiden en vervormde keyboardklanken, waarachter dan wat grommende geluiden gezet zijn. Pas aan het eind van de track worden hier fraaie strijkers aan toegevoegd. In 'Gelfling Song' hoor je vooral een vrouwenstem een melodie zingen, met op de achtergrond geluiden die wat aan kikkers doen denken. Vervolgens komt er een blokfluit bij in een tegenmelodie, maar die beide melodielijnen spreken niet zo aan, al zal het in de film vast anders zijn.

Een groot deel van de score bestaat vooral uit nogal complexe en grimmige spanningsmuziek. Het meeste van die muziek is niet erg aansprekend, maar wordt voor de film hoog gewaardeerd. Een steeds terugkerend motief bestaat uit vier tonen, drie sterk oplopende en de vierde weer teruglopend naar de tweede toon. Daarbij zijn er de verschillende thema's voor de verschillende karakters in de film, maar die vallen door de algehele grimmigheid en grilligheid van de muziek niet erg op, vooral ook omdat die spannende muziek niet echt fraaie melodieën kent. Wel is de muziek zonder meer sterk gecomponeerd en strak gedirigeerd. Maar daarmee heb je nog geen aansprekende luisterscore. De muziek is natuurlijk ten behoeve van de film, maar een aangename luisterervaring is dan zeker welkom, en dat is hier toch duidelijk minder, hoewel Wilco en Wim, die beiden ook een recensie schreven, hier duidelijk anders over denken!

Een aparte track is 'The Pod Dance', wat een soort volksmelodietje is, die op een typisch volkse manier gebracht wordt, met lichte percussie, tamboerijn, ukelele en blokfluiten. De track spreekt niet zo aan, zoals vaak het geval is met volksmelodietjes.
Maar de score heeft ook een erg mooie track, namelijk het prachtige 'Love Theme', dat sprookjesachtig begint, maar als de strijkers erbij komen wordt het een fraaie orkestrale track met een aangename melodie, die uiteindelijk toeloopt naar een vol orkestrale climax, inclusief koperblazers, om daarna weer naar de rust terug te dalen.

Het album sluit af met de track 'Finale', die eigenlijk werkt als een soort suite en waarin alle verschillende stijlen die in de eerdere tracks voorkomen opnieuw voor het voetlicht komen.

Kortom, met zijn muziek voor The Dark Crystal heeft Trevor Jones een nogal donkere score gecomponeerd, met veel grimmige en grillige muziek, die veelal erg complex gecomponeerd is. De melodieën en motieven spreken niet echt aan, terwijl veel spanningsmuziek nauwelijks melodieus is. De ingewikkelde constructies van de muziek maken het voor de adepten wellicht muziek om van te watertanden, maar het maakt de muziek er niet aangenamer beluisterbaar van, integendeel. Daarnaast heeft ook de magische muziek niet echt een sfeer die aanspreekt, want de kleuring blijft aan de donkere kant. De waardering komt daarmee helaas niet hoger dan 61 uit 100 punten.
The Dark Crystal - 09/10 - その改訂 Tom Daish, 提出された (英語)
It is perhaps surprising that the Muppet films are still as popular as they are, given how surprisingly primitive they seem in an age of Pixar and fully digital film making. While modern effects are impressively flawless, the 80's was a creative explosion in physical effects and one of the most ambitious was Jim Henson's The Dark Crystal, entirely acted by sophisticated puppets and animatronics. One of the film's most striking aspects is the production design and how splendidly creepy it all looks, even the forces of good are slightly disturbing and not entirely lovable. George Lucas may be able to show unlimited alien designs, rendered almost perfectly in the digital domain, but there is still a slight sterility in digital effects that hasn't yet been overcome. The Dark Crystal might have been more of a technical and design marvel than a brilliant story, but it's still a remarkable achievement, as is Trevor Jones' hugely popular and oft requested score.

For a score recorded by The London Symphony Orchestra - hence no reuse fees - it seems surprising that a proper CD release has been so long in coming and even then, it's a limited edition. I was fortunate enough to find the original LP in near mint condition for a few pounds some years ago and it's one of the few LPs I would actually make an effort to listen to (that and Elmer Bernstein's yet to be released on CD comedy western, The Three Amigos), but now I can keep my LP for the lovely art work and enjoy the original album in perfect digital reproduction. The first disc reprises the content of the LP and sounds fantastic, doing Jones' mysterious and memorable music justice, particularly in the more striking moments of The Dark Crystal Overture, which introduces the indelible main theme - a fantasy theme that is both oddly familiar and strangely alien.

Great scores are more than just their main themes and the rest is full of incident and drama, the original album presentation has no weak moments. Jones mixes a fairly traditional orchestral palette with more unsettling sounds, from the ominous church organ of The Funerals to the jollity of The Pod Dance, the latter clearly an influence on the folksy finale of James Horner's Willow, some years later. The Love Theme isn't perhaps the most memorable ever, but this is a theme of innocent young hearts, not sweeping romance and more in keeping with the Gelfling's primitive outlook. The latter is perfectly captured in the wordless vocals of the Gelfling Song, the vocalist backed only by a mixture of animal chirrups - it sounds like it should be awful, but is surprisingly effective.

The second disc presents the complete film score which, unfortunately, highlights the score's weaknesses more than it strengths. There are some fine moments of course, the exciting Observatory Destroyed, even if the use of percussion puts to mind melodramatic 60's TV scoring at times, and the extended music for the dramatic closing scenes. However, there are quite a number of tracks that fill in the gaps, many of them rather short, which disrupt the flow, rather than adding much of genuine interest. For example, after the portentous Opening Titles, Jen Plays His Pipes is sweet, but feels somewhat incidental. There is also a greater proportion of eerie moments which are alluded to in the album format, but become a little tiresome when drawn out, especially since the strings sound harsh and a touch tinny, presumably due to tape damage. At the other extreme, the rather over comedic Skeksis Feast spoils Jones' carefully constructed mystical mood.

Perhaps the biggest disappointment of the full score disc is that the sound is just a touch muffled throughout, often with noticeable hiss. There are also quite a few tracks which fade out abruptly; nothing that's enough to totally ruin the experience, just disappointing that it isn't perfect, especially since the film is relatively recent. However, with two discs and two versions of the same score to enjoy, there is still plenty to enjoy and for fans of the score, having both versions in the same set makes it essential. There is a brief synopsis of the film and details about Jones, plus a brief excerpt from an interview with the composer regarding the score, offering a little insight to the origins of the music and Jones' involvement. Unfortunate that it's not the perfect presentation of the score that was hoped for, but still a fantasy film score cult classic.

For those who are content with the original album release, La-La Land have released the single disc 25th Anniversary edition which should satisfy those who were unable to obtain the two disc set as. For most people's money, the original presentation contains all of the best tracks in superior sound and without the disjointed feel of the expanded version.
The Dark Crystal - 10/10 - その改訂 Wilco de Jong, 提出された (オランダの)
Laat mij beginnen met te vermelden dat 'The Dark Crystal' misschien wel het mooiste werk is van componist Trevor Jones. De soundtrack behoort zonder twijfel tot de grote fantasie-scores van de jaren tachtig, samen met titels als Willow, Return of the Jedi en Ghostbusters. De film zelf is in zijn stijl en genre nooit geëvenaard en een icoon in de filmgeschiedenis (hoewel er velen zijn die de rolprent absoluut niet kunnen waarderen...).

De muziek voor deze 'poppenfilm' uit 1982 van Jim Henson en Co. is voluit romantisch, groots, verhalend en rijkelijk gevuld met ijzersterke thema's. De uitgave was, zo ging dat vaak met jaren tachtig scores, helaas onbekend/ obscuur en enkel op langspeelplaat te verkrijgen. Dit heeft natuurlijk geleid tot een bootleg 'promo' (Gelfling 250.27.3), rip-offs van deze bootleg, maar gelukkig ook een tot een officiële, zij het niet al te solide uitgave van Numenorean Music. Die uitgave is een dubbel-cd, gelimiteerd tot 5000 exemplaren. Daarvan bevat cd 1 het score album, zoals eerder op lp uitgegeven, en cd 2 de complete score, zoals te horen in de film. Helaas lijkt de muziek op die tweede cd geïsoleerd van dvd: er zijn wat tracks die afgekapt worden of aan elkaar geplakt lijken te zijn.

Maar ~eindelijk~ in 2007 maakte La-La Land Records een meer 'mainstream' uitgave, en dat is het album hierboven afgebeeld. Hierop uitgegeven is wederom het concertarrangement van de originele soundtrack-lp (net als cd 1 van de Numenorean-uitgave). Geen van deze 13 nummers is daadwerkelijk zo te horen in de film.

We horen bijna negentig muzikanten en drie synthesizers, en dat geeft een prachtig geluid! 'The Power Ceremony,' waarmee de film opent, is gewoonweg onomschrijfbaar gedetailleerd en een prachtig atmosferisch stuk! Het 'Love Theme' is romantiek van de schoonste en tederste soort! Het Landstrider-thema ('The Landstrider Journey') is een volbloeds avonturenthema, dat de grootsheid van The Dark Crystal prima weerspiegelt! 'The Funerals' begint met heerlijk pompeuze baroque-muziek voor de Skeksis (waarvan geen filmversie bestaat, omdat de bijbehorende scène de film niet heeft gehaald), om over te gaan in emotionele en intieme klanken voor de Mystics: de twee rivaliserende soorten uit het land van het Duistere Kristal...

Enfin, werkelijk elk nummer heeft zijn eigen verdienste en na de fenomenale apotheose in 'The Great Conjunction' en de aftitelingsmuziek in de 'Finale' zul je de soundtrack snel weer willen beluisteren.

The Dark Crystal is een absolute, onbetwiste aanrader. En hoewel de volledige score van Numenorean onmisbaar is om alle thema's te horen (o.a. het dromerige motief voor de reis van de Mystics, de agressieve noten voor de Garthim ~een soort monsterlijke keversoldaten~ en de vele fraaie reprises van het hoofdthema), is deze uitgave van La-La Land verplichte kost voor de filmmuziekliefhebber.

Noot: track 6 heet foutief 'The Skeksis' Funeral.' Op de Numenorean-uitgave is diezelfde fout gemaakt. De juiste titel voor dit nummer, zoals vermeld op de achterzijde van de lp-hoes uit 1982, is 'The Skeksis' Duel.'
The Dark Crystal - 10/10 - その改訂 Wim Minne, 提出された (オランダの)
The Dark Crystal was nu eens echt iets dat ik nog nooit eerder had gezien/gehoord. Toen ik plotseling op deze score uitkwam, nam ik hem wel mee, om de één of andere reden. Sprookjesachtige muziek, zeker?
In elk geval, ik heb het me niet beklaagd.

een prachtige ouverture staat voor de opening. Het sprookjesachtige van de film (wat sowieso is) wordt enorm mooi tot uiting gebracht.
De ouverture wordt meteen gevolgd door een duistere track.
Zo is er een hele mooie afwisseling tussen de tracks door. Dramatisch, mystiek, duister,...
Deze score heeft het allemaal.

Een zeer mooie score, die zeker is aan te raden.

その他のリリース The Dark Crystal (1982):

Dark Crystal, The (2003)
Dark Crystal, The (1982)
Dark Crystal, The (2000)
Dark Crystal, The (2017)
Dark Crystal, The (2017)
Dark Crystal, The (2017)


不具合を報告するか、私たちに追加情報を送ってください!: ログイン

 



もっと